Tanais 97 – 26-11-2015

In de stad is een constane vraag naar [Color] en die kan van hieruit geleverd worden. Ze willen voedsel en dergelijke in ruil en ze zoeken een betrouwbare tussenpersoon. Als wij willen, kunnen ze ons voorstellen aan hun meester, die beslist. En ze wijzen er op dat wij persoonlijk verantwoordelijk zijn voor het nakomen van de verplichtingen die door ons aangegaan worden. We gaan akkoord. Dan nemen ze ons mee door een lange droge gang met zacht lichtgevend mycelium in alle kleuren. Ze laten ons achter in een kamer met een zwarte fontein. Er is [Color] in overvloed, meer dan we kunnen bevatten. [Detect Matter en Spirit geven geen successen.] [Life] geeft aan dat er verschillende levensvormen zijn en zelfs zonder [Mind] voelen we dat we worden afgetast.
“Wie zijn jullie?” klinkt een stem in ons hoofd. De mensen met [Mind] voelen een heel sterk gevoel van verbazing en herkenning. “Welkom. Wat brengt jullie hier?”
Elaine zegt: “We horen dat u Color artefacten in de aanbieding heeft.”
“Voor jullie? Altijd. Met jullie is wel zaken te doen. Maar wat voor wezens zijn jullie? Waar komen jullie vandaan?”
Helena vertelt dat wij samengestelde wezens zijn, en MRA voegt er aan toe dat wij primair een soort bionics zijn. De meester lijkt te snappen wat we bedoelen: “Alsof jullie gebroken zijn geweest en weer gelijmd.”
Helena: “Ja. Maar daartussen zit een enorm gat. De breuk was nog vóór expulsion. En er is een parallelle wereld waar het andere deel van ons wezen geboren is.”
De meester snapt het niet. Hij vraagt of we een opdracht voor hem willen uitvoeren, zodat hij ons nader kan leren kennen. Het is simpel: hij wil dat we boven iets afleveren. “Mijn priesters zullen jullie helpen. Het is lang geleden dat ik iets zoals jullie ben tegengekomen. 8000 jaar!”
De medicijnmannen komen de kamer binnen. Ze zijn opeens heel nederig tegen ons. Eentje heeft een pakketje dat hij ons geeft. “Deze kleine kan Color essentie moet u afleveren bij Dr. Prince in flat 7. Zijn betaling moet u hier terug brengen, slijmrot-antigif.”
Deze koeriersopdracht nemen we aan. Op de terugweg moeten we bedenken hoe we via de standleiding, die iedere minuut alle afvalwater van een hele verdieping loost, terug omhoog komen. Helena gebruikt [Life] en maakt zuignappen. MRA maakt met [Matter] extra handgrepen en daarlangs kan de rest omhoog klimmen. Dan zo snel mogelijk onder de douche om de beschermende pakken af te spoelen en we kunnen op weg.
We gaan naar de ziekenboeg van flat 7. Zonder enhancement is het een kale, nogal smerige ruimte met tl-licht en loshangende kabels, maar met chip zie je een vriendelijke bloedbank. Achterin de zaal is dr. Prince bezig met een donor. De dokter is niveau 11. een niveau hoger dan wij onszelf als cover hebben gegeven. We wachten geduldig tot hij klaar is en spreken hem dan aan.
“Wij hebben slijmrot antigif nodig.”
“Is het voor de building maintenance crew?”
“Ja,” Helena laat de canister even zien.
De dokter schrikt. “Waar is Alexander?”
“Definitief verhinderd, helaas.”
“En jullie zijn zijn vervangers? Mag ik even testen” Hij leidt ons naar een kantoortje. Daar test hij de ampul. Hij krijgt een gelukzalige blik op zijn gezicht. Dit is het goede spul Hij is bang dat hij met een soort bende-oorlog te maken heeft, maar het gaat hem om het product, niet om wie het aflevert. Hij gaat het tegengif halen. Tien minuten later is hij terug. Na een vriendelijke uitwisseling gaan we weer weg. Maar op weg naar beneden blijft de lift stilstaan.
“Jullie worden voor verhoring aangehouden. Ga met jullie handen op de rug tegen de muur staan,” klinkt een blikkerige stem. Er schieten kabels uit de hoeken die ons tegen de muur pinnen en gas waar we het bewustzijn van gaan verliezen. Helena laat het gebeuren. Elaine doet [een Forces effect met extra Willpower] System Havoc, en zet het gas uit. MRA staat vrij en gaat over op zijn interne zuurstofvoorraad. De lift beweegt woest heen en weer en de tekst wordt herhaald. MRA spuit de camera’s zwart. Elaine krijgt het systeem niet onder controle. Uiteindelijk komt de lift tot stilstand op verdieping 631 en als de deur opengaat schieten 6 gevechtsrobots netten naar ons. MRA ontkomt met een snoekduik. Gwen maakt zich klein [Life]. Zij ontkomt ook. De rest wordt vastgeplakt. MRA vlucht en de anderen worden verdoofd met gas dat nu uit de muur komt. Gwan teleporteert [Correspondence] naar de priesters van de meester. Helena en Elaine raken buiten westen. En MRA wordt na een klopjacht ook in een kleefnet afgevoerd. Zorgvuldig ingepakt worden we meegevoerd in een standaard transportkarretje.
Gwen heeft nu natuurlijk geen beschermend pak aan. Maar zij heeft wel het antigif bij zich! Ze komt aan en glijdt uit in de viezigheid. Het is pikkedonker en er weerklinkt een geschreeuw van verbazing. “Sorry dat ik zo binnen kom vallen,” roept ze, “Mijn vriendinnen zitten in de problemen.”
Gwen geeft het medicijn af en krijgt een klein buisje Color als betaling voor de geleverde dienst. “De baas is goed over jullie te spreken. Als ze echt in de problemen zitten, wij kunnen op de meeste plaatsen binnenkomen. Maar dat is niet gratis. In ruil voor dat buisje, willen we ons wel voor ze inspannen. maar we kunnen niets garanderen.” Ze gaan in conclaaf met de meester.

De anderen zijn intussen bijgekomen in een andere ziekenboeg. Een andere dokter spreekt ons toe: “Welkom. Niet schrikken, we hebben gewoon een paar vragen en gezien het grove geweld …”
“Welk geweld?” vraagt Helena.
“Ik wil graag alles horen wat jullie van Alexander weten en wat je daar gedaan hebt. We dienen jullie een waarheidsserum toe. ”
Na een injectie, die bij Helena erg goed werkt begint de ondervraging. “Wat deden jullie op de kamer an Alexander?”
“Onderzoeken wat daar gebeurd was.”
“Waarom?”
“Het verbaasde ons hoe snel hij in de rangen steeg.”
Helena vertelt dat de muckmen hem waarschijnlijk niet zouden hebben vermoord. Elaine praat er overheen en heeft succes met [Mind].
“Met andere woorden,” zegt de dokter, “jullie waren toevallige passanten. Onze excuses voor het ongemak. U bent vrij om te gaan.”
We worden losgemaakt.

De muckmen-priesters gaan op zoek en Gwen maakt kennis met de cultuur van de muckmen. Na een uur komen ze terug. “Ze lopen vrij rond. Wij hebben het niet opgelost, dus hier is uw buisje terug.” Gwen bedankt ze en teleporteert terug naar de groep, die zit bij te komen in een cafetaria. Ze stinkt een uur in de wind. Het waarheidsserum werkt nog en Helena legt in veel te veel details uit wat er gebeurd is. MRA onderbreekt haar en vertelt de korte versie. Terwijl we daar zitten, worden we opgebiept om Building maintenance te komen overzien. Dat is ons cover-baantje. “Er moet wat schade gerepareerd worden aan gebouw 3. Melden bij Tom, level 11 corpocrat.”
Tom is een sympathieke man. Hij vertelt: “Er is lichte structurele schade aan een dragende zuil aan de buitenkant. Maar er moet wel wat aan gedaan worden, anders stort de boel in. Dat gebeurt toch wel, maar laten we het onvermijdelijke maar weer een dagje uitstellen. Veel succes.” Hij wil nog even weten wat ons favoriete spel is en dan geeft hij ons vijftig bouwrobots, een luchtvlot en een aantal spuiten kit mee. MRA downloadt het handboek Unidentified Flying Impact. De kitspuiten blijkt sporen [Color] te bevatten. Magie voor als de robots de klus niet aankunnen. Buiten zien we veel plekken die met [Color]kit aan elkaar geplakt zijn. Het gebouw zou allang ingestort moeten zijn. Bij de impact vindt helena verdampt metaal. Met [Matter] repareren we iets, zodat we twee kitspuiten uitsparen. We spuiten de inhoud in Helena’s handtas en met [Matter en Prime] brengt ze die in stasis.
We worden alweer opgebiept. Ditmaal is het Joe. Hij wil weten hoe het gaat.
“We hebben een Color bron gevonden in de Hardware Legacy!”
“En zijn jullie de tussenpersoon? Goed zo! Over en out!” Iedereen is tevreden over ons.

Helena stelt voor om de daklozen op te zoeken. Dat waren we tenslotte van plan. De wachter aan de ingang herkent ons (we dragen het uiterlijk van onze Tanais-personages). Wij zijn welkom, maar hij vraagt of er nog levende onderdelen in MRA27 zitten. “Jazeker!” “Nou, dan moeten we snel zijn!” Helena draagt MRA door het anti-technologieveld. MRA gaat buiten westen, dit is veel heftiger dan de antimagie van Sellafield, maar als ze door de sluis zijn, is het weer normaal.
We vragen naar de mudmen. “Dat zijn de duistere broeders van de sandmen, maar zij kunnen zich wel manifesteren.” Muckmen, daar hebben ze nog nooit van gehoord. We doen het hele verhaal. Verbazing: “Dus er is onder de stad nog een mycelium bron van Color?” “Ja.” “Dus … zij zijn de grote leveranciers van de stad? En ze leven buiten de samenleving?” “Ja.”
Dit is helemaal nieuw voor hun. Ze willen graag contact met de mortals onder de grond, maar ze zijn wel bang voor de priesters. Wij bieden aan dat zij als tussenpersonen voor ons de handel in Color kunnen zijn. daar hebben ze ID-chips voor nodig. Daar is aan te komen, zeggen we. Vijf van hen willen de oude functies en levels wel terug.
Dan komt een boodschap van broeder Schorpioen. Hij wil ons wel ontvangen in de ruimte van de Zwarte Bron. MRA27 kan de spirits zien, van laag tot hoog. Als we in de cultusplaats aankomen, zien de anderen de spirits ook. Duffet en Clark zijn de ritualisten en de symbolen die zij rond de zwarte hebben getekend, maken materialisatie mogelijk. Het zijn oud-Tanaïsche magische sybolen.
Schorpioen is blij dat we er weer zijn. Hij vertelt dat mudmen Tempest-lieden zijn die een aards lichaam kunnen bezitten. Ze doen het het beste in modder/nat zand. Ook zonder mudmen zit er leven in dat zand, maar amorf. Het is nanotech van vóór Expulsion. De mudmen waren er eerder dan de sandmen. Het zand waar ze zich mee manifesteren was vroeger veel zeldzamer. De sandmen blijven uit hun buurt. “En wat zijn de muckmen?” Nee daar heeft Schorpioen nooit van gehoord. MRA en Elaine vertellen wat we hebben meegemaakt. Schorpioen dat er gemuteerde mensen in het riool wonen, daar komen zij ook. Maar de priesters hebben de sandmen geen toegang toe, en de meester kennen ze niet. Schorpioen weet wel van zijn bestaan. Het is een intelligente schimmel, een roofschimmel die leeft in het mycelium. Hij is héél oud. MRA merkt op: “Als de schimmel zijn voedsel is, en de roofschimmel is ouder dan expulsion, dan is het mycelium ook ouder dan expulsion. Dat weet Schorpioen niet, hij weet alleen dat zowel de schimmel als het mycelium er al waren toen hij op deze wereld arriveerde. “Mijn indruk is dat het levende zand en de roofschimmel even oud zijn en van voor expulsion, maar dat het mycelium begon op het moment van expulsion. Maar dat is mijn eigen idee.”
Schorpioen legt uit dat iedereen een tegenhanger heeft op de andere wereld. Wij zijn het resultaat van een sucesvolle samensmelting. Wat de sandmen iedere nacht doen is een zoektocht naar hun wederhelft. We filosoferen nog wat over de manier waarop [Color] in de twee werelden werkt. In deze wereld gaat de tijd langzaam en gaat het aftappen van kleur langzaam en geleidelijk. In de wereld van de solars gaat de tijd snel en ontneemt Eenoog in één keer alle kleur. De felgekleurde tulbanden van zijn cultisten zijn volgens Helena waarschijnlijk hun voorraad [Color]. Daarna gaat MRA27 met Schorpioen in conclaaf en leert meer [Spirit] magie van hem.
3 xp