Als we het eiland naderen doet Gar een Strength of Stone op het gezelschap. We hebben ook graspollen verzameld in de hoop de Bone Golem daarmee af te kunnen leiden. Zodra we hem in zicht krijgen, doet Gar ook de Flaw Finding Technique. Het monster is qua constructie broddelwerk, maar de magie erachter is solide. Sobek wil buiten bereik van de pijlen blijven. Hij kan ons wel op de andere kant van het eiland afzetten, de golem is niet zo snel. Xar gaat tussendoor aan land (ze kan over water lopen) en verspreidt pollen waterplanten. Ze doet ook een charm waardoor ze sneller en sterker wordt: Five Dragon Form. Het wier leidt de golem even af, maar hij heeft al snel door dat de bron van leven  vlakbij is. Hij schiet, en één van zijn pijlen is raak.

Intussen gaan de anderen verderop aan land. Ze naderen de golem van achteren. Xar doet een rennende aanval waarbij ze met haar schild wegrolt. Ze raakt! Phoenix doet Dragon Graced Weapon. Hij slaat met de botte kant van zijn daiklave. Misschien dat hij daarom mist… Gar slaat met zijn goremaul, en raakt precies één van de zwakke punten die hij eerder met zijn charme gedetecteerd had. De golem slaat terug, maar de arm is beschadigd, waardoor hij mist. Als hij naar Phoenix slaat, slaat hij zó mis dat de daiklave uit zijn hand vliegt. Ook Xar wordt gemist. Néré slaat met de Traveler’s Staff, maar mist. Ergens vanuit het midden van het monster klinkt wolvengehuil. Olric kijkt nog eens goed, hij heeft verstand van magitech. Als er een wezen in zit, is het geen golem maar een warstrider! Hij valt niet aan maar gaat de constructie eens goed bekijken.

Xar doet weer een rennende aanval, nu eentje die eindigt met een achterwaartse salto. Deze keer mist ze. Phoenix slaat opnieuw, maar mist weer. Gar slaat ook, en raakt. Olric ziet nu dat er in alle oogkassen gloeiende puntjes zitten. Het lijkt echt alsof het een golem van zeven skeletten is; je ziet van buiten niet dat er in het midden één wezen zit. De golem slaat naar Gar met zijn goremaul: een ruggegraat met een schedel eraan. Hij raakt. Twee andere armen schieten op Olric, mis! Néré wordt ook geraakt. Ze begint een enorme tirade tegen het wezen, noemt het een abominatie van Gaia en vervloekt het. Ze zet ook haar anima aan. Ze weet zich zó boos te maken dat ze raakt. Hoewel de klap niet hard aan komt, breekt de arm waarop ze mikte toch af. Ze voelt zich ook gesteund.

Phoenix zet ook zijn anima aan en slaat. Het vuur doet niet echt schade, maar zijn klap wel. Xar valt aan en raakt de golem goed in de ribbenkast. Nu klinkt er een kreet van pijn; het is geen menselijk geluid.

Olric’s nieuwe theorie is dat er een lunar in zit. Hij vermant zich – hij heeft tot nu toe nog nooit gevochten! – en besluit zijn staf zo in één van de voeten te zetten, dat het monster er over struikelt. Gar gaat nu mikken op de arm met de daiklave. De golem wordt gehinderd door de staf van Olric, wat Phoenix de kans geeft om nog eens te slaan. Hoewel hij nauwelijks raakt, doet zijn aanval toch schade. Néré is intussen blijven vloeken en schelden; af en toe fluistert Olric haar wat nieuwe frasen in (ze is niet zo’n groot redenaar). Haar aanval mist wel.

Olric zegt in Old Realm: “Geef u over!” Het monster keert onmiddellijk naar hem en schiet met beide bogen. Eén pijl mist, de andere ketst af op Olric’s schild. De golem slaat naar Phoenix. Diens charm Aura of Invulnerability is daarmee opgebruikt. Xar slaat opnieuw; dwars door de ribbenkast, dat is goed raak! Het monster is intussen ernstig verzwakt. Phoenix slaat opnieuw raak, en het wezen valt onder luid gekraak om.

Na een moment scheurt de borstkas open. Erin zit een vleesmassa met ogen, klauwen en bekken. Het heeft een zilveren borstplaat en zilveren tijgerklauwen. Olric herkent het als een chimaera, een anathema van het type lunar, helemaal volgens het tekstboekje. Het wezen leeft nog. Néré slaat, maar het wezen duikt weg. Olric roept, nog steeds in Old Realm: “In naam van Luna, geef je over!” Het monster antwoordt, slecht verstaanbaar: “Ik pis op Luna!”

Xar slaat, en raakt: “Eet dit!” Phoenix’ aura is inmiddels een laaiend vuur (10+). Hij slaat, maar mist. Gar slaat, hij krijgt extra kracht door zijn afschuw. Hij raakt en verwondt het wezen dodelijk. We vertrouwen het niet en slaan erop in tot we zeker weten dat het dood is. Dan pellen we de zilveren borstplaat en klauwen af. Sobek komt aan land en feliciteert ons. Hij herkent dit wezen en zegt dat het inderdaad een chimaera is. Sinds de usurpatie zijn de lunars gek geworden en kunnen ze hun vorm niet meer beheersen. Ze zijn ook niet meer welkom. Hoe deze is binnengekomen weet hij niet. Als we er ooit een tegenkomen, doodmaken!

Het eiland is akelig leeg, er leeft niets. Olric plant zijn Travellers Staff, die onmiddellijk uitgroeit tot een mooie boom. Néré geneest Xar op haar verzoek. De wonden sluiten zich tot er alleen blauwe plekken over blijven. Xar pakt één van de bone daiklaves. Néré weigert de andere bone daiklave, hout past haar beter. Gar legt stenen in een mooi patroon rondom de appelboom. De eerste slijkspringers kruipen het eilandje op en zaadjes waaien aan. Gar pakt de tijgerklauwen, Phoenix het borstkuras.

We reizen verder. Sobek vertelt over wat we in de derde cirkel kunnen verwachten. Er is onlangs iets raars gebeurd: onder de levensboom in het centrum zijn drie vrouwen verschenen, en er is een bron ontstaan. Hij verdenkt Luna. Alles is fout gegaan sinds Gaia verliefd werd op Luna.

Waar we nu zijn, is de tuin van Gaia, Vanagard. De boom in het midden verbindt de negen werelden (hij noemt er een aantal: Midgard, Asgard, Jotunheim, Niflheim, Elfheim). Vroeger woonden de goden daar, voordat ze naar Creation gingen. Hij is één van de weinigen die is gebleven, heel slim. Af en toe krijgt hij gebeden door uit Yu Shan, ook een heel onaangename plaats.

In de derde cirkel zijn dorpjes, er wonen onder andere rassen die verbannen zijn, maar waar Gaia medelijden mee kreeg, zoals de dienaren van het Oogloze Gezicht. (Olric verbleekt – hij weet dat er een spreuk bestaat om die vreselijke creaturen op te roepen.) En honderdarmige reuzen. En, heel nuttig maar je moet beleefd tegen ze wezen, die wezens in zwarte kappen, met handen als verbrande skeletten en een blauwe vlam onder de kap. (Olric herinnert zich vaag dat er ook een spreuk bestaat om die mee op te roepen, iets met Rechters die je op overtreders af kunt sturen. Hij begint te overwegen om Sorcery te gaan leren.)

We varen nu op een heel gladde zee, geen water. Volgens Sobek is het silicium – ook wel glas genoemd. Als het ondieper wordt zien we waterplanten, die ook van glas zijn. De reis duurt een week. Al die tijd zien we in de verte een enorme boom die langzaam dichterbij komt. We passeren een helemaal bebouwd eiland. Volgens Sobek zijn hier dwergen. Schepselen van Gaia, behorende bij het element aarde. Ze probeerde het idee ‘Autochthon’ in leven in te bouwen. Een prima idee, maar ze horen hier niet. Sobek maakt er een grote bocht omheen. Gar (aarde type) wil er wel heen, maar de rest niet. Sobek babbelt verder: “Gaia is niet zo creatief. Nee, dan Ouroboros! HIJ heeft de Primordials bedacht!”

In de loop van de week leren we heel wat. Gar vraagt naar de solars. Die zijn net zo gek als de lunars, maar dan de andere kant op: ze zijn te star. Zij zijn volmaakt, en willen Creation ook volmaakt maken. Maar daatris het helemaal niet voor bedoeld! Creation is bedoeld als speeltuin van de Primordials. Phoenix ziet dat niet zo zitten. Volgens Sobek is zijn perspectief veel te eng, als sterveling met maar één ziel.

We komen aan bij het eiland van de boom. Het heeft een steiger, het derde niet-natuurlijke object wat we in deze wereld zien. (Na het bankje met de kluisjes en de dwergenstad.) Sobek geeft ons een benen fluit en doet de melodie voor waarmee we hem op kunnen roepen. Hij is er dan binnen twee dagen, want de melodie gaat vijf dagen terug en vooruit in de tijd. Die limiet hebben de yozi’s opgelegd gekregen en de primordials hebben zich er vrijwillig aan onderworpen. Daarom geldt hij nu ook voor de goden.

Op de steiger zit een man in groene kleding te vissen.

XP: 7