Scorpio Rising 17 – Waning Full Moon, Waning Gibbous

Er wordt wat gepuzzeld en wat gegevens aan elkaar geknoopt: de Rabbit chasers bedenken dat het Mouse Moon was die hen op de wild goose chase met de geïnfecteerde Shameful gestuurd had. Ze wist waarschijnlijk dat hij het niet zou gaan halen, al was ze op dat moment nog niet zover heen (lees: aan het luisteren naar het gefluister in haar hoofd) als ze nu was. Rat’s oppert dat dat verhaal rond de vrouw van Coyote – gehoord van Liluye bij Furnace Point – hem niet lekker zit: het verhaal haalt aan dat er een poort naar de onderwereld is, die is geopend door Coyote. Wat als Coyote er dieper in zit dan hij zegt? Wat als ze een speelbal zijn van Coyote om toch de onderwereld weer te openen en hem zo een kan te geven om zijn vrouw terug te krijgen? Doc voegt eraan toe dat hij begrijpt dat Coyote iets tegen taboes heeft als hij door het breken van één zijn vrouw verliest. En is het niet vreemd dat Coyote zich er soms tussen wurmt als ze een (andere) spirit oproepen?

Rat’s gaat eens babbelen met Gopher’s Demise, Croatan Lupus Theurg. Goeie moot!, zegt ze in Wolf speech. Ja, ken je het verhaal van Coyote en zijn vrouw?, Rat’s gaat er eens goed voor zitten. Ja, er zijn meerdere verhalen waarin een lady Coyote, Coyote Woman zit. Net als Badger en Badger Woman. In eentje kwam hij thuis met gevangen vis. Das kwam eten en hij wordt steeds voor kleine onnozele zaken en weggestuurd zodat Coyote’s vrouw en Das met elkaar naar bed kunnen. Coyote krijgt iets door, morst eten en krijgt daar vervolgens voor op zijn noten. Zij is de enige waar Coyote naar luistert en die iets van macht over hem heeft, ze kan Coyote beetnemen, maar doet dat niet bij anderen. Maar ik sluit niet uit dat Coyote Woman gewoon Coyote was, hij is natuurlijk de shapechanger pur sang en een trickster op de koop toe. Badger is overigens meestal het slachtoffer, de wraak van Coyote leidde ertoe waarom Das zo’n gekke kleine kromme pootjes heeft.

Oh wacht, ik herinner me nog iets, er is een oud verhaal van de bruid van Coyote. Het verhaal gaat dat er hier in de buurt – maar vraag me niet waar, het is zeer lang geleden en ik sluit niet uit dat het ook aan het andere kan van het land kan zijn geweest, je weer hoe dat gaat in deze verhalen – aan de kust een vissersdorp was. De huizen op palen, de mannen vissen, de vrouwen weven netten. Op een dag wandelde Coyote het dorp binnen en hij werd met eer begroet. Coyote zei dat hij een bruid wilde. De Chief zei dat hij het een eer vond om dit te organiseren. Hij liet een troon bouwen voor Coyote en stuurde uitnodigingen naar alle omringende stammen en dorpen dat de grote Coyote een bruid ging uitzoeken. Zelf had hij ook een dochter, en hij zou het een eer vinden als zij zou worden uitgekozen, dus hij wilde dat zij ook meedoet in de uitverkiezing. Maar zij was verliefd op een jonge visser. Op de uitverkoren dag kwamen alle chieftains met hun dochters, want iedereen wilde de machtige Coyote als schoonzoon om zo nog meer aanzien te krijgen, en alle dochters passeerden de revue. Maar bij de dochter van de chief van het dorpje stopte Coyote de uitverkiezing en hij koos haar. De Chief was blij, maar de dochter niet. Die avond probeerde ze in het donken van de nacht weg te sluipen met haar geliefde. Coyote is een nachtdier, hij zag hoe ze probeerde weg te sluipen met haar ‘lover’. Hij ontstak in grote woede en declameerde bedrog. Hij vervloekt het dorp en veranderd iedereen in steen.

Doc daagt Blue Raven Sings (de lupus philodox van de Uktena) voor Rank 3. Zij zegt dat hij maar eens een dag als philodox moet meemaken, zonder grappen, inclusief de taken (litanie, rechtzaak) van een philodox en een philodox rite (al mag hij daar hulp bij hebben). Ietwat verbouwereerd druipt Doc af: philodoxen hebben toch helemaal geen humor? Oh ja: neem getuigen mee.
Rat’s wil ook graag rank 3 worden, maar de rank 3 theurg heeft hij (mede) naar Erebus, Silver Lake, gestuurd. Hij besluit om de galliard Feathered Pronghorn uit te dagen. Deze harige man trommelt rustig als Rat’s komt aanlopen, What’s going on bro? Rat’s stelt een challenge voor waarin hij een verhaal gaat halen op Roanoke. Feathered zegt dat hij het verhaal van de dieren moet horen, dus probeer contact te maken met de dieren voor er contact met een spirit wordt gemaakt. Daarna moet hij het vertellen terwijl Wolfgang, als galliard, hem begeleidt. Oh ja: neem getuigen mee. Coyote Laughs ziet er wel een lollige expeditie in – hij draagt een tas met explosieven op zijn rug – en Little Red Fox gaat grudgingly mee – maar het idee dat hij evt op de weaver-galliard (Wolfgang) mag slaan wint het.

Ze volgen de weg langs de rivier richting zee. Het is koud en het miezert. Er hangt mist op de zee, de zeemeeuwen krijsen. Welke kant? Na wat denk werk gaan ze naar het zuiden, war ze een dorpje vinden. Het doet de Rabbit Chasers denken aan het verhaal van Coyote’s bruid, maar er staan geen grote stenen in het rond. De inwoners zijn voorzichtig, maar nieuwsgierig naar de wolven (Rat’s, Coyote Laughs). Wolfgang introduceert de party en vervolgt met we zoeken naar Roanoke. Waarom? Er is een grote catastrofe gebeurd, dat willen we in de toekomst voorkomen. De indiaan, chieftain met hangende veren en een soort poncho, wijst over de zee: daarheen varen. Misschien kunnen we boten lenen? Dan krijg je paarden als onderpand. Paarden, daar hebben we niets aan kaatst de chief terug, van de boten moeten we leven. En een genezer? Een indiaan of een witneus? Wolfgang kijkt naar Rat’s en begint een verhaal over een tover hond. Coyote Laughs en Little Red Fox schieten in de lach. Doc grijpt in, op zijn beste Philodox manier: wat is het probleem? Deze man, de chief gebaard naar Wolfgang aan, wil onze boten lenen en als dank mogen we zijn magische hond aaien. Doc probeert een ernstig gezicht te houden, ja, ik kan me voorstellen dat dat geen goede deal is…en schiet daarna in de lach. Hij slaat de arm om de chieftain, kom ik heb een beter voorstel. Rat’s, ondertussen, snuffelt in het rond naar ziekte. Na wat ruiken vindt hij een jongeman met een openbeen breuk. Doc biedt aan dat hij daarna kijkt, de wond is geïnfecteerd. Dat mag, Doc tilt Rat’s de palissade van het huisje op (er is een trapje, maar die kan Rat’s niet zomaar onopvallend opklimmen. Terwijl Doc zijn ‘witte mannen genezing’ doet, doet Rat’s mother’s touch. De akelige wond geneest en de jonge man jubelt over de magische wolfshond. De chief kijkt verbaasd, en Wolfgang kijkt tevreden. Ze mogen de boten lenen.

Ze gaan met de boten over het water, Liz laat zich lekker roeien, na een uur varen doemt een eiland uit de mist op. Het is dicht begroeit, er zijn dieren maar niet veel. Er hangt een latente geur van de wyrm, alsof het oud is. Op het eiland vinden ze restanten van de stam die hier zat: een weg (stuk met kiezels) , markeringen op stenen, en uiteindelijk de ruïnes van gebouwen. De stenen onderkant van de gebouwen (invloed van de blanken) is hier en daar nog terug te vinden, verder zijn de houten huisjes weggerot . De caern is in het midden van het dorp. Doc wil een rite of cleansing doen. Het is moeilijk, maar het lukt hem: de mist klaart op, een windvlaag jaagt vanuit het centrale punt van de caern naar buiten weg. Doc heeft de aandacht van iets getrokken. Het kost Rat’s wat meer moeite om de caern te openen. Het is een level 2 caern, een ‘duistere’ caern geassocieerd met ancestor spirits, de onderwereld. Er is geen spirit. Doc vraagt om een moot rite, Whipsaw doet deze, met assistentie van Doc. Er wordt doorheen gegiebeld, en Doc moet de orde handhaven. Rat’s wil Twiceborn oproepen. Doc stelt Coyote voor, want die komt toch altijd als je iemand oproept. De wolken trekken samen, de zon is een zilveren schijf en deze vormt het oog van een enorme wolvenkop in de lucht. De aarde beeft, stukken eiland lijken af te breken, net zolang tot het dorp aan de zee ligt. Een reusachtig beest, met een gapende bek met duizenden tanden ploegt door de zee op het eiland af. Wat wil je precies?, vraagt Coyote vanuit de lucht. Apophis! zegt Whipsaw, ik ken hem, dat is Apophis! Ehm, kunt u ons weghalen?, vraagt Doc ietwat timide. Het visioen vervaagt. Coyote: Dat is wat er gebeurd is met Roanoke, dat wilde je toch weten? Wil je deze caern hebben?, vraagt Doc. Wat moet ik met een ongebruikte caern op een klein eiland? Daarbij is deze geassocieerd met andere krachten dan die van mij.

Spirits erin zetten is één ding. Onderhoud van de caern, dat is wel een ander punt. Whipsaw krijgt het woord: willen de first nations het eiland terug? Coyote Laughs zegt, ja leuk dan kunnen pups hierheen sturen voor een rite of initiation. Little Red Fox ziet het ook wel zetten, al denkt hij niet dat hier nog iemand gaat wonen. Rat’s zag muizen op het eiland en roept Twiceborn op, van de ‘brood of Owl’. Deze accepteert, dit is zijn allereerste caern. Wofgang grijpt de kans, dit is een onderwereld spirit, en wil de Howl of the Banshee leren. Wolfgang heeft een groot gebrek aan primal urge, volgens Twiceborn komt het over dragen van passies (zoals angst) niet uit je geest, maar uit je hart. Hij leert het Wolfgang wel. Ondertussen mediteert Rat’s nog met dieren en knutselt aan zijn verhaal.

Terug bij het dorp Little Red Fox en Coyote Laughs komen lachend binnen en zeggen in koor, wat ik nu heb meegemaakt! Iets later vertelt Rat’s zijn verhaal: het wordt een zielig verhaal, vanuit het perspectief van de muis, over muizen die opgegeten worden door mangoesten en dan komen er allerhande figuren opdoemen, afbrokkelende eilanden en de komst van een of andere Apophis door de zee. Wolfgang begeleidt lustig. Ja, knikt Feathered Pronghorn, dat was echt een heel slecht verhaal. Goed dat je theurg bent. Maar je hebt je aan de opdracht gehouden en er is een caern bij war onze nieuwe hun eerste verhaal kunnen verdienen. Dus ik gun je rank 3. Het zelfde geldt voor Doc, deze gaan naar Blue Raven Sings en doet verslag, en ook hij krijgt rank 3.