We hebben met zijn allen besloten terug te gaan naar onze plaats van Macht, Bronwë. We stappen in de Magic Bus en reizen door de kleurdimensies naar de hangars van Claude in het priesterdomein onze hoofdstad; denken we. We komen bedrogen uit en komen terecht in een grijs stukje techwereld met kapotte wolkenkrabbers bewoond door hongerige menshoge kakkerlakken. Het is een bubbel techwereld in Tanais. Bronwë zal dus in een bubbel in de techwereld zitten. De shift zal na onze veldslag in de Burrows plaats hebben gevonden. Het duurt niet lang voor we in dit mistroostige oord door 6 kakkerlakken worden aangevallen. Tegen vier solars zijn deze creaturen echter niet bestand en vier worden door rondvliegende messen gefileerd; twee komen met de schrik vrij. Ze zijn nog niet weg of een helikopter vliegt boven ons: “Sta stil, wie zijn jullie?” Het lijkt MRA 27, maar het is slechts eentje uit de MRA 27 serie. MRA 27 was minder uniek dan we dachten, op zijn exaltatie na dan. in de helikopter blijken acht overlevende bionics te zitten, de mensen zijn dood. Alles wat hier rest zijn kakkerlakken…… Claude stelt voor de acht met de magic bus in veiligheid te brengen en terug te brengen naar Joe Klef in de tech wereld; dit zijn immers de crème de la crème van de bionics aangezien ze zo lang wisten te overleven. De rest van de party valt bijna flauw van zo veel goedheid … is Claude wel goed bij zijn hoofd??? Hoofdschuddend gaan ze akkoord. De acht worden teruggebracht. Joe klef is verbaasd: waar zijn jullie die twee en half jaar geweest??
(Dammit weer tijd verloren!!!!!!!!$^&^$&&@&^*&@&$@)
We gaan de zalf verbeteren, die Chappie is toch een beetje een prutser. Maar met zo veel geniën bij elkaar lukt het om een beter recept te maken.

Met deze nieuwe zalf gaan we terug naar Archet. De plek in Tanais waar het allemaal begon. Alleen ligt dit nu aan een groot stuwmeer, veroorzaakt door de bubbel. De bubbel om Bronwë en Soul heeft de loop der rivieren verstoord. De Hoogzetel ligt nu in een meer … We laten de bus achter en gaan Archet binnen. Gwan ziet allemaal oude bekenden en we komen twee bedelende boeddhistische nonnen tegen die Gwan zeggen te kennen. Gwan daarentegen heeft geen idee wie dit zijn. Claude helpt hem uit de brand: “Dit is jouw vrouw”.
Gwan bied zijn nederige verontschuldigingen aan. Zijn vrouw dacht dat we dood waren gegaan in de veldslag en is daarom maar non geworden. Daar komt Gwan goed mee weg, hij is weer vrijgezel. We vragen naar éénoog. Die is weg. Eerst was er grote boei van zijn aanhang, maar na een tijdje veranderde al zijn volgers in zwart slijm. En de demonen? Die zitten in Euboia, nu een machtig rijk. Soul is gereduceerd tot een rustige achtertuin van Vixen en Selene. De wyld is weg. De magie is heftig geworden en is verslavend. De mensen in Valdheim maken er een groot succes van (het nieuwe Melecarte). Het hoofdklooster in Shearton zegt dingen over dimensie reizen, dat is wel interessant voor later. De brahmanen zijn met Bronwë verdwenen en het volksgeloof is nu sterk. De nonnen beseffen niet dat voor hun vier hoofdbrahmanen staan. Gwan biedt zijn pottenbakkerswerkplaats aan de nonnen om als klooster om te dopen. Zij nemen het aanbod graag aan. Tijd voor bier en naar de kroeg dus. Daar besluiten we naar de toren van de siderials te gaan. Daar aangekomen kloppen we aan. De meid doet open en zegt dat Vrouwe Chantal de nieuwe eigenaar is; ze is afwezig en in de lunar stad New Salish. Mogen we naar binnen? Nee. Maar tja 1 meid tegen 4 solars is niet genoeg. We gaan naar binnen. Chantal blijkt een nieuwe vriend te hebben (Arme Risha!!). Wat is dat toch met die vrouwen, ben je even weg … Claude denkt ‘gelukkig is daguerre een hoer en ben ik er niet mee getrouwd’; en Chang straalt alleen maar rust uit. We doorzoeken de toren en vinden een glazen bol waarmee je contact kan maken met siderials. Erg handig en Chantal weet hier niks van. Na deze vermoeiende zoektocht besluiten we de dure wijn van Chantal op te drinken en lekker onze roes uit te slapen. Heerlijk om solar te zijn.

De volgende dag vliegen we langs de Hoogzetel (Risha is zijn eigen zaken aan het regelen bij de magiërs). Aan de rand van het massief bij het water staan huisjes. De bergen en de zetel zitten echter onder het zwarte slijm. Het lijkt organisch te zijn en het zonium is eruit. Het lijkt vergane spirit. Als je genoeg zonium verliest, zo blijkt, dan ga je dood. De Hoogzetel straalt prime uit. Claude roept met Forces een vortex op om het zwarte slijm op te zuigen en weg te gooien. Terwijl een straal zwart slijm door de lucht wordt geslingerd komt onze necromancier aangevlogen. Erg boos schreeuwt hij: “Houd daar in godesnaam mee op, oelewapper!!!!”
Claude laat de vortex in tegengestelde richting werken en stort het slijm terug. Het slijm blijkt veel waard te zijn, het versterkt magie. Euboia is in oorlog met Sesclo en is aan de winnende hand. In Euboia zitten de zonen van Chantal. Gwan scried Euboia. Er drijft zwart slib in het water van de rivieren van Euboia; Er is ook kleurloos slijm, het voorstadium van het zwarte slijm. De demonen zijn abyssal achtig (m.a.w. the realy bad aliens).

De Hoogzetel is interessant. Met de zombie Imhoteb is alles goed volgens de necromancier. We besluiten dat het beter is als we Imhoteb nog niet naar Chappie brengen, die is nu in de veronderstelling dat hij unbreathing is; ipv undead 😉

4 xp