Néré merkt op dat Phoenix goed is in het doorhakken van knopen. Als ze ooit eens een snelle amputatie op het slagveld moet uitvoeren weet ze aan wie ze het moet vragen.
Olric vraagt of de nornen hem zeldzame spreuken willen leren en wat hem dat gaat kosten. “Wat denk je wel? We zijn geen handelshuis!” We besluiten dat we alle informatie hebben.
“Nu moeten jullie je queeste nog vervullen.” Ze geven Olric een flesje water uit de bron.
“Wat doet dat?”
“Daar kom je nog wel achter.”
“Hoe heet die bron?”
“Hij heeft nog geen naam.”
“Wat denken jullie van Urth?”
“Dat klinkt goed.”
Boven ons is de eekhoorn in gesprek met een arend. Dan vraagt hij: “Komen jullie mee?” We lopen mee, de tak waar hij op zit wordt steeds groter. Achter ons is de boom opeens een paar kilometer ver weg. Dan begint de eekhoorn ons uit de horen over de boodschap aan Gaia. We vertellen na enige aarzeling dat we een boodschap voor Gaia hebben. Na nog meer doorvragen vertellen we dat die van Autochthon is. De eekhoorn wil de boodschap naar Midgard brengen. Gaia heeft daar alle goden weggestuurd. Hij denkt dat ze iets aan het uitbroeden is, een nieuwe wereld. Daar zou hij de boodschap afleveren. Wij mee gaan? Dat is wel gevaarlijk, zeker nu er geen goden meer zijn. We vragen waarom we de boodschap aan hem mee moeten geven, terwijl de nornen ons net allemaal informatie hebben gegeven over het wekken van Gaia en Autochthon. Als we goed terugdenken aan de conversatie realiseren we ons dat Gaia wekken niet nodig was om de boodschap af te geven, maar om Autochthon te redden. We besluiten met de eekhoorn mee te gaan. Hij leidt ons via een stenen trap in een rotspartij naar beneden.
Het hol komt al snel uit op een vlakte. In de verte zijn bergen. We staan onder een prachtige beuk, enorm oud en enorm groot. Hij is gesnoeid, er hangen slingers in, de grond is bedekt met aangeharkt grind. We komen uit een houten gebouwtje. Er zijn nog meer van dat soort gebouwtjes. In de verte is een grote lelijke stad, vol vierkante vormen. Hij maakt zoveel herrie, dat we het hier horen. (Het is een moderne Japanse stad.)
Waar moeten we heen? Dat kunnen we het beste aan de priester vragen.
“Luid de bel even.”
Olric doet het. Er komt een oudere man tevoorschijn. Hij aait het eekhoorntje, dat opeens klein is. Olric spreekt hem aan. Hij schrikt. Hij had ons niet gezien. Ratatosk spreekt met hem in een vreemde taal. Olric doet Language Learning Ritual en hoort de eekhoorn uitleggen dat wij pelgrims uit Bali zijn.
“Waarom kan ik ze dan niet zien?”
“Uhm … ik denk dat we ergens een verkeerde afslag hebben genomen.”
Ratatosk legt ons uit dat we hier spirits zijn. De priester vraagt of we stoffelijk willen worden? “Nee, dit heeft wel voordelen.” Zijn wierook voedt ons. De priester wil ons naar Amithaba brengen, zijn naam voor Gaia. We gaan met hem de berg af, naar de bushalte. Een van de kinderen die daar staan te wachten ziet ons. Als we zwaaien schrikt zij. Olric tolkt voor ons, tot de priester een charm doet. Opeens hoort en ziet hij ons. Hij is onder de indruk van de leeuwpaarden. Hij spreekt nu opeens Old Realm.
Na tien minuten komt er een enorme kat aan, de katbus. Hij laat ons instappen. De simhata’s krijgen kopjes en mogen er ook in. De katbus neemt een aanloop, springt via de draden van de trolleybus naar de wolken en rent over een enorme oceaan naar een andere continent. Onderweg passeren we nog een mechanisch vliegend voorwerp dat mensen vervoert. Er reist nog een dame in een paarse jurk met een bezem met ons mee. Via de bovenleiding van een tram komen we in een park. Hier is onze halte. (We zitten in San Francisco.)
Ratatosk spreekt een man met lange zwarte strengen haar aan. Hij rookt goede kwaliteit wiet en noemt het dier Eekhoorn. Eekhoorn vraagt naar Big Fat Mama. De man gaat ons voor naar een houten huis, wat verveloos. Hij klopt op de deursponning.
“Ja, kom maar binnen.”
In de keuken staat een heel oude, dikke, donkere vrouw in een kamerjas met roze sloffen.
“Zo Prof Noon, wie heb je meegenomen?”
“Eekhoorn en vijf mensen op … leeuwen of zoiets.”
We laten ons van de simhata’s afglijden en gaan naar binnen. Het voelt als thuiskomen. Ze geeft ons soep, eekhoorn krijgt nootjes, Prof Noon krijgt een bak popcorn en gaat in een hoekje zitten lezen.
“Zo, dat is lang geleden dat ik bezoek uit Creatie kreeg! Het moet wel belangrijk zijn.”
We vertellen dat we een boodschap van Autochthon hebben en geven het cache egg. Ze opent het en bekijkt het kristal er in. “Hm. Ze denken zeker dat ik hier een kristallezer heb. Prof Noon, ga naar William Blake en laat dit ontcijferen. Het is waarschijnlijk in Old Realm of Autochthoons. En zorg dat de Technocracy het niet onderschept!”
Daarna praat ze met ons. Ze vertelt dat deze wereld een experiment is, een wereld zonder goden en zonder magie. Maar zonder magie bleek niet te kunnen. Prof Noon komt terug met een man in een blauwe broek en een heel kort tuniekje. Hij doet een ijzeren boek open en vraagt naar ‘het artefact’. Het boek blijkt knopjes te hebben en een scherm. Hij typt wat, sluit het kristal aan en boven het boek verschijnt een projectie van het hoofd van Buffy, de ambassadeur van Autochthon.
Het hoofd begint te praten, zegt dat het een boodschap van Autochthon heeft voor Gaia alleen en verzoekt alle anderen om weg te gaan. We gaan naar de veranda. Prof Noon laat een joint rondgaan. Dat voedt ons net zoals de wierook van de monnik. Olric krijgt er zijn essence van terug. Prof Noon pakt een kartonnen doos met flesjes. Hij mompelt een toverspreuk en dan kunnen wij ze ook drinken. Er blijkt bier in te zitten. William Blake blijkt ons niet te kunnen zien, en gelooft zelfs niet dat we bestaan.
Gaia komt even later ook naar buiten en komt er bij zitten. Ze neemt ook een fles bier. “Nou dat is me ook wat. Dat de Great Gease is opgeheven waardoor de Autochthonians verbannen worden, dat de yozi’s op uitbreken staan, de Blight (de ziekte van Autochthon) is erger dan ze dacht èn de Void Seekers zitten in Autochthon! Dat zijn techno-magiërs van hier.”
We vertellen dat er ook nornen zijn van een nieuwe primordial. “O, zitten die ook al bij jullie? Dan begint de tijd te dringen.” Ze geeft een boodschap mee voor de ambassadeur van Autochthon. Die moet weten van de Void Seekers. En ze stuurt een bende weerwolven om ons te komen helpen. Dat zijn shapeshifters, mens-wolf alleen. We zeggen dat we lunars en solars kennen. En dat we volgende de nornen haar Jou-Ten moeten wekken. “Dat zou handig zijn, maar die ben ik kwijt.”
“Ze hebben ons coördinaten gegeven. Het is in de Wyld, maar daar kunnen de lunars heen. En hoe zit het met de yozi’s en de dakloze Autochthonians?”
“Zoveel … die yozi’s daar heb je solars voor.” Ze wil ons wegsturen, maar we hebben nog wat vragen. Xar vraagt haar om magie, maar dat is specifiek voor elke wereld. Phoenix vraagt naar wapens. ja, die werken wel. De heftige net iets anders, maar het heftigste wapen gaat ze ons niet meegeven. Ze vertelt ook nog wat Mountain Folk zijn. Ze zijn gestolde Wyld. Wyld bevat bewustzijn, Faery nemen gestalte uit dromen aan. De bewustzijnseenheden die zaten waar Creation gevestigd werd, werden in jade gevangen. Toen Autochthon daar wezens uit ging maken, bleken die volmaakt ordelijk te zijn. Nu ze in Autochthon zitten, maken ze de Blight erger, ze doden het creatieve in hem. Onvolmaaktheid is wat Autochthon definieert. Voor we vertrekken vraagt Néré om Gaia’s zegen. Die geeft ze ons. We voelen onszelf puurder (buitenspels: Breeding 5). Verder vertelt ze ons dat, als alles misloopt, de eerste cirkel van Vanagard een thuisland is voor de dragonblooded, de tweede cirkel is voor de dragonborn en de derde cirkel voor de draken. We vertellen dat we een dragonborn kennen. “Probeer die te overtuigen naar Vanagard te komen.” Gar vertelt dat hij door een appel daarvan is geëxalteerd.
“Dan ben jij het dichtstbij qua afstamming.” Gar is verguld – een paar weken terug was hij nog gewoon mens, nu is hij meer dragonblood dan zijn hele familie! Ze zegt ook nog dat ze het fijn vond om weer eens dragonblooded te zien. Ratatosk heeft een goede beslissing genomen door ons mee te nemen. De monnik zegt dat we nú weg moeten om de bus te halen. Bij de bus krijgen we kaartjes van een klein meisje. Achterin zit een oude Japanse tekenaar. We kletsen wat over verhalen.
Daar is onze halte. Ratatosk zegt dat we het kaartje moeten bewaren. Er staan nog ritten op en je weet maar nooit wanneer je weer eens een halte tegenkomt. Wie weet is er een in de hel. (Gaia had ons verteld dat de doorgang naar Malpheas hier veel poreuzer is dan bij ons.) De priester neemt afscheid van ons. We willen hem bedanken, maar er is niets wat hij begeert. Hij prevelt een spreuk en we staan weer in Vanagard.
Ratatosk stelt voor om nu op de benen fluit te blazen, want dan is Sobek er als we bij de waterkant arriveren. De reis terug verloopt zonder opmerkelijke gebeurtenissen. Als we bij Sobek aan boord gaan, gaan de simhata’s mee. Deze keer besluiten we om wel bij de dwergen langs te gaan.
Ze zijn klein, breed (bijna vierkant), harig en gekleed in metaal. Olric doet een charm en ziet dat ze grote waardering voor creativiteit hebben. Hij vraagt aan Gar om een kristallen plaquette te maken met inscriptie, als douaneformulier. Daardoor komen we zonder problemen binnen. “Welkom in de ambassade van Niflheim.” Ze bieden ons een drankje aan. Het bier is zwart, de wijn ook, de mede is geel. Het smaakt allemaal voortreffelijk.
Gar vraagt naar een jaden mantel. Ze laten en kleermaker komen. Die doet het, in rood en zwart, in ruil voor de goremaul. Olric ruilt zijn skycutter voor een spreukenboek. Hij krijgt een koperen boekrol met ruimte voor nog 20 spreuken. De vijf ‘standaard’ spreuken staan er al op, en de Purifying Flame spreuk. Xar wil ook zo’n spreukenboek, versie celestial circle, maar dat is te duur. Met maar één spreuk erin is het goedkoper: drie artefacten. En de Second Circle Banishment geven ze voor één artefact. Phoenix wil een stootplaat voor zijn daiklave en levert daar de houten reaver daiklave voor. Néré ruilt haar spidersilk gewaad voor een boek over de geneeskundige eigenschappen van mineralen. Phoenix offert zijn spidersilk gewaad (nivo 2) op voor een set chirurchisch gereedschap +2. Gar geeft zijn spidersilk nivo 3 op zodat Xar ook de Second Circle Banishment kan leren.
Aangekomen bij de kluisjes kleden we ons aan. Gar maak de dichte open. Naast de dingen die we al hadden gevonden (Armor of the Immaculate Dragons en een Fiery Solar Cannon) zijn er nog een orichalum slangenarmband (Golden Asp) en een Power Mace.

XP: 5