Als de groep gebruik wil maken van de tunnels, zullen deze verkend moeten worden. Daarna moet er nagedacht worden over iets onbenulligs om te smokkelen, zoals bijvoorbeeld wijn of sterke drank uit Frankrijk. Ze nemen de ingang op het kerkhof. Ondergronds zijn er wat zijgangen naar graven in het kerkhof. Maar de hoofdgang loopt min of meer recht naar de centrale kamer waar de gate was. Her en der liggen onsmakelijke etensresten en er hangt een gore stank. Hier zal iets aan gedaan moeten worden. Vanuit de centrale kamer lopen nog 2 gangen. Ook zien ze een gewelf waar de gate gezeten heeft. Bij Percy en Penny lopen de rillingen over de rug, want er hangt nog een hint van de connectie met het thuis van de ghouls. Van de gang rechtdoor weten ze dat deze naar Whitechapel leidt, dus nemen ze eerst de andere gang aan de linkerkant. Deze gang heeft diverse zijgangen die uitkomen in kelders en parkjes. Vermoedelijk waren deze voor de jacht (voorbijgangers snaaien, een huis leeghalen). De gang naar Whitechapel heeft dezelfde zijgangen, maar loopt onder de Thames door en lijkt buiten Londen te eindigen. Ze besluiten om deze gang tot het einde te volgen, hetgeen een hoop lampolie kost. De gang eindigt bij een trap naar een metalen luik. Als ze luisteren horen ze niets. Penny probeert het luik te openen en merkt dat het van de andere kant vergrendeld is. Met haar koevoet forceert zij het luik. Zo komen zij in verlaten schuur, waarin opslagkasten staan. Ramen zitten onder de dakrand en laten voldoende licht binnen om bij te zien. Het is aardig stoffig in de ruimte maar, als ze er op letten, ze zien dat de ruimte van het luik naar de deur minder stoffig is. Er ligt nog een oude kist, met daar in houders voor granaten. Hieruit maken zij op dat dit een opslag van het leger was. Als ze vervolgens naar buiten gluren, zien zij een oefenterrein in gebruik. Op basis van de rode uniformen van de mannen bedenken zij dat dit van de Scarlet King is. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat de ghouls hier naar buiten zijn gegaan. het kan hier niet ongezien. Daarbij is het ook een kamp dat bewaakt wordt. Het is overigens ook niet geschikt als eindstation van een smokkelroute. Ook al staat dit pakhuis afgelegen van de rest van het kamp. Ze besluiten dan terug te gaan. Voorlopig komen ze geen zijgangen tegen. de eerste zijgang die ze tegenkomen nemen ze en deze eindigt in een verlaten huis in het Londense East End. Ze realiseren zich dat het centrale gangenstelsel inclusief de zijgangen door de ghouls gemaakt zijn. En die zijn hier sinds het moment dat Lady Gwendoline ze opriep. Het laatste stuk naar de legerplaats is anders. Dit is waarschijnlijk in opdracht gemaakt. Ghouls hadden hier niets te zoeken.

Ze kijken of ze een van de uitgangen kunnen gebruiken. Er eindigt er eentje in een verwaarloosd pand. Percy zet hier zijn smokkelroute op. Besloten wordt om voorlopig in het hotel te blijven wonen.

Zo’n 2 weken later komt men terug van een theaterbezoek en krijgt te horen dat er bezoek op hun kamer wacht. Het blijkt een gouvernante met 2 kinderen, een jongen en een meisje, te zijn. Zij is eind 20 begin 30 en begint het gesprek: “Goedenavond, u begeeft zich op ons terrein!” “Ah, de Black King” roept Percy, “Wij moeten praten!” “Dat is zo”. Tijdens het gesprek stopt zij niet met haar haakwerkje. “U hebt zich op ons terrein begeven zonder uitnodiging. Daar zijn wij normaliter niet gelukkig mee.” “We zochten contact, maar wisten niet hoe dat te leggen.” “U had naar de Council House gekund.” “We hebben een boodschap voor de Black King en wilden niet dat de andere Council Members dat wisten.” Ze vraagt wat de boodschap inhoudt. De groep vertelt over de komende staatsgreep, de aanwezigheid van de ghouls en dat Lady Gwendoline Blackpool terug aan het keren is. Tabby en Tarjinder kijken ondertussen naar de kinderen. Ze zijn opvallend uitdrukkingsloos. Tarjinder probeert ze uit de tent te lokken met een kaarttruc. Als ze lachen ziet Tarjinder tot zijn schrik dat de mond van het jongetje gevuld is met messcherpe tanden. Bij het afscheid nemen ziet de groep dat zowel de gouvernante als het meisje de grond niet raken. Verder hebben ze ook niets aangeraakt.

Contact met de Black King en zelfs bewerkstelligd dat er een contract komt voor de tunnels. “We smokkelen nu legaal.”

Dan terug naar het echte werk. Percy gaat door met het bestuderen van Cultes des Ghouls”. Hij leert er flink wat van, tegen relatief lage kosten (-San) voor zijn gemoedsrust. Tarjinder en Penny willen geestelijk wat meer in evenwicht komen. Penny laadt haar geest op met behulp van cocaïne en Tarjinder gaat zich laten masseren en gaat mediteren. Tabby vindt een arts die ontspannende massages geeft aan dames met hysterische klachten. Ook dit helpt. Penny heeft uit het Liber Ivonis geleerd hoe ze een “gate” kan openen. Zij wil hiermee de gate naar de wereld van de ghouls openen, maar dit lijkt de anderen niet zo’n heel goed idee.

Nu hun smokkelroute loopt, dringt zich de vraag op wat ze verder gaan doen. Percy heeft de smaak te pakken en stort zich op het Liber Ivonis. Tarjinder wil zich hier ook in verdiepen, maar dat vindt Percy geen goed idee. Tarjinder kijkt wat hem betreft af en toe wat te verwilderd uit de ogen.

Binnen een week komt er weer bezoek. Dit keer is het een bebaarde man, duidelijk een arbeider, die met een zwaar Schots accent praat. Hij rolt een papier uit, waarin de termen staan waaronder zij gebruik mogen maken van de tunnels. Dit komt neer op 5% van de opbrengst. Het contract is te ondertekenen met naam en een duimafdruk in bloed. Ze vragen of het bloed van een persoon voldoet. Dit blijkt het geval. Vervolgens vragen ze of ze zijn bloed kunnen gebruiken. Als antwoord snijdt de man met een mes in zijn hand. Er komt, tot hun verbazing, geen bloed te voorschijn. Vervolgens snijdt Tarjinder in zijn hand en word het contract ondertekend. Ze tekenen met hun echte namen. De tegenpartij heeft al getekend en zij ontcijferen het als Selendes of iets dergelijks.

Hierna gaan ze verder met hun dagelijkse besognes en de vraag of er al meer bekend is over het concert in de Albert Hall. De mannen gaan weer naar het café van de musici. Er is intussen een bekende dirigent aangetrokken en de te spelen stukken worden ingestudeerd. Er is één minder bekend stuk. Hierin herkent de groep het gestolen manuscript. Penny en Tarjinder vragen naar de partituur. En Tarjinder, als altijd resultaatgericht, wordt de deur uit gezet wegens het doen van oneerbare voorstellen.

Er komt een bericht binnen van de Black King. Hieruit blijkt dat hij het niet ontzettend erg vindt als Victoria wordt afgezet, maar hij prefereert de status quo. Het bericht getuigt niet van een groot enthousiasme. De groep bedenkt dat de Black King erg goed op de hoogte is van alles dat zich ondergronds afspreken, dus zij sturen hem een bericht met de vraag of hij weet waar de ghouls heen zijn en of zij misschien een nieuwe gang geopend hebben.

Het studeren heeft Penny een aardige hoeveelheid spreuken opgeleverd, waaronder ook een aantal nuttige en niet al te verontrustende spreuken. Ze besluit om eens wat benodigdheden in te gaan slaan. Ze komt thuis met een jachtmes en een wierookbrander en verdwijnt daarmee in een kamertje. Vrij vlot daarna komen uit het kamertje vreemde aanroepingen en wierookdampen. Intussen heeft Tarjinder de beschermingsspreuk van Dave geleerd.

Ook arriveert het mysterieuze muziekstuk. Wat zou er mee kunnen zijn? Tabby herinnert aan het boek van William Booth. Penny besluit de partituur te onderzoeken. Na enige tijd realiseert zij zich dat het lijkt op een spreuk uit het Liber Ivonis. Die waarmee je een waanzinnige god genaamd Azatoth oproept. Deze staat beschreven als de god wiens iedere wens direct wordt uitgevoerd door Nyarlathotep. Deze god moet opgeroepen worden in de open lucht en dit is extreem gevaarlijk (kans dat de wereld vergaat). De groep vraagt zich af waarom de coupplegers zoiets zouden willen doen en, belangrijker zelfs, wat doe je ertegen. Tarjinder stelt voor om Azatoth zelf op te roepen, zodat hij daar niet opgeroepen kan worden. Dat lijkt de rest niet zo’n goed idee. Optie 2 is de muziek aanpassen. Dit gaat moeilijk worden aangezien de partituren al zijn uitgedeeld. Tabby stelt voor om een publiekscampagne op te zetten: Britse muziek op dit Britse feest! Eigen componisten eerst! Om hieraan toe te voegen : En Duitse! wegens de afkomst van prince Albert. Maar in ieder geval geen Italiaanse. Ze begint enthousiast met het schrijven van een brievencampagne.

Besloten wordt om ook de Earl en Prof. Green te informeren dat er aanwijzingen zijn dat onverlaten een aanslag willen plegen tijdens het jubileumconcert. Tabby schrijft een zorgvuldig geformuleerde brief aan de Earl of Huntingdon.

Er wordt een bezoek gebracht aan Prof. Green. Deze is een tijdje op het continent geweest. De spreuk met hem besprekend, realiseren zij zich dat de Royal Albert Hall en glazen dak heeft. Als dit kapot gemaakt kan worden, is ook de conditie ‘open lucht’ vervuld. Ook realiseren zij zich dat, alhoewel zij wisten van de te plegen staatsgreep, een aanslag bij het concert over 2 weken niet strookt met de tijd die nodig is om Lady Gwendoline ‘af’ te krijgen. Maar misschien willen de samenzweerders haar niet op haar machtigst, maar machtig genoeg om nuttige spreuken te kunnen doen. Prof. Green stelt voor om tijdens de opvoering een brandalarm te doen afgaan. Een echte brand is niet nodig, maar rook ontwikkeling is wel van belang.

Dit voornemen is mooi, maar daarmee hebben ze Lord Blackpool nog niet te pakken. Hoe kunnen ze hem met deze kennis aan het kruis nagelen? Hij zal vast zichzelf beschermen tegen Azatoth met bijvoorbeeld een beschermende spreuk, of weggaan. Hem pakken en de aanslag voorkomen zal niet lukken. Voorkomen is belangrijker. Maar voorspellen dat hij wegblijft of weggaat voor het betreffende stuk geeft in ieder geval een aanwijzing voor de Earl. Het laatste hebben ze het liefst. Maar hoe ga je hem verbinden aan een aanslag die je gaat stoppen? Mannen en explosieven rond het glazen dak zijn bewijs en daarvoor hoeft de aanslag niet door te gaan. Hoe zorg je ervoor dat Lord Blackpool er is? Zodat hij voor het betreffende muziekstuk, zoals zij voorspellen, zal vertrekken. Het plan is om de Earl of Huntingdon in te schakelen, zodat die er zorg voor kan dragen dat Lord Blackpool, als lid van de hofhouding, een taak te verrichten heeft waarvoor hij aanwezig moet zijn. Ze kondigen ook aan dat zij een ontruiming zullen forceren door middel van een brandalarm als het echt nodig is. Ze sturen wederom een zorgvuldig geformuleerde brief naar de Earl, maar ditmaal eentje met meer informatie betreffende hun plan. Ook wordt er een brief naar de Black King gestuurd, waarin ze vragen waar de ghouls gebleven zijn en waarin ze ook Azatoth noemen en hun poging om het oproepen daarvan te voorkomen. In de tussentijd gaan ze onderzoek doen naar hoe de ramen geopend kunnen worden. Hiertoe gaat Dave aan de slag als klusjesman.

De Earl antwoordt dat hij hen hun gang laat gaan. Wel benadrukt hij dat hij iedere flinter van bewijs, hoe klein ook, in handen wil krijgen. Ook komt er een antwoord van de Black King: “Bad news. Will help.” getekend: Selymes.