Preludium

“As the flowers wither

I will forget my pain

Since the stars have shown

The devil has shown me the way”

Het is 200AD, plus/minus 50 jaar want de celten doen nog niet aan de christelijke jaartelling.

De trotse, en gevaarlijke, White Howlers zijn in een staat van chaos.

Tijd dus voor een Moot. De blauw geschilderde Pict ragabash Alpha Tat Ryan gaat met zijn pack naar de moot die Tribe leader Coruroc bij elkaar heeft geroepen.

De moot wordt gehouden in Dunino Den, een oude caern nabij het plaatsje Dunino. De oude celtische stenen staan langs het langzaam dalende pad die naar de den leidt. Het regent nog steeds.

Er heerst woede, haat en frustratie: de romeinen, onderlinge schermutselingen, fae, nog meer romeinen, en een nieuwe Ierse priester genaamd Finnian of Moville. Er wordt verslag gedaan van de cubs die nog niet terug zijn van hun expeditie naar Malfeas om ‘dingen’ te leren.

Twee belangrijke items staan op de agenda: een verdwenen pack van ‘The Children of Cluid’ (de cluithi) dit heeft waarschijnlijk te maken met een sterke umbrood, aldus Theurg, en beta tribe leader, Kelpie Water. Maar het tweede item is ook belangrijk: de priester Finnian preekt vanuit zijn wit lemen huisje (Candidat Casa) iets boven Hadrians Wall en steeds meer mensen vallen voor zijn charmes en preken. Wat als de mensen niet meer geloven in de oude goden en gewoontes? Aan wie kun je dan nog de glorie daden vertellen.

Bij het afsluiten van de moot verschijnt pack totem Samladh de leeuw niet in zijn glorie zoals normaal, maar als een kleine, vale en vage afspiegeling. Mocht er nog twijfel zijn: dit is de schuld van de priester!

Ondanks een sterk betoog van ahroun en galliard om eer en glorie te behalen tegen de umbrood, blijkt na stemming: de jonge pack members van Tat Ryan moeten de priester gaan doden, terwijl Tat meehelpt om de komende expeditie te plannen. Ze vertrekken en komen via de umbra snel ter plekke. Daar staat Darragh Birdsong , in zijn vogelsbotjes harnas, met zijn vogelhelm. Volgens hem is het geen goed idee om de priester te doden. De White Howlers zijn op het verkeerde pad: haat en trots. Tijdens het gesprek blijkt dat ook deze garou voor de priester is gevallen. Net als het gevecht uitbreekt verschijnt Finnian zelf. Een jonge priester met baard en lang haar (boven op zijn hoofd nog iets korter, ivm zijn tonsure die hij tot daarvoor had). Niemand hoeft te vechten voor hem.

Tijdens het gesprek legt hij uit hoe hij de wereld ziet, aan de hand van een celtisch symbool met daarin een centrale cirkel met concentrische ringen legt hij uit dat alles bij elkaar hoort, hand in hand met de vader, de zoon, de heilige geest. Ergens sluit dit aan bij wat de garou geloven. Maar hij noemt het niet Gaia, en dat weigert hij ook. Dannagh laat zich dopen, olie op het vuur voor de theurg. ‘ Ga weg’ eist de theurg. ‘Nee’ zegt Finnian ‘Dat is niet aan jou, noch mij. Maar aan de mensen zelf’

De Philodix daagt hem uit en Finnian keert de wang toe. Na de klap activeert Finnian, een Messianic Voice Mage, een kracht veld. De Philodix mist de tweede klap, maar Finnian legt wel zijn hand op zijn hoofd en zegt: oordeel zelf. Hij laat beelden zien van zijn pad en daden. Hij zit niet op rijdieren, geneest mensen (ook niet gelovigen), helpt ouderen, zorgt voor irrigatie en heeft gezorgd voor stenen paden binnen het dorp (naar Romeins model) . De Philodox geeft zich gewonnen. De Theurg wil bloed zien en Dannagh duwt hem door de umbra.

In het gevecht daar verslaat de Theurg Dannagh, en bijt zijn strot door toen deze hem zijn overgave aanbood. Het pack is not amused.

Finnian bied de houten dooplepel aan, een magisch artifact (fetish) “Het zal jullie helpen in de belangrijkere strijd die komen gaat” De theurg beent weg, de ragabash accepteert het.

De rest van de tribe klopt de theurg op zijn rug voor het doden van Dannagh, overlopers doden is belangrijk. Maar de priester is nu even niet belangrijk: eerst de expeditie naar de umbrood. De tribe trekt ten strijd door de highlands tot ze bij de plek aankomen die Kelpie Water had gevonden: een plek die stinkt naar de wyrm, het gras is dood en de rotsen zelf voelen vettig, broos, en vies. De grot ligt in de vallei: aanvallen! dood de umbrood!

De klapt de val dicht.

Duizenden banes en fomor en schaduwen komen uit de grond en rotsen achter de White Howlers. Kelpie Water schreeuwt: laten we de leider doden! De grot in! Coruroc lijkt te vechten en is in tweespalt met zichzelf…wacht, zegt hij zwak, nee, dat is fout. Maar alleen de ragabash (dankzij de dooplepel) en philodox letten op hem. De rest stormt in hun razernij door de grot in. Dieper en dieper in de Temple Obscura, de ingang tot de spiral labyrinth.

De philodox en ragabash beseffen het, maar het is te laat, de duizenden banes die komen aangestorm vormen een groot figuur, zij zijn de umbrood: maeljin the duke of Hate, Lord Steel, van de urgewyrm Abhorra. De banes en fomor aan de andere kant zijn een tweede maeljin, The Chieftain of Rage, van de urge of violence, Ba’ashkai.

Ragabash, philodox en Coruroc vechten dapper: maar ze zijn geen partij. Coruroc wordt vechtend opgetild en het labyrinth in gedragen. Hij moet Mockmaw worden, de leider van de Black Spiral Dancers. Ragabash en Philodox sterven als laatste vrije White Howlers. Het zou een dapper en eervol verhaal zijn, maar er is niemand om het te vertellen. De tribe is vernietigd en de Black Spiral Dancers zijn geboren.

dank voor jullie spel