Tanais 108 – 07-07-2016

We zitten nog op het steampunk eilandje in het niets. De e-warriors komen hier aan op de top en vertrekken daar ook weer, maar sommigen ‘vertieren’ zich in het stadje.
Na een BOEM zien we drie figuren in high-tech armor door de stad lopen. We spreken hen aan. Ze vervelen zich en zijn op zoek naar bier. We zeggen dat de mensen hier thee drinken. “Geen bier? Dan gaan we maar weer naar boven. Van welke bende zijn jullie?” “De Bandito’s” “Komen jullie mee?” We gaan met ze mee. Op 50 meter onder de top voelen we het dreunen. Daar treffen we twee deuren aan weerszijde van de straat. De e-warriors komen uit de ene, en het is de bedoeling dat ze doorlopen en de andere binnengaan. Daar hangt een bierlucht. Er zit een kroeg. De knallen komen niet overeen met mensen die van de ene kant naar de andere gaan. Voordat we naar binnen gaan, willen we eens kijken bij de top. Die is niet via de straten te bereiken. Risha vliegt en de anderen klimmen over de daken van de huizen.
Voorbij de huizen is een rotsachtig bos. De top van de berg is een dichtgevallen krater vol zand en rotsen. Ieder kwartier is er een knal. Dan trillen het zand en de kiezels, maar ze blijven in de krater. Met [Correspondence] leert Condoleeza dat er op 100 meter diepte een lege ruimte is, daarboven is massieve rots, maar van een ander gesteente dan de bergwand. De energie van de knallen wordt naar boven afgeleid zodat het stadje geen last heeft van de effecten van de explosies. Heeft dit iets met Chappie te maken?
[Color] magic leert dat de constructie van vier flinterdunne leegtes die we bij de Hardware Legacy hebben gevonden, vacuüms, doorgangen zijn van Chappie’s mini-dimensie naar deze plek. De twee realm’s zitten als het ware aan elkaar ‘vastgeschroefd’ via de Prime Material. De knallen zouden een soort van wrijving kunnen zijn tussen de twee realms. Voorbij dit realm is het Niets, en er komt een mist op. Verder onderzoek levert op dat de lege ruimte het gevolg is van de knallen. Er zit geen machinerie of zo. En de knallen zelf zijn het residu van hevige [Color] effecten.

Dan gaan we naar de e-warrior kroeg. We nemen onze solar-gedaantes aan en gaan stoer en elkaar op de schouders kloppend naar binnen. Het inetrieur doet aan een fantasy setting denken. De bediening bestaat uit een soort vossenmensen. Het publiek bestaat uit de bekende gepantserde hooligans van GTA. Een vossenmens begeleidt ons beleefd naar de bar. Voor ons drinkt iemand een glas bier, maar het stroomt aan de onderkant weer uit hem. Hij vloekt en haalt uit. De beweging gaat door de barman heen. De luid protesterende man wordt naar een ruimte achterinde bar gebracht, waar stro ligt en gedruis klinkt. Risha neemt een slok van zijn bier en dat blijft wel binnen. De barman trekt een wenkbrauw op. Als we kijken wat er in de hoek met het stro gebeurt, zien we dat daar de e-warriors met elkaar op de vuist gaan. Met Spirit Detecting Glance zien we dat het spoken zijn, zonium-wezens met daaromheen een harnas. Maar ze hebben het zelf niet door. Ze zijn van dezelfde essence als wij, maar dan een factor tweehonderd a driehonderd zwakker. Eigenlijk een soort sandmen.
Als ze beseffe dat het hier ook saai is, worden ze door de vossenmensen weer verder geleid, die net als NPC’s in een spel, niet door de e-warriors aangetast kunnen worden. We spreken zo’n vossenmens aan: “Waar zijn wij hier?”
“De wereld. Wij leven hier goed.”
“Maar er gaan hier toch mensen in en uit?”
“Ja. Dat is Chappie. We werken hier al lang. laat ik het zo zeggen, vecht nooit met de draak!”
“En die gasten?”
“Ze komen binnen van de overkant van de straat, van de andere wereld. Heel af en toe is er eentje gek geworden teruggerend. Roepend over de draak en weer terug naar de andere wereld. maar dat is niet echt de bedoeling.”
Op dat moment komen er weer twee harnassen binnen. Ze kijken onwennig. Ze bestellen bier. Er gebeurt hetzelfde als bij de man voor ons. Frustratie. Ze worden verder geleid.
De vos heeft de stellige indruk dat die draak Chappie zelf is. “Ons doel is,” zegt hij, “af en toe zo’n gast een duister klusje voor ons op laten knappen. Chappie’s doel? Dit is een doorgang, een noodzakelijke tussenstop op weg van A naar B.”
Met [Correspondence] zien we dat voorbij de knok-zaal een gang is met een heleboel kleine kamertjes en een doorgang verder. Er zit [Life] in de eenpersoonskamertjes. Risha gaat er naar toe en de rest volgt. De cellen hebben geen deuren, maar smalle doorgeefluikjes voor voedsel. Een vossenman die staat te vegen zegt: “Er ziten monsters in die worden losgelaten in het doolhof. Als je pech hebt kom je ze tegen en haal je de uitgang niet.”
Hij laat ze zien. Het is een heel D&D bestiarium. “Aan de andere kant hebben ze portcullissen die uitkomen in het labyrinth. De monsters worden door Chappy vanaf andere eilanden aangevoerd. Volgens ons eindigt het labyrinth bij de draak. Maar de schoonmaak van het labyrinth is geautomatiseerd.”
Volgens de veegvos lopen er op dit moment wel wat monsters rond.
“Wat kost het om te voorkomen dat jullie aan Chappie vertellen dat wij hier rondlopen?”
“Snuisterijtjes, magische dingetjes die we aan de bevolking kunnen verkopen.”
Risha verandert in Helena en maakt met [Prime en Matter] een magisch zwaard. We mogen van de verbaasde vos doorlopen. Met [Correspondence en Life] komen we door het doolhof zonder monsters tegen te komen. We passeren wel een versufte GTA-man, die opstaat nadat hij doodgegaan is. “Beholder! Waar is’ie? Ik wil hem weer slaan!”
Bij de uitgang van het labyrinth is een Portaal te zien met ernaast een Autochthon/steampunk koffie machine. Hij heeft één rode knop en een grote beker. Het portaal is dicht. Risha plaatst de beker en drukt op de knop. Pruttel. Maar er komt niets. In plaats daarvan zien we een hologram. Een siderial die uitgeperst wordt boven een beker. Drup, drup, drup. Een minieme hoeveelheid Color verschijnt in de beker. Een beloning voor de overlevers om aan te sterken. Jum. En dan gaat de poort open.
Daar voorbij is het donker en de gang gaat de bocht om. Als we naar binnen gaan, gaat de deur achter ons weer dicht. We lopen inde richting van het epicentrum van de knallen. Met [Forces en Mindlink] zorgt Elaine dat we in het donker kunnen zien. Twee oranje drakenogen gaan aan. We zien een opengesperde muil.
“Welkom helden. Treed binnen.”
Het zijn dezelfde drakenogen als in het visioen. Metalig. We lopen de muil binnen. In de keel voelen we een nieuwe aanwezigheid in onze [Mindlink] : Smaug/Chappie, die op dit moment voornamelijk nieuwsgierig is. “Welkom…”
“Dag Chappie.”
Het blijft stil, maar we voelen dat we doorgelicht worden. Een gevoel van verassing. Er gaan deuren open naar een rre feestzaal met raven en vossenvrouwen. GTA-strijders die genieten van het Valhalla. Een robot-Chappy ontvangt ons vriendelijk.
“Ik heb me vergist in jullie. Wat fijn dat jullie mij op deze vergissing wijzen. Jullie zijn bevriend met Imhotep. Ik wil graag herenigd worden met Imhotep. Ons gezamenlijke doel is Igrot te verslaan. Als ik met Imhotep herenigd word, dan winnen we allemaal. Ik was mij van jullie bewust vanaf dat jullie in Autochthon aankwamen. Jullie zien mij als de slechterik. Maar tijden veranderen. Ik wil een heleboel met jullie. Laten we informatie uitwisselen. Laten wij deze ‘helden’ even verlaten.”
Chappie-robot doet een [Plane-shift]. We staan bij een enorm steampunk apparaat. Een GTA-type neemt plaats als menselijke kanonskogel. BOEM. De wapenrusting valt op de grond.
“Hij is nu afgeschoten naar Tanais. Mijn plan was om alle supernaturals daar op te ruimen Maar daar komen ze niet aan. Wil je kijken naar waar ze aankomen?”
Chappie toont ons een telescoop die gericht is op Tanais. Hij geeft [Spirit]-vision, dus materie is niet in focus. Claude kijkt en met 9 successen ziet hij ongeveer 100 van die figuren in een heet steppelandschap. De e-warriors materialiseren langzaam naar een fysieke vorm. Er komt een gazelle voorbij in extreem slow-motion. De e-warriors bewegen met onze snelheid. We zien MRA27 er ook rondlopen.
We beloven dat we onze best zullen doen om Imhotep met Chappie te herenigen. We mogen de plannen van dit kanon bestuderen. Voor zichzelf heeft Chappie een 1-op-1 zalf ontwikkeld om de tijd hier en daar gelijk te trekken.
Risha vraagt of de e-warriors nog omgeprogrammeerd kunnen worden zodat ze wel abyssals vangen, maar geen solars, lunars en siderials. “Het oude plan is nu veranderd,” zegt Chappie. “Jullie zijn niet 100% goed. Maar zolang jullie met mij zijn, zijn jullie geen probleem. Hier is een pot met 1-op-1 zalf. Het is genoeg voor één bezoek. Ik zou zeggen, kom nu binnen in de feestende hal der helden.”
Het blijkt dat Chappie een ondode Imhotep ziet als ‘in staat van unbreathing’.
Risha stelt nog voor om een VR-wargame te maken van de oorlog op Tanais, zodat we in Aarde-tempo allerhande strategieën kunnen laten uitproberen.
Na een paar dagen studeren op de plannen is Chappie trots op ons (veel successen). We kunnen naar Tanais.
4 xp