Tanais 79 – 5 februari 2015

Legacy hardware dag 1, midden in de nacht.
Claude blijkt de zwerver te hebben vastgebonden en gekneveld. Hij valt desondanks in slaap. Chang, die wacht draait, ziet vanuit het niets een half doorschijnende gedaante verschijnen, die de hand van de man vastpakt. Een half doorschijnende gestalte maakt zich los van de zwerver en gaat met de eerste gedaante mee. De eerste schim heeft heel ouderwetse klederdracht van Sesklo aan. Als de geknevelde man uit zijn lichaam stapt komt er een soort kleurwaas vrij, en dat verdampt. Met Spirit Detecting Glance ziet hij dat ze een soort opening doorgaan die zich achter hen weer sluit. Het lichaam blijft ademen, dus hij is niet dood.
De tweede wacht is van Gwan. Halverwege de wacht hoort hij een enorme knal. Claude wordt weggeslingerd van waar hij lag. Iedereen is meteen wakker, de geknevelde man ook. Er zit een klein smeltplekje in Claude’s zoniumpak, waar het zichzelf gerepareerd heeft van een beschadiging. We vinden een beschadigde drone, in de vorm van een mug. De angel is gesmolten.
De ziel van de zwerver is weer terug in zijn lichaam. Risha maakt hem los.
“Slecht begin als dakloze, een mededakloze mishandelen en vastbinden. Aangenaam, ik ben Gustav.” Risha geeft hem een hand en stelt zichzelf en de groep voor. “Weet jij iets van die muggen?”
“De muggen sampelen je dee-en-a en kijken of je tsjip nog werkt.” Woorden die Risha niets zeggen. “Niks van aantrekken en wegwezen voor de bezemwagen komt. Der zijn drie mogelijke uitkomsten. Een: je tsjip wordt gerepareerd, twee: je wordt meegenomen en vernietigd en drie: je zorgt dat je onzichtbaar bent. Ik doe dus niet mee aan de nepwereld.”
Chang vraagt hem of hij wel eens doorzichtige wezens heeft gezien. “Nee. Zijn jullie nog in reality shock?”
“Hoe bedoel je?” vraagt Risha.
“Dat je ziet dat alles hier beschimmeld en lelijk is? De tsjip laat de wereld er mooier uitzien. Goedkoper dan onderhoud.”
“Wij hebben geen tsjip,” zegt Chang.
“Het kan niet dat jullie niet getsjipt zijn. Iedereen heeft tsjips.”
Chang: “Realiteit is beter dan dromen!”
“Ik had gefraudeerd en ben gebrandmerkt voor recycling. Toen heb ik mijn tsjip gedeactiveerd om niet gepakt te worden. De muggen doen random checks.”

Dag 2
We krijgen les in ‘dakloos lopen’. Hij vertelt dat hij boekhouder was en dat hij credits achterover gedrukt had.
“Wat zijn credits?” vraagt Chang.
“Punten waarmee je je avatar kan verbeteren.”
Risha laat zien dat hij kan vliegen. Gustav kijkt hem aan alsof hij imbeciel is. “Dat kan iedereen in augmented reality. Waarom zou je het in het echt willen kunnen?”
Chang geneest Gustavs kneuzingen met Blissfull Release.
“Volgens mij zijn jullie van de technocratie, anders kun je dit niet!”
Chang realiseert zich dat hij zuinig moet zijn met essence, want het vult hier niet vanzelf weer aan. Willpower krijg je wel terug van slapen, maar je mist de willpowe die je normaal krijgt van een cultus die je in de eigen wereld hebt.
We merken dat Gustac ons bij de andere daklozen weg houdt. Maar van een afstandje zien we dat de oudere zwervers minder kleur hebben dat de jongere. Het is niet veel, maar je ziet het verschil tussen iemand van dertig en iemand van veertig.
Claude opent een deur in een van de torens. Gustav is blij om weer eens binnen te zijn. We betreden een ongebruikte kelder die volgegroeid is met schimmels. Hij stelt voor om hier een jointje te roken. Dan wordt hij nostalgisch en vertelt weer over zijn leven als boekhouder. “Ik had er geen behoefte aan, maar er zijn ook mensen die op vakantie willen. Die gaan dan naar buiten, de natuur in. Maar dat is een andere klasse: kunstenaars, dat soort mensen. Die gaan de heuvels in, maar er zijn er veel die niet terugkomen. Tussen de steden zijn de wouden en de wildernis. Het is er gevaarlijk. Je kan in een ravijn vallen, of worden opgegeten worden door een beer! Het is legaal, maar gevaarlijk. Nee, dat is niks voor mij. Augmented reality is gewoon hartstikke leuk!”
Risha vermoedt dat de mensen die dit durven door de Technocratie worden gerecruteerd.
“Maar wij daklozen blijven meestal buiten omdat er daar veel meer mag dan binnen. Hier mag een jointje roken niet. Maar buiten wordt daar niet op gescand.”
We kunnen gewoon de lift gebruiken als Claude een vingerafdruk nadoet. “Maar als je te vaak de lift neemt, wordt je geregistreerd als als oud en ziek, en dan word je opgeruimd,” zegt Gustav. Chang vraagt hem wat er interessant is. “Het dak.” “Dat kennen we al.” “De bloedbank is ook interessant.”
Die is op verdieping 5913. We komen aan in een ziekenzaal vol met mensen die een infuus in de arm krijgen. Ook hier groeien de schimmels op de muren en het ruikt muf.  Alles wordt door robots afgehandeld. “Dit is het enige werk wat we moeten doen. Al het andere is facultatief.”
Claude ziet dat ook hier de mensen grijzer zijn naar mate ze ouder zijn. Ergens valt een vrouw aan het infuus in slaap. Er gebeurt hetzelfde als afgelopen nacht, en er ontsnapt een beetje kleur. De ophaler ziet er uit alsof hij uit onze wereld komt. Gustav vertelt dat hij dit sinds zijn tsjip is gedeactiveerd ook ziet gebeuren. Daarvoor niet. Claude leest zijn gedachte: ‘Zouden het dan toch technocraten zijn? Ik moet uitkijken met wat ik zeg.’ Chang vraagt door. Gustav stelt voor om dat buiten te bespreken. Risha vraagt hoe het zit met kindertjes maken. Nou… Seks doen ze ook in augmented reality. Er komen kinderen van, al doen de partners het ieder in hun eigen kamer. Huh? Gustav legt uit: augmented reality is de werkelijkheid maar dan mooier, virtual reality is een heel andere wereld. Maar je blijft fysiek op dezelfde plek.
Hij adviseert ons ook om niet te kijken als er interactie is tussen mensen en robots (bijvoorbeeld een arrestatie). Gwan vraagt wat er nog meer niet mag. “Je komt geen bekenden tegen behalve als je in augmented iets met elkaar hebt, hun avatar kan er totaal anders uitzien.”
Als we weer buiten zijn, vraagt Claude wat hij ons kan vertellen over de schimmen. “Die helpen ons om te overleven. Het zijn geesten die in dromen tot ons komen.” Gwan vraagt: “Beschermt zo’n geest tegen de muggen?” “Het is beter om niet geprikt te worden. Maar zij zorgen ervoor dat als je toch geprikt wordt, er geen informatie opgeslagen wordt.” Dan vraagt hij hoe hij ons kan vertrouwen. Risha merkt op: “Als wij er op uit waren geweest om je vertrouwen te winnen, dan hadden we je niet in elkaar geslagen.” “Ja, daar zit wat in.” Hij rolt een jointje. “Groen is voor beginners.” Chang neemt hem over, inhaleert en zegt: “Shuragi!” Het is maar goed dat hij immuun is voor groene shuragi rook. Er zijn groene, gele, rode en paarse shuragi, er zijn groene gele, rode en paarse schimmels in oplopende heftigheid van bedwelming.
Dan gaan we weer ergens onder een struik slapen. We hebben geen last van de gewone muggen,die kunnen niet door het zonium heen steken. En er zijn deze nacht geen drone-muggen. Zodra Gustav gaat dromen, komt er een Sandman die zijn ziel meeneemt naar dromenland. Bij ons komen er geen.

Dag 3
’s Morgens zegt Gustav: “OK, ik neem jullie mee en als jullie tech bij jullie hebben dan valt het vanzelf uit.”
“We hebben alleen de kleren die we aan hebben, geen tech.”
Hij leidt ons via een dwaaltocht naar tunnel onder een struik en zegt daar: “Hierbinnen werkt technologie niet.“
Risha gaat voorop. Maar na een paar passen raakt hij met zijn vinger het krachtveld en met een steekvlam wordt hij achteruit geworpen. Hij was vergeten dat het zoniumpak vol met geavanceerde technologie zit. Chang reageert verontschuldigend: “Techologie is wat onze aanwezigheid in deze wereld mogelijk maakt!”
Gustav haalt zijn schouders op en zegt: “Wacht hier.” Hij loopt de gang in.
Tien minuten later komt hij weer terug met een albino meisje van een jaar of twaalf. Ze inspecteert ons.
“Interessant,” zegt ze, “de Sandmen zeggen dat jullie te vertrouwen zijn, maar jullie hebben technologie.”
Ze gaat weer naar binnen. Een kwartier later komt er een man van een jaar of dertig, met lang sluik haar, naar buiten.
“De Sandmen vertrouwen jullie. Ik schakel de sluis tien seconden uit.”
Hij gaat de gang weer in en gaat op de grond zitten op de plek waar Risha achteruit geslagen werd. Hij raakt in trance. Een-twee-drie. Dan kunnen we naar binnen. We komen in een grote ondergrondse ruimte met een zandvlakte in het midden. Er zijn magische patronen in het zand getekend. Gwan heeft het idee dat hij er eentje uit een oud toverboek uit de bibliotheek van Alexandros herkent. Sorcery, een oud Gebiaans symbool dat al lang niet meer gebruikt wordt. De man met het lange haar stelt ons voor en zegt dat we door de Sandmen gestuurd zijn. “Ondanks de tech zijn ze te vertrouwen.”
We voelen dat onze Essence op deze plek kan regenereren. De aanwezige zwervers overleggen met elkaar. Na een kort beraad wordt besloten om de Sandmen Grote Broeders op te roepen. Ons wordt opgedragen om te knielen in het midden van de symbolen. De man met het lange haar en het albino meisje zingen een incantatie. Risha probeert die te onthouden. Eerst komt er een bonte verzameling mensen in klederdrachten van alle plaatsen en tijdvakken van Tanaïs, daarna een aantal grotere reptielen en als laatste een enorme schorpioen. We kennen ze van de Witte Tafels.
“Waarom hebben jullie zo’n gek pak aan?” vraagt Schorpioen.
“Anders ontploffen we,” antwoordt Risha.
“Hoe komen jullie hier?”
“Met de hulp van de Children of Higg,” zegt Chang.
“Jullie zijn verreweg de jongste Sandmen, en toch hebben jullie de gave om hier fysiek aanwezig te zijn.”
“Wij zijn via Elsewhere gekomen.”
“Dus jullie zijn nog niet dood? Dan kunnen wij met jullie mee terug naar Tanaïs? Wij zijn lang geleden in Tanaïs gestorven, drenkelingen, na vele duizenden jaren aangespoeld op een vreemde kust.”
Claude vraagt: “Waarom trekken jullie zielen uit slapende mensen?”
“Dat is voor beiden fijn. Wij hebben ons in tijden niet zo levend gevoeld en zij krijgen magie. Dank zij ons zijn zij onvindbaar voor de Technocartie. Het is een heel fijne symbiose. Wij zijn weggedreven in de Tempest, alle banden met ons leven zijn verloren en in de Tempest verwaaid. Onze essentie is door de Tempest gezuiverd en totaal verfijnd zijn wij aan de overkant aangekomen.”
Chang: “En die van ons niet…”
“Dat technologische omhulsel van jullie is gemaakt van dezelfde substantie als onze ziel.”
Chang: “Op onze wereld zijn plekken met veel zoniumerts. Na zuivering kun je daar dit soort pakken van maken. Op allebei de werelden zijn mijnen. Is dat erts uw kompanen?”
“Nee, wij zijn door de Tempest gezuiverde zielen, het erts is de gezuiverde essentie van de zielen die hun persoonlijkheid niet hebben behouden. Geaggregeerd op plekken die door de stromingen in de Tempest bepaald zijn.”

Broeder Schorpioen en de andere Sandmen willen graag terug naar onze wereld.
Risha wil met langhaar en het albino meisje over sorcery praten.
Claude wil weten waar de mensen hun kleur aan verliezen.
Gwan wil aan de Sandmen vragen of ze de gaten in de geschiedenis van de Witte Stenen kunnen aanvullen.
Risha vraagt zich ook af of de Sandmen kunnen helpen om de werelden aan te meren.

Xp 3