The ROSE sessie 8 – 5 januari 2012

His wacht op een moment dat de Kapelaan der Zee en Nancy allebei slapen en pakt dan het schilderijtje met de plek van Luna’s tempel. Hij denkt dat hij op de heilige berg iets ziet op de plek die in het schilderijtje staat aangegeven. In kattentaal roept hij Mei-Lan, die op Wijsheid ligt te slapen. Mei Lan wordt wakker van het katergejank, neemt haar menselijke vorm aan en komt kijken. Zij ziet niets. Ze denkt dat dit komt omdat zij een No Moon is en His wel wat kan zien omdat hij een Changing Moon aspect is en het momenteel wassende maan is.
His en Mei Lan roepen Marina, Eye of Autumn en Tawuz erbij. Na eniog gedelibereer wordt ok White Owl gehaald. Het is een zaak die alle lunars maar ook alleen lunars aangaat. Na wat aandringen verandert ze in mensengedaante. Ze apprecieert het dat His het schilderij in beslag genomen heeft: “Het geeft geen pas dat een dragonblooded moonsilver bezit.” White Owl vindt dat we wel even langs kunnen gaan. We zijn nog wel een maand onderweg dus die tempel is geen grote omweg. Eye stelt voor direct te vertrekken.
An het einde van de tweede dag passeren we weer een haag van houtwallen en vreemd gevormde scherpe rotsen. Hier is ook een grenspost. De wachters laten ins zonder probleem vertrekken. Aan de andere kant staat een paviljoentje waarin een heel dikke man met een tulband zit. Naast hem staat een schaarsgeklede dame thee te schenken. Hij wenkt ons.
“Welkom in het domein van huis Cynis, ‘lost egg’ Wijsheid. En de weleerwaarde x85 ?”
Tawuz zegt: “Hij spreekt niet.”
“En wat brengt een monnnik van de Immaculate Order hier?”
“Volgens mij is het een boetedoening.”
De dikke man knikt begrijpend. “Er zijn gekkere bestemmingen dn de Heilige Berg.”
“En wat doet u hier?”
“Ik ben hier gestationeerd. Hebben jullie nog troepenbewegingen gezien?”
“Nee niet echt. Ze zijn wel heel goed georganiseerd.”
“Ja, deprimerend hè? Jullie mogen doorlopen.”
Als we een eindje verder zijn komt het meisje ons achterna gerend. Ze wil onze papieren zien, want dat was de magister vergeten. Ze stempelt ze en zet de handtekening van de magister er onder. Ze heet Minoes, want de magister is dol op katten. Haar meester is een wood aspect sorceror, die wortel geschoten heeft en niet meer van zijn plek komt. Ze hebben er maar een paviljoen omheen gebouwd. Eye geeft het meisje een fooi.
Het land van Cynis is verwaarloosd. Op de akkertjes groeien gewassen als papaver, hennep en pastinaken. ’s Nachts kijken we weer waar we moeten zijn. Het zou nog een dag of twee lopen moeten zijn. In de loop van de tweede ochtend komen we langs een muur met een traliehek er in. Er staat “DOKTER Jxd6RGENS KLINIEK VOOR DE GRIJNZENDE GEKTE” boven de ingang. Achter het hek zien we een zevenhoekig gebouw met een zevenhoekige toren, zeven slangendennen in het gazon en een buxushaag in de vorm van een zevenpuntige ster. Achter het landhuis is een waterval te zien en een beekje stroomt om het landhuis heen over het terrein.
Tawuz wil er gaan rondkijken. Nancy heeft opeens een verpleegstersuniform aan. Ze zegt dat de patiënten terminaal zijn. Ze hebben de Laughing Madness, een ziekte die uit de wyld afkomstig is. Marina wil graag een wyld-detectie charm gebruiken. Na enige discussie, waar ze er op wijst dat sommigen van ons ook al excellencies gebruikt hebben, doet ze het. Er is hier geen borderland, het gaat om wyld mutaties. Dat gaat ons niet aan, dus we lopen door. Een eindje verder zoeken we een verlaten schaapskooi op om te wachten tot de maan opkomt.
Het is intussen bijna volle maan, dus Eye kan het nu ook zien. De plek op het schilderijtje blijkt de waterval achter de kliniek. His verkent, in adelaarsvorm. Het is avond, de maan is al op, het regent en er spelen nog steeds kinderen buiten die grote pret lijken te hebben. De waterval komt uit in een grote vijver met mooie waterlelies. Om er te komen moet je over het terrein of bovenlangs via de waterval. We besluiten om de Kapelaan, Nancy, Wijsheid en Atis achter te laten. Alle lunars veranderen in vogelvorm, behalve Mei Lan, die als kat in de klauwen van His’ adelaar meegenomen wordt. De rotswand is onnatuurlijk glad en steil. Hij lijkt bijna kunstmatig te zijn, alsof iemand hem een miljoen jaar geleden met een mes heeft afgesneden. Eye of Autumn verandert in een baars en stort zich in de waterval. Onderaan kijkt ze, na enige desoriëntatie, om zich heen. De goudvissen schieten weg. Onder de waterval ziet ze een gang de berg in. Ze verandert in een inktvis en wenkt de anderen. Mei lan verandert zih in een vis en springt omlaag. Tawuz vliegt naar beneden en landt op het water, His vangt een goudvis, drinkt er een beetje van en neemt die vorm aan. Marina wordt een piranha en White Owl wordt ook een goudvis. In die vormen kunnen we allemaal de gang in.
Na tien meter gaat hij weer omhoog en dan komen we uit in een halve bol-vormige zaal in de berg. Eén derde van de vloer wordt in beslag genomen door het ronde meertje waar we uitkomen. De rest van de vloer heeft de vorm van een maansikkel. EoA zet haar aura aan. In het licht zien we vijf standbeelden van de belangrijkste vormen van Luna. Ze kijken neer op het meer. Op de sokkels staan teksten in Old realm. Het zijn niet alleen de titels, maar ook de vergeten namen van Luna en vreemde referenties die zelfs White Owl niet kent. Mei lan kan het lezen:
Volle maan – Beloved Catalesta the Bloody Huntress, the Arrow Sentinel;
Wassende maan – Phrye the White Navigator, the Third Eye Pyramid;
Halve maan – Samesshana the Two-Faced Bride, the Silver Mirror;
Afnemende maan – Zatesh of Doorways, the Silver Horned Watcher;
Nieuwe maan – Abraxus the Walker at the Crossroads, Promises of a Dark Star.
Daarachter zien we een doorgang. We gaan er heen. Het ziet er uit alsof hier al héél erg lang niemand meer geweest is. De gang loopt een heel eind door. We komen weer in een ruimte in de vorm van een halve bol, nu op zijn kant. We komen in het midden van de bol binnen en een trap leidt omlaag. De vlakke muur is bedekt met een afbeelding van een octopus met vijf vagina’s. Naast iedere opening is een beeld van een (half)blote man met een erectie. Op de zesde positie, onderin, staat een beeld van de mooiste vrouw die je ooit hebt gezien op een schelp. De andere beelden stellen de oude vijf kastes van de lunars voor:
Volle maan – de krijger trekt zijn harnas uit voor zijn geliefde;
Wassende maan – de diplomaat biedt haar een gedicht aan;
Halve maan – de priester brandt wierook voor haar;
Afnemende maan – de moordenaar houdt een dolk achter zijn rug;
Nieuwe maan – de sorceror maakt een bezwerend gebaar om haar liefde af te dwingen.
In de bolvormige muur zie je met enige moeite een draak met zeven vleugels. White Owl verklaart dat de draak wellicht de primordial Oramus voorstelt, de chaos die aan de schepping vooraf ging. De octopus staat dan voor Gaia, de oermoeder en geliefde van Luna, en de blote vrouw is in deze redenatie Cytherea, de primordiale schoonheid, de moeder van Luna. Zij waren de scheppers. Eye kijkt naar de mannelijke beelden en zegt: “We hebben de verloren kastes gevonden! Wat kiezen jullie, changing moons? Dit is je kans om kennis terug te vinden die millennia verloren is geweest. Ik weet het al!”
Ze legt haar daiklave af, trekt haar harnas uit en klimt naar de gang van de zich uitkledende man. We wachten even af, maar horen niets. Mei Lan loopt de gang van de tovenaar (no moon) in. Marina gaat het gangetje van de priester in. His loopt de doorgang van de moordenaar binnen, Tawuz neemt de gang van de diplomaat en White Owl neemt ook de tovenaarsgang. De tocht door de gang gaat steeds moeilijker, je tatoeages lichten op. Halverwege iedere gang is een psychische barrière, waar sommigen meer moeite mee hebben dan anderen. Als ze er doorheen breken voelt het voor de changing moons alsof iets dat scheef zat nu recht is gezet. Iedereen komt uit in de volgende zaal, een volmaakte bol, met kraters aan de buitenwand en een bol van wit licht in het midden.
Eye is als een gek tekeer aan het gaan (limit break). Mei Lan en Tawuz mediteren, His na een tijdje ook. Na een tijdje komt Eye tot rust, helemaal opgelucht.
Eye krijgt van Luna een punt permanente Willpower. Mei Lan bidt en krijgt de een cryptische opmerking over het verslaan van de Ebon Dragon. Tawuz bidt om wijsheid en hulp bij dit vergeten pad. His bidt na zijn meditatie om hulp bij het vinden van de zwakke plekken van de Ebon Dragon. Een luide stem, voor iedereen hoorbaar, schalt door de ruimte: “STRIJDT TEGEN DE PRIMORDIALS, ZIJ DIE ALLES GEMAAKT HEBBEN. KIES JE VIJANDEN VOORZICHTIG, JE VRIENDEN NOG VOORZICHTIGER.”
Marina hoort dit en bidt ook, naar Luna zelf. Even later staat ze op met een brede glimlach. White Owl kijkt het sceptisch aan. Het kasteteken van His is iets scherper geworden en dat van Tawuz ook, en diens teken wijst opeens de andere kant op: een wassende maan. Changing moons worden normaal meestal met een afnemende maan getatoeëerd. Maar het meest spectaculair is het bij Marina. Haar kasteteken is van No Moon tot Half Moon veranderd. Ze vertelt dat ze Luna heeft gezien. Die zei dat ze de eerste priester is in duizenden jaren. Gefeliciteerd! En dat ze goed op ons moet passen. Wij zijn nu een volle First Age lunar cirkel.
We sporen White Owl aan om ook tot Luna te bidden. Ze raffelt het af en er gebeurt niets. Als we doorvragen zegt ze dat ze vrij wil blijven. Ze is geëxalteerd vanwege de vrije wil.
Eye of Autumn spoort Marina aan om een ceremonie te doen, bijvoorbeeld een afsluitend ritueel. OK. Maar als ze zich concentreert, realiseert ze zich dat we nog helemaal niet klaar zijn.
Hiertegenover gaat de gang namelijk gewoon door. We lopen verder en komen weer in een halve bol op zijn kant, nu in het midden van de vlakke wand. Er is een brug naar een platform aan de overzijde. Daar staan een beeld van Luna op een troon en van een chimera. Naast deze uitgang staat voor ieder een brandende fakkel en een klont vettig materiaal. White Owl neemt er een hap uit, trekt een vies gezicht en begint ongecontroleerd van vorm te veranderen. Ze is niet meer aanspreekbaar. Het was ambrosia.
We kijken naar Marina. Die pakt een blok ambrosia en een fakkel en loopt er mee naar de overkant. Ze legt het spul neer voor de chimera. Het verandert in maanzilver, verdampt en de zilveren nevel wordt ingeademd door het beeld. Marina kent opeens een vergeten ‘knack’. Ze legt uit dat je die vorm niet moet vergeten. Tussen de beelden verschijnt een poortje. His offert ook aan de cimera en mag een knack uitzoeken. Tawuz offert aan Luna en mag een charm uitzoeken.
White Owl komt bij. “Poeh, dat was een heftige trip.”
De ambrosia is in haar lichaam in maanzilver veranderd en heeft de ruimte tussen haar tattoos vrijwel helemaal opgevuld, zodat er alleen nog maar smalle reepjes van haar oorspronkelijke huidskleur tussen de oude tattoos en de nieuwe zitten. Ze vindt het zelf erg mooi.
Mei Lan offert ook aan Luna en mag een sorcery spreuk leren.
Eye of Autumn zegt tegen White Owl dat ze als tattoo meester misschien aan Luna kan vragen om kennis over tatoeages. Ze offert de rest van haar blok ambrosia en dat verandert, met enige tegenzin, in orichalcum.
“Misschien moet ik solars gaan tatoeëren. Misschien kan elk type exalted wel met zijn eigen magische materiaal worden getatoeëerd. Ik had uit Yu Shan al een orichalcum tattoonaald!” Ze is helemaal opgetogen.
“O ja, en ik ben vervloekt. Ik denk omdat ik het offer heb opgegeten. Ik ben nu een ‘creature of darkness’.”
Tawuz zegt: “Je was al vervloekt vanwege de diefstal uit Yu Shan.”
“Ja. En dat geldt natuurlijk ook voor Nancy en de Kapelaan.”
“Wat kun je daartegen doen?”
“Vergiffenis vragen aan Sol,” zegt White Owl, “Die vergeeft iedereen die er om vraagt. Het probleem is alleen hem te spreken te krijgen want hij zit altijd in de Pleasure Dome.”
“Kun je anders Luna niet om vergiffenis vragen?”
Nee, dat wil ze niet.

De volgende ruimte heeft de vorm van een croissant. We komen in het bolle gedeelte binnen, je kunt naar links of naar rechts. In het midden staat in Old Realm geschreven: ‘Kies, want je bent vrij: ga links of rechts, kies licht of duisternis, schoonheid of lelijkheid, wijsheid of waanzin, leven of dood, vruchtbaarheid of onvruchtbaarheidx85’
Marina verandert in een gecko en loopt via het plafond de rechter gang in. Die wordt steeds kleiner en donkerder. Op het nauwste punt is een vlakke zwarte plaat waarbij zelfs de anima banner uitgaat. Eye of Autumn gaat naar links. Deze gang wordt ook steeds kleiner, tot ze op haar buik voort moet schuiven en het wordt hier langzaam lichter, haar anima banner valt op het einde weg tegen het omgevingslicht. Dan komt ze bij een zilveren spiegel. Ze ziet haar eigen reflectie, maar in een leeg landschap vol kraters onder een nachtelijke sterrenhemel. De sterren zijn veel groter dan ze gewend is. Tawuz kiest ook de rechter gang, net als Mei Lan. His gaat naar links.
Het licht van links doet je realiseren dat je licht nodig hebt om je werk te kunnen doen, zelfs als dief. Die in het duister realiseren zich dat je in het donker jezelf kunt zijn, mediteren. En als ze mediteren, voelen ze zich vollopen met Luna’s essence. Dat is éénmalig.

Eye kan zich niet inhouden en wil door de spiegel heen de maan op kruipen. Mei Lan en Tawuz doen hetzelfde aan de donkere kant. Doordat er aan beide kanten van de spiegel iemand tegenaan duwt, gaat de gate open. We komen allemaal uit in dezelfde krater op de maan.

6 Xp
(Hier op de maan kun je als Lunar makkelijk je permanente Essence rating ophogen.)