The RoSE sessie 19 – 19 juli 2012

We bespreken wat we gaan doen met de buit. Voedsel heeft de bevolking hier hard nodig en de vruchtbare aarde ook. Maar we zijn bang dat de grote hoeveelheid jade de mensen wel eens in verleiding kan brengen waardoor ze het niet terug willen geven aan de rest van de bevolking. Het is ook belangrijk dat we de andere exalts waarschuwen voor de plannen van de demonen. Over een half jaar pas (inmiddels wat sneller) is de volgende vergadering van het Deliberative.
We laden een voorraad eten, een deel van de schat en de benen fluiten in. We besluiten zelf 50% van de schat als ‘vindersloon’ te houden. Dan zetten we koers naar Whitewall. Als we in het zicht van de stad komen, stijgen twee zeppelins op. We zwaaien met een witte vlag, zodat ze ons niet aanvallen. We vertellen dat we voedsel en kostbaarheden bij ons hebben. Dit is volgens de Whitewallers ook belangrijk genoeg om de Syndics, de drie goden die Whitewall besturen, op de hoogte te brengen. In elk geval vinden ze dat als we vertellen dat er een demon actief was.
Ze willen ons vindersloon geven, maar dat slaan we af. Laat ze maar verhalen over ons vertellen. De lading wordt uitgeladen en daarna nemen ze ons mee naar het Noorden, het oudste deel van de stad. Dat is ook nog het magische deel. We worden naar een koepel gebracht. Daar staat een groep van drie identieke beelden voor. Ze wijzen naar het Oosten.
Binnen zit een stokoude dame op hallucinogene bladeren te kauwen.
“Helden van Luna, welkom,” zegt ze, “wat brengt jullie hier?”
“We hebben de aanvoerders van de roversbende verslagen. Er zat een demon bij.”
“Welke?”
“Zsofika.”
“The Kite Flutex85” mompelt het besje. His geeft haar een benen fluit. Ze vermorzelt hem in een flits zonlicht. “Zij heeft geen kracht meer. Dank!”
Tawuz vertelt dat ze er wel op voorbereid moeten zijn dat Adorjan dit continent opnieuw zal willen overnemen. Dat vind ze slecht nieuws, maar de urgentie lijkt haar te ontgaan. Ze is een beetje vijandig en vraagt wat we willen. Wij vragen of het probleem is opgelost.
“Het probleem is dat er lunars in de stad zijn.”
“Hoezo is dat een probleem?”
“Dit is de stad van de zon.”
Pas als ze hoort dat wij onze solar mates kennen, wordt ze gexefnteresseerd. Als we het Deliberative noemen, wordt ze zelfs enthousiast.
“Zeg tegen het Deliberative dat we een solar van de zenith caste nodig hebben om de stad te repareren. Als dat gebeurd is kunnen de gebeden rechtstreeks naar de Unconquered Sun stromen.”
We beloven het, maar benadrukken dat alles nog maar in het beginstadium is. Dan verlaat de goddelijke aanwezigheid het orakel. We zijn voortaan welkom in deze stad, ondanks dat we lunars zijn.
De bard komt er bij zitten. Hij is jong, draagt een orichalcum halssieraad en heet Rune. Hij luistert naar ons verhaal en maakt er een mooi lied van. We zijn ook uitgenodigd voor de huldiging morgenochtend. De lunar Gerd Marroweater is ook uitgenodigd. De syndics hadden ontdekt dat het schip niet in Malpheas gemaakt kan zijn, maar dat er wel materialen uit het demonenrijk in verwerkt zijn. Als we daar geen bouwplaats voor schepen hebben gevonden, zijn de piraten nog niet helemaal opgerold.

De volgende ochtend vindt dat plaats. Gerd is met een prachtig luchtschip aangekomen. De ballon is van spinnenzijde, het schip van zeldzame houtsoorten. Er zij allemaal afbeeldingen in het hout gesneden: galopperende paarden, keltische motieven. Gerd is een 2m30 grote joviale man met lang, ingevet haar, een grote snor, baard, een kuras en laarzen. Verder heeft hij niets aan. (In de stad gonst het gerucht rond dat de leider van de Haslanti League er ook is. Hij mag natuurlijk de stad niet in, maar toch! Er zijn in de afgelopen 20 jaar als vier kruistochten tegen hem georganiseerd door de Wyld Hunt.) Hij sluit ons in de armen en plet ons bijna.
We vertellen wat we weten van de demonen en over het Deliberative, en dat we door de Bull of the North zijn gestuurd.
“Ja die jongen is goed bezig. Naar het Deliberative ben ik niet gegaan, dat geeft maar gedoe met de siderials.”
Hij heeft een grote hekel aan siderials. Hij belooft de volgende keer wel naar de vergadering te komen, maar stelt voor om eerst op de rest van de piraten te gaan jagen.
Gerd werpt een blikop ‘ons’ schip en zijn gezicht betrekt: “Slecht nieuws! Ze hebben zelfs verbeteringen aangebracht. Die Hopping Puppeteers kunnen wèl bouwen.”
We bedenken dat de puppeteers naar de basis zijn teruggegaan, we zouden naar hun sporen kunnen gaan zoeken. Als we ons luchtschip een week ter beschikking stellen aan Gerd’s technici zodat ze het kunnen bestuderen, krijgen wij een leenschip.
Intusssen probeert Marina Ebon Rhyme verder te ‘bekeren’.

Na een week keert Gerd terug met en aantal lunars die we herkennen uit het gevolg van de Bull of the North. Ze verklaren dat we, vanwege het verslaan van Zsofika, rang 2 hebben verdiend. Ze heeft in het verleden veel lunars gedood. Het was goed dat we samenwerkten, zelfs een Elder had haar in zijn eentje niet aangekund.
De locatie van de Sercet Chantry is ondertussen ontdekt. Die ligt in de vallei Promise of the Wind ver ten noordoosten van hier op de ijsvlakte van het noordelijkste continent. Promise of the Wind is een grote, kale vallei, met een natuurlijke manse aan de noordkant, waar ze een groene tuin aan het aanleggen zijn. Daar was al die vruchtbare aarde voor die we bij de piraten hebben gevonden. Hier zitten de echte yozi-aanhangers. Deze manse bestaat officieel niet; hij is niet opgenomen in de Loom of Fate en zo te zien dateert hij nog van vóór de primordial war, toen Adorjan nog Adrian heette.
We krijgen 10 schepen mee met boogschutters en krijgers. In totaal 700 man. Pas als we de ijszee zijn overgestoken, mogen we de bemanning vertellen wat de echte missie is, voorlopig denken ze dat we daar een stad gaan bevoorraden.
Tawuz vertelt alles wat we van de plannen van de yozi’s weten aan Gerd. Hij belooft om dat, indien nodig (als wij het niet overleven) op het Deliberative te vertellen. Bovendien weten de solars van Whitewall er nu ook van. We bespreken ook nog wat we met Ebon gaan doen. We willen niet het risico lopen dat hij onze verrassingsaanval saboteert.

We reizen af. Mei Lan gebruikt de charm Inevitable Genius Insight om een goed krijgsplan te bedenken. Op de tweede dag komt de admiraal vertellen dat zijn priesters de steun van Master Winter, de god van het noordelijke ijs, hebben geregeld. Hij stuurt ons een dozijn goden om ons te helpen vechten. Dit wordt meegenomen in Mei Lan’s plan.
Marina is nog steeds bezig om Ebon Rhyme te vriend te maken. Hij zegt regelmatig te moeten rennen om gezond te blijven. Marina gelooft hem en weet zelfs Eye of Autumn te overtuigen om op haar oordeel te vertrouwen. Marina bindt hem aan een lijn en hij rent onder het schip mee. Ebon houdt de vloot met gemak bij en hij knapt er inderdaad van op.
Na nog een week zijn we bij de vallei. Die is groen, er staan grote bossen bamboe. De chantry zelf is een vreemd rotsgroeisel. Hij is duidelijk niet door mensen ontworpen. Alle ramen zijn afgedekt met ijzeren lamellen. De deur is ook van ijzer. Alleen als je heel klein bent, kun je naar binnen. Maar we blijken bijna allemaal een slang te kunnen worden en Marina gaat als kolibri. Binnen is het aardedonker en er is een welluidend gefluister dat communicatie onmogelijk maakt. Er lopen geblinddoekte mannen en vrouwen rond die op een voor ons onduidelijke manier toch communiceren. Ze letten niet op ons zolang we in slangvorm zijn.
Marina komt op het ideee om naar de bron van de muziek te gaan. We komen onderweg steeds meer beenderfluiten van Zsofika, harpen van demonenhaar en wind-chimes van groen Malphean brons.
Dan komen we in een grote ronde ruimte, 5 m diameter, waar het heel stil is. In het midden hangt een grote steen, blauw-transparant. Marina, nog steeds als kolibri, vliegt er naar toe. Een windvlaag drukt haar weg maar doet geen schade. Tawuz probeert de steen aan te raken om een charm te doen. Hij wordt met een enorme klap weggeslagen en kwakt tegen de muur. EoA zet haar kasteteken aan zodat het niet meer zo donker is in de kamer. Marina gaat op de steen zitten. Ze is al door de verdediging heen, dus dat lukt. Ze verandert in een spookdiertje en daarna in een schildpad. De steen blijft op zijn plek. In deze zaal is geen geluid mogelijk, dus Tawuz gebruikt Glance Oration Technique en seint: “We moeten de magische stilte van Adorjan verbreken!” Marina denkt diep na en realiseert zich dat we de steen niet moeten verplaatsen, maar kapot maken. Ze haalt uit met haar smashfist, maar doet geen schade.
EoA snapt de hint en verandert Shalgero’s Pride in een maanzilveren knuppel. Ze neemt haar war-form aan waarin ze heel sterk is en haalt uit. Een barstje. Ze gaat er nog eens goed voor staan, verandert het ding in een nóg grotere knuppel en slaat opnieuw. Het barstje wordt groter.
Mei Lan is intussen een beschermspreuk, Impervious Sphere of Water, in haar scepter aan het stoppen.
Een derde klap van EoA doet geen waarneembare schade en ook klappen van Marina’s Octopus Barrage lijken niet hard genoeg aan te komen. Eye’s vierde klap slaat de steen kapot. Dit geeft een explosie van geluid door het hele gebouw. Tawuz heeft geen harnas aan en raakt buiten westen van de klap, de anderen zijn alleen gewond en hebben tuitende oren. Marina rent naar Tawuz.

De explosie heeft de oproepceremonie van de demonenaanhangers verstoord en de energie van deze manse is de komende maanden ook niet meer bruikbaar. Alle energie moet nu in het groeien van een nieuwe steen worden gestoken. Maar dat zal de cultisten niet meer lukken, want tussen ons en de aanvalstroepen wordt de hele cultus uitgeroeid.
We vinden papieren met de plannen van de demonen, zes luchtschepen en een werkplaats om ze te maken, een kuil waar sprinkhanen ontstaan naast een bakkerij die daar brood van maakt. De bamboe blijkt van metaal te zijn en de andere planten in deze vallei ook. De gedolven ertsen dienen als mest. Een kwart van de vallei is al bedekt met vruchtbare zwarte aarde.
De admiraal meldt dat deze manse door een Lucht aspect dragonblooded vrij gemakkelijk omgezet kan worden van Adorjan naar de elementaire draak van Lucht. We besluiten dat aan neefje Wijsheid te vragen; zo blijft het binnen het pact.

5 Xp