Het einde van Calibration

Als we Yu Shan uitkomen, is het mooi weer. Terug in Gethamane zien we dat er een regiment bijgekomen is. Ze dragen vreemd eenvormige harnassen met een embleem van zwart-gele ruiten. Het zijn automata. Veel ervan zien er uit als mensen, een aantal zijn van steen, de aanvoerders zijn van koper en eentje heeft zilveren tattoos als een lunar. Als we er naar vragen, wordt verteld dat ze er opeens waren op dag 3 van Calibration. En dat ze alleen naar “Little Shu” luisteren (Sigeret vermomd als Little Shu). Sigeret zegt dat het zijn Baidu zijn, wezens die hun ziel aan hem verspeeld hebben. Sango vraagt zich af wie er nog meer opgeroepen zijn met Calibration. “Mijn baas is er ook,” zegt Sigeret. De derde cirkel demon Madelrada, de generaal van de legers van de primordials. “Weten jullie een manier om haar de positie van Little Shu over te laten nemen? Little Shu heeft zelf zijn positie als aanvoerder gewonnen in een tweegevecht, maar je wilt geen precedent scheppen. Stel je voor dat een subziel van de Ebon Dragon, de Infinite Dojo bijvoorbeeld, ook op dat idee komt.”
We vragen hoe de legers inmiddels over anathema denken. “Het begint te wennen.”
“Kan Madelrada een voor mensen aanvaardbare vorm aannemen?” “Ja, maar als de strijd begint verandert ze automatisch weer in een reuzin met honderd armen en bloed van vitriool.”
Marina stelt voor te doen alsof we haar oproepen en publiekelijk een deal te sluiten. Tawuz start een fluistercampagne op om iedereen er aan te laten wennen. Het thema is dat we onze bondgenoten overal vandaan halen: Solars, Lunars, Autochthonians, automata, dragon kings, lopende bomen, noem maar op… zelfs demonen vechten aan onze kant.
Olric stelt voor om wargames te organiseren om de verschillende types aan elkaar te laten wennen. Sango vult dit aan met kampioenschappen, om iedereen te laten zien wat de verschillende types zoal kunnen. Marina zegt dat we Wijsheid bij de uitvoering van het plan moeten betrekken. Sango: “Ja! Demonen moet je op laten roepen door sorcerors.”
Ghurkan, Olric en Marina ontwerpen een publiciteitscampagne. Dat kost zo’n drie maanden.  Madelrada zal op dag 1 van Ascending Fire verschijnen. Tawuz gaat een ritueel bedenken wat zo min mogelijk lijkt op een echt summoning rituaal, want dat zou beledigend zijn voor de demon.

De campagne loopt goed. Aan het eind van de maand, bij volle maan, blijken de lunars nog steeds te veranderen in dieren. Grote teleurstelling, ze hadden gehoopt hier van af te zijn met het opheffen van de Great Curse. Maar de maanziekte is een Wyld effect.

Dag 4 van Resplendent Wood komt een piepjonge solar uit het Westen naar Ghurkan. Hij vertelt dat hij een heel vreemd verzoek heeft: thuis heeft hij een lunar mate, maar nu voelt hij een ander waar hij dezelfde band mee heeft. Ze heet Amelion en hij kent haar uit de Primordial War. Marina weet veel van geschiedenis. Ooit was er een Manse-builder van die naam. Die is getrouwd geweest met een solar die Five Moons heette. De jonge solar kijkt beteuterd. “Daar herinner ik mij niks van.”
We spreken af dat we over een paar dagen, op een rustig plekje, met haar gaan praten. Dan pas, want we vragen de lunar elder Gord erbij en die moet nog arriveren. Marina doet een spreuk om Wyld zones te detecteren, met de gedachte dat er misschien iets heel ‘wylds’ aan deze lunar is, en dat ze al in de buurt is, maar ze vindt niets.
Als Gord arriveert, vertellen we hem het verhaal. Die herinnert zich Five Moons wel. “Ja, die is ooit getrouwd in het Deliberative. Een heel schandaal! Want wie trouwt er nou met een demon?” Veel meer weet hij niet. En hij hoeft ook niet zo nodig bij het gesprek te zijn. Hij gaat bier drinken met onze dragon blooded. De solars en lunars gaan wel.
Op de afgesproken open plek staat de jonge solar, heel nerveus, in een mooi blauw harnas. “Fijn dat u gekomen bent. Ik wil u voorstellen aan mijn geliefde Amalion.” Hij leidt Ghurkan naar een goed gecamoufleerd stenen hutje in het bos vlakbij. Ze gaan via trappen naar beneden en komen in een ruimte met blauwe kristallen. Er zit een gesluierde vrouw in een lavendelkleurig gewaad. Ghurkan voelt de kracht van een Manse. Ze zegt dat Ghurkan hen in zijn vorige bestaan getrouwd heeft, en vraagt of hij het huwelijk wil herbevestigen. En ze wil asiel nu ze weer in Creation is. Ghurkan wil meer informatie en wil vragen of de anderen er bij geroepen kunnen worden, maar zij is erg charmant en overtuigend [social attack], dus daar komt hij niet aan toe.
Na tien minuten is Ghurkan nog steeds niet terug en begint de rest van ons ongeduldig te worden. We kloppen aan. De jonge Five Moons komt naar de deur en probeert ons af te poeieren, maar Atis kletst ons naar binnen.
Ghurkan is net ‘ja’ aan het zeggen, maar hij wil met het huwelijk wachten op het Deliberative. Dat vindt ze goed, maar het asiel moet wel snel geregeld zijn. “Ik ben Amalion, ‘The Manse of Echoes Descending’, de vijfde ziel van Malpheas.”
Op dat moment komen de anderen binnen. Als we ons voorstellen en ze hoort dat er twee van het huis Regenboog zijn, is Amalion heel geïnteresseerd. Ze was ooit de gast van het Deliberative en dat wordt haar in Malpheas nog steeds kwalijk genomen. Bijna alle derde-cirkel-demonen hebben zich de afgelopen Calibration in Creatie gemanifesteerd. Zij had zich in Lookshy moeten manifesteren, maar dat is niet gelukt. In plaats daarvan kwam ze hier terecht. Haar verhouding met Malpheas is niet goed.
We zijn genegen om haar asiel te verlenen. Eye of Autumn vraagt of ze meevecht. “Ik ben geen krijger.” “Manses maken dan?” “Wie mij oproept, mag volgens het regenboogcontract om één manse vragen. U vraagt erg veel.” “Dat wist ik niet.” “Ik bied u één jaar elke maand een Manse.”
Sango vaagt naar haar relatie met de solar. Na enig aandringen van Atis geeft ze toe dat iedereen die haar ziet hopeloos verliefd op haar wordt. Daarom draagt ze een sluier. Ze heeft dit aan Five Moons verteld en hij heeft er zelf voor gekozen om onder de sluier te kijken. We sluiten de deal. Voor de eerste Manse hebben we haar carte blanche gegeven.
Marina wil dat één van die manses een tempel voor Luna wordt. Met enige moeite overtuigen we haar dat Luna niet echt wordt geëerd met een gebouw dat door een demon is opgericht.
Vier dagen later komt Five Moons vertellen dat de eerste Manse af is. Het is een mooi Fire-aspected gebouw van roestig ijzer. Five Moons draagt nu een grijze heartstone in zijn harnas. We vertellen het aan  Sigeret. Die reageert kalm. “Ik zal wat plannen moeten aanpassen. Mijn mensen nemen contact op met jullie mensen.” Ondanks dat er allemaal derde-cirkel-demonen in Creatie zouden zijn, is het rustig.

Op de 18e dag van de maand voelen we in de verte een aardbeving die maar doorgaat. We rennen naar de controlekamer om het schild en de detectie aan te zetten. Het Sword of Creation is ingezet, in het Oosten. Het zal toch niet tegen Lookshy zijn? Jawel hoor! Tijd om de schildfunctie uit te proberen. Kan die verplaatst worden? Atis projecteert het schild over Lookshy heen. Het houdt de eerste klap tegen. De tweede niet, de derde weer wel, maar amper. Iedere klap is harder dan de vorige. Bij de vierde klap begint het schild het te begeven, en er gaan bij ons dingen doorbranden. Maar het schild krijgt opeens extra energie, vanuit een onbekende bron. Sango denkt dat het de elementaire draak van Aarde is (Pasiap). De aanwezigheid van de aardedraak verklaart misschien ook waarom Amalion hier terecht kwam toen ze in Looksy wilde manifesteren. De kracht van de vijfde klap is zo groot, dat het Zwaard van Creatie doorbrandt. In de weken daarop regent het as.
Als we contact leggen met Lookshy zijn ze zwaar onder de indruk. “Eerst een krachtveld en op het eind kwam er een enorme klauw uit de grond die de klap opving en gespleten werd. Sindsdien is de tempel van de dochter van Gaia dicht. Om Pasiap te genezen?”

We vragen ons af of de Pool van Aarde nu kapot is en of we de reservepool moeten activeren. Marina detecteert Wyld-energie. Als de Pool het niet doet, groeit de Wyld.
Na een week voelt ze meer onrust. Gord komt aan en vertelt dat er onraad is. In het Zuiden manifesteert Cecelyne, in het Westen vormen zich de bollen van She Who Lives In Her Name. De connectie tussen de polen moet hersteld worden. Atis gaat aan het werk. Hij schakelt een aantal jonge solars in. Eén daarvan heeft een verstrekkende theorie: Gaia zelf is gewond, Pasiap is dood en de top van de Heilige Berg is naar Elsewhere geslingerd. Atis wil deze theorie testen. Hij gaat via Yu Shan, waar de orde inmiddels grotendeels hersteld is, naar de top van de heilige berg. Die is in de mist. Het licht is niet dat van de zon. Hij kan niet verder afdalen dan de kring van orichalcum beelden. Hij neemt AI-1 mee en gaat terug. Dit deel van het verhaal klopt! Dan gaat hij naar de dragon kings bovenin Gethamane. Die zitten in zak en as: “Waar zijn de balsemers?” Na enig navragen blijkt dat Pasiap inderdaad dood is. Hij haalt de anderen er bij. Er ligt een opgerolde stenen draak in een van de tempelzalen. Er zitten twee lizardmen bij, een zilveren en een groene. De groene mist de rechtervoorpoot en huilt onbedaarlijk. Néré probeert haar te troosten. Het voelt alsof de aarde zelf beschadigd is.
De vierde slag heeft Gaia met haar hand opgevangen en bij de vijfde slag is Pasiap tussen het Zwaard en de stad gesprongen.

Atis rent naar beneden en zet de Pool aan. De berg begint te zoemen en het centrum van Creatie verplaatst zich hierheen. De dragonkings vragen zich af of er iets mis is met de tijd. Normaal zijn de balsemers er altijd als er een god doodgaat. Of weten ze dit gewoon nog niet? Er is nog nooit een elementaire draak doodgegaan. Bij de eerste dode primordial waren ze er ook niet. Een vliegende dragon king gaat ze halen. Luna (de zilveren lizardman) bevestigt de theorie van de jonge solar: “Er is nog maar weinig tijd. Zet al je legers in en verander Creatie in één slagveld. Alleen Gaia kan de schepping repareren en daarvoor moet ze naar de kern: de vulkaan die de heilige berg was. Laat een aantal lunars haar begeleiden.”
We besluiten om onze plannen te versnellen.

9 XP