Luna stelt voor dat de lunars met Gaia naar de heilige berg gaan om het gat naar de onderwereld af te sluiten, dat daar door de ontploffing is ontstaan. De rest moet een wereldoorlog starten, als afleidingsmanouvre.
We beginnen met het oproepen van Madelrada. Als ze verschijnt heeft ze maar vier armen, en is ze maar zes meter hoog. Als prijs voor haar diensten vraagt ze een wereldoorlog, “maar die zijn julie al van plan.” Verder wil Madelrada even met Little Shu praten. (De echte.) “Dat pantser, wat ben je daarmee van plan?“ “Het zou bescherming geven…” “Nou, dat is het minste. Als je het geactiveert hebt, krijgt degene die jou aanvalt dezelfde schade, maar dan ‘unsoakable’. Dus zorg dat de Ebon Dragon met jou vecht. In een formeel duel. Zorg dat je heel goede genezers hebt en dat je Ox Body Techniques op maximum staan. Je aciveert je harnas door het te wassen in vitriol, of door de zegen van Ligier. Dat laatste is moeilijk, daarvoor moet je hem in een tweeegevecht verslaan. Vitriol krijg je door een paar demonen leeg te laten bloeden.”
Ze kijkt om zich heen. “En… één van jullie is de de dochter van de zon.” “Kleindochter”, zegt Sango. “Een potentiële bondgenoot is de Infinite Dojo. Hij kan jullie in contact brengen met de zeven droommeesters, zeven Siderials die ooit in de Dreaming verdwaald zijn. We hebben alle Siderials nodig die we kunnen krijgen! En ik hoor dat jullie twee vliegende citadellen hebben? De keizerin zal verwachten dat jullie de hoofdstad gaan aanvallen. Ze heeft Octavian belast met de verdediging en die is bijna net zo goed als ik, dus die zal een aantal verrassingen voorbereid hebben.”
We verwachten dat de keizerin Luthe zal kennen, en dat haar plannen erop gebaseerd zullen zijn dat we daarmee Aan zullen vallen. We kunnen dus beter Metagalapa daarvoor gebruiken. “En nu ga ik de troepen inspecteren. Ik wil zien hoever Sigeret is gekomen.”
We horen verder dat de Realm destructief is voor Virtues. We moeten charms gebruiken om de troepen daartegen te beschermen.
His wijst er op dat wij Leviathan beloofd hadden om zijn Luthe te vliegen in de oorlog, en niet onder een demon van Kimberi. Hij wil die belofte houden, dus hij gaat niet mee met de groep die Gaia zal vergezellen. Sarina gaat in zijn plaats, zij kan ook onopvallend reizen.
Er zijn meer legers die niet onder Madelrada willen vechten. We vragen hen om te helpen om de steden in de buurt van Imperial City aan te vallen. Het leger van Warstriders wil ook niet onder de demon vechten. We spreken af dat zij Sdoia, de stad ten Zuiden van de hoofdstad, aan zullen vallen. Weer andere legers, de troepen van Lookshy, gaan naar Pangu, de stad ten Noorden van de hoofdstad. De vloot kan de oorlogshaven Chanos aanvallen. De Lunars met Sarina en Gaia gaan intussen geheel op eigen kracht naar de resten van de Heilige Berg.
Sigeret geeft een update van de toestand van de wereld. De Lintha piraten horen bij Kimberi, dus in het Westen wordt de yozi She Who Lives In Her Name door hen bestreden. In het Zuiden heeft Ahlat de mantel van god van Oorlog In Het Zuiden opgenomen. Hij en onze troepen coördineren de strijd tegen Cecelyne. Haar sterkste wapen, hiërarchie en wet, wordt tegen haar gebruikt doordat Ahlat eden van trouw heeft gevraagd en gekregen. En Autochthon helpt erg. In het Noorden hebben we niet zo’n last: Adorjan wil alleen maar rust. En in het Westen hebben we geen last, want de twee 3rd Circle zielen van Malpheas die in Creatie zijn, hebben onze kant gekozen. Naast Amalion, die bij ons woont, heeft ook The Yellow District zich in Creatie gevestigd, als nieuwe uitgaanswijk van Nexus. Malpheas denkt dat hij voldoende gemanifesteerd is, en heeft niet door dat ze niet tegen ons strijden.
We besluiten eerst de Infinite Dojo op te roepen. Dat lukt. Sango, Ghurkan, Xar en Gar, Eye, Marina en Sarina, Olric lopen naar binnen. We maken ons klaar en gaan naar de eerste zaal. Wijte, kale muren en een rode poort. Leerling nummer één ontvangt ons. Als we een kwartiertje zitten, staat de leerling op, buigt naar een rode poort en naar ons, en begint de warming-up. Olric is nogal stuntelig en mag na een kwartiertje het wapenrek schoonmaken en de administratie bijwerken: eeuwen aan rankings. Hij ontdekt dat àlle Siderials en de keizerin hier getraind hebben. Chejop Kejak staat hoog, maar Nox (een van de zeven zusters) staat hoger.
Na een uur mogen we naar zaal twee. Hier hangen scrolls met teksten aan de muur, en er is weer een rode poort. Zeven mensen in judopakken in de kleuren van de regenboog en een witte band zitten tegenover ons. De leerling gaat bescheiden opzij zitten en gebaart Olric om naast hem plaats te nemen.
“Wie van jullie is het minst ervaren?” vraagt de meester in het indigo pak. Sarina stapt naar voren. De meester in het rood stapt naar voren. Hij maakt een ingewikkelde kata en er verschijnt een gebedsreep in de lucht. Gar biedt Strenght of Stone aan, maar we slaan het af. We zijn hier voor een eervolle strijd, niet om per sé te winnen. Sarina leest wat er op de reep staat: “Duck Fate”. Ze probeert een heel lage trap. Het lijkt wel of de meester die had zien aankomen: hij tilt net op tijd zijn voet op. De reep gaat in rook op. De man spiegelt haar bewegingen. Sarina ontwijkt hem moeiteloos en besluit een complexe ‘flying kick’ te doen. Hij ontwijkt en probeert dezelfde beweging, maar faalt en valt op de mat. De meester in indigo knikt goedkeurend’ en Sarina mag naar de andere kant van de mat. Ze buigt naar de tegenstander en helpt hem overeind.
De volgende is Gar. Hij vecht tegen de meester in oranje. Gar is het snelst. Hij deelt een stomp uit en raakt. De tegenstander wankelt, herpakt zich en probeert een elleboogstoot naar Gar’s borstbeen. Die ontwijkt. De meester in indigo gebaart dat het voldoende is.
Eén voor één vechten we. Marina tegen de gele meester, Xar tegen de groene.
Ghurkan gaat tegen de blauwe meester. De man activeert een charm waardoor hij drie aanvallen tegelijk kan doen, en één van de aanvallen is raak. Ghurkan doet de Snake Form charm en raakt. Gelijkspel, de strijd gaat door. De meester mist, maar het lijkt alsof hij niet echt aanviel maar iets verdedigends opzet. Ghurkan besluit eerst een schijnbeweging te doen en ontdekt dat de kata zijn chi probeert weg te duwen. De tweede aanval raakt, en Ghurkan mag ook naar de overkant.
Daarna is de indigo meester zelf tegen Eye. Hij kiest haar omdat ze de Dream Style bestudeert. Eye probeert Peaceful Repose Style en raakt. De meester wikkelt een gebedsreep om zijn hoofd. Dit stelt Eye in de gelegenheid om nog een aanval te doen. Ze doet de Dream Ravager Hand en raakt weer. Hierdoor herleeft hij zijn meest recente droom: hij slaat met zijn vuist tegen een muur en verbrijzelt deze. Maar hij is opeens twee keer zo snel en doet twee aanvallen. Gelukkig missen beide aanvallen. Eye kan ook aan de overkant plaatsnemen. De meester leest een gedicht over de One-Handed Maiden. (Siderials p. 170)
Sango is als laatste, tegen de paarse meester. Ze probeert een Sledgehammer Fist Punch, maar raakt hem niet. Hij trekt een draad uit de Loom of Faith en verschijnt opeens achter haar. Met Reflexive Sidestep weet ze hem deels te ontwijken; de klap raakt, maar doet geen schade. Sango doet de Irresistable Bravery Tactic, pakt de draad die nog in de lucht hangt, doet er een salto omheen en schopt de meester, vanuit de lucht, tegen zijn kont. Dat is raak! Ook zij krijgt een quote, over de Maiden in Chains. (Siderials p. 155) De paarse meester moet erg lachen en bedankt haar.
“Ouranos, the Dragon Beyond, vindt het goed dat wij voor deze strijd terugkeren naar Yu Shan. We zullen de Loom of Faith gebruiken om de strijd in jullie voordeel te beïnvloeden. Bedenk wel dat we alleen schepselen vanuit Creatie kunnen waarnemen en beïnvloeden.”
Eye vraagt naar Ouranos. “De Dreaming Style. Kom er ver genoeg in en je maakt contact met Ouranos. Hoe jullie ooit gedacht hebben dat jullie hèm gevangen zouden kunnen zetten. Het heeft hem 1000 jaar gekost voor hij op het idee kwam om… maar kom, dat mogen jullie zelf uitvinden.”
De indigo meester zegt: “Jullie kunnen elke uitgang nemen die je wilt. En bedankt voor de ratings, Olric!” Leerling 1 kijkt er even sceptisch naar. “Het kan zijn dat Eye nu wat hoger staat dan ze hoort,” mompelt hij, “ach ja, zo staat het nu in de archieven.” We kiezen de deur terug naar Gethamane.
Als we terugkomen staat Luthe op het punt te vertrekken. Verder is Metagalapa, onder dekking van een wolkenfront al vertrokken, en is de vloot al uitgevaren. Wij: His, de solars (minus Sarina) en dragonblooded, gaan met Luthe mee. Zodra we boven het Cursed Isle komen, zien we dat het donker is, en horen we muziek. De paar demonen aan boord roepen: “Ga weg! Keer terug! De pijpen van Erembour!” Ook een aantal mensen aan boord worden erdoor aangeraakt. Ze gaan dansen. Dit is de kwelling die de schaduw van de Ebon Dragon elke demon geeft: ze herinneren zich de liefde en het geluk. Hierna kunnen ze nooit meer het licht van een zon verdragen. Zelfs niet de aura van een solar of het licht van His’ Oog van Ligier. Dit geldt ook voor stervelingen, zij zijn er nog gevoeliger voor (wilskracht en essence beschermen). Als de schaduw van de Ebon Dragon ooit van dit eiland weg gaat, zullen de meeste bewoners gedoemd zijn tot een leven in de schaduwen, onder de grond of binnenshuis.
We inventariseren wie deze aanval kan weerstaan. De warstriders, de dragon kings, en bijna alle dragonblooded hebben geen probleem (Mental DV > 5). Alleen gewone mensen, en dan met name de nieuwere recruten, hebben een probleem. De meeste veteranen hebben genoeg wilskracht en zijn gewend aan mindfucks (Integrity). Sango laat dit doorgeven aan de vloot die vanuit Gethamane uitgezeild is, zodat ze maatregelen kunnen nemen.
Sango doet de Incantation Of The Invincible Army. Dat beïnvloedt het hele schip positief, en de Autochthoonse Exalts helpen om het effect te versterken. We zetten de warstriders af en de andere onafhankelijke legers, minus de kwetsbaren.
Als Metagalapa zich boven de Imperial City wil positioneren, blijken er drie enorme energiewapens op de stadsmuur te staan, in de vorm van drie levende nautilusschelpen. Ze vuren zwarte energie af die de materie van de berg beschadigt, en dan terugkeert als witte energie die de zielen van levende wezens verscheurt. Maar de schutterse hadden Luthe verwacht, en weten niet waar zich de commandocentra bevinden. Bovendien is Metagalapa erg massief. Daardoor ze doen relatief weinig schade. De berg deelt zich in vijf stukken en schiet met zijn zonnewapen het Imperial Manse kapot. Daarna moet hij vijf dagen weer opladen. De legers van Octavian worden ondertussen door onze grondtroepen uitgeschakeld. De keizerin is niet geamuseerd.
Luthe brengt degenen die niet bestand zijn tegen de vloek van Erembour terug naar de hoofdmacht. We kunnen ze inzetten bij de grote aanval omdat Sango dan haar spreuk nog eens zal doen, om hen te beschermen. Ook Olric kent charms om het effect te verminderen.
De tweede dag merken we dat de deugden actief aangetast worden. In door ons veroverde gebieden waar de geomantie hersteld is, gaat dit effect weer weg.