Tanais 125 – 31 augustus 2017

Op het moment dat we de deur van de colorcopter achter ons dichttrekken: LICHTFLITS ! KNAL !!!
Met zijn [Entropie-sense] voelt dit bij Chang alsof er een soort van toverlantaarn-plaatje verwisseld wordt. De omgeving springt weer op Wyld.
Uit het niets verschijnen zwarte druppels die neerregenen en alles met een laagje bedekken. Onze [Color-sense] geeft aan dat er een ‘colapse’ geweest is. Alleen Risha heeft in plaats daarvan knallende hoofdpijn en hij kan voorlopig geen magie meer gebruiken [Paradox]. Het is dezelfde zwarte drab als destijds bij de Hoogzetel. Tanais, de Wyrd en misschien nog wel andere aangrenzende werelden, zijn op de Wyld samengeklapt. De zwarte drab is wat er over is van de ‘lagere ziel’ van de bewoners van die andere werelden! (Zonium is wat er overblijft van de hogere ziel.) We ontdekken dat we met de copter binnen deze wereld kunnen rondvliegen, maar we kunnen niet meer plane-shiften.
Ook de sterrenhemel lijkt instabiel. We vliegen richting Zuid-West en zien dat de wereld uit verschillende ‘scherven’ bestaat, waarvan sommige Wyld zijn, andere Wyrd en weer andere Common (normaal Tanais). Maar overal ligt zwarte drab. Mount Paradise is Tanais gebleven. Het beveiligingsveld heeft de raadszaal schoon gehouden. We vliegen door naar Shintas. Dat is ook Common gebleven maar er lopen verwarde Wyld en Wyrd wezens rond. Bij de ingang van het paleis wordt Risha tegen gehouden. Ze herkennen hem niet. Hij vraagt naar zijn zus. Als die bij de poort komt, reageert ze heel verbaasd: “Laat Mahakrishna je maar niet zien! Of kom je je excuses aanbieden? De koning heeft je nog niet vergeven. En wat zie je er raar jong uit! Ik had je ouder verwacht.”
“Ongelukje met magie,” mompelt Risha.
Chang reageert met “Huh?!?”
“Het was echt een opstandig joch! Hij is nog steeds verbannen.”
< We zitten in een parallelle werkelijkheid ! >
De wachter heeft Risha is intussen ook herkend en is de koning gaan waarschuwen. We gaan snel weg. Nu naar Soul. De bubbel is weg, Bronwë is nog een ruïne met pestgeesten en alles. Alsof wij er nooit geweest zijn. Het beeld van Mutris is gevallen, dus de zon is hier wel weggeweest. De volgende halte is Archet. Dat is Wyrd geworden. Er lopen hobbits en verbaasde mensen. Gwan wordt wel herkend: “Hée, waar ben jij geweest?” BOEM ! FLITS !!! De huizen zijn van peperkoek. Het is opeens Wyld geworden.
We vertrekken naar Mount Paradise. Als ons kasteeltje daar niet staat, dan zijn we hier ook niet geweest. Onderweg zien we het patroon van Wyld, Wyrd en Common regelmatig veranderen. Chang voelt dat het op dit moment een keer per vijf minuten verschuift. Het zijn geen plane-shifts, maar de werkelijkheid zelf is instabiel geworden. Wij zaten in de colorcopter toen dat gebeurde. Misschien heeft die ons beschermd.
Ons kasteel staat er inderdaad niet. Als we landen, worden we aangesproken door een soldaat: “De vergadering is al een paar dagen bezig, verheven heren. Haast u!”
Bij de ingang van de vergaderzaal worden we tegengehouden, maar een oude siderial in een rolstoel roept: “Laat deze jongelieden binnen! Zij zijn ook geëxalteerd!” Het is Der Alte en als we binnen zijn zegt hij tegen ons: “Had je niet eerder kunnen komen? Ze zijn net met Chantal bezig!”
We gaan aan de rand staan. Daguerre is net aan de beurt als getuige. Ze vertelt dat ze een onderwereld bordeel was begonnen en daar worden tijdens “spelletjes” wel eens wat geheimen verklapt. Zo is zij er achter gekomen dat deze wereld eigenlijk al verdoemd was vanaf het moment dat Chantal ontvoerd werd door Eenoog. Ze had nooit als Eclips Solar moeten ontwaken, maar het was de bedoeling dat ze één van de bovengoden zou worden.
Na de getuigenis gaat Claude naar haar toe. “Herken je me nog?” “Jawel. Je bent Claude. Je hebt me gered, het is aan geraakt, het ging weer uit, we gingen ieder onze weg en ik begon een bordeel. En wie zijn dit?” “Risha is een koning en Chang is een generaal zonder leger…” < klik-klak – het zijn geen flitsen en boemen meer > “U kwam informeren naar de prijzen van mijn bordeel?” In de zaal zijn vergelijkbare breuken in de gesprekken. Wij zijn door onze Mindlink met elkaar gesynchroniseerd, maar de rest van het gezelschap is van realiteit geswitcht. We maken de Mindlink permanent. < klik-klak> “… oude sage zegt: ‘Hart der goden, wie daar binnen treedt zal gered worden.’ …” < klik-klak > De veranderingen gaan steeds sneller! De mensen worden geïrriteerd. Risha rent naar de Witte Raad (die blijkbaar ook een soort Mindlink hebben). “Ik vraag toestemming om hier iets aan te doen.” “Desperate times … ga je gang.”
Chang stopt met [Time en Entropy] het versnellen, althans hier in de zaal. In de huidige versie is Daguerre er niet. Risha legt kort uit: “We hebben een mindlink nodig. En de Lunars moeten de hoogzetels en veenzalen activeren om dit wereldwijd te activeren. Er is even verwarring, maar dan lukt de Mindlink en iedereen kan weer met elkaar communiceren. Wij worden heel kort geïntroduceerd. De zaal is verbijsterd. Dit is het einde der tijden. Ze durven ook de zaal niet meer uit, maar we weten ze toch over te halen.
Buiten bij de kloof van het heiligdometje is een gat ontstaan en daar knettert het. In de lucht erboven is een flits en daar komen 30 ruimteschepen aan. “De drakenboten profetie klopt!” wordt er geroepen. Men verdringt zich om aan boord te komen. Het geknetter doet de anderen wel pijn, maar wij voelen het niet. Het is materie die met onze antimaterie in aanraking komt. Wij springen de kloof in en de rest rent en masse naar de Drakenboten. Het geknetter wordt een explosie van materie en antimaterie.
In de kloof zien we een groot wit knetterend ei. Als we het aanraken wordt het pikkedonker. We raken buiten westen.

…

Vage stemmen: “Ze zijn bewusteloos.”
Er wordt een emmer koud water over ons heen gegooid. We komen bij bij de stadsmuur van Archet. We worden aangestaard door nieuwsgierige dorpelingen. “Ze geven licht! Wat zou er an de hand zijn? Hebben zij de zon ingeslikt?” Het is donker. De zon is weg. We zijn terug in de tijd! We hebben zelfs ons eigen lichaam van zeven jaar terug, zonder Wyld mutations.
“Misschien moeten we maar naar een priester!” zegt Risha.
Bij het tempeltje van Sheela horen we dat het ushas beeld is gestolen. De priesteres zegt: “Jullie zijn de voorspelling! Als de zon niet opgaat en er verschijnen lieden die licht geven, vergaat de wereld over negen maanden.”

– Alles is teruggedraaid behalve onze kennis.
– Chantal is nog niet ontvoerd, ze zit bij Mildred te wachten tot ze kan ontvluchten met Karel.
– We moeten zorgen dat Chantal niet verkracht wordt door Idris / Eenoog.
– Idris weet niet wat wij weten.
– Wij zijn nog steeds van zonium.
– Alle XP is terug op nul. Chang heeft [Entropy 5 en Mind 5], Claude [Forces 5 en Matter 5], Gwan [Time 5 en Correspondence 5] en Risha [Life 5, Prime 5 en Spirit 5]. Allemaal hebben we [Color 5].