Last Quarter, Waning Crescent

Er zijn nog een paar maanden over om wat zaken af te ronden. Wolfgang stelt voor om de trein terug te nemen en in eigen bed te gaan slapen. Liz, Whipsaw en Wolfgang reizen in tweede klasse en knopen een gesprek aan met een man van gemengde afkomst (Indiaan, wit, Mexicaans). Hij lijkt een supernatural die veel ‘life’ heeft, net als garou. Hij draagt veel zilver, gecentreerd rond armbanden, die vol staan met allerhande tekens uit verschillende culturen. Hij stelt zich voor als Mr. Raven, John voor de Rabbit Chasers. Hij reist veel en heeft allerhande nieuwtjes en weetjes. Hij weet te vertellen dat Lincoln heeft gewonnen en dat de spanningen zijn toegenomen. De zuidelijke staten vormen een confederatie en hij verwacht een afscheiding. Het zuiden heeft geld en mensen, het noorden meer gebied (en dus mensen), maar het meeste daarvan is leeg. De haarden zijn de plekken met slavenhuizen. New Orleans is onder controle van de Witch Queen, hij vertelt nog en passant over het tweede horrorhuis dat is ontdekt, maar ook daar is de spanning opgelopen. De KKK heeft zijn eerste lynchpartij gehad. Hij vind het interessant dat Colonel Lee in San Francisco zat, en daar een legerbasis kon overnemen van een radicaal maar dat hij dit geweigerd heeft, hij verwacht dat Lee naar zijn geboortegrond Virginia, en dus de zuidelijke staten, zal gaan. Hij denkt dat Lee veel potentieel heeft.
In de veewagens zitten veel lieden die vanuit het noorden terug trekken naar het zuiden, de sfeer is grimmig en anti-noorden.
Raven raadt Liz aan om de handel terug te trekken uit de zuidelijke staten, de telegraaf is het volgende grote ding – hij kijkt Whipsaw aan – dus zeg je baan bij de pony express maar op. Er wordt gespeculeerd … Raven … zou het een Nuwisha zijn? Daar moesten we toch aardig tegen zijn?

In Louisianna is een naargeestige en vijandige sfeer. John Raven reist nog een stukje mee, hij wil vanuit het zuiden richting Indian Territory. Raven blijkt een goed voorgevoel en een scherpe blik te hebben, zo weet hij opstootjes en berovingen te vermijden. Men reist met Raven door Texas, Rats vind deze gast maar gek met al dat zilver, Wolfgang denkt dat hij op de vlucht is ergens voor en Whipsaw wordt de huis van zijn lijf gevraagd over de claive die hij draagt. Dan horen ze geschreeuw en ruiken ze een brandlucht. Ze zien brandwolken boven de woestijnduinen. Op de duinen aangekomen zien ze een groep soldaten, 10 man, die in de laatste fase zijn van het afslachten van een indianen kampement. Diverse soldaten verkrachten vrouwen, een paar kinderen worden doodgeschoten, de mannen zijn al afgeslacht. Andere paardensporen leiden weg van het kamp: de groep soldaten was eerst groter: maar niet iedereen wilde hierbij aanwezig zijn. Rats gaat in Hispo, Raven registreert het, maar zegt niets. Doc grijp zijn geweer en schiet. Wolfgang idem. Liz en Whipsaw doen Luna’s armor. In de eerste barrage van de Rabbit Chasers waarin wordt geschoten en naar voren wordt gestormd, worden 3 soldaten ondersteboven geknald (Wolfgang, Doc), gehakt (Whipsaw, Liz) en geknabbeld (Rats). Raven veranderd in een grote raafachtige … een legendarische Corax, een van de andere shapechanger rassen. Hij grijp een soldaat bij zijn schedel en zijn nagel boort zich in een oog. De soldaten kijken ernaar en schieten erop, waardoor de volledige aandacht weg is van de rest van de groep die nu vrij spel heeft om de soldaten te bestraffen voor hun daden (lees: dood te maken).

Raven is flink geraakt, zijn regeneratie werkt iets anders, en zeker minder snel … hij vraagt, hebben jullie wat genezing? En voegt daaraan toe, en fijn dat jullie me niet meteen in stukken scheuren. Whipsaw zegt, het impergium, dat was niet ons beste moment. Rats gaat naar mensvorm en overlevende indianen genezen, geholpen door Doc. Ze moeten inpakken en naar Indian Territory gaan, de andere soldaten zullen terug komen. Raven verzamelt nog wat ogen en eet deze op. De Rabbit Chasers staren hem aan … wij hebben geen mensen eten clausule in de litanie zegt hij. Doc en Whipsaw denken dat hij zo aan zijn vele informatie komt, Raven ontkracht dit niet, maar zegt dat je met vragen en observeren ook ver komt. Kom je nog meevechten?, wordt hem gevraagd. Misschien, zegt hij, ik zal proberen tegen de tijd in de buurt te zijn. Daarna neemt hij de overlevenden mee naar Indian territory. Succes! Roep hij.

Turquoise is een beetje veranderd, maar ook veel hetzelfde. De vrije witte slaven zijn lastig: men zuipt zich vol in de saloon, de (native) opzichters hebben geen overwicht (omdat ze niet de cultuur en werkinstelling begrijpen), er wordt illegaal drank (poteen) gestookt. Liz schrijft een brief aan vader om het zuiden te desinvesteren en te beleggen in de telegraaf. De deputy is inmiddels sheriff en de verkiezing voor burgemeester is in volle gang. Roy Jones, eigenaar gunstore, is kandidaat, en Felix Fairweather, eigenaar bank en maatje van de oude burgemeester, ook. Wolfgang gunt het zichzelf ook wel en wil zich ook kandidaat stellen. Whipsaw wil wel deputy worden. Voor beiden geldt dat ze wel weer wat goodwill moeten kweken: Wolfgang was de oorzaak dat de vorige burgemeester dood is gegaan – hoe corrupt deze ook was – Wolfgang was daarbij betrokken. In de shootout die volgde en de nachtmerrie nacht (van de Black Spiral Dancer) zijn ook nog dorpelingen gesneuveld. Waaronder de priester. Doc spits zijn oren … heeej, de positie van priester is ook nog vacant.

Er wordt een plan de campagne opgesteld: Rats gaat zich bemoeien met de mijn (undercover en eens te kijken wie de onruststokers zijn), Wolfgang gaat de (kiesgerechtigde) iedereen voor zich winnen en orde op zaken stellen in het dorp (vooral t.a.v. alle dronkenschap). Er wordt een kopersmelterij begonnen (met medewerking van de smid die dan extra leerlingen krijgt) en de drie zwartstokers krijgen stook-les van Wolfgang. Tijdens een tasting komen twee grote, zon-gerode blonde kerels aanrijden. Een draagt een grote zilveren hamer op zijn rug, de andere is jonger en lijkt zijn zoon: Olaf en Hammer Thomson, zoon van Thom, zoon van Thom. Drank! roepen zij en reiken een ossenhoorn aan. Wat brengt jullie hier? Vraagt Wolfgang beleefd. The Good Fight. Het blijkt dat ze hier naar toe komen om indianen te slachten. Een groep Paiute indianen heeft blanken afgeslacht, bij Carson river, de Williams stagecoach en Waylay point. Vergelding! Wraak! scanderen de twee Get of Fenris. Wolfgang voelt nattigheid omdat het gemakkelijk uit de hand kan lopen en gaat de andere halen. Whipsaw denkt dat ze hier zijn i.v.m. de dode soldaten, maar dat blijkt niet zo te zijn, het gaat om een ander incident: de Williams Station massacre, wel tien blanken zijn afgeslacht zonder reden, dat heeft de burgemeester van dat plaatsje zelf gezegd en hij heeft mensen gevraagd om te komen vechten – aldus vertellen de twee. Doc probeert nog om hem op andere gedachten te brengen met banes en andere good fights … maar dat is allemaal te vaag en te ver weg voor deze twee (die er nog eens een nemen). Vul nog eens bij … Wolfgang grijpt in, Je hebt genoeg gehad. Whipsaw zegt, weg van die mensen, kom mee. Tijdens het voorstelrondje komen de Get erachter dat ze in het territorium zijn van andere garou en doen (rijkelijk laat) de howl of introduction. Ze doen schamper over de Iron Riders (Wolfgang) en de Silver Fangs (Liz).

Whipsaw probeert te onderhandelen : 10 doden voor 10 doden, meer niet. De Get zien de good fight aan hun neus voorbij gaan en gaan niet akkoord. Een contest. Ahroun tegen Ahroun. Liz, zwanger en met een kleine (niet zilveren) bijl, tegen Hammer, die na wat gemorrel (ja maar je honour, glory, zij heeft zo’n wapen niet) zijn hamer aflegt en ook een bijl pakt. Hij is een rank hoger dan Liz en is een bedreven vechtersbaas: hij gaat volledig in de aanval, hij haalt uit met bijl, slaat met links, komt terug met de bijl, en nog een keer links. Maar Liz staat haar mannetje, ze weerstaat zijn aanval golf, tot zijn verbazing, en loopt slechts kleine verwondingen op. Dan mag zij, ze houdt het simpel en slaat twee keer: waarvan 1 keer raak. Hij knikt en zegt dat ze respectvol heeft gevochten. Hij biedt een draw aan. Ze gaan akkoord met de 10–voor-10, hier wordt tot vreugde van iedereen, op gedronken.

Noot, effecten van dit besluit: Williams Station is de laatste druppel die nodig was voor een oorlog met Paiute nation. Hoewel de blanken dit zelf uitgelokt hadden door het kidnappen van indiaanse kinderen, kregen de indianen toch de schuld. De eerste Paiute oorlog wordt door jullie interventie, zoals in de geschiedenisboeken staat, verloren door de blanken en gewonnen door de Paiute. Als de Get hun gang hadden kunnen gaan, dan was het een slachting geworden.