Scorpio Rising – 7, Waning Moon, laatste dunne maan sikkel

“Itch in my head, that’s telling me somewhere
Somewhere out there, anywhere…”
Nine Inch Nails – Deep

Ze sluipen snel de mijnen in. Ze kunnen de rails dieper de mijn in volgen, een mijn karretje staat dicht bij de ingang. Ze vinden een lift naar beneden Tsunami Bob en Whipsaw bedenken zich niet en storten zich in crinos naar beneden. Ze remmen hun val af met hun klauwen tegen de wanden: deze schaafjes genezen wel. De rest volgt snel, alleen Wolfgang komt op een slakkengangetje met de lift.
Ze gaan dieper de mijn in, het is er stoffig en muf, hier komt minder zuurstof. Het is er aardedonker en ze komen spoken tegen van mijnwerkers die hier gestorven zijn: doodgewerkt, uitgemergeld, verpletterd. Dieper en dieper. Steeds sterker voelen de weerwolven de aandrang van het object waar ze naar opzoek zijn: iets knagends en vretends in hun onderbewuste, het is niet gek dat zoveel supernaturals hiernaar toe komen. Ze komen nog twee Texas Tarantulas tegen, maar daar wordt korte metten mee gemaakt, ook zij kwamen op de roep van het ding af.
De mijnschacht wordt smaller, dit zijn de nieuw ontgonnen gangen. Al snel wordt het te smal voor Bob en Whipsaw, de kleinste moet kruipend het laatste stuk afleggen. Het is pikzwart hier, maar het maakt niet uit zijn handen vinden zonder problemen een glad, olieachtig aanvoelend object. Het is groot en bij aanraking krijgt Whipsaw een visioen en beelden die hem nachtmerries zullen bezorgen. Hij kruipt aangeslagen achteruit terug. Rat’s Horizon wil het wel dragen, Whipsaw drukt het ding in de handen van de theurg: ‘Hier, als je zo nodig moet. Jij liever die nachtmerries dan ik.’ Het is inderdaad een riet. Maar het is geen holle stengel zoals werd aangenomen, maar een riet van een blaasinstrument. Ook de theurg krijgt een visioen als hij het ding aanraakt. Rat’s komt erachter dat het object het shapeshiften onmogelijk maakt, dus als wolf loopt hij met het riet om zijn hals achter de groep aan.
Bij de uitgang speuren ze eerst de frisse woestijnavond in: ja de bewaking is gealarmeerd dat was verwacht. Ze dragen zilveren wapens, ook dat is geen verrassing. Wolfgang vraagt aan aanwezige gremlin spirits ‘jam gun’ en dat lukt: één geweer misfired, een colt zelfs zo erg dat deze moet worden schoongemaakt. Rat’s zit in het mijn karretje en wordt voortgeduwd door Bob en Wolfgang. De bewaking opent het vuur. Doc verdwijnt en wil sluipen. Een schot zilveren hagel verdwijnt in Bob’s kont (want hij steekt aan alle kanten achter het karretje uit). Een ander schot raakt Whipsaw. Liz gaat in crinos. Het delirium effect treed in werking. Een man stapt achter zijn barricade vandaan en loopt schietend en schreeuwend op het monster af. Een andere zet het op een lopen en stapt op zijn paard, deze gaat er in galop vandoor. Wolfgang schiet, maar mist: het terrein is te heuvelachtig (‘cover’), het is te donker (moeilijker te raken) en hij beweegt te snel (extra moeilijkheid). Een andere rent gillend de nacht in en wordt achterhaalt (en uit elkaar gehaald) door Doc. De derde is zeer dedicated zijn colt schoon aan het maken en heeft niets door tot zijn strot wordt doorgebeten. Whipsaw probeert nog achter de man op paard aan te gaan, maar de afstand tot de man is te groot en de afstand van de man tot het stadje te klein. Hij komt al aan.
De party gaat naar hun kamp aan de andere kant van de heuvel, want dat was de cover: op hun nieuwe concessie feesten. Er wordt wat hagel uit Bob gehaald en er is wat commotie aan de andere kant van de heuvel. Maar niemand komt deze avond bij hen langs. De volgende dag wordt nog verder gekeken naar het vreemde, grote riet. Maar, wat is het ? Waar dient het voor? Manson en Rat’s zeggen dat er een spirit in moet zitten…maar welke? En kan die er iets van zeggen. Het ding heeft in ieder geval een zeer sterke wyrmtaint. Het ding is ook oud en de spirituele energie is zeer complex. Digger, Rat’s mentor, zegt dat het ding een belletje bij hem doet rinkelen…maar de klepel weet hij niet te vinden. De algemene consensus is: gevaarlijk. Wolfgang en Liz herinneren aan de waarschuwing van Coyote.
Whipsaw wordt uit zijn slaap gewekt door Sara, de jonge kordate dokter van het dorp. Zij heeft bericht gekregen van de underground railroad dat Whipsaw er zou zijn en wel in was om wat slaven te bevrijden. Daar heeft hij wel oren naar en Whipsaw probeert de anderen zover te krijgen. Ook deze hebben er wel oren naar, al waarschuwt Manson voor een te haastige actie, hun aanval van gisternacht zal niet onopgemerkt zijn. Er wordt besloten om met de nieuwe vrienden van de Silent Striders rond te hangen. Manson en Doc gaan recepten uitwisselen en al snel breidt de groep uit. Manson weet veel van crafts en Bob weet veel van schieten en vechten. Voor ieder wat wils. [red: maar wel doorgaan met oefenen  ]
Dan komt de Sheriff langs, samen met de burgemeester, twee henchmen en Buttercup. De sheriff steekt twee duimen achter zijn bretels en zegt: ‘Zo jongens, wij willen graag het artefact dat jullie hebben meegenomen van de mijn.’ Whipsaw en Liz proberen te ontkennen, Buttercup neemt het over: ‘Jullie kopen op dag 1 een concessie en diezelfde dag is er een inbraak en een slachting. Jullie zorgen maar dat jullie het geven.’ Hij schuift bruusk de burgemeester naar voren, die zich een houding probeert te geven. ‘Ja, het is te verdacht. Jullie gaan het oplossen, jullie hebben tot morgen, daarna vallen er doden.’ Whipsaw, Doc en Liz zien een sterkte correlatie tussen hun afgesloten contract en deze beschuldiging en proberen nog Buttercup van de wijs te brengen met als concurrerend handelshuis. Maar de burgemeester wil er niets van weten, die zit in de zak van Buttercup. Clark Manson zegt: “Mijn advies is: zorg dat de stad achter je gaat staan, anders is het gemakkelijk voor die twee om iedereen tegen jullie op te zetten.” Ja, goed idee, maar hoe? Dan gaat ieder zijn weg en de groep garou hervat de lessen met meer intensiteit.
Een rondreizende cowboy, hoed, ongeschoren, lange jas, heeft een mezuzah aan zijn zadel hangen. Hij ziet Whipsaw en stelt zich beleefd en volgens de etiquette voor, hij vraagt of hij in het terrein van deze garou mag zijn. Whipsaw is verbaasd. De beleefde man zegt dat hij aan Whipsaw’s aura kan zien dat hij een weercreatuur is, hij heeft er eerder mee te maken gehad. Hij stelt zich voor als Henry Cohen, een magiër, een zgn Ahl-I-Batin. Hij is hier om een school te beginnen, want de natives hebben een goed systeem, maar de rest vind hij maar gebrekkig onderwezen. De dag gaat voort en iedereen verzamelt zich in de saloon voor een plan de campagne. Manson’s plan is goed. Iedereen gaat zijn contacten aanhalen en Liz haalt haar troef van handelsovereenkomsten uit de zak: zo kan ook de twijfelende, bange bevolking hopelijk overgehaald worden. Wolfgang en Liz gaan naar de eigenaresse van de Saloon, maar zo stelt zij: dan moet je bij de eigenaresse zijn. Liz en Wolfgang zijn verbaasd. “Kom,” Belle Starr rekent vlug, “twee uur vannacht terug.” De contracten afsluiten met anderen (General Store, gun store e.d.) gaat voorspoedig: money talks (and makes this little town go round).
Liz en Wolfgang gaan weer terug naar hun tafel. Doc en Manson komen er nog aan. Dan schoten, buiten, bij de kar van Doc. Doc en Manson zetten net de laatste dingen aan de kant. Manson stapt de kar uit en maakt nog een grapje. Dan regent het zilveren kogels, Manson wordt doorzeeft, Doc duikt weg. Doc hoort stemmen: “Is dat niet de verkeerde?”, en “Dammit, we moesten die andere hebben.” De sheriff komt aanlopen, hij maant de mensen die de straat op komen tot kalmte: “Rustig maar mensen, rustig maar. Recht is geschied. Dit was een crimineel sujet.” Tsumani Bob komt naar buiten en Whipsaw staat te koken. Rat’s bedenkt zich niet en zet zijn poten tegen Bob, Wolfgang gaat aan zijn arm hangen: maar Bob laat zich niet zomaar kalmeren en sleept iedereen een stuk mee. Whipsaw hervat zich en went zich ook tot Bob. Doc springt uit de kar en kijkt naar de grijnzende henchmen, het zijn de mannen van Buttercup: “Denk eraan, jullie hebben tot morgen.” Dan lopen ze weg. De sheriff en zijn hulpje slepen het lijk weg. Bob laat zich kalmeren door de groep en gaat zich bedrinken. Henry is gechoqueerd en vraagt of dit normaal is.
Ze gaan naar de Lijkschouwer, Rat’s had hier al eerder van vermoed dat deze ook supernatural was. Nu, wat ervaring rijker, blijkt dat de man een wyrm’s geurtje heeft. Maar het is er een die meer tegen Whippoorwill aanhangt dan tegen de taint van Buttercup…waar een andere garou deze twee niet uti elkaar zou kunnen houden is de blootstelling aan beide tegelijkertijd genoeg om het verschil wel te kunnen maken. Leonard McCoy spreekt oprecht troostende woorden uit tegen Whipsaw en Bob. Hij geeft Rat’s weer een bot: Rat’s ziet dat de man alleen beleeft probeert te zijn en er niet op uit is dat Rat’s de litanie breekt (hij vermoedt dat het mensen botten zijn). Maar de schuur waar het lijk gewassen en opgebaard wordt, wordt steeds voller. Vrijwel iedereen, op Wolfgang na, is van buiten de stad: Leonard kijkt eens goed om zich heen en zegt: “Hmmm…gecondoleerd allemaal. Jullie zijn welkom hier in mijn sanctum. Maar scheur mij alsjeblieft niet aan stukken, wat jullie ook zijn. Want ik voel dat jullie anders dan de normale mens zijn.” Liz zegt dat ze weerwolven zijn en hem niets zullen doen. Bones knikt. “Ik ben een magiër, een Euthanatos als jullie dat iets zegt, en gespecialiseerd in rituelen rond de dood. Willen jullie dat ik met jullie een adequaat ritueel doe?” Er wordt geknikt. “Wie van jullie wil helpen?” Rat’s Horizon als theurg komt naar voren. Bones begint te chanten in een oude taal, Egyptisch herkent Whipsaw. Hij lijkt wordt gebalsemd en klaar gemaakt voor de tocht naar de onderwereld om daar ontvangen te worden door Anubis. Het sanctum lijkt even het middelpunt van alles, aan de randen van het sanctum is het donker en stil. Rat’s neemt over en begint met de rite (Howl) for the Fallen. Zeer klagelijk en hartverscheurend, een held van gaia is gevallen. De anderen doen mee, maar dankzij het effect van de magie van Bones neemt niemand buiten iets waar. Whipsaw zegt dat dit de functie van de wyrm is, dit is zoals het zou moeten.
Terug in de bar, Bob bezat zich en de rest wacht op de eigenaresse van de saloon. Men maakt een plan om de volgende dag vroeg Clark Manson te begraven, en zo de burgemeester en kornuiten uit de tent te lokken: een shoot out on the graveyard. Om twee uur stipt stapt een sierlijke, mooie, en zeer bleke dame naar binnen. Haar kleding is rood, accentueert har taille, afgezet met kant, ruches en baleinen. Ze draagt dure rijglaarzen. Het doet denken aan de kleding van een cancan danseres. Ze heeft een wyrmtaint. Bob is te bezopen om iets op te merken, maar ze schrijdt binnen en mensen kijken. Er wordt drank geserveerd, geode drank, maar zelf drinkt ze niet. Rat’s en Doc fluisteren ‘Vampier’ tegen elkaar. Ze stelt zich voor als Vie la Pirelle en ze heeft een ambitie om een keten van saloons op te zetten. Whipsaw stelt nog San Francisco voor, daar voelt ze wel wat voor. Met de contracten van Liz kan ze ene heel eind komen: de twee dames komen al snel tot een overeenkomst.
De volgende dag, enigszins katerig staat de party in de schemer, in de ochtend nevel op de begraafplaats een gat te graven. De sheriff en de twee handlangers komen inderdaad opdagen. De burgemeester staat op ‘veilige’ afstand. “Overhandig het”, zegt hij. “Nee”, en het schieten begint. Een schampschot op Wolfgang, zilver bijt, maar deze kras overleeft hij wel. De sheriff wordt op de korrel genomen door zowel Whipsaw als Wolfgang, doorzeeft stort hij in elkaar. Doc wordt ‘onzichtbaar’ en sluipt om de groep heen. Rat’s probeert dat ook. Liz krijgt een kogel, maar duikt boven op een henchman, van dichtbij wordt hij in zijn buik geschoten, twee, drie keer: hij grijpt naar zijn buik en sterft zo. De overgebleven henchman vuurt nog een keer in het wilde weg en mist, Wolfgang schiet hem door zijn hart. Rat’s komt achter de burgemeester, Doc wil schieten op de burgemeester. Rat’s ziet Buttercup daarachter staan. “Jullie zijn vervelend”, zegt deze. Hij heft zijn armen omhoog en begint een howl waarin woorden zijn verpakt, een taal vol kronkels, die zichzelf afbreekt en waar de woorden vet en smerig van aanvoelen in je hoofd. Dieren geesten heffen zich op uit de grond, alle dieren die hier in de buurt zijn begraven en vergaan, en het zijn er veel. Doc bedenkt zich en haast zich om Bones te halen. Rat’s deinst naar achter, hij roept in mind speach “Black Spiral! Black Spiral!”. De euthanotos luistert naar Doc en rent mee terug, dit is niet zoals het hoort. Whipsaw, Liz, Wolfgang en Rat’s worden omsingeld. De geesten vormen geen uitdaging, maar het zijn er veel, als deze naar het dorp zouden gaan… maar samen met z’n allen maken ze een eind aan de bedreiging. Buttercup en Red Moses zijn ontkomen. Een vleermuis fladdert voorbij: “You have five days, then we’ll wipe you out.”