We spelen Heroic Mortals in een Exalted spelsysteem. Later kunnen onze personages exalteren, maar nu zijn we nog stervelingen.

De setting.

We spelen in een wereld lang na de gebeurtenissen uit de spelboeken, maar ook lang voor de huidige tijd. Het staatje Soul is zo’n 30 jaar geleden afgescheiden van het grote Sintasha-Satem rijk. Sintasha, ook wel genaamd Satem, wordt geregeerd door goden. Dat wil zeggen … men gelooft dat alleen de adel een ziel heeft. De edelen gaan na hun dood naar het hiernamaals. Dat maakt hen tot goden in mensenlichamen. Gewone mensen houden simpelweg op met bestaan. De bewoners van de grote vallei in het Noordoosten zijn tegen deze leer in opstand gekomen. Dertig jaar geleden brak de Soulfield Revolutie uit. Nu heerst hier de Revolutionaire Raad. Het grote rijk heeft een goed bewaakte grensburcht, maar laat de vallei verder met rust. In de bossen zijn rebellen actief die zelf de nieuwe goden willen worden. Ze noemen zich Volgelingen van Eenoog.

De spelerpersonages.

Gwan is een pottenbakker uit het dorpje Archet, ergens in het Noorden van Soul. Hij woont hier al zijn hele leven en interesseert zich niet voor politiek. Keramiek, dat is zijn passie.

Chang komt uit Dao, een pre-chinees land aan de overkant van de zee, met een taoische traditie. Hij is een vrolijke, sjofel geklede bedelmonnik, met chopsticks in zijn haar en een waterzak aan zijn zij. Zijn wanderlust heeft hem naar deze streek gebracht.

De koning van Satem heeft een prijs op het hoofd van Risha gezet. Hij is naar Soul gevlucht en woont nu in het bos met een vijftal tieners die rijke handelaren overvallen. Risha is een jaar of 14, donkerbruin, smerig en mager, met lang verklit zwart haar. Maar hij spreekt met een adellijk accent. Onder zijn ooit kostbare mantel draagt hij een antieke wapenrusting. Hij vecht met twee korte goudkleurige zwaarden.

Claude Tang komt ook uit Doa. Claude is een rondtrekkende klusjesman. Zijn kleding lijkt uit Soul te komen, maar er zitten er nog wel kenmerken van Dao kleding in zoals de snit, ruimheid en enkele versieringen. Hij heeft een tamme fret op zijn schouder. Een vlassig snorretje en idem baard sieren zijn gezicht en hij draagt zijn haar kort geknipt. Zo te zien doet hij dat zelf met een bloempot en een schaar.

We beginnen in herberg The Whistling Boar. Claude is sinds een week in dienst bij de pottenbakker. Hij woont in een pension in de ‘vreemdelingenbuurt’. Zoals vaker, zitten ze deze avond in de herberg vlak buiten de poort. Risha en zijn vrienden hebben ‘een meevaller’ gehad en zitten nu in diezelfde herberg hun buit in bier om te zetten. Als er een tweede chinees binnenkomt, wordt het even stil. Maar wanneer die schunnige liederen begint te zingen, wordt het al snel gezellig. Claude raakt in gesprek met Chang. Maar Claude en Gwan gaan vroeg naar huis. Chang en Risha worden veel later als ze erg dronken zijn als laatsten de kroeg uitgebezemd. Het regent, dus ze kunnen niet in de openlucht overnachten. Risha betrekt een naar urine stinkende ruine maar Chang trekt dat niet. Hij klopt aan bij het pension dat Claude hem aanwees. Wat later doet er een boze hospita open.

“Ik had je toch een sleutel gegeven!” Ze trekt Chang naar binnen en duwt hem Claude’s kamer binnen. Tja, dat is lastig. Claude ligt daar in dat bed en hij is niet geamuseerd als hij opeens wakker wordt gemaakt omdat er een ander in zijn kamer wordt gekatapulteerd. Hij trekt meteen twee sai waarmee hij de nieuwkomer bedreigt. Als Chang geen gevaar blijkt te zijn, mag hij op de grond slapen. Daarna zien ze wel verder. ’s Nachts gaat Claude even door Chang’s spullen om te verifieren of hij echt is wie hij zegt te zijn. De naam in het paspoort klopt.

Laat in de ochtend wordt Risha wakker van een hysterische vrouw aan de poort. Hij gaat kijken. Een boerin gaat tekeer tegen de wachter. Ze roept dat hij mee moet komen want Eenoog-bandieten hebben haar dochter ontvoerd. Er staan wat mensen omheen, waaronder Chang. Als de wachter niet van plan is om haar te helpen, klampt ze de omstanders aan. Omdat ze een kater hebben, letten Risha en Chang niet goed op en zeggen zomaar toe om haar te helpen.Onderweg naar de boerderij komt haar verhaal. Ze heet Mildred Catchfly. Haar dochter had een relatie die moeder niet goed vond. Vanmorgen was ze zoals altijd de geiten gaan melken. Vanuit het huis hoorde Mildred gegil. Toen ze aan kwam rennen, zag ze sporen van een paard. Na een uurtje lopen, komen ze bij de boerderij. Er zijn inderdaad hoefafdrukken te zien. Risha volgt het spoor en Chang gaat versterking halen.Omdat de kidnapper een behoorlijke voorsprong heeft, gaat Risha er in looppas achteraan.

Na een uur komt Chang weer terug in de stad. Hij kent er eigenlijk alleen Claude, en die zag er wel stoer en doortastend uit, de vorige nacht. Dus gaat hij naar de pottenbakkerswerkplaats. Na enige overreding stemmen Gwan en Claude er in toe om mee te komen. Intussen is Risha het spoor gevolgd tot aan de weg naar het woud. Op de weg ziet hij geen hoefafdrukken meer. Na hem een eind gevolgd te hebben, keert hij maar weer terug.

Een paar uur later zijn de anderen ook bij de weg aangekomen. Daar komen ze Risha tegen. Als die uitlegt dat hij het spoor is kwijtgeraakt, reageert Gwan droog “Volgens mij ben je het spoor al heel lang kwijt.” We volgen de weg en tegen het vallen van de avond komen we aan bij Hunter’s Lodge, een sjieke herberg aan de rand van het bos. De eigenaar, John Brackenbrook, kent Gwan en is wel bereid ons te woord te staan. Hij vertelt dat Chantal hier vanmiddag inderdaad heeft geluncht. Ze leken het wel naar hun zin te hebben en ze zag er gelukkig uit met die lange donkere man. Dat bevestigt onze vermoedens. We volgen het spoor verder de glooiende heuvels in. In de verte zien we licht van een toren. Het spoor buigt af, als om de toren te ontwijken. Even later horen we een paard hinneken. Vlak bij ligt een slaapzak met een jongen en een meisje er in. Die horen dat we er aankomen en ze klauteren er snel uit. De jongen trekt een zwaard en roept: “Kom tevoorschijn!”
Claude klimt een boom in en Risha trekt zijn twee zwaarden. De party wil aanvallen, maar Risha maant tot kalmte: “We moeten ze niet dood maken!”
Het meisje rent gillend weg en Risha spurt er achteraan. Claude gooit een pijltje in de nek van de jongen, waardoor die ernstig verwond raakt en zich overgeeft. Terwijl Claude hem knevelt en de wond verbindt, doorzoekt Chang zijn spullen. Hij steekt het zwaard van de jongen bij zich. Risha heeft moeite om het meisje te vinden, ze houdt zich muisstil en het bos is donker. Maar het lukt hem uiteindelijk toch en hij neemt haar mee naar de anderen.

De pottenbakker is zoveel geweld niet gewend en houdt zich op de achtergrond. Hij vindt Chantal best leuk en had haar zelf wel willen schaken. Maar ze ziet blijkbaar meer in de rover dan in hem. Wat niet wil, wil niet. En er moeten potten worden gebakken.

Nadat we ze duidelijk maken dat Chantals moeder extreem ongerust is, stemt het Chantal er mee in om mee terug te gaan en aan haar moeder uit te leggen dat ze haar eigen weg wil gaan. Haar vriend zal hier in het bos op haar wachten. We gaan terug naar Hunter’s Lodge en overnachten daar. Risha gaat voor het eerst in vier maanden in bad. Chang onderzoekt het zwaard van vriendje. Het is ingelegd met juwelen en heeft een geitenoog-symbool. Het voelt iets te lekker. Hij besluit om het te houden.

De volgende ochtend aan het ontbijt is Chantal vol vuur aan het vertellen over de verheven idealen van de Eenogen. Gwan vindt het hele zielengedoe maar onzin. Hij gelooft er niet in. Risha zegt dat het helemaal niet leuk is om een ziel te hebben. Dan moet je je de hele tijd goed gedragen om niet in de hel te komen en je moet je broers afmaken als je vader doodgaat, want er kan er maar xc3xa9xc3xa9n op de troon zitten. En ja, hij is prins Rshyashrngya, de jongste broer van de koning, gevlucht voor de moordenaars. En hij baalt er van dat de Hunting Lodge zo duur is dat zijn geld alweer helemaal op is. Het eten hier is overigens wel heel lekker, zeker na al die maanden honger lijden.

Bij de boerderij aangekomen is Mildred uitzinnig van vreugde wanneer ze Chantal ongedeerd terugziet. Dat slaat al snel om als Chantal vertelt wat er echt gebeurd is. Gwan en Claude gaan terug naar het dorp, Chang en Risha blijven bij de Catchfly’s logeren. De volgende morgen worden ze door een hysterische boerin met een bezem het bed uitgeslagen. “Ze is weg!” De twee kunnen nog net hun spullen bij elkaar graaien en vluchten het huis uit. Aan de rand van het veld trekken ze hijgend hun kleren aan.

In het stadje heeft het verhaal zich als een lopend vuurtje verspreid. Gwan en Claude worden door de wacht vriendelijk maar dringend verzocht mee te komen. Chang en Risha worden gewoon gearresteerd. We moeten ons voor de Revolutionaire Raad verantwoorden. Van de vreemdelingen wordt geaccepteerd dat ze de lokale verhoudingen niet goed begrijpen. Maar Gwan krijgt een douw: “Hoe kun je het nou goed vinden dat de bende van Eenoog er een nieuwe recruut bij krijgt!” De rechter laat het bij een waarschuwing. We gaan ons maar weer bezatten in de Whistling Boar. Bij navraag weet iemand wel te vertellen dat in de toren een ziener woont, Phantom Morsley, een volgeling van de Achtvoudige Ster. Dat is een orde van wijze mannen. Er is nog een andere orde, die heet Het Gedraaide Oog.

Die nacht slaapt Risha weer in de stinkende ruine. Chang heeft inmiddels zelf een kamer gehuurd. Om 1 uur ’s nachts klinkt er hoorngeschal. Groot alarm! Horden bandieten vallen de stad aan!