Tanais 2 sessie 21 – 25 oktober 2018

O ja, we hadden nog een afspraak: de Heren en Dames van Despair zijn uitgenodigd voor een kennismaking. Het kasteel op de heuvel staat er goed bij, het personeel is goed bezig. Er worden fazanten gebraden en zo. Men is relatief vrolijk voor de tijd van de maand. Er hangen banieren met vier afgehakte paardenhoofden. De majordomus heeft heel Despair uitgenodigd maar niet iedereen wil komen. Er is een probleem met gargoyles en men vindt dat wij dat moeten oplossen. Er komen er maar drie: mevrouw Dna, meneer Kapusk en mevrouw Kanoel. De majordomus weet nog te vertellen dat iedere maand 1 tot 3 gargoyles uit de richting van de maanbasis komen als de Ka net is uitgestroomd. Ze verzwakken langzaam en na een tijdje exploderen ze. Hij denkt dat dit een test is en dat we het beste mee kunnen doen. Omdat de gargoyles over ons terrein komen, tast dat ons gezag aan.
Rond half zeven zouden de heer en dames komen. Gwan zet de tijd even stop. Nadenken: de gargoyles zijn materie met Ka en ze ontploffen hier in de antimateriewereld als de Ka op is. Met [Matter en Correspondence] ontdekken we dat er eentje in onze eigen kelder zit! Een dienstmeisje is wijn aan het tappen, een schim duikt een zijgang in. Het is een slijmerige mensvormige figuur. [Life] geeft aan dat het wezen wel leeft, maar erg gemangeld is. Het is een stabiele levensvorm. [Matter] inderdaad gemaakt van materie met een dikke laag zwarte drab. [Entropy] er is iets gruwelijk misgegaan. [Mind] “Ich liebe meine Frau. Ich will Todt!” [Color, Spirit] hij komt van een parallel plane. [Time] Gwan spoelt het filmpje af terug in de tijd: we zien deze gargoyle door de Ka laag langs de gevallen godheid glippen. Daarvoor heeft hij nog geen slijmlaag, een mens in een uniform loopt door een cellencomplex. Hij lijkt gemarteld te zijn en heeft misvormingen. Hij vindt bij toeval een scheur en glipt daar doorheen. Verder terug in het verleden bewakers in andere uniformen worden gedood. Daarvoor is er een explosie. Daarvoor zien we hoe hij gemarteld wordt en hoe er medische experimenten op hem worden uitgevoerd. Nog verder terug: hij wordt overgebracht met andere mensen in hetzelfde uniform. Daarvoor een front in een oorlog en nog verder terug zit hij met zijn vrouw gezellig thuis. We grijpen hem, knevelen en vastbinden, Risha geneest hem en geeft hem extra Ka, en we bergen hem gedesorienteerd op in een kerker. Met [Correspondence] lokaliseren we er nog vier. Die bewaren we voor een demonstratie van hoe efficiënt we kunnen zijn.
Een pafferige bleke dame, een heer met een sikje, en een oosterse dame. Ze hebben alledrie een sadistische blik en ze trachten ons te imponeren. “Ter zake. Hogere machten willen dat jullie heersen. Maar als jullie serieus willen worden gevonden, moeten jullie eerst het gespuis opruimen. Het volk heeft er nachtmerries van.” Het gesprek gaat verder over wezen en mijnen. “Geef ons tien minuutjes,” zegt Risha. Ongeloof. [Time slow] Er zit een gargoyle in een hooiberg. Een andere zit in een sloot, de derde heeft zich verborgen in een nis van een kasteelmuur. We verzamelen ze en knevelen ze. Halen de laatste uit de kerker. En we zijn al vlot weer terug. De heer en dames zijn onder de indruk. “Als dat zo door gaat, kunnen we vrienden worden.” We hebben een goede eerste beurt gemaakt. Het gaat de drie om het belang van Despair. We hebben er goede allies aan.
Als de edelen weg zijn, gaan we eens praten met de gargoyles. Met [Mind] kunnen we hun spraak vertalen. Ze zijn zeer verheugd dat ze eindelijk met iemand kunnen praten. “Waar zij we? We werden na de oorlog niet vrijgelaten, maar in een geheim laboratorium opgesloten. Er was een heel grote ontploffing. Een uitbraak. We hebben de bewakers omgebracht.” Onafhankelijk hebben ze de scheur ontdekt. Ons verhaal over andere werelden is vreemd voor hen. Ze vertellen verder dat ze door zwarte blubber waden, een kraterlandschap zonder lucht waar ze niet hoeven te ademen. Toen kwamen ze in een gebied met normaal gras en zo waar ze hen niet herkenden als mensen. En de taal niet verstonden.
Daarna gaan we met z’n allen naar de maanbasis. In het bassin gaan we het gesprek aan met de godheid. “We komen een eind maken aan het gargoyle probleem.” Hij is nog steeds niet gelukkig met ons, maar daar is hij toch wel blij mee. Onderin de zwarte drab vinden we de scheur naar een andere wereld. We stappen er doorheen en komen in het cellencomplex. Ja, er is een explosie geweest. De gevangenen brengen ons naar een zware deur. Daarachter is het ingestort. Claude maakt een tunnel. De mannen zijn verbijsterd. Zijn wij duivels of tovenaars? Er is alleen maar rots. Daar voorbij is ongeformatteerde 5D. We ontdekken al snel dat dit een echt stukje Aarde is. Maar het heeft de roestrode schijn van Despair. Een kraal op de draad van Despair. met [Time] voelen we dat er een enorm tijdverschil is als je deze kraal verlaat. We zitten hier 8000 jaar in ons verleden. Ver voor Expulsion zelfs. Dit is een cruciaal moment in het bestaan van Igrot. Het moment dat een zuignap van Igrot de Aarde bereikt is precies één seconde in het jaar 1953 en dat stukje is losgeschoten. Als we hier naar buiten stappen, zitten we in 1953!
Of gaan we de expulsion engines afbouwen?
Risha wil graag Igrot ontvluchten, maar hij is bang voor een paradox. In 1953 waren wij nog aan boord van het mollenslijmschip. De anderen weten hem gerust te stellen. Tijd paradoxen leiden tot een Alternate Reality. Claude maakt assault rifles voor ons. We stappen Sideways met 50 Duitse soldaten.
Wij zijn paars, we hebben zes poten en kruipen rond in een ondergrondse ruimte. De soldaten zijn terug op Aarde in hun eigen tijd. Maar wij zitten in een klein 5D bubbeltje dat zich heeft vastgeklemd van Igrot naar de Aarde. De Poort is weg. Die zit aan die ene seconde vast. Omdat Gwan [Time 6] beheerst kan het nog teruggedraaid worden als we snel zijn. In de Despair kraal is de Poort wel stabiel. Snel terug!
Nu gaan we de drie seconden dat we in die bubbel zaten in slow motion analyseren. De soldaten hebben niets gemerkt. Voor hun is de tijd letterlijk teruggedraaid. [Life] het is een alien levensvorm die uitgebreid contact heeft met Igrot en bekend is met 5D. [Mind] we zijn onderdeel van een collectief dat ontstond uit een paars moederwezen. De zespotige wezens zijn sporen die kunnen bewegen. Alles maakt deel uit van een mindlink. Wij dus ook! En de hivemind registreert dat er iets vreemds gebeurd is met vier sporen. Corruptie! Wat is er nou gebeurd? Onze bol van zielenenergie incarneerde in die wezentjes. Onze lichamen maken deel uit van Igrot’s realiteit en kunnen niet mee. Maar vanuit de 5D bubbel van de paarse wezentjes kunnen we wel Sideways stappen naar de Aarde, als we dat in dezelfde seconde doen. En dan moeten we razendsnel Aarde lichamen maken. Liefst onze Tanais personages, want daar identificeren we ons toch het meeste mee. Dus we doen het nog eens:
Stepping Sideways naar de Aarde. Claude maakt een impenetrable disguise. Met [Life] maken we Aarde lichamen en met [Prime] maar Risha ze stabiel. Dit spelen we de volgende keer uit.