Na twee weken komen de exalts weer bij elkaar in Porto Libre. Ster gaat naar Sluiers met een bosje bloemen. Maar ze heeft een aura van verderf om zich heen en de bloemen verwelken. Hij vraagt of ze hem kan vertellen hoe soulsteel gemaakt wordt. Dat wil ze wel laten zien. Ze gaan naar een oud altaar in de tempel en daar begint ze met zout een ingewikkeld patroon te tekenen. Er verschijnt een vriendelijk elementaaltje. Dan rukt ze het hart uit het wezentje en hamert dat in een stuk metaal. Iedere exalt in de verre omtrek voelt meteen dat er iets verschrikkelijks gebeurt. Ster’s voornaamste deugd is compassie. Hij kan dit dus niet aanzien en probeert haar tegen te houden, maar ze is te sterk en bovendien, het proces is onomkeerbaar. Als ze onderbroken wordt betekent dat ondraaglijk lijden voor de ziel van de elementaal. Hoe is hij hier nou verliefd op geworden? Door het dillemma knapt er iets in Ster en hij verliest een stukje van zijn menselijkheid. De andere exalts komen aangesneld. Zij hebben niet zo’n last van compassie. Ze vinden het juist wel interessant wat er gebeurt. Als Sluiers klaar is, zegt ze: "Nu is het soulsteel, en wil jij me voortaan niet onderbreken?" Ster zit beteuterd naar het stuk metaal te kijken. "Het moet nog geraffineerd worden en het is te weinig om er een wapen van te maken." Ze biedt aan om nog meer zielen in het stukje metaal te smeden. "Maar dat hoeft niet, hoor!" roept Ster snel. "Ik ga hier wel wat moois van smeden." Sluiers let al niet meer op hem. Ze is met Raine aan het praten. Ze vertelt hem over de Rapier of Darkness, het ultieme dievenwapen waar de ziel van een god ingestopt zou zijn. En over de lokroep van Malpheas, waar zij jaren weerstand aan heeft kunnen bieden, maar uiteindelijk toch voor gevallen is. En over de Ebon Dragon, waar de deathlords bang voor zijn. Het is volgens haar een Yozi die zijn lichaam heeft afgelegd en nu over de onderwereld heerst.
Terwijl Dyjab de dag daarop zit te mediteren over het rare weer en Ster knutselt, wil Diamondclaw nog even wat nieuwe charms leren. Hij gaat het bos in op zoek naar Porcupine Tree, de bosgod. "Voor wat hoort wat." Hij wil een gunst. Gunsten zijn het betaalmiddel van de goden. Als Diamondclaw belooft dat hij voor Porcupine Tree in de Hemelse Stad een direct toegankelijk contact regelt, dan mag hij de charm leren. En Raine wordt aangesproken door Sara, de siderial. "Wil jij de solar, die zometeen bij de poort aankomt, even ophalen?"
Buiten de poort staat de gebruikelijke lange rij mensen die zich in de stad willen vestigen. Ze worden een voor een onderzocht door twee intimiderende dragon kings. Er klinkt geroep: "Hee lul! Achter aan sluiten" Een jochie loopt langs de rij.Hij is vies en armoedig gekleed, maar ziet er wel goed getraind uit. Hij doet alsof hij niet onder de indruk is van de twee tot de tanden gewapende reptielen en eist binnen te worden gelaten. Raine arriveert net op tijd om te voorkomen dat het escaleert. "Hij wordt verwacht. Kom maar met mij mee. Jij bent een solar? Hoe heet je?"
"Ik ben De Iago. Iago Namir," klinkt het arogant. "Mag ik wat eten en waar is mijn huis?" Raine neemt hem mee naar het restaurant van zijn vader en trakteert hem op een bord spaghetti. De jongen blijkt uit Roemenie te komen, hij is Dawn Caste, gevlucht voor de Wyld Hunt en hij had gehoord van de stad waar Anathema welkom zijn. Na het eten mag hij laten zien wat hij kan. Raine neemt hem mee naar een braakliggend stukje stad en daar sparren ze even. Iago kent een paar interessante charms, maar Raine verslaat hem toch zonder veel moeite. Hij heeft duidelijk nog veel te leren. Raine stelt hem daarom voor aan Diamondclaw. De jongen kan zich zijn vorige leven als grootste generaal van alle solars nog prima herinneren en hij kijkt nogal neer op lunars en al helemaal op dragon blooded. Diamondclaw en Raine leggen hem uit dat de wereld inmiddels veranderd is en dat in Porto Libre alle exalts gelijk zijn. Zelfs de dragon blooded hier doen gewoon mee. "Goed" zegt Diamondclaw, "je mag hier wonen. Maar je moet jezelf wel eerst bewijzen. Als je een maand in je eentje in het bos kan overleven zonder je charms te gebruiken, mag je bij ons in de leer."
Die avond stellen ze hem ook voor aan de andere exalts. "Wat is een autochthonian nou weer?" vraagt hij als hij aan Ster wordt voorgesteld. "Versie 2.0 zeg maar." Daarmee weet Iago inderdaad precies wat Ster is. Ze zijn ongeveer even oud en Ster vindt het joch wel aardig. "Als solar krijger begin je niet zo veel zonder aurichalcum harnas en daiklave," merkt hij op, "ik heb het nog niet nodig gehad, maar ik heb nog een Martial Art in de kast liggen. Als je wilt kan ik je de Tiger Style leren."Hij trekt zijn blauwe borstkuras uit en downloadt de Tiger Style. Maar als hij die over wil dragen: "O ja, jij hebt natuurlijk geen Perfected Lotus Matrix, hm … dan moet je het op de langzame manier leren. Maar eerst je ontgroening. Daar hebben die lunars wat mee. Trek het je maar niet aan, ik heb een week ondersteboven aan een boom gehangen." Hij laat zijn littekens zien. Iago weet nog te vertellen dat er in Roemenie monniken rondtrekken die de leer van Eenzaamheid prediken.
Sidereal Sara is vergeten. Zo ziet ze het graag. De jongen lijkt in goede handen. De volgende dag begint hij aan zijn beproeving. Diamondclaw heeft aan de bosgoden gevraagd of ze er op willen toezien dat de kleine solar zijn charms niet gebruikt. Iedereen maakt af waar hij mee bezig is en dan is men gereed om naar Yu Shan te vertrekken.
Ik ga hierover toch nog even met Diamondclaw praten, had ik al gezegd.
Het lijkt me toch echt beter om hem een maand in de stad te laten overleven, zonder zijn exalted gaven te gebruiken.
In de wildernis overleven heeft hij de hele route hierheen al gedaan. Als hij gedwongen moet omgaan met gewone mensen, dragonkings en andere soorten exalts leert hij geduld oefenen en misschien raakt hij wat van die arrogantie kwijt.
Het is een lastig pakket, en dan bedoel ik dat joch, niet de situatie an sich.
Iago (p.s. hij heet Iago, niet Ingo), hmmmm *denkt*
We hebben hier te maken met een full-grown Solar generaal in het lichaam van een jongen…iemand die zich het tijdperk van de solars en ‘the solar deliberative’ dus feilloos weet te herinneren…iemand waartegen de dragon blooded in opstand zijn gekomen…
Naam Iago aangepast 😉
Ach, dat vind ik heel vervelend Ster, dat dat zo op je is overgekomen. Wellicht is Raine een beetje bezitterig, vergeef mij *geeft Ster een zoen op het voorhoofd*
Zielenstaal maken is een lastig en lang proces, het eerste stadium is nu af, het raffineren en, verder smeden en het loslaten van verdere spreuken moet nog gebeuren: maar dar komen we wel uit.
Lieve Sluiers, sorry dat ik zo reactionair reageerde. Het is belangrijk dat ik als ambassadeur van Autochthonia getuige ben van het gehele proces van het maken van zielenstaal. Mijn persoonlijke emoties zijn hierbij irrelevant, want het leven van de Maker staat op het spel. De voorraad revolutionaire materialen is begrensd, recyclage is momenteel onze enige manier om de wereld te onderhouden en het is van belang dat mijn superieuren weten dat (en hoe) er binnen Creation meer zielenstaal gemaakt kan worden. Mijn gewetensfunctie is ondergeschikt aan het belang van de Machine. Ga dus alsjeblieft voort.
[OC] Autochthonians hebben geen Limit Break, maar ze worden geleidelijk steeds minder menselijk. Ster heeft inmiddels 4 punten Clarity – d.w.z. hij begint behoorlijk raar te worden.
En Oe’al, je hebt gelijk. We moeten goed op hem letten. Als we Iago er van weten te overtuigen dat de wereld veranderd is, en dat een nieuwe Usurpatie voorkomen kan worden als we van de fouten uit het verleden leren, dan hebben we een fantastische bondgenoot. Maar als hij zich tegen ons keert, hebben we er een probleem bij. Voordeel is, Iago heeft weliswaar de herinneringen van de generaal, maar als het goed is heeft hij wel een andere ziel en een nieuwe persoonlijkheid.
Mensen zijn geen computers. Bij wijze van analogie: zelfs als ik niet alleen de charms, maar alle herinneringen van de ontwikkelaar van de Tiger Style download, dan nog blijf ik Ster. Maar dan wel met de volledige kennis van de grote Sifu.
@ Ster > En daar begint denk ik het probleem: niet iedereen kan dat gesplitst houden. Herinneringen die in elkaar overlopen, je bent de een, maar weet dingen van de ander. Dit ligt natuurlijk voor een solar nog moeilijker want hij WAS die persoon ook echt, het was zijn essentie. Hoe dan ook, Iago zal zich nu sterk gaan ontwikkelen en zijn karakter is misschien nog vormbaar…maar hij ‘pubert’ ook (en is dus halsstarrig in zijn geval) Hij zit op een breekbaar punt, zijn vooringenomen mening is gemakkelijk te bevestigen op dit moment, waardoor hij zomaar ineens aan de andere kant van eht spectrum kan zitten.
Nou, we zullen wel zien. Misschien is een Lunar ontgroening idd niet zo’n goed idee, maar het is nu eenmaal besloten. (We kunnen hem niet meenemen naar Yu Shan, he?)
Iago was ooit de grootste generaal. Hij heeft al zijn herinneringen nog, dus is hij waarschijnlijk voorbestemd om dat weer te worden. Daar zal zijn opleiding dus op gericht moeten worden. Met de nadruk op ‘generaal’.
Een generaal voert de legers aan, maar dat doet hij in opdracht van de heerser(s). Hij is zelf geen koning. En het moet hem duidelijk worden wie de echte vijanden van Creation zijn: de Fae, Demonen, Deathlords.
Ik wil hem tonen dat de huidige Dragonblooded het ondanks hun beperkingen eigenlijk best nog wel redelijk doen als stadhouders. Ze hebben Creation in stand weten te houden ondanks de Great Contagion en de inval van de Wyld. Ik kan me de woede van de solars tegenover de Wyld Hunt goed voorstellen. Die is volledig terecht. Maar het is niet eerlijk om _alle_ Dragonblooded te veroordelen voor de massamoord die hun voorouders hebben gepleegd.