Er worden enkele verdere codes afgesproken: “Ik heb toch zo’n dorst” =wegwezen, en “Ik zou een moord doen voor een sherry” = deze persoon moet dood.

In principe is het 2 dagen reizen, maar aangezien het feest pas over anderhalve week is, besluit men om niet al te vroeg te arriveren. Immers hoe langer ze er zijn, hoe groter de kans dat ze door de mand vallen. Daarnaast zijn er ook de kosten die verbonden zijn aan het leven op stand een belangrijk argument. De tijd die ze op deze manier overhouden wordt benut om spreuken te leren. Verder heeft James ook bedacht dat hij een kado wil overhandigen dat hun status als smokkelaars onder de aandacht kan brengen. Colonel Moran regelt dit voor hen.

Een dag voor het feest arriveert het gezelschap in Bodmin aan de voet van de Carandon Hill. Ze boeken in het lokale hotel in. Hier bevinden zich ook al andere genodigden. Tejas hangt de volgende dag wat rond in de lounge en vangt op dat er 2 soorten genodigden zijn. Degenen die in het hotel verblijven en degenen die op het landgoed van Blackpool verblijven. Onder deze laatsten bevinden zich ook de Gold King, Jasper Keating, en de Scarlet King, William Reading. De Scarlet King heeft invloed in en op het militaire industriële complex. Verder gaat er ook het gerucht dat er in de omgeving een Earl verblijft, die ook uitgenodigd schijnt te zijn. Tabby realiseert zich dat het vreemd is dat de Earl niet op het landgoed van Blackpool is uitgenodigd. Kenneth, de koetsier, gaat op pad om hier meer informatie over los te krijgen, maar dit mislukt. Tejas bestudeert ondertussen het gedrag van de andere bedienden, om zich dit gedrag eigen te maken. Hij informeert ook bij een oudere man. Deze is vaker hier en bij andere soortgelijke gelegenheden geweest. Hij weet te vertellen dat de Earl er ongetwijfeld zelf voor heeft gekozen om niet op Blackpool Manor te verblijven, want het is onbestaanbaar dat de Earl niet uitgenodigd zou zijn voor een verblijf bij de familie Blackpool. Rond een uur of drie gaan de dames hun toilet maken, algauw gevolgd door de heren. Daarna nemen zij de koets naar Blackpool Manor. Zij zijn niet de enige die daar naar toe onderweg zijn en Kenneth rijdt achter een koets aan om, net als Tejas, het gedrag van de koetsier te bestuderen.

Blackpool Manor is een typisch landhuis met 2 symmetrische vleugels vanuit de entrance hall. Het gebouw heeft 2 verdiepingen en waarschijnlijk nog een derde onder het dak waar de bedienden verblijven. Na zijn passagiers te hebben afgezet bij de entrance hall, rijdt Kenneth de koets achterom. Hier verblijven de overige koetsiers ook. Er is voor hun ook wat eten en drank, maar ze doen allen rustig met de drank. De gasten worden door Lord & Lady Blackpool verwelkomt in de ontvangst zaal, waarna men zich naar de balzaal begeeft waar iedereen wordt aangekondigd. Lord Blackpool is een stevige man van een jaar of 45-50. Hij loopt een beetje moeilijk, leunend op een stok. Lady Sandrine Blackpool is in de 30 en maakt een wat afwezige indruk. Het kado voor Lord Blackpool is discreet verpakt, met een briefje, en wordt aan het personeel overhandigd. Vervolgens begeeft het gezelschap zich naar de balzaal, waar Tejas in de coulissen verdwijnt op zoek naar de bediendenruimtes. Hij hoopt hier iets te drinken te kunnen regelen. Het blijkt echter dat het personeel hier extreem gedisciplineerd is. Hij merkt op dat al het personeel een metalen ketting/band om de nek heeft. Het oogt als perfect personeel, maar buiten zicht trillen hun handen. Al het personeel vertoont tekenen van angst. Tejas knoopt een gesprek aan met een jong meisje. het kost hem enige overredingskracht, maar dan vertelt ze dat het je kan electrocuteren. Als je onbevoegd het terrein verlaat gebeurd dit, maar ook hier binnen kan Lord Blackpool je straffen met een electrische schok. Het is een vinding uit de stal van de Gold King en wordt binnenkort op de markt gebracht.

In de balzaal ziet men dat de Gold King als aanwezig is. Hij valt op door zijn kleding en zijn gedrag. Etiquette zegt hem helemaal niets. Hij is duidelijk hier om zaken te doen en heeft weinig oog voor de rest. Ook de Scarlet King loopt rond. Hij heeft vooral interesse in het aanwezige vrouwvolk en loopt rond met een mechanische roofvogel op zijn arm. Hij probeert indruk te maken op een aantal jongedames. De roofvogel kan vliegen en blijkt ook een scherpe snavel te hebben, zoals blijkt als de vogel een, wat minder toeschietelijke, dame raakt. Tejas inspecteert ondertussen de galerij met familieportretten. Wat hem opvalt is dat Lady Gwedolyn, ondanks het schandaal, op een prominente plaats hangt. Milou heeft zich ondertussen onder de aanwezigen begeven en doet een poging om middels een slimme opmerking deel te nemen aan het gesprek. Haar opmerking is echter van dien aard, dat zij er vierkant om wordt uitgelachen.

Dan arriveert de Earl of Huntingdon, zoals gebruikelijk als laatste. Hij is in het gezelschap van zijn vrouw en zoon en bij de begroeting door Lord en Lady Blackpool wordt extreem beleefd gedaan. Milou gebruikt dit moment om de beide Steam Barons te observeren. De Scarlet King heeft even een blik van haat en de Gold King lijkt het allemaal koud te laten. Na het uitwisselen van de beleefdheden gaat iedereen naar de balzaal en neemt het eigenlijke bal zijn aanvang. Lord en Lady Blackpool openen het bal en James neemt van de gelegenheid gebruik om te checken of lady Blackpool een tatouage heeft. Zij blijkt er geen te hebben. Opvallend is dat de blik in haar ogen van afwezig is veranderd naar zeer aanwezig. Ze vertoont een blik als die van een roofdier dat zijn prooi heft bespeurd. Dit is eigenlijk al zo sinds de Earl is gearriveerd.

Bij de koetsiers knoopt Kenneth een gesprek aan met de koetsier van de Earl. Uit het gesprek wordt hem duidelijk dat de Earl niet echt stond te springen om hier aanwezig te zijn. Hij is hier waarschijnlijk alleen maar omdat zijn vrouw wel zin had in een feestje en zijn zoon toch ook eens aan de vrouw moet. Meer informatie is niet los te krijgen.

Marie danst met de zoon van de Earl en weet hem op zijn gemak te stellen. Milou danst met de Earl zelf en probeert hem te charmeren via een meeslepende dans, maar deze poging gaat helaas haar “slimme” opmerking achterna. Tot hun schrik ontdekt het gezelschap dat Sir Charles Warren tot de huisgasten van Lord Blackpool behoort. James kijkt vervolgens rond wie er verder tot de incrowd behoort. Hij merkt dat ze, als er geen toeschouwers zijn, zich gedragen alsof er geen rangen en standen zijn. Het is een gemeleerd gezelschap. Ook dominees behoren ertoe. Afgezien van Lady Blackpool horen de vrouwen niet bij de incrowd. Het valt Tejas ondertussen op dat Lady Blackpool af en toe toch weer de afwezige blik in de ogen heeft. Hij geeft Marie een glas champagne en fluistert in haar oor dat het misschien een soort bezetenheid door Gwendolyn is. James staat klaar om de Earl op te vangen met een glas champagne en biedt nogal direct zijn verontschuldigingen aan voor het gedrag van zijn vrouw, Milou. Er wordt wat gepraat, maar als James vraagt waarom de Earl niet op het landgoed verblijft, klapt deze dicht. “Niet nu, niet hier!” Na deze woorden neemt de Earl snel afscheid. Marie heeft de zoon ondertussen mee naar het balkon gekregen en heeft daar een gesprek met hem. Hij praat met name over zijn liefhebberij: het knutselen met en bouwen van machines.

In de balzaal stopt de muziek en neemt Lord Blackpool het woord. Hij onthult dat er een presentatie volgt van een nieuwe uitvinding, een middel om ongehoorzaamheid bij het personeel te voorkomen. De doeltreffendheid van het apparaat zal middels een vrijwilliger worden aangetoond. Op dat moment wordt er een livreiknecht binnengebracht met een zilveren ketting/band om de nek. Deze wordt op een stoel geplaatst. “Als uw personeel steelt, liegt, bedriegt of ander verwerpelijk gedrag vertoond…” Op zijn borst heeft hij ee4n kastje hangen en hij draait aan een knop. De knecht ontvangt een schok. Hierna voert Lord Blackpool de kracht op. James ziet dat de Earl wat bleek wegtrekt. “Eén van u?” “Ja.” “Stopt iemand hem?” Ïk zou u zeer erkentelijk zijn.” Marie en de zoon zijn van het balkon afgekomen. Bij het zien van wat er binnen gebeurd staat de zoon te trillen. Marie aanschouwd de situatie en roept spontaan: “Mijn god, pas op! U staat op het punt hem te doden!” Lord Blackpool kijkt verbaasd; hij had het protest uit een andere hoek verwacht. Hij draait de knop echter terug en dan gaat het verkooppraatje van start. De reacties in de zaal zijn wisselend. De “outcrowd” is over het algemeen geschokt. Sommigen in de incrowd zijn dit ook, maar de meesten zijn dit niet. De Gold King en de Scarlet King vinden het vooral interessant. Sir Charles Warren vindt het bepaald opwindend. Milou merkt op dat de slavernij toch al enige decennia is afgeschaft en 1 of 2 mensen vallen haar bij. De rest is voorzichtiger, want het is tenslotte een het product van een Steam Baron.

Bij de koetsiers wordt ondertussen een halfdode man afgeleverd. Het blijkt de tweede koetsier van de Earl te zijn. Kenneth past eerste hulp toe en weet hem deels weer op te knappen. Hij krijgt een kaartje van de knecht van de Earl. James besluit na dit voorval dat het tijd is om te vertrekken. Het briefje blijkt een uitnodiging te zijn van de Earl om morgen langs te komen. In het hotel wordt nog wat gedronken en de avond verder besproken.