Dag 10 in de wereld van de Technocratie, lunchtijd in de kantine van de robotfabriek in Toren 7.
Johan neemt afscheid en gaat naar zijn nieuwe werk. Op diverse beeldschermen in de kantine is nieuws te zien. Het gaat alleen over deze stad: vergaderingen, beleid, de komende verkiezingen; met veel advertenties tussendoor. Voor de mensen in deze stad relevant, maar allemaal wel heel lokaal. Het eten smaakt goed, maar is voor ons niet herkenbaar als groente of vlees. De mensen zijn wat socialer dan in de anonieme woontorens. Als we met ze in gesprek raken, komen we er achter dat de verkiezingen gaan tussen Player-Versus-Player en Developer-Coordinated. Dat zijn twee stijlen van virtual reality spellen. We ontdekken dat er vier afdelingen in de soorten banen zijn. Wij zijn ingedeeld bij de Corpocrats. Dan zijn er nog de Advertisers, Announcers en Doctors.
Na het eten gaan we op zoek naar een rustige kamer met een terminal. Risha logt in met het account van Johan.
“Welkom Johan. U bevindt zich in de verkeerde ruimte.”
Oeps. Met een stoot extra essence maakt hij een nieuw account van het juiste niveau aan.
“Welkom recruten. Voer uw gegevens in en ga verder. Duimafdruk graag.”
Risha zet zijn duim op het scherm en voert zijn naam en leeftijd in.
“U heeft toegang tot niveau 10 gegevens.”
De zoekterm Alexander levert op dat hij voor de Corpocrats werkt, sinds kort als niveau 10 op afdeling 151. Er zit een fotootje bij en zijn adres: toren 17, etage 9396, appartement 21. Risha vraagt verder wat de verschillende afdelingen doen. De Corpocrats gaan over de productie en de distributie, niet alleen binnen deze Hardware Legacy, maar ook tussen de HL’s onderling en zelfs de in- en uitvoer naar de Technocratie. Ze zijn de enigen die zich met enige regelmaat buiten de eigen stad begeven. Maar ook de Corpocrats worden niet buiten de HL’s toegelaten. De Advertisers zorgen dat de lagere levels tevreden blijven en zich richten op taken die voor hen geschikt zijn, zoals het kopen van de geproduceerde spellen en producten. De Announcers bepalen de regels van de Virtual Realities, de shutdowns en restarts van de servers en de wijzigingen. Bovendien bemiddelen zij bij conflicten. De Doctors zijn verantwoordelijk voor de genetische aanpassingen van lagere levels, zodat ze de chemicaliën produceren die de Technocraten nodig hebben.
Claude vindt een plattegrond van de stad. Er zijn twintig woontorens. Hij ontdekt dat er allemaal onregelmatigheden in de architectuur zitten, waardoor er gemakkelijk allerlei extra verdiepingen weggemoffeld kunnen worden. Er is een complete stad achter de stad. Een beetje puzzelen levert op dat hij als level 10 tot ongeveer 70% van die stad toegang heeft. Vooral in toren 12 is een enorme ruimte weggemoffeld.
Gwan wil informatie over de chips. “Stel uw vraag specifieker.” Met gerichte vragen komt hij van alles te weten. Bionic ondersteunt de werking van diverse delen van het lichaam. Augmented zorgt voor het interacteren met niet-fysieke voorwerpen in de common reality om je heen, het verschilt overigens per level wat voor dingen je waarneemt en hoe je de wereld ziet. Virtual is niet voor iedereen gemeenschappelijk, maar wel degelijk bloedserieus voor de deelnemers. Het verschil tussen de hogere en lagere rangen is diffuus en het is niet helemaal duidelijk waar het kantelpunt ligt. De “non-chipped” rangen boven niveau 10 zijn wel degelijk gechipped, maar alleen met Enhanced Genetics. Niet met Control chips, dus hun gedrag kan niet gestuurd worden. Er bestaan wel External Devices om de chips van level 1 t/m 9 te emuleren. Daarmee kunnen niveau 10 en hoger voor onderhoudsdoeleinden de Augmented en Virtual Realities in.
Risha wil een appartement kopen, maar dat zit er niet in voor iemand van level 10. En persoonlijke shuttles ook niet. Hij kan wel de credits loskrijgen om een hotelkamer te boeken in de flat van Alexander, en voor iedereen een complete VR-set te bestellen.
We hebben onze spullen opgehaald in het vorige hotel en gaan naar toren 17. Dit is een heel ander hotel: geen hoertjes, geen luide muziek en geen personeel. De VR-sets zijn inmiddels op onze kamers bezorgd. Het zijn een soort hamsterballen, met een pak en een helm erin. Bal in, pak aan, helm op. “Stel uw voorkeurswereld in. U bent onzichtbaar aanwezig.”
We kiezen een PVP Space setting. Opeens staan we in een ruimtestation. Het is hier hartstikke druk. Het is het level één ingangspunt van deze setting. Her en der staan lichtgevende figuren die je kunt aanspreken en er zijn overal mensen met elkaar bezig. Ze maken grootse plannen voor hun nieuwe personage. We horen over een grote oorlog die aanstaande is tussen twee facties. Er gaat niemand echt dood, maar als het klaar is zullen er zeker faillissementen uitgesproken worden. Wij kunnen alleen met de lichtende figuren interacteren.
“Waar willen jullie heen?”
We kiezen een willekeurige planeet uit.
“Hoog level of laag level?”
Hoog.
“Welke factie?”
We kiezen at random factie 5: Liberia. Dan mogen we doorlopen. Er staat een ruimteschip voor ons klaar. We hebben uitzicht op “de ruimte”: sterren en zonnen vliegen voorbij, de vlucht duurt een paar uur. We landen in een grote metropool met Russisch aandoende architectuur. De mensen dragen kleurrijke klederdracht. Er staan hele vloten klaar buiten de dampkring. Er is hard gespaard en volgend weekend gaan ze een naburig zonnestelsel aanvallen. De tegenstanders hebben minder credits, dus ‘wij’ gaan winnen. Er worden goede gevechtspiloten gerecruteerd, en mijnwerkers. Dit is hèt moment om een fortuin te verdienen. Wij kunnen met alles interacteren, putdeksels optillen, het riool ingaan, etcetera, maar alleen Announcers zijn bevoegd om dingen echt te veranderen. We stappen de VR maar weer uit.
“Dit doen ze dus met z’n miljoenen tegelijk,” zegt Risha.
Er is in de echte wereld ongeveer evenveel tijd verstreken als in VR. Het is nu een uur of drie ’s nachts.
Dag 11
We staan om negen uur op en eten wat er voor ons uit de muur komt. In Augmented Reality zal het vast heel lekker zijn, maar voor ons smaakt het als nat karton. Chang stelt voor om ons vandaag op Alexander te focussen. We gaan naar het juiste appartement. Claude doet weer zijn truc met de vingerafdruk en we zijn binnen. Alexanders appartement is heel slordig en doet aan als een studentenkamer. Claude vindt een kluis achter een schilderij. Dit ding is buiten het systeem om geplaatst, en kan niet worden gedetecteerd door de Technocaten. Voor de mensen in deze wereld zou het openen van de kluis een onoplosbaar probleem zijn, maar voor een meesterinbreker als Claude is het een fluitje van een cent. (10 successen!)
In de kluis vinden we een steen in de vorm van twee in elkaar geschoven piramides (incal) die licht geeft in alle kleuren van de regenboog. Hij is zwaar magisch. Claude wikkelt de steen in een doek en steekt hem bij zich. We doen de kluis weer op slot en gaan naar buiten.
Gwan onderzoekt de steen. “Qartianen haalden dit soort dingen uit Elsewhere,” zegt hij, “het zijn de excrementen van Igrot. Dit is er eentje die bij deze wereld hoort omdat hij uit Darkwhere komt. Je kunt er je eigen kleur in kwijtraken in ruil voor magische gunsten.”
Claude zegt: “We kunnen met de incal naar de Sandmen of naar de zwarte bron.” Risha oppert: “Of naar de Children of Higg.”
We kiezen voor de Sandmen. We trekken onze originele kloffie weer aan en steken de nette kleren in onze rugzakken. Van een tot vijf uur ’s middags lopen we als zwervers rond tussen de woontorens. Dan komen we bij Clark, bij de verscholen ingang. Hij zet de anti-technologie even uit en dan mogen we naar binnen. Binnen is het rustig. Claude laat de incal zien.
Clark kijkt hebberig: “Whoa, dit is heavy shit! Het ziet er uit alsof het uit onze bron komt, maar we kennen dit ding niet.”
“Dus dan is er een andere bron,” zegt Risha, “of Alexander heeft hem gekregen van buiten de stad.”
Clark haalt Duffet en nog zes andere magiërs er bij. Ze tekenen symbolen op de grond, chanten en dansen, en dan verschijnen de Sandmen weer. Eerst mensen, dan archaïsche wezens en uiteindelijk broeder Schorpioen.
“Wederom welkom, mede-tani,” zegt Schorpioen.
Chang antwoordt: “We hebben iets gevonden. We weten dat het uit Igrot komt.” Hij laat de incal zien.
“Ja, dat is iets heel bijzonders. Het destilleert zonium uit de Tempest. Er moet een kaste van wezens zijn die dit soort dingen creëert uit de excrementen van Igrot. Wat er uit de zwarte bron hier komt, wordt door ons geboetseerd. Maar dit is in Darkwhere gemaakt door andere lieden.”
Claude vraagt: “Dus dit kan zonium destilleren?”
“Ja, druppelsgewijs.” Dan richt hij zich tot de anderen: “Clark, Duffet, deze lieden komen van Tanais, zij zijn Sandmen net als wij. Wat wij nu gaan bespreken is alleen voor Sandmen.”
Ze kijken gekwetst en vertrekken. Als we alleen zijn klinkt Schorpioen een stuk minder formeel: “Jongens, wij zijn aangespoeld. De gelukkigen, met rudimentaire gaven ten opzichte van Darkwhere. Maar als drenkelingen blijven we weg van bepaalde gebieden. Dit hier komt van een kaste van wezens vergelijkbaar met wat er vanuit Elsewhere handelde met de Quartianen. Lieden waar wij niets van weten, Darkwherelings van buiten de regionen waar wij kunnen komen. In vergelijking met de originele bewoners van Darkwhere en Elsewhere kunnen wij feitelijk maar heel weinig. Dit is te verfijnd en subtiel voor ons. Wij wonen in Nearwhere. De Tempest is in Darkwhere en verderop.”
Claude vraagt: “Als iemand zijn kleur opgeeft voor gunsten? …”
“Dan raakt die zijn ziel langzaam kwijt. Het zonium wordt uit hem getrokken.”
Claude: “Dus in onze wereld is Eenoog zonium uit de mensen aan het trekken!”
Chang: “Misschien is Eenoog zelf ook zo’n soort voorwerp. En in deze wereld kan het druppelsgewijs omdat ze nog duizend jaar de tijd hebben. Bij ons moet het razendsnel omdat we nog maar weinig tijd hebben!”
Op dat moment klinkt er geruis in onze oren. Een stem zegt: “We gaan jullie exraheren, want wat we horen over dat de werelden niet symmetrisch zijn, is verontrustend. Als jullie nog wat af te ronden hebben, dan hebben jullie nog een paar uur.
We nemen afscheid van Schorpioen, Clark en Duffet. Dan gaan we terug naar het dak van de toren waar we aangekomen zijn. Er staat al een helicopter voor ons klaar. Onze missie zit er op. We zijn in twaalf dagen geslaagd.
3 xp
Ellahir 