sessie 89 – 23-07

Als we bij de amazones aan het kampvuur zitten, merken we dat twee elkaar even aankijken. Ze glimlachen en sluipen weg. Even later komen ze teleurgesteld terug. “Wat het ook was, het is ontkomen.” zegt eentje. De andere zegt: “Bionic.”

Terwijl dit gebeurt zegt de leidster tegen ons dat ze een probleem hebben. “In de kapel van de Paulinische Orde gebeuren rare dingen. Kasja ging poolshoogte nemen, maar ze is niet teruggekomen. Kunnen jullie eens een kijkje nemen?”

De bionic die zich in de struiken had verstopt, besluit dat het veilig is en stapt de lichtkring in. Het (de bionic heeft geen geslachtskenmerken) stelt zich voor als MRA27 en zegt: “Ik ben op zoek naar geesten.” Als de amazones er zeker van zij dat het geen man is, mag MRA27 plaats nemen. De leidster zegt: “Ditis ons land, hier wordt gespeeld volgens onze regels. En dat is geen technologie. Wij willen jou wel helpen zoeken naar geesten, als jij ons wilt helpen.” MRA27 accepteert die voorwaarde en wordt aan onze expeditie toegevoegd. De instructies zijn simpel: Kasja en mogelijke andere gevangenen bevrijden, de tempel ontwijden en desnoods platbranden.

We stellen ons voor aan de cyborg. MRA blijkt een ‘awakened’ blue collar te zijn en het doet research naar geesten [Spirit-magie]. We besluiten de bionic voor het gemak maar als vrouw aan te duiden, MRA wordt gemakkelijk Maria. In deze radioactieve zone doet veel van haar technologie het niet, maar de vitale functies zijn biologisch en daarom kan ze hier overleven. De amazones nemen ons mee naar een schuur met reserve-onderdelen. Daar blijken een heel aantal roestige cyborgs te liggen, die in de afgelopen duizenden jaren deze magische zone zij binnengekomen en hier niet konden functioneren. Als Condoleeza onderdelen wil meenemen reageert MRA geschokt. De amazones beschouwen dit als ’spullen’, maar voor MRA zijn dit overleden bionische mensen. Ze neemt eerbiedig de identiteitschips uit de robots om ze aan Records over te dragen.

De volgende dag maakt Helena een mentale kaart van de omgeving [Correspondence effect]. Als we de zone verder inlopen voelt MRA zich wat stram. Ze probeert het laserkanon in haar arm uit, maar die werkt niet. Op de aangewezen plak vonden we een desolate zandvlakte met een houten barak van twee verdiepingen. MRA’s geestenmeter doet het niet. Condoleeza tekent een magisch vierkant in het zand om de geomantie van deze plek te onderzoeken. [Life en Correspondence geven aan dat er geen leven is, Entropy laat meer ordening zien dan je van een zandvlakte verwacht. Als ze Forces toevoegt, ontstaat er kortsluiting.] Ze voelt een statische ruis in heel haar lichaam. Elaine voelt van een afstandje [Forces plus Correspondence] dat het krachtveld vanuit het zand uitwasemt en tot ongeveer twee meter hoog komt. Helena maakt een paar stelten en loopt naar het gebouwtje. Elaine gaat een mindlink aan met Condolleza [Mind en Correspondance]. Dat voelt ongemakkelijk. Samen kunnen ze het elektrische veld even in licht veranderen [Forces]. Het zand licht blauw op en ze trekken een sprintje.

De voordeur staat open. Daar ligt Frank, de priester van de Paulinische Orde. Hij is gezandstraald en hij heeft striemen om zijn nek. En hij is dood. Door de kieren in de planken vloer zien we het blauwe licht. Helena vindt een luik. Het is van buiten afgesloten met een stevig slot, maar samen met MRA krijgt ze het open. Uit de kelder straalt ook blauw licht. De kelder ligt vol met zand, daar steken kinderlijkjes uit en we vinden Kasja. Ze zijn allemaal gestikt in het zand. Hier doet de geestmeter het wel. Er is een soort geest residu van een heel aantal spirits, half ontwaakt. Ze denkt dat iets of iemand het zand geactiveerd heeft.

Terwijl Helena Kasja en de kinderen naar boven brengt, onderzoeken de anderen het gebouw. Op de begane grond is een kapel en boven vinden we slaapvertrekken. Onder een plank vinden we een een aantekeningenboekje met Paulinische seksrituelen.

We nemen het boekje mee en brengen de overledenen snel naar buiten de zandvlakte, voordat het licht weer uitdooft. Dan dragen we Kasja mee naar de amazones en brengen verslag uit. “Maar wie heeft Frank aangevallen?” Condoleeza ziet dat Frank een rijk versierd ceremonieel gewaad draagt, mooier dan zijn normale priesterkleding. Misschien heeft hij het zand zelf opgeroepen? Een ritueel dat fout ging?

Helena stelt de volgende ochtend voor om de kinderen naar de Orde van Maria brengt. De amazones stellen een handkar ter beschikking en ze gaat op weg. De rest gaat het zand verder onderzoeken. Onderweg wordt Helena staande gehouden door een groepje mannen met pijl en boog die slechts gekleed zijn in peniskokers. Als ze uitlegt waarom ze met een kar vol dode kinderen rondloopt, willen ze haar graag naar het klooster escorteren. Daar waren zij ook naar op weg. Ze hadden al van ons gehoord. Onderweg sluit Helena vriendschap met ze. Bij het klooster aangekomen, is Helena niet welkom. “De profetie!” De nonnen zijn in paniek. De wildemannen zullen het verder wel met het klooster regelen. Teleurgesteld neemt Helena afscheid van ze en ze loopt terug.

’s Avonds komt de groep weer bij elkaar. De anderen hebben ontdekt dat het zand een beetje bijt. Frank’s gewaad bleek een magische focus te zijn voor de Dark Side van de Paulinische Orde [Entropie].

Condoleeza probeert onze theorie over de Color  sfeer uit te leggen. De relatie tussen de twee werelden, Igrot, de kleur-bronnen aan deze kant en de zwarte bronnen aan de andere kant. MRA is heel geïnteresseerd in de incal. Volgens haar is het gestolde Spirit.

De amazones vinden het goed als wij aan de rand van de technologieloze zone een basis bouwen. Ze weten een verlaten basis. MRA zegt dat ze wel wat logees kan huisvesten. Wij hebben dan wel middelen van bestaan nodig. Er is nog een heel klein beetje spaargeld, maar we zijn onze salarissen kwijt na ons ontslag uit de White Collar gemeenschap. De amazones bieden ons hun oude schroot aan. MRA protesteert: “Het is heel oneerbiedig om overleden mensen ‘oud schroot’ te noemen.”

Volgens de kaart zitten wij nu bij wat ooit Sellafield was. De Blue Collar stad met het pocket-universum van Soul, waar wij vandaan komen, ligt ergens in Noord Duitsland. Daar zullen ze ons zonder retour-kaartje niet niet graag terug zien. Er is wel een Blue Collar stad aan de Zuidkust van Engeland.

3xp