Bij Kim Do komt in het badhuis in de Wyrd een zwarte blob langs die onderdelen van een expulsion machine achterlaat. We volgen zijn spoor naar het westen tot de savanne ten zuiden van Shintash en Sesklo. 2 km er vandaan parkeren we in ongeformatteerde mist richting Aarde. Dan gaan we naar de Wyrd. We zien daar kuddes zebra’s in het droge seizoen. Het is een sprookjesachtig Lion King land. We volgen een minieme zweem van Ka en komen aan bij een grote rivier met een waterval een 200 meter diepe kloof in. Beneden zien we enorme reuzen pootje baden. Met een [Gate] passeren we de reuzen. In de verte is een kuil met een net er over gespannen en daar stroomt Ka uit.
“Zeggen jullie geen gedag?” zegt iemand. Achter ons is een groep zwarte elfen verschenen, Abyssals. “Wij zijn gestuurd om jullie te verwelkomen. Komen jullie voor Murmel? Die zit in die kuil. Hij is gevangen door de reuzen. Die blob wonde bij ons. Jullie mogen hem hebben. Doe wat je wilt met Murmel. Maar ter zake. Wij weten wie jullie zijn, jullie weten wie wij zijn. Wij zijn gestuurd om jullie een aanbod te doen.” “Door wie?” “Dat weten wij niet, zo werkt het niet. Als wij zouden weten wie onze opdrachtgever is, zouden jullie dat in onze gedachten kunnen lezen.” “En wat krijgen jullie daarvoor?” “Vrijheid. Wij zijn vrije mensen. Drow. Wij zijn wie wij zijn. We staan boven de wet. Dit is het aanbod: Jullie zijn op zoek naar steden. Wij kunnen jullie zeggenschap geven over twee plaatsen die voor jullie belangrijk zijn. Onze bazen willen geloof ik jullie loyaliteit kopen. De Witte Stad had last van nare Shuragi. Die Shuragi zijn weg. En in Despair is het domein naast de Maanbasis net vrij gekomen. Er staat daar een kasteel leeg. Dat is het einde van het bericht. Let op met Murmel, hij is een beetje gek en er zit oud roest in.” Poef! Ze zijn weg.
Gwan kijkt met [Correspondence] waar ze naar toe zijn geteleporteerd. Ze zijn naar Uru-Dip in Harran, dat is demonenland. Wie is hun opdrachtgever? Met [Time, Correspondence en Mind] zien we ze in een devote houding voor een roze-rood gloeiend kristal. Risha realiseert zich opeens dat we op de radar verschenen zijn. We hebben iets groots gedaan door de Ka van de godheid in Moon Base af te nemen. En dat heeft de aandacht getrokken.
In de kuil zien we de zwarte blob gevangen onder een reuzensterk net. Gwan zoekt met [Mind] contact. “Help me! Laat me hier uit! Ik zit gevangen.”
De reuzen komen er aan. Met [Matter] wordt het net een beetje verzwakt. Maar we hebben niet genoeg tijd. Een reus steekt zijn hand door het net en grijpt Murmel. HIj knijpt het wezen boven zijn mond uit en die van zijn medereus. Ze drinken de vrijkomende Ka op. Dan wordt Murmel weer in de kuil gestopt. “Hé, het net is kapot.” Ze nemen Murmel mee terug naar hun kamp. In de kuil liggen onderdelen van de Expulsion machine. Risha groeit met [Life] tot half zo groot als een reus. Gwan doet een [Time Stop]. Chang wil met [Life] het hart van een reus laten stoppen, maar dat lukt niet vanwege de Time Stop. Claude gooit een [Cascade of Cutting Terror] en doet er enorm veel schade mee. Voor een reus valt dat overigens nog wel mee. Risha slaat ook en raakt Als de Time Stop ophoudt, zijn allebei de reuzen dood.
Risha grijpt Murmel. “Laat me los, engerd!”
“Waar pik je die dingen op?”
“Ik ben die dingen! Vroeger was ik veel groter. Zonder die dingen ben ik niks.”
“Misschien kunnen we je repareren?”
“De Ka moet weer terug om ze terug te plaatsen. Ik kom uit de buurt van wat nu Uru-Dip heet.” “Ik ben er uitgegooid door de Abyssals en het is het helemaal vol gegroeid met insecten amber. Zij hebben daarom de stad verplaatst. Maar ik hoor op die oude plek thuis.” Murmel is de intelligent geworden Ka-voorraad van die Expulsion Engine.
“Als jullie er voor zorgen dat ik aanbeden word, dan krijg ik weer Ka en dan kan ik de stukken zelf wel weer terugplaatsen.”
“En wat kan je de gelovigen in ruil bieden?”
“Niks…”
“Maar dan is het voor de gelovigen toch helemaal niet interessant om je te aanbidden?”
“Oh, daarom is mijn cultus in het verleden steeds niks geworden.”
Murmel wil wel met ons mee. En wij vertrekken naar Despair. Er wordt uitbundig feest gevierd door de dorpelingen in het domein dat de Drow ons hadden aangeboden. Hier vlak voorbij begint het luchtledige met de Maanbasis. Het kasteel is leeg. De adelijke familie van wie het was ligt her en der vermoord op de vloer. We veranderen de banieren in vlaggen met de vier magische paarden: eenhoorn, nachtmerrie, pegasus en het groene paard. Claude deelt bier uit aan de dorpelingen en ze wensen ons heil als nieuwe heersers.
Expulsion verliep chaotisch en het ging in iedere stad op een andere manier mis. Risha realiseert zich dat hier teveel uitbundige vrolijkheid heerst. Despair is de ‘slijmdraad’ van wanhoop. Zonder wanhoop groeit hij wellicht niet helemaal door tot Aarde. De slijmdraden zijn het auto-immuun systeem en dat is nodig voor het aanmeren. “Laten we met de gevallen godheid gaan praten.” Risha zet zijn harnas in de ruimtepak-stand, de anderen gebruiken hun eigen magie om met het vacuüm om te gaan. In de Maanbasis ligt nog maar een dun laagje zwarte drab. We ontdekken een soort reptielen, gargoyles, die zich verbergen.
We stellen voor: “Je krijgt een derde van je Ka terug, in ruil voor toegang tot de Expulsion Engine. Een derde is voor Murmel en de rest hebben wij nodig voor de stad onder de piramide.”
“Deal! Jullie krijgen toegang. De hele Maanbasis staat tot jullie beschikking.”
“Wat zijn dat voor reptielen?”
“Die komen uit wat jullie de Expulsion Engine noemen. Ze interesseren mij niet. Na een tijdje ontploffen ze.”
We halen twee-derde van de Ka op en verdelen die over Murmel en de maangod. Het feest in het dorp neemt weer wat normalere proporties aan. De Major Domo van het kasteel adviseert ons om de andere domeinheren uit te nodigen voor overleg. Dat is gebruikelijk als er een nieuwe heerser in een domein komt. We stemmen er mee in om de heren over een week te ontmoeten. Daarna vertrekken we naar de Witte Stad. In het heden zijn dat ruïnes. Er zijn inderdaad geen shuragi meer. Wel horen we gekerm en gejammer uit ondergrondse ruimtes. Het “long pork” zit In kooien en heeft honger. We vinden er zo’n 5000. Het zijn mensen, gemaakt van materie. We hebben niets om ze mee te voeden of op te leiden en we kunnen ze niet naar Tanaïs meenemen. Even naar de Aarde. De drie leiders van Hardware Legacy 5 zijn bereid om ze op te nemen. 5000 mernsen is voor hun niet zo veel. Het kost ons drie dagen om ze te transporteren. Op de terugweg nemen we Pepsico robots mee om de steden te repareren, en wapens.

Wat we hierna willen doen:
– de vijfde stad
– Heer Arend mee e nemen naar de tombe van Ushas in de hoop dat Chantal zich daar aan de lunars wil manifesteren.

5 Xp