Tanais 103 – 31-03-2016

Met het vliegtuig naar de Zuidpool, we dragen goede pooluitrusting. Claude neemt een Pepsico-robot mee, en voor de dames een Kenco. Het is acht uurtjes vliegen want we nemen onze tijd met de robots. Het is poolnacht, dus donker en de radar geeft geen signaal dat er een naald zou zijn, alleen een klein bobbeltje in de sneeuw. De geigerteller geeft wel veel radioactiviteit aan. Deze naald is ook omgevallen. De naald steekt diagonaal naar beneden het ijs in. We vliegen naar waar we denken dat de ingang onder het ijs ligt. Met [Matter] en [Craftsman needs no tools] maken we een tunnelboormachine. IJs in staal veranderen lukt Gwen en Risha, het bouwen van de machine gebeurt door Claude. Na drie dagen boren zijn we bij de punt. In het midden an de docking port zit een luik zo groot als een ontbijtbordje. Dit lijkt de ‘nette’ ingang, bedoeld voor kleine aliens. Er is waarschijnlijk ergens een grotere ingang voor vracht. Gwen en Risha maken zich klein met [Life – Alter Self] Gwen als liliputter en Risha verandert in Helena als kat. Met [Lock Opening Touch] gaat het deurtje open en de noodverlichting binnen springt aan. De andere kant van de sluis staat ook open. We komen door gladde gangen en leefvertrekken, allemaal superklein. Er is geen boven- of onderkant,De bewoners waren worm-achtig. En er hangt een vreemde geur. Twee etages dieper treffen we een volgend diafragma.
Met [Life-scan] zien we leven, heel zwak, ergens in deze gangen en ver voorbij het diafragma. We gaan op zoek en vinden een wand waarachter het leven zit. Maar we kunnen er niet komen. [Sense Matter] De wanden zijn heel subtiel, electrochemische signalen zouden hier een heleboel kunnen doen, waaronder de wand openen. Maar, we weten niet hoe.
Met [Correspondence] maken we een doorgang vanaf het buitenluik naar het diafragma. Claude steekt zijn hand erdoor en doet de [Lock Opening Touch]. Daarvoorbij is een enorme tunnel die de complete lengte van de naald dorloopt. Ooit een verticale schacht, waar hee ruimtevaartuigen doorheen konden. Aan een zijde is een soort van enorme ritssluiting.
Na een paar pogingen hebben we een [Correspondence-gate] gemaakt waar Chang en Claude doorheen kunnen.
langs de hele wand zijn afgesloten compartimenten. Naar beneden toe worden ze steeds groter. Gevangenissen voor niet-humanoide wezens. Sommige hebben een hogere of lagere druk dan onze wereld. Wat hard vacuüm had moeten zijn is geen vacuüm meer en wat de atmosfeer van een gasreus had moeten zijn is leeggelopen. Wat er in gewoond heeft is doodgegaan. In de schacht vinden we een verhoogde luchtvochtigheid en (met [Life]) een hoge dosis zonium. De ene waar we leven vermoeden, is nog heel zwak. Met [Prime] voegt Risha de eigenschap van Transparantie toe aan de wand (of neemt de ondoorlaatbaarheid voor zichtbaar licht weg. Het is maar hoe je het wilt zien). Het lijkt een waterwereld en het compartiment is niet helemaal gevuld. We zien een gelei-achtig wezen. Risha tikt tegen het raam. De blob wordt wakker en komt op ons af, drukt zich tegen het raam. Er is een aftastend effect in ons hoofd. Claude legt met [Mind] contact. Er is verwondering en vraag. Claude stelt ons voor als mede-gevangenen. “Gevangenen? Ik heb niks gedaan! Ik ben geroofd voor de verzameling! Net als iedereen hier. Mollenslijm / de congiërge heeft ons verzameld als privé dierentuin.” [Judge’s Ear] Het wezen spreekt de waarheid.
“Welke planeet is dit?” vraagt het wezen.
“Aarde,” denkt Claude en zendt het beeld van een afgesloten Aarde.
“Ik kom van Titan. Op Aarde is geen methaanzee,” zegt het sip. Dan begint hij te vertellen: “Ik had lang geleden nog contact met andere compartimenten. Maar alles loopt langzaam leeg. Anderen kwamen uit verre zonnenstelsels. Het ruimteschip vaart langzaam. Het doet geen andere melkwegstelsels aan. De amanuensis/verzamelaar was iets op het schip. Hij is duizenden jaren geleden vertrokken, als allerlaatste van de aliens. Bij de amanuensis is nog een levende edelsteen. Die edelsteen is de bron van het leven. Als je daarbij wilt komen, adviseer ik om met magie kortsluiting te veroorzaken waardoor alles open gaat.”
We spreken met hem af dat we een zwarte diamanten bal voor hem zullen maken gevuld met Titan-methaan waarin hij deze naald kan verlaten en onze wereld kan verkennen.
Risha gaat als kat de gangen van Mollenslijm’s appartement in. Hij piest over de bedieningspanelen en dan jaagt Claude er met [Forces] een stroomstoot doorheen. Door de kortsluiting springt alles open. Het hele systeem is doorgebrand. Maar helaas is ook alle in de muur opgeslagen alien kennis daarmee ontoegankelijk. Risha vindt de levenssteen. Het is een geode, een doorzichtig kristallen kistje dat leeg is van binnen. Het is bedoeld om die leegte te omvatten. Met [Sense Life] voel je een zichzelf vermenigvuldigend patroon er binnenin. Risha neemt het in zijn bek en loopt er mee naar buiten. De anderen komen ook.
We realiseren ons dat deze hele naald met al zijn compartimenten een stamboom van het leven voorstelde, waar dit het zaadje van is, of de wortel. Chang komt met de hypothese dat de poolnaalden een offer zouden kunnen zijn. Een kosmische Wicker Man, met in de noordelijke naald de veroordeelden en in de zuidelijke naald de dierenoffers.

Dan gaan we weer naar Joe Clef. We vertellen: “Onze vakantie was best wel koud en saai. Veel pinguins.” Joe is al snel niet meer geïnteresseerd. Hij laat een villa voor ons bouwen in Plymouth. Als de bouwrobots klaar zijn, laten wij ze een bathyscaafbol voor de titan-blob printen. Met [Life 4] doet Risha onderzoek naar de geode. Het patroon van leven daarin is deel van iets veel groters e dat bevindt zich niet op Aarde. Claude bekijkt het met [Color]: dit is zonder meer ook in 5D een leegte. Een link met de aliens buiten Igrot. Hij vraagt zich af of dit het haakje is aan een hengel? Met [Correspondence] bekijken we waar het heengaat. Vèr voorbij ons coördinatenstelsel, buiten de event-horizon. Risha kijkt met [Prime] wat voor patroon dit is. Hij vindt het patroon [met 10 successen!] terug in een computersysteem van vóór 2242, in research over de Big Bang. Dit patroon ìs de achtergrondsignatuur van het universum. En er zit nog meer aan vast. Er is meer onderzoek nodig. Gwan wil met [Time] naar de poolnaald voordat die viel. Maar dat is te lang geleden.

Tip: nalezen over de Big Bang

3 XP en de grens voor dingen leren zonder leermeester gaat van niveau 3 naar niveau 4. We worden ons langzaam steeds meer bewust van onze onsterfelijke oorsprong.