Tanais 2 sessie 22 Slot ! – 6 december 2018
We staan voor de scheur in de realiteit, die naar 1953 leidt. Met [Mind] schermt Chang onze mindlink af voor de hivemind van de paarse wezens. We stappen door de scheur. Aan de andere kant zijn wij paarse aliens met zes poten. We vallen niet op. We blijven niet hangen en stappen meteen met [Color] naar de Aarde. We zijn nog steeds aliens. Met [Life] nemen we onze Tanais-vorm weer aan. Risha lukt dat pas bij de tweede poging. Naakt en zonder uitrusting staan we buiten een militair kamp. Binnen zien we een omheining rondom een enorm gat in de grond. Het regent, maar het is wel lekker warm. De omgeving is groen en heuvelachtig met uitgebreide graanvelden. Een soldaat die wacht loopt wordt door Claude besprongen en de nek omgedraaid. Gwan vertraagt de tijd. “We zijn nog geen minuut op deze wereld en je vermoordt al iemand. Echt onverbeterlijk!” Claude legt uit: “Anders had hij alarm geslagen en nu hebben we kleren.” Hij tornt het naamplaatje “Private Burgess” er af en gooit het weg. Dan trekt hij het uniform aan. We rennen snel weg want er zijn nog meer soldaten in de buurt. Op veilige afstand en verborgen in het graan, maaakt Claude met [Matter] voor ons kopien van het uniform. Met dezelfde magie zijn die gemakkelijk op maat te maken.
In het dal ligt een dorpje. We zoeken een weggetje en lopen er nonchalant naar toe. Langs de weg staat een bord “PORTON DOWN”. De letters zijn leesbaar. Blijkbaar wordt in de 20e eeuw al hetzelfde alfabet gebruikt als in de periode waar we vandaan komen. Er komt een ronkend open voertuig langs met vier mannen in uniform er in. Ze rijden richting het legerkamp en merken ons niet op. aan de rand van het dorpje is een pub. We gaan naar binnen en nemen plaats aan de bar. He zit hier vol met soldaten.. De taal die men hier spreekt, Engels, is met [Mind] gemakkelijk te begrijpen en te spreken.
Het gesprek van de dag is de grote instorting een paar uur geleden. Het ondergrondse complex is ingestort. Het betreft een cellencomplex met Duitse gevangenen, dat officieel niet bestaat.
“Waar zijn jullie naambordjes?” vraagt iemand. Claude begint een warrig verhaal over zigeuners, waar de ander uit opmaakt dat we zijn bestolen in een bordeel. Hij wil weten waar dat dan is. “10 mijl die kant op.” Hij gaat op weg.
We zien dat de mensen met petten en versierde epauletten gezag hebben over de mensen met baretten. Er zijn ook vrouwen, waarschijnlijk van het niet zo fatsoenlijke type. Gwan heeft dezelfde huidskleur als de meeste soldaten, Risha wordt aangezien voor een verdwaalde Ghurka, maar Chang en Claude hebben een Chinees uiterlijk en vallen daardoor toch wel heel erg op. Er zijn geen Chinezen in het Britse leger. As we in het complex willen om te kijken wat er aan de hand is, moeten we daar wat aan doen.
Er ligt een krant, de Salisbury Gazette. Gwan pakt hem op en begin er in te lezen. De datum is 7 juni 1953. Hij leest advertenties van bedrijven die goederen en diensten leveren die je niet verwacht in zo’n klein dorpje: medisch, chemisch, biochemisch. Die leveren dus aan de legerbasis. Chang scant met [Mind]. Er is een officier die met een moreel dillemma zit. Er is schuldgevoel over de onethische experimenten met de krijgsgevangenen en, nu die er niet meer zijn, moeten we dan dienstplichtigen gaan gebruiken? En ongerustheid over wat er is gebeurd.
Waarom gebeurde dit precies hier en precies nu? We moeten toch maar een kijkje gaan nemen. Gaan wij ons daarbij voordoen als officieren of als soldaten? We gaan op weg. Buiten maakt Claude naambordjes voor ons met namen uit de telefoongids. We veranderen het uiterlijk van Claude naar Jean-Claude van Damme en van Chang naar naar de jonge prins Charles. We lopen terug naar de basis en kunnen zonder probleem de wacht passeren. Op het terrein zien we wat mannetjes die de instorting onderzoeken. Er arriveren meer jeeps met officieren. Met [Correspondence] ontdekken we dat er nog ondergrondse ruimtes zijn en er is een verborgen nooduitgang van het complex. Met [Correspondence en Color] zien we de 5D-bubbel op de plaats van de instorting. Daarbinnen is een kleine hive van die paarse geleedpotige aliens. Er staat ook een klein ruimteschip. Behalve de aliens zien we ook minstens een Godzerai, het eindstadium van de Zerai-evolutie. De paarse geleedpotigen gedragen zich duidelijk superieur. De Godzerai is jong en onervaren, blij dat het een lift heeft gekregen en ontsnapt is aan de ondergang van hun planeet. We leiden daaruit af dat de paarsen afkomstig zijn van een eerdere Igrot, die de wereld van de Zerai had geinfecteerd. Dit is vast de voorhoede van ‘onze’ Igrot.
Wat gaan we doen? Als we die paarse wezens uitschakelen, kunnen we daarmee de hele invasie voorkomen? Risha ontdekt met [Life] dat ze niet tegen bepaalde zenuwgiffen kunnen. Laten hier op dit terrein nou een experimenten met zenuwgas uitgevoerd worden! Enig zoeken met [Corespondence en Matter]. Er is een kluis met daarin een liter Sarin. Een wormhole is zo tevoorschijn getoverd. Risha steekt zijn hand er doorheen en pakt de canister met zenuwgas. We trekken er wat tijd voor uit om de 5D-bubbel en het schip in kaart te brengen. Wanneer we buiten het schip, in het woonvertrek van de hivemother en op twee andere plekken binnen het schip tegelijk sarin loslaten, dan hebben we ze allemaal. Risha maakt vier glazen capsules met breeklijnen en verdeelt het zenuwgas daar over. We maken vier wormholes naar de betreffende plekken en gooien het gas er tegelijk doorheen.
Er ontstaat een schittering in de lucht om ons heen. We komen los van de omgeving. Onze actie heeft effect. Binnen in de 5D bubbel gaat alles dood. De bubbel breekt en de inhoud maakt nu deel uit van de materiele wereld. Boven ons materialiseert een wollige figuur met aan het uiteinde van al zijn haren een oogje.
“Gefeliciteerd! Jullie zijn geslaagd.” De figuur verandert in de verschillende bovengoden. “Jullie status als voortvluchtige is opgeheven. Jullie zijn vrij om te gaan en staan waar je wilt. Als jullie dat willen, zijn jullie toegelaten tot de Tijd Academie. Dan krijgen jullie het beheer over deze planeet. Igrot moet natuurlijk wel doorgaan. Maar je mag de toekomst zo veranderen dat Expulsion wel lukt.”
“Ik wil graag toegelaten worden tot de Tijd Academie,” zegt Risha. De anderen willen dat ook.
“Dan is je eerste taak om een Vajra te maken voor jullie vroegere zelven. De tweede opdracht is Igrot neutraliseren. De tijdloze bol in de Witte Stad is jullie fail-safe. Als je in een Alternate dood gaat, kom je in die bol weer tot leven.”
Daarmee is deze Campaign na zeven jaar afgesloten. Van boerenkinkel naar Time Lord.