Center 42 – deel 10

We komen de ruimte binnen. Tussen ons en de poort staan vijf van de bandvormige electriciteits-spirits die we eerder ook al tegenkwamen. Ze hebben ons gezien. Max zegt: “Wij willen graag passeren.” Ze vragen ons wie we zijn. N1c0 en Hannibal realiseren zich dat dit een soort login-request is. Torbellino kijkt in het verleden; de magier die we volgen heeft ze gewoon met heel sterke Spirit magie afgeweerd. Na wat pogingen weet N1c0 mede dankzij haar net verworven Spirit magie, contact te leggen met één van de wezens. Als ze vraagt of we mogen passeren, vraagt hij of we ‘reality deviants’ zijn , net zoals degene die eerder kwam. N1c0 legt uit dat die juist hem aan willen pakken. Dan mag ze door! Ze legt uit dat ze capaciteiten van de anderen ook nodig heeft om de reality deviant aan te kunnen. Die mogen dan ook door. Hij waarschuwt zelfs dat aan de andere kant wachters van het Virtual Web staan die minder vriendelijk zullen zijn. We overleggen en vragen door. We lopen vier dagen achter en zijn best wel moe. Als we een paar uur slapen krijgen we een beetje quintessence terug en wie weet ook willpower!

Na een dutje worden we verkwikt wakker. We rekken ons uit. Max gaat voorop en legt zijn hand op de deurontgrendeling. Een wormgat gaat open. Er staan glazen spinnen, zwevende prismavormige objecten en één mensachtige gestalte die onze kant op komt. We stappen erdoorheen. Ze vallen meteen aan, waar we al voor gewaarschuwd waren, en ze zijn ook nog eens veel sneller dan wij. Het is een pocket realm, de wanden zijn opgebouwd uit fijne data strings. De man vóór ons heeft een zwarte zonnebril, een zwart pak, een mitrailleur als rechterarm en een raketwerper als linkerarm. Hij schiet. Hannibal staat midden in de baan en duikt weg. Daardoor wordt hij niet geraakt, maar de ontploffing doet ons toch schade. Max schiet terug en raakt. Jannie rent naar N1c0, de wonden van het gevecht met de spinnen gaan weer open. Maar haar magie faalt. Het gevecht leidt teveel af. Hannibal werpt een krachtveld op en Torbellino probeert een vertragend effect op de afgeschoten granaat te leggen. N1c0 zit verwoed te schetsen, met Entropie magie vergroot ze de kansen dat de anderen raken. Intussen herkent ze de tien zwevende prisma’s die op ons afkomen als Geomids. Er zitten bewegende fractals in de kristallen. Het zijn een soort witte bloedlichaampjes van het Web.

De Hitmark VI gooit een datastream, een grote Forceblast, op ons af. Max en Jannie worden geraakt en verliezen weer het voordeel dat N1c0 ze had gegeven. De rest heeft er geen last van (“Dat heb ik als screensaver gehad.”) Jannie herkent het effect als Gilgul, een magisch effect dat bedoeld is om de Avatar van een Mage te vernietigen, waardoor hij weer een normaal mens wordt. Max probeert de kinetische energie van zijn kogel te vergroten, maar het pistool dreigt in zijn handen te ontploffen. Het gaat nog net goed en hij kan toch nog schieten. De Hitmark slaat de kogel weg alsof het een bromvlieg is. Jannie gooit statische energie naar hem toe. Het doet hem enige schade. Hannibal voedt zijn krachtveld en N1c0 activeert multitasking voor zichzelf. Torbellino wil ons met een wervelende dans allemaal versnellen en dat lukt!. De Hitmark schiet weer met zijn raketwerper, terwijl hij ook een kogelregen van links naar rechts sproeit. De kogels komen niet door het krachtveld, maar het raakt daar wel door uitgeput. De Hitmark kijkt verbaasd, want de raket is door Torbellino’s vorige magie vertraagd. Max grijpt Hannibal’s pistool, mikt en schiet precies raak. De raket ontploft vlakbij de Hitmark. Er verschijnen wat schrammetjes. Hij zet zijn bril recht en trekt zijn das weer op z’n plaats.

Jannie reageert dat hij als cyborg ergens binnenin een levend deel moet hebben, en doet daar Life magie op. Maar zijn anti-magie houdt haar spreuk tegen. Door Torbellino’s laatste actie hebben we nu allemaal multitasking. Daardoor kan Hannibal het krachtveld weer versterken.

N1c0 bestudeert het besturingssysteem van de geomids. Ze hebben een eenvoudig protocol, ze zou de instructies kunnen veranderen. Op suggestie van Hannibal codeert ze de nieuwe instructies als fluctuaties van zijn krachtveld, waar de geomids als een soort slakken op heen en weer bewegen. Dat lukt! Zeven van de tien maken zich los van het veld en richten zich op de Hitmark. Torbellino gebruikt Correspondence om achter de Hitmark te komen en probeert zijn benen onder hem uit te schoppen. De Hitmark is echter zwaarder en maar één van zijn benen glijdt weg. Hij wankelt maar blijft staan en maakt aanstalten om Torbellino neer te schieten. Intussen hebben de Geomids hem bereikt. Ze vormen een kring om hem heen en ontploffen. Weg Hitmark!

De glazen spinnen beginnen de omgeving te repareren. En passant hechten ze ook onze wonden. Jannie kijkt ook naar N1c0 en weet haar nog een beetje te genezen. Aan de andere kant van de ruimte is een geometrische poort. Torbellino probeert achter de deur te kijken. Hij kan niet precies zien wat er is, maar er zijn in ieder geval geen bewakers. We stappen er doorheen.

We staan in een grijze bibliotheek; de vloer is van mist. Er verschijnt een rond paneel onder onze voeten. Een vrouwenstem heet ons welkom. Jannie herkent het als de Akashic Chronicles op de legendarische berg Qaf; N1c0 herkent het als de Netsphynx. De stem spreekt een universele taal; we horen haar spreken in alle talen die we kennen: “What has an eye, but cannot see?” N1c0 mompelt “Naald” en Hannibal “Storm.” Dat laatste antwoord prefereert ze en hij krijgt een extra compliment. Ze vraagt ons ook om een raadsel, maar we weten niets. Dan stelt ze ons nog een raadsel over een zwarte hond op een asfaltweg. “Hoe komt het dat je hem omtwijkt?” N1c0 zegt: “Het is dag,” en dan herinnert ze zich nog een raadsel: “Vader en zoon hebben een ongeluk. De chirurg zegt ‘ik kan hem niet opereren, want het is mijn zoon.Wat is er aan de hand?” De Netsphinx denkt aan kunstmatige inseminatie, maar dat is niet het juiste antwoord. De chirurg is namelijk de moeder. We mogen zoeken in de bibliotheek. Hèt boek over Marauders, The Book of Madness, is helaas uitgeleend. We zoeken naar boeken over bloedmagie van de Fae. Het kost wat tijd, maar we leren dat ze veel voor eden gebruikt worden. Ook gebruiken Knocker-fae het om Chimerae extra kracht te geven. Dat zijn droom creaturen. Heel heftige magie. De boeken over marauders spreken elkaar allemaal tegen.

De mage die we volgen blijkt hier niet te zijn geweest. We zoeken informatie om de marauder op te sporen. Volgens de Netsphynx moeten we zijn ‘Quiet’ te weten komen, datgene wat hem over de rand gedreven heeft. De bibliotheek bevat niet dat soort recente informatie. Collateral, N1c0’s mentor, weet het misschien, maar hiervandaan is het internet onbereikbaar. We discussi-eren of we verder moeten gaan of terug. De meesten realiseren zich nu pas dat we gedigitaliseerd zijn. N1c0 herinnert ons er aan dat Collateral ons al eerder door het Virtual Web heeft getransporteerd. Teruggaan lijkt haar ingewikkelder. Ze overtuigt de rest en we gaan door.

We staan in een landschap. Er is een Google kantoor en een Starbucks. N1c0 heeft haar vaste androgyne avatar, de anderen zijn primitieve iconen. We gaan naar de Starbucks. Er zit van alles, ook Technocraten. Een Google-bot scant ons en knippert groen. We kopen koffie en N1c0 gaat nieuwe avatars maken voor de anderen. Voordat ze klaar is verschijnt Collateral. Sommigen groeten hem en hij knikt naar enkele Technocraten. Hij zegt dat hij N1c0’s honeytrapped site met Dr. Phil heeft gezien en naar haar uit zat te kijken. De google-bot was van hem. We leggen uit dat Dr. Phil de marauder was die achter de aanval op de Cult of Ecstacy zat. Hij wil ons meenemen, want de Technocracy is nogal prikkelbaar. Eén van hun leiders, André Vee (‘the V-man’) is vermoord. Ook onze magie is plotseling chaotischer geworden. André Vee was de naam van één van de directeuren van het ReMI Institute.

We vertrekken. Collateral transporteert ons terug naar het VA hoofdkwartier. We zijn weer in de echte wereld. N1c0 slaat de avatars op. We arriveren in het data centrum. Torbellino merkt op dat hij nog steeds sterft van de dorst. Een van de aanwezigen gooit hem een fles Club Maté toe – extra sterke power drink. Hannibal maakt zijn Spirit Goggles af. Collateral brengt ons naar Dr. Phil’s werkplek. Zijn VR-goggles liggen er nog. Hij is in 2008 verdwenen. N1c0 vraagt of er records zijn van white-outs rond die tijd. Torbellino probeert Dr. Phil te scannen met behulp van zijn bril, maar dat lukt niet. Hannibal vraagt of het mogelijk is een virus te maken dat specifiek Dr. Phil’s aanwezigheid aanvalt op het web. “Dat zou wel kunnen x85” mijmert Collateral, “maar we weten niet wat hij er inmiddels allemaal bij geleerd heeft als Marauder.” N1c0 realiseert zich dat hij inmiddels Spirit magie heeft, iets waar de meeste Virtual Adfepts niet eens in geloven. Volgens Max zelfs best zware Spirit magie. Hannibal biedt Collateral aan het hun te leren, maar die ziet het nut er niet van in.

N1c0 probeert intussen Dr. Phil’s accaunt te hacken. Het duurt even maar het lukt. We kijken rond. Alles stopt na 2008. In zijn mail account en zijn projectmappen vinden we dat hij bezig was met lost data – nooit aangekomen mails en dergelijke. Hij blijkt contact gelegd te hebben met een Void Engineer, The V-Man. Hij had een afspraak op het internet op een plek waar die lost data (V-man noemt het raw data)Zou dit zijn wat de weerwolven ‘The Wyld’ noemen? Zou er een relatie met de Fae zijn? André Vee heeft het in ieder geval overleefd – tot gisteren. We kunnen naar de lost/raw data gaan kijken, maar gezien het effect op Dr. Phil is dat gevaarlijk. We kunnen ook op de werkplek van André Vee gaan kijken of er nog aanwijzingen zijn. Of we kunnen contact opnemen met Syphon, of die goths en kabouters en satyr al wat gevonden hebben. We voelen het meeste voor deze laatste optie.

N1c0 maakt de avatars af:

– Torbellinoi wordt een manga-achtige versie van zichzelf met extra lange ledematen, dreadlocks etcetera

– Hannibal – als de Hannibal in The A-team, met een enorme sigaar

– Kapitein Max – een ridder met zonne-embleem en gesloten helm

– Jannie – een lelijke oude dame met een baksteen in haar handtas, als in Monty Python met lelijke hoed en harige wrat.

Een van de Virtual Adepts laadt voor Max het spinnepantser en de lightning claw op in het Web en vermaakt het dan zodat het de vorm van zijn avatar aanneemt. Dan maakt hij het weer reëel zodat Max het kan dragen.

Eén reactie op “Center 42 – deel 10

  1. Edna schreef:

    Yeeehaw! Blam blam blamblamblam!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s