The ROSE sessie 9 – 19 januari 2012

We staan in een krater op de maan. In het midden is een klein bergje waarop ene schijf staat. De ene zijde is lichtgevend zilver en de andere in-en-in zwart. De sterren in de lucht zijn enorm. His doet zijn nieuwe knack, op de plaats van zijn kasteteken heeft hij opeens een groen, lichtgevend oog. Als we vragen wat hij doet, legt hij uit dat hij hiermee magie, aura’s en onzichtbare dingen kan zien.
Marina vertelt dat ze met Luna heeft gesproken. Ze is niet alleen priesteres nu, maar mag ook nog drie wensen doen. Eerst aarzelde ze om het te vertellen, maar nu we een first age circle vormen wil ze ons vertrouwen.
Tawuz kijkt rond of hij iets waarneemt. Hij ziet dat er achter de rand van de krater essence-activiteit is. De rest is aan het discussiëren, dus hij sluipt die kant op. Hij ziet twee enorme hoofden met kanten kragen die met elkaar lijken te praten. Het maakt geen geluid. Hij probeert de lippen te lezen maar het is een taal die hij niet kent. Hij wenkt Mei Lan. Die kijkt en denkt dat het old realm is. Maar zij kan het niet begrijpen. Tawuz is beter in liplezen en bouwt het na: “Het lichaam van de Heer is erg onrustig vandaag.” “Ja, maar dat is vaker zo tegenwoordig.”
Intussen zijn de anderen ook aangekomen. We besluiten er op af te stappen.
“Geraldine,” zegt het mannelijke hoofd, “ik zie mensjes.”
Dan geven zijn ogen groen licht. “Nee geen mensjes, demonen!”
Eye roept: “Nee, wij zijn lunars.”
“Nee! Jullie zijn demonen.”
Het licht wordt rood en er schiet een straal naar His. Hij wordt geraakt.
“En nu weg!”
His druipt af. Met de anderen willen de hoofden wel spreken. Ze vinden ons erg klein. Ze vertellen dat zij maanlingen zijn, hun Heer is Monos, de koning van de maanlingen. Maanlingen hebben een los hoofd en een los lichaam. Hun lichamen zijn momenteel aan het koken, respectievelijk de liefde aan het bedrijven, zodat zij tijd hebben voor beschaafde conversatie. Monos is volgens het mannelijke hoofd geen god, maar een ‘god-je’; dat klinkt een beetje denigrerend dus ze noemen hem Heer. Alleen Luna, Sol en de vijf zijn “echte” goden. His’ groene licht is volgens hem het licht van Ligier, de groene zon. Het gebruik ervan maakt je tot demon (volgens hem in ieder geval). Ligier is/was de ziel van de Koning van Alles, Malpheas.
Marina vraagt naar de Ebbenhouten Draak. Die is volgens de maanlingen ‘al een tijdje niet meer gezien.’ Vroeger had hij hier een verblijfplaats, een ondergronds paleis aan de donkere kant van de maan. We vragen naar de ingang. Die is niet dichtbij. Maar volgens Eye is alles dichtbij als je van de aarde komt. Het mannelijke hoofd vraagt hoe snel onze diervormen kunnen en berekent dan dat het, als we dag en nacht reizen, een maand rennen is. De maanlingen zouden er veel sneller kunnen komen, door te denken.
“Maar waarom willen jullie daarheen?” vraagt de vrouw.
“Om over hem te leren.”
“Maar,” leggen ze ons uit, “de primordials en hun zielen heten de ‘Unquestionables’, omdat je geen vragen hoeft te stellen.”
Uiteindelijk zeggen ze dat we dan maar met de Heer moeten spreken. Als we knikken, staan we opeens tegenover een oud en wijs hoofd met een lange witte baard.
“Jullie moeten goed begrijpen,” zegt Monos zonder introductie, “dat de Ebben Draak geen god is, maar iets wat goden geschapen heeft. Geen natuurkracht, maar iets wat de natuurkrachten mede ontworpen heeft, …” en zo gaat hij nog even door. “Iets wat zich zo weinig van causaliteit hoeft aan te trekken, dat het zichzelf geschapen heeft.”
“Maar hoe bestrijd je het dan?” vraagt Eye.
“Hoe bestrijd je het tegenovergestelde van licht, deugd en goedheid?” vraagt Monos.
Eye of Autumn aarzelt, “Met licht, deugd en goedheid?”
Het oude hoofd heeft een zweem van een glimlach. We begrijpen het nu. Naar het verblijf van de Ebben Draak gaan heeft geen zin. We doen er geen kennis op, we worden er hooguit gecorrumpeerd. Het zijn de duistere kanten van Luna, die zij weggestopt had, die de Ebben Draak destijds aantrokken. De verhouding tussen Luna en de draak, de wederzijdse verachting, is iets kleiner dan tussen hem en Sol.
Verder praten we over de Games of Divinity. Sol speelt continu, Luna en de vijf nemen af en toe even pauze en Gaia, de laatste primordial, is niet verslaafd. Als er een methode is om ze los te weken van het Spel, dan kent Monos die niet. Ook had hij niet verwacht dat de Ebbon Dragon als eerste de uitgang zou vinden. Hij had dat verwacht van Oramos, de Dragon Beyond. We praten nog wat over het opsluiten van de primordials. Sommige zijn heel erg veranderd, andere nauwelijks tot niet.

Wat is ons plan? We willen in elk geval zoveel mogelijk lunars en solars waarschuwen. Naar de top van de heilige berg. De maanlingen kunnen ons daar afzetten! We staan met de mond open. Maar, we hebben nog reisgenoten en Eye of Autumn mist haar daiklave en kleding.
“O, als het om kleren gaat. We hebben hier nog een Shalgero’s Trots liggen.”
“Ik zeg geen nee,” reageert Eye en opeens ligt er een blob kwikzilver ter grootte van een forse badkuip voor haar. Ze steekt er haar hand in en pompt er essence in. Bij 14 punten verandert het in een zilveren band om haar pols.
“Hoe ziet je daiklave er uit?” vraagt Monos.
Eye concentreert zich en heeft een zilveren daiklave in haar hand.
“En je harnas?”
Opeens heeft ze het aan, maar dan van maanzilver.
“Zullen we jullie dan nu op de top van de berg afzetten?”
“Nee, we willen toch naar de pronaos van de tempel van Luna.”
En hop x85 we staan er.

Eye pakt haar harnas. Tawuz wil de daiklave van Quicksand Skipper wel gebruiken. Mei Lan biedt aan om His te genezen. Met haar vingers duwt ze de wonden dicht alsof het vlees klei was. Gelukkig doet het geen pijn.
White Owl kijkt naar de zilveren armband en zegt tegen Eye: “Kijk daar maar mee uit. Maanlingen zijn niet vertrouwen. Ik heb van dat artefact gehoord. De meeste zijn vernietigd. Waarom weet ik niet, maar we zullen er vast een goede reden voor hebben gehad.”
Eye probeert hem af te doen en dat lukt niet. “Ik denk dat ik zojuist één van de nadelen ontdekt heb.”
Als we buiten komen, staat de volle maan recht boven ons aan de hemel. We vliegen in dezelfde dierengedaantes weer terug. Vlak bij de schaapskooi horen we wapengekletter en geschreeuw.
“Nee! Ik wil niet!”
We zien vier gedaanten die omsingeld zijn door een stuk of twintig grote, roodharige gorilla’s. Nancy vecht met een martial arts wapen, een stok met twee maansikkels aan de uiteinden. De Kapelaan der Zee is zijn favoriete Magma Tentacles aan het oproepen, maar dit kost veel tijd. Atis heeft zijn harnas geactiveerd. Wijsheid en de Kapelaan lijken het het moeilijkst te hebben. Marina en Tawuz duiken op de aanvallers van hun neefje.
1. Marina stort zich op een aanvaller – het zijn demonen, Blood Apes – en transformeert vlak voor ze aankomt in haar beestvorm. Puur door haar gewicht doet ze schade. Nancy doet iets heel ingewikkelds en trekt een stuk van de sterrenhemel naar zich toe. Er valt een ster, maar die mist helaas. Eén van de apen raakt Atis, maar gelukkig werkt het harnas goed. Het is maar een kleine wond. De apen raken ook de Kapelaan. Die zijgt ineen. Ook Nancy wordt geraakt. Mei Lan activeert de scepter en gooit een Death of Obsidian Butterflies over de Blood Apes die de Kapelaan willen gaan verscheuren. Vier vallen er dood neer en dematerialiseren in een rode mist. Tawuz verandert in zijn duikvlucht ook in zijn beestman vorm, landt op één aap en haalt met de daiklave uit naar een andere. De slag is helaas mis, degene op wie hij geland was is wel gewond. Atis schopt en schiet tegelijk met een wapen in het harnas. Dat blijkt een schokgolf te produceren, Ook hiervan gaan vier apen dood. Eye transformeert in de lucht boven Nancy naar yeddim-vorm. Ze schreeuwt nog een waarschuwing naar Nancy en komt dreunend neer. His verandert ook in beestman en suist met zijn wapen omlaag naar de laatste aap die nog bij de Kapelaan staat. Hij bijt ook nog, de aap is dood. Wijsheid vecht met een dolk en mist.
2. Marina doet de Wasp Sting Blur zodat ze twee aanvallen kan doen. Ze wurgt de aap waar ze op staat en slaat naar een endere. De aanval doet weinig schade maar leidt de aandacht wel af van Wijsheid. Ondanks de slachting zijn de apen niet gedemoraliseerd. Ze zijn gewoon te dom. De aap slaat Marina en doet schade, maar niet veel. Wijsheids anima banner gaat aan. Het begint te regenen. Zijn dolk trekt sporen. Daarvan schrikken de apen wel, drie slaan er op de vlucht. Een andere slaat naar Wijsheid, maar doet geen schade. De vijfde raakt hem wel. Tawuz valt weer de aap aan waarop hij geland was, maar de slag ketst af. Mei Lan buigt zich over de Kapelaan en stelpt het bloeden. Hij is bewusteloos en was aan het doodbloeden. Atis gooit een tandenstoker en doet Cascade of Cutting Terror, waardoor het in een hele zwerm naalden verandert. De aap stort krijsend ineen en dematerialiseert in een wolk bloedmist. Er zijn nog maar twee apen over: bij Tawuz en Marina. Die worden ook gedood. De drie vluchtende apen rennen naar het gekkenhuis. Eye rent er in mensvorm achteraan en gooit een Dire Chain. Die raakt een aap en die wordt daar zo boos van dat hij omdraait en Eye weer aanvalt. His rent er ook achteraan. In het voorbijgaan haalt hij uit naar de aap die zich omdraaide. Die wordt onthoofd. Wijsheid werpt zijn dolkje en raakt één van de wegrenners.
3. Eye of Autumn rent langs de aap met Wijsheids dolk in de rug en onthoofdt hem met een Grimscythe. Alle wapens komen uit de armband. Ook deze aap stgort dood neer. His haalt intussen de laatste aap in en slaat die ook dood. Marina gaat op zoek naar Nancy. Die is kreunend aan het opkruipen. Ze heeft de vallende yeddim maar deels kunnen ontwijken en is zwaargewond. De apen waar ze mee aan het vechten was zijn allemaal dood. Het blijkt dat alle schade van de demonen ‘aggravated’ is. Dat wil zeggen dat het moeilijk te genezen is en littekens achterlaat. Tawuz hecht de wond van Wijsheid en probeert diens aandacht van de pijn af te leiden door te vertellen dat littekens eervol zijn. Hoeveel jongens van 14 zijn er die een Blood Ape demon hebben verwond en het kunnen navertellen? Mei Lan zet de gebroken botten van Nancy. We blijken de Kapelaan der Zee niet te kunnen genezen.
Opeens duikt White Owl op. Volgens haar zijn de Blood Apes opgeroepen door een tovenaar in de kliniek. Ze heeft voorkomen dat er meer kwamen. Hij is volgens haar te gevaarlijk om aan te vallen. Hij heeft de demonen opgeroepen als personeel. En hij denkt dat hij één van de ‘good guys’ is. Iemand die twintig demonen op kan roepen, is geen gewone tovenaar. “Vast een siderial!”
Nancy schudt haar hoofd. Nee, gewone siderials kunnen dat ook niet. Het is waarschijnlijk een akuma, een gevallen siderial.
Maar wat doen we met de Kapelaan? Hij reageert niet eens meer op vers bloed van Tawuz en ook niet op pure essence. Als we het lichaam onderzoeken is het dood. Maar dat was het al x85 en zijn ziel en exaltatie zijn nog in het lichaam aanwezig. Mei Lan en Marina herinneren zich dat hij eens gezegd heeft dat regenereren moeilijk was buiten de onderwereld of een shadowland. Atis vraagt het zijn AI. Die zegt dat Golem-technologie niet werkt als er nog een ziel in het lichaam aanwezig is. Hiervoor moet je necromantie leren. We halen de AI van Wijsheid er bij. De twee AI’s communiceren even.
His stelt voor om de Kapelaan der Zee aan Lytek, de god van exaltatie te geven. Dat zou kunnen, maar we vrezen dat hij daarna geen abyssal meer zal zijn. Dan zijn de AI’s klaar met hun uitwisseling. Ze weten meer, maar nog steeds niets over zombies. Eye vraagt wat ze van de armband weten. AI-1 herkent het en zegt dat ze er mee uit moet kijken. Vooral rond volle maan. Maar ze ken geen details, de oude lunars waren niet zo mededeelzaam.

Tawuz gaat een baar maken voor tussen twee paarden, maar White Owl houdt hem tegen. Ze wil opschieten. Als het aan haar ligt snijden we de Kapelaan de keel over en dan vliegen we de berg op. Maar hoe nemen we Wijsheid mee, en Nancy?
Mei Lan gaat een lucht-elementaal oproepen. Dat duurt vier uur. White Owl en Nancy willen graag assisteren. Ze vinden het ambitieus en prijzen het initiatief. Tegen de tijd dat de zon opkomt, wordt de lucht kalm. We zien de zon opkomen – vreemd want we zitten aan de westkant van de berg! – en er komt een wezen van veertjes en wolkenflarden op ons af. Een diepe, donkere stem zegt: “Lunar, je hebt me geroepen. Daar heb je vast een reden voor en die ga je me nu vertellen.”
Na wat gepraat blijft de draak ons vragen waarom hij ons zou moeten helpen. Hij vertelt dat de god van de maanlingen hem gevaagd heeft om deze oproep te beantwoorden, maar wat zit er voor hem aan? Op een gegeven moment zegt hij: “Als je naar me kijkt, wat zie je dan?”
Opeens kijkt hij Eye of Autumn recht aan en antwoordt op haar onuitgesproken gedachten: “Een doel voor de sacred hunt? Jij durft! En je hebt nog gelijk ook. Als één van jullie me als boon geeft om mij te doden in een rituele jacht, dan hebben jullie een deal!”
We kijken verbaasd.
“Ik sta op het punt om een greater elemental dragon te worden. En dat wil ik niet, want dan word ik gek. Als jullie mij ritueel doden, dan kom ik terug als gewone elemental en moet ik weer heel veel essence verzamelen.”
Eye zegt “Ok!” en schudt hem de hand. We krijgen allemaal een tatoeage voor deze boon. En dan mogen we allemaal plaatsnemen op de rug van de draak.

6 Xp
(+1 voor Eye of Autumn vanwege de Falling Yeddim Attack.)