We plannen voor de aanval. We gaan met dezelfde groep naar het diner als de vorige keer: Ghurkan, His, Xar, Little Shu, Tawuz. Sarina stelt voor om een lunar in een kleine vorm mee te sturen die onze wapens meeneemt. Little Shu wijst er op dat we een onschuldige afleiding moeten zijn. En we realiseren ons dat His niet in zijn eigen gedaante meegaat, dus hij kan ook wapens omdoen en daarna transformeren. En we zijn Exalts…
Dan de aanslag. We splitsen ons in twee groepen: 1. Sarina, Olric, Phoenix, Néré; 2. Eye of Autumn, Atis, Gar, Marina, Shi Mei Lan. Doel is om de necromantiërs uit te schakelen. Gar kan een gat in de stadsmuur maken. Na enig aandringen wil hij dat ook wel stilletjes doen.
Xar geeft zijn wapen aan His, voor die transformeert. Little Shu neemt een wapen mee, hij is tenslotte lijfwacht. De overvalgroep camoufleert, voor zo ver nodig, hun heldere harnassen. Gar realiseert opeens weer zich dat hij een zwart-jaden onzichtbaarheidsmantel heeft. Ghurkan leent een heartstone aan Phoenix waarmee je geesten kunt zien.

De groep van Ghurkan vertrekt als eerste. Als ze bij de stadspoort aankomen krijgen de achterblijvers ruzie. Olric heeft het idee dat er een spreuk gedaan is om met hun emoties te spelen. Hij vraagt Shi Mei Lan om een tegenspreuk, maar zij heeft het idee dat hij haar voor de gek houdt. Sarina, Marina, Atis en Néré zijn erg prikkelbaar. Phoenix grijpt Shi Mei Lan, zodat Eye alsnog de scepter met Countermagic kan activeren. Dat geeft een grote klap. Groene tentakels lichten op en verdwijnen in Elsewhere. Er was inderdaad een spreuk op hen gedaan.

De dinergasten worden welkom geheten en moeten ook deze keer weer hun wapens afleggen. De hoofdstraat is fel verlicht door fakkels. Daardoor kun je niet zien wat er in de steegjes gebeurt. We worden ontvangen door dezelfde man als eerder. Er staat een haagje van soldaten met hellebaarden, die achter ons de deur sluiten en volgen. De inrichting is smaakvol, met mooie wandtapijten. In de hal is een statietrap, die gaan we op. Op de eerste verdieping is een zaal met uitzicht over het stadsplein. Er staat een tafel, gedekt voor zeven. Bij de haard staat een man met soulsteel handschoenen en masker in venetiaanse stijl (het laat de mond vrij). Hij stelt zich voor als Cynis Kovar, en nodigt ons uit voor een liflafje vooraf. Tawuz let goed op en identificeert hem als vuur-type. De bediening bestaat uit mensen.
Het eten is goed. De drank ook, maar niet Regenboog-kwaliteit. Het gesprek gaat over koetjes en kalfjes. We nemen geen sociale aanvallen waar. Vooral de vuur-type laat het zich goed smaken.

Sarina en Néré verlaten het luchtschip heel onopvallend om te kijken of we nog in de gaten gehouden worden, maar behalve een zombie koe is er niemand. We lopen naar de muur en Gar maakt er heel voorzichtig een gat in, tot we er doorheen kunnen. Op straat zien we schimmen. Het valt Atis op dat diverse spoken in zijsteegjes verdwijnen. We moeten voortmaken. We gaan de daken op en rennen, Néré gaat voorop. Als we halverwege zijn, zien we dat er een muur van duisternis op ons af komt. Hij is hoog. We gaan bij elkaar staan en Olric doet de spreuk Raising the Earth’s Bones op ons. Sarina heeft een Dragonfly’s Ranging Eye waarmee ze door de muur kan kijken. De stad is pikzwart en de spoken zijn volledig gematerialiseerd. Er is wel licht, van onbekende sterrenbeelden. Sarina laat Marina kijken. Die ziet het direct: we zijn in de onderwereld. We verlaten de koepel en gaan via de daken verder. Het lijkt alsof de spoken patrouilleren. Het stadhuis staat op een plein, dus dat kunnen we niet via de daken bereiken.

Néré neemt Gar onzichtbaar op de rug en wandelt stilletjes via de lucht naar de toren van het stadhuis. Er is een luikje, maar Sarina krijgt het niet open. Atis is wat minder sophisticated en hem lukt het gewoon. We voelen onze Dragonblooded Circle mates niet. Ook Marina voelt haar solar mate Little Shu niet. Is het een Private Plaza? Atis denkt dat de eetzaal aan de voorkant zit. We gaan de trap af, stilletjes. Ter hoogte van het dak is een deur, van binnenuit vergrendeld. Néré gaat voorop, met de Dragonfly Ranging Eye van Sarina. We nemen het deurtje naar de zolder. Het is een grote vliering met de ’spoken’ van voorwerpen die in het echt al vergaan zijn. Er is een groot luik, maar we nemen de uitgang naar de linkertoren aan de voorkant. We komen op de tweede etage. Met de Ranging Eye onderzoeken we de contouren van het stuk waar we niet in kunnen ‘kijken’. Er buiten staan vier wachters. Deze suite heeft balkonnetjes. Als Néré ver over de leuning leunt, ziet ze een mooi verlichte zaal. Olric haalt een knoest uit de vloer, maar daarmee kijken we alleen tegen de bovenkant van het plafond aan.
Néré gaat even langs de gevel omlaag en gluurt naar binnen. De zaal heeft een mooi beschilderd plafond. Van het type dat gaat stuiven als we erdoorheen willen breken. Ze ziet ook de posities van de necromantiërs. Gar merkt op dat er een spreuk is gedaan, dat ziet hij een dinerende en converserende man niet doen. We moeten er rekening mee houden dat er nog ergens een magiegebruiker is. We besluiten dat Néré niet mee aanvalt, maar op de uitkijk blijft staan. We overwegen de ‘falling yeddim’-aanval, maar dat is wel riskant. Vooral voor Ghurkan, die er vlakbij zit.

Voor wat betreft de mensen in de eetzaal: De necromantiër vindt zichzelf een briljant causeur. Wij proberen hem uit te horen en we doen onze best om hem te laten geloven dat hij leuke anecdotes vertelt.

Eye verandert in een sprinkhaan en gaat op het plafond zitten. De overige groepsleden gaan er omheen staan met bogen. Ze verandert in een yeddim en valt door het plafond heen. De illusie valt weg. Ze komt in een lege kamer waar één zwarte kaars brandt. Als de anderen ook naar beneden springen, komen er achttien krijgers uit de muren. Het lijken revenants, met harnassen, spreuken en charms.
1. Atis is het snelst. Hij schiet en raakt een aanvaller. Dood. De revenants zijn ook snel. Ze gooien netten naar ons, maar iedereen behalve Olric weet ze te ontwijken. Hij zit vast. Sarina doet een combo en doodt vier tegenstanders. Shi Mei Lan gooit een Flying Guillotine, maar mist. Marina venandert in haat war-form en doet de Octopus Barrage en slaat er nog eens vier dood. De revenants hebben een heel goed harnas, maar als je er eenmaal doorheen bent kunnen ze weinig hebben. Eye pakt haar zeis en maait er eentje neer. Er zijn er nu tien dood. Gar grijpt twee revenants en doet de Charm of Greater Unmaking om hun harnas te desintegreren. Dat lukt er bij een. Phoenix slaat er nog een dood. Olric weet zich intussen uit het net te bevrijden. Hij merkt wel dat het een eigen wil heeft.
2. Atis doet een Perfect Shot en schiet er nog drie dood. Er zijn nog vier revenants over, waarvan één naakt. Ze besluiten te vluchten en verdwijnen in de muren. Eye wil dat iemand de kaars uit doet, zelf durft ze het niet. Shi Mei Lan blaast. De kaars gaat niet uit. Hier is Countermagic nodig.

Aan de groep in de eetzaal intussen, wordt door de jongere necromantiër verteld: “Ik heb slecht nieuws voor jullie. We hebben jullie kornuiten, die zijn in de val gelopen.” We kijken verbaasd en eten door.