Al wachtende op een nieuwe smokkelopdracht bespreekt het groepje wat hun doel ook al weer is. Uiteindelijk zoeken ze naar het onomstotelijke bewijs van hoogverraad. Een ding dat nog niet verder onderzocht is, is het landhuis waar de zwarte koets heen ging. Ze beginnen met het huis te observeren. Dave en (?) gaan de vaste mensen op straat (straatvegers, lampontstekers, e.d.) overtuigen om voor hen op te letten inruil voor een kleine toevoeging aan hun inkomen. ’s Nachts gaan Dave en Penny (om de nacht wisselend) als vleermuis rond vliegen. Penny heeft een avond dat Sir Charles Warren in zijn koets het perceel verlaat. Dave echter treft een avond dat er een aantal koetsen, met in ieder slechts een man, arriveren. Alleen en allemaal rond hetzelfde tijdstip. De mannen worden ontvangen door een butler en in de hal neemt Dave Charles Warren waar met een kap op. De gasten worden door de butler van een drankje voorzien en hierna gaat de deur dicht. Al rondvliegend vindt Dave een raam met een kapot hoekje. Met moeite komt hij binnen, maar het blijkt een huishoudkast te zijn en als vleermuis kan hij weinig. Wel kan hij de grendel voor het raampje wegschuiven. Dan vliegt hij terug naar de anderen en probeert hen wakker te maken. Dat lukt hem. Na enig over en weer gepraat besluiten ze als zichzelf te gaan. Als ze dan aangehouden worden kunnen ze de verdwaalde edelen van buiten uit hangen. Desondanks proberen ze ongezien bij het huis te komen. Dit lukt de dames, maar de heren struikelen ergens over. Zij weten wel ontdekking te voorkomen. Dave ontdekt intussen dat het landgoed door honden wordt bewaakt. Hij kan dit echter niet aan de anderen te communiceren. Wel begrijpen zij dat er bewaking is. Ze proberen over de muur heen te klimmen, maar dit lukt alleen Penny en Tarjinder. Percy en Tabby komen er zelfs met hulp niet over heen. Zij gaan dan maar naar de poort. Deze is op slot, maar Tarjinder heeft geen moeite met het slot open te peuteren. Hij laat Percy en Tabby binnen en sluit daarna de poort weer, zonder hem op slot te doen. Dave leidt hen naar het raampje en Penny klimt er naar toe en wurmt zich naar binnen. Tarjinder probeert het ook, maar hem lukt het niet. Penny luistert aan de deur. Het is doodstil en ze opent de deur. Ze komt uit op een donkere, onverlichte galerij. Er is wel een bovenlicht en na even acclimatiseren kan ze wat zien. Er ligt dik tapijt op de vloer, wat haar voetstappen dempt. Penny sluipt naar beneden. In de hal staat een harnas dat warmte afgeeft: een novelty kachel. De voordeur is op slot en na enig zoeken vindt ze een raam dat open kan. Hierdoor laat ze de anderen binnen.

Ze komen binnen in een doodstil en donker huis. Na enig opletten, hoort Penny achter een deur iets. Vleermuis Dave hoort het ook. Het is de deur naar de bediendenvertrekken en de kelder. Percy en Penny luisteren aan de deur en horen gemurmel. Percy laat vleermuis Dave door de deur naar binnen. Gelukkig is de deur goed geolied. Het gemurmel; is nu betre te horen en klinkt als ritmisch ‘chanten’. Na een kort moment is er een hoop herrie beneden en komt een naakte Dave de trap oplopen. Hij roept: “Wegwezen!! En er zitten honden in de tuin!” Ze rennen. Ze knallen net de voordeur uit, als de eerste persoon uit de kelder komt. Deze roept: “Pak de geweren.” Dave doet dan de spreuk “Create Mist of Releh”. Penny hoort een heel scherpe fluittoon. Ook horen ze schoten. twee anderen doen ook de mist ontstaan en ze komen veilig het park uit. Ze horen de bobby’s die op de schoten afkomen. Percy geeft Dave zijn lange jas. Ze stoppen voor een adempauze in een parkje, maar dan hoort Dave grote vleugels. Ze moeten naar binnen! Is er hier een hotel, restaurant of kerk in de buurt. Dave heeft weer geluk en ziet een restaurant, waar ze snel naar binnen gaan. Eenmaal binnen fluistert Dave dat ze bezig waren om een vrouw te transformeren in iets met schubben, gekleurde ogen en groeisels op het hoofd. Hij denkt dat ze een wezen oproepen in het lichaam. “Ze” zag hem en schakelde de spreuk die hem in een vleermuis heeft veranderd uit.

Penny bestelt een fles champagne en 5 glazen, een broek voor meneer en een taxi. Als uitleg voor Dave’s naaktheid wordt verteld dat hij een weddenschap heeft verloren. Percy probeert extra geld te geven voor discretie, maar dat geld wordt teruggegeven. De groep gaat discreet achter zitten.

Als de taxi arriveert letten ze goed op hun omgeving. Hierdoor zien Tabby en Percy op het dak van een tegenoverliggend huis een monsterlijk wezen zitten. Percy zegt: “Hé, wat is dat?” en wijst naar het wezen. Het wezen gaat daarop in de aanval. Het is echt monsterlijk – alleen al de aanblik tast je geestelijke gezondheid aan. De koetsier zit als verlamd en Tabby, Penny en Tarjinder zijn ook van slag. Dave en Percy schieten op het monster. Percy mist, maar Dave raakt. Hierop valt het wezen Dave aan, maar de aanval met de klauwen is mis. Met de bek weet het wezen Dave wel te raken en het zuigt zich aan hem vast. Dave’s kracht wordt op deze wijze weggezogen. De anderen realiseren zich dat het monster nu vlakbij is (point blank range) en voorlopig wel aan Dave vast zal zitten. Tarjinder valt aan, maar mist. Waarschijnlijk omdat hij niet gewend is om te raken. Dave probeert weer te schieten, maar is verzwakt en ook de spartelingen van het wezen maken dat hij mist. Percy doet de spreuk ‘Soul Singing’ en dit heeft effect. Hij commandeert het wezen naast zich, maar Penny schiet tegelijkertijd en doodt het wezen. Percy laadt het dode wezen in de koets, terwijl Tarjinder en Tabby eerste hulp verlenen aan Dave. Dit lukt erg goed. Percy neemt de teugels in handen en in vliegende galop gaan ze er vandoor, voordat de bobby’s arriveren.

Percy wil het dode wezen bestuderen. Ze gaan naar een verlaten loods in een niet meer gebruikt deel van de haven die Dave weet. Ook proberen ze de koetsier van de taxi gerust te stellen, maar dit lukt niet helemaal. Een halve crown helpt ook een beetje, maar ook niet naar volle tevredenheid. Penny maakt vervolgens schetsen van het wezen en qua uiterlijk is het duidelijk niet van deze wereld. En verder vragen zij zich ook af hoeveel er van hen gezien is.