Alison avontuur 42 – 10 januari 2013

16-iv-R1
Het is nog steeds koud en winderig. Claude vaart verder en Daguerre kookt ontbijt. Over 2 à 3 uur zijn ze op de goede plek. Er zijn geen zandbanken meer. Er zijn daar geen zandbanken meer. Het is open zee, veel dieper.
Chang gaat bij het krieken van de dag verder het stdje schoon maken. De botten van de Soulfield koning en koningin laten ze liggen in het bed. De huizen zijn erg vervallen en niet ‘gast-waardig’. Ze vinden kelders en aanwijzingen dat er ook natuurlijke grotten moeten zijn. Chang gaat er eentje binnen. Eerst kelders en die gaan over in een lager gelegen natuurlijke grot. Binnen is het warmer dan buiten. Hij laat bivak in de kelder opslaan en gaat zelf verder naar een caverne met een plasje stinkend water in het midden. Er zijn meerdere doorgangen. Hij gaat naar rechts. De grot gaat weer omhoog en hij komt in een andere kelder, van een middelgroot huis. Hij vindt een schriftje met Qartiaans schrift. Hij komt weer bij de mannen. Het opruimen van de skeletten gaat goed, maar alles renoveren gaat niet lukken. Er zijn twee imposante gebouwen aan het plein: een grote winkel en een soort ontvangstresidentie voor als de koning hier in de wijk kwam.
Risha gaat bij de hoofdbrahmaan langs. De excuses voor het onbeholpen aanzoek worden weggewimpeld. Dat was juist mooi spontaan. Hij kijkt wel wat ongemakkelijk als Risha over de barrows begint. Nee, de ceremonie zal in Bronwë plaatsvinden en niet in de grafheuvel. Risha maakt zich ook wat zorgen over Chantal. De brahmaan legt uit hoe het ritueel in zijn werk gaat, dat is vrij onsmakelijk. Het paard wordt gewurgd in plaats van de koning. Het is dus al een aanpassing aan een ouder, nog gruwelijker ritueel. Risha stelt het groene paard voor, dat is een deel van hemzelf. De brahmaan vindt dat zeer acceptabel. Met dit ritueel wordt Risha Shintasta koning van het land en dat bevordert het Shintasta paradigma, waardoor de brahmanen hegemonie van de magie krijgen. “Hoe werkt dat”? “Dit ritueel wijzigt het onderliggende kristal dat deze wereld vorm geeft. Het zal ons bijstaan in de strijd tegen Eenoog door ons natuurlijk voordeel te bestendigen.” Vanavond om 8 uur is er een briefing.
Gwan begint met het ochtendritueel. Dat voelt heel vervelend.Als hij klaar is slaakt hij een zucht van verlichting en mengt hij zich onder de gasten. MacArthur merkt op dat Gwan een soulfielder is en vraagt of het klopt dat de brahmanen wat milder lijken te zijn dan vroeger. Nou, volgens Gwan zijn ze nog niet van het enge rassendenken af. Hij verwijst vaag naar iemand die hun heeft gecheckt (Claude) maar die is verbannen. In ieder geval zijn de brahmanen in beweging gekomen. “Van dichtbij gaat de mooie chroomlaag er wel van af.” Mac vraagt wat Risha’s plannen zijn. Gwan merkt op die die er nog maar net zit. Mac: “Is er invloed uit te oefenen om het soulfield geloof te herstellen?” De andere vertegenwoordigers vallen hem bij. Alleen Bambi ziet het niet zo zitten. Maar de Noordelijken zeggen: “Die kroning gaat de brahmanen veel macht geven, maar als koning moet je toch wel rekening houden met de gevoeligheden van je volk. Weeffouten die aan het begin gemaakt worden, worden alleen maar groter. Hoe kleiner de afstand tot de rest van de Noordelijke Liga, hoe makkelijker de samenwerking.” Dan gaan ze over op een andere onderwerp: is Gwan getrouwd?
Op de terugweg naar het paleis komt er bij Risha een gedachte op: het groene paard is een magisch construct van kruiden en gras, het kan helemaal niet gewurgd worden en dan is er ook geen erectie/ejaculatie.

Claude komt aan op de juiste plek. Het is hier veel te diep. Het ankertouw is maar 50 meter, lang niet genoeg om bij de bodem te komen. Hij wil toch de duikklok monteren en uittesten. Hij maakt de kabel van de duikklok vast aan het ankertouw, waardoor hij tot 120 meter kan. Hij noemt het ding de Daguerrre I. De eerste onbemande poging gaat goed. Daarna gaat hij zelf, in chainmail en met zijn sai naar beneden. Het is nog steeds niet diep genoeg, maar in het heldere water kan hij in de diepte de bodem zien. Er ligt een fonkelende kaarsrechte lijn e er steken hoeken van wit marmeren platen uit het zand omhoog. Ook voelt hij een vreemde tinteling door zijn lichaam gaan. Vreemd. De expeditie wordt geslaagd geacht. Maar er is meer touw nodig. De vaargeul gaat tot 40 meter, maar de krater is onnatuurlijk diep.

Middag
Chang gaat met Adrarn naar Arjan’s Abode om yurts te regelen en zo. De mensen in Bronwë kunnen het verder wel zonder hem. Onderweg komt hij een stel feestelijk geklede soulfielders tegen die ergens naar toe reizen. Hij vraagt of ze een soulfield priester weten. “Priesteres bedoelt u?” Ze gaan naar een feest waar wel priesteressen zijn. Adrarn krijgt de lijst met nodige materialen. Hij moppert: “Jij gaat zeker weer wat leuks doen…” Chang heeft medelijden met de jongen. Die mag met het gezelschap mee en Chang gaat zelf paarden voor ze regelen. Het zijn elf mensen van 7 tot 47. Er is ook een meisje van Adrarn´s leeftijd bij. Ze vertellen hem dat het de feestdag is van de koningin van Faery. Ze zijn enthousiast en willen alles van hem weten. Hij heeft verhalen van de grote wereld. Zij gaan naar de grafheuvels om eer te bewijzen aan de dame die waakt over de graven. Het wordt een groot feest want overmorgen is haar verjaardag.
Risha overlegt met Chantal. Zij ziet het ritueel helemaal niet zitten en stelt een stand-in voor. Dan kan zij bij de soulfielders feest vieren. Risha stelt een huwelijk met de handschoen voor. Chantal bij de soulfielders, hij in Bronwë. Chantal wil Claude als stand-in. Na behoorlijke aarzelingen stemt Risha er mee in. Hij ziet er de ironie wel van in. Samen gaan ze naar Gwan. Die heeft een kristallen bol waarmee hij Claude misschien wel kan vinden. “Jou moest ik net hebben, we hebben Claude nodig om de brahmanen en loer te draaien.”
Het is lastig, maar bijn de tweede poging lukt het om Claude te lokaliseren. “Open zee? Misschien kunnen we er op pegasi naartoe vliegen?” zegt Risha. Intussen komt Chang aan die direct naar de koning vraagt. Via allerlei omwegen komt hij op de juiste plek. Hij vraagt of hij paarden mee kan krijgen. Ja natuurlijk. Maar Chantal vraagt meteen: “Kun jij Claude halen als mijn stand-in? Ik ga naar de vrouwe van Soulfield.” Chang belooft om Claude per pegasus op te halen. Sandra begrijpt wel dat Chantal een stand-in wil. Ze helpt Chang met de pegasi.
Risha gaat even bij Shivanesh langs om zijn zorgen over het groene paard te benoemen. “Nee, dan is het oorspronkelijke offerpaard toch beter.” Daarna vertrekt hij met ‘zijn aanstaande’ voor ‘een ritje’ en ze nemen nemen een aantal paarden mee naar de soulfielders. Chantal is blij. Als ze aankomen bij het soulfield gezelschap zijn die vrolijke liedjes aan het zingen. Adrarn heeft strikjes gemaakt voor het meisje en ze is daar erg blij mee. Dus dat gaat goed. Risha en Chantal geven de paarden af. Chantal en Adrarn gaan door naar de soulfield ceremonie en Risha gaat in zijn eentje terug naar de briefing. Hij krijgt de boodschappenlijst mee.

De afgezant van Abishqueck arriveert in Arjan’s Abode. Yarin doet de erewacht, dat levert hem de rang van sergeant op. Het is een mongoloïde man met een grote snor gevolgd door ruige mannen in kleurige kleren. “Gegroet. … Waar is de koning?” Na uitleg: “Grmbl. Het is niet anders.” Ze gaan direct door naar de eetzaal zonder zich op te frissen. Daar worden ze beleefd ontvangen.
Even later komt Risha aan. Hij wordt direct doorgeleid naar de eetzaal. Abisgqueck is een ruitervolk en de gezant waardeert het daarom zeer dat de jonge koning hem nog in ruiterkleding en stinkend naar paard begroet. Hij stelt zich voor als Kofkof. Hij wil een paardenweide in de ambassadeursstad. Dat is geen probleem. Risha vraagt naar de magische gletscher. “De ijstong? Die heeft een eigen energie en zorgt dat ons klimaat lekker koud blijfty. Volgens de mythe is er een grote ramp geweest. De ijstong is er al vanaf het begin van dit tijdperk. Mythische wezens wilden de wereld graveren maar dat is misgegaan en de wereld is ontploft.” Risha deelt zijn liefde voor paarden en neemt hem mee naar de stal, laat het goene paard zien en vertelt hoe hij dat zelf getoverd heeft. Kofkof is onder de indruk, en als Risha daarna ook nog de nachtmerries laat zien en vertelt hoe hij die in Sorceror’s Well tevoorschijn heeft gedroomd, is er een vriendschap ontstaan.

nacht
Op de katamaran is het gezellig. Chang komt aan en roept iets in het chinees. Claude bouwt af waar ze mee bezig zijn en gaat buiten kijken. Buiten ziet hij Chang en Gwan op een pegasus en Chang zegt: “Ik heb leuk nieuws voor je. Risha is er ook achter dat de brahmanen niet kosher zijn. We gaan ze een loer draaien en jij bent van groot belang. Risha biedt eerherstel aan.” “Even recapituleren. Ik ben verbannen omdat ik hun een loer draaide en nu wordt ik juist evraagd om een loer te draaien. Waar is hij in godsnaam mee bezig?” “Dat weet ik ook niet, maar hij is er achter dat de brahmanen de macht in shintasta handen willen. Het komende huwelijk zal hem bevestigen als koning, maar dan winnen de shintasta goden. Dat wil hij niet. Hij stelt een huwelijk met de handschoen voor zodat er een evenwicht ontstaat.”
Claude is blij te horen dat geen van beiden de overhand krijgt. De soulfielders zijn ook eng. Hij heeft net iemand van de brandstapel gered. Hij snapt wat de bedoeling is: Chantal spelen. Sandra loopt rood aan en vertelt hoe het ritueel gaat. “En Risha denkt dat eerherstel genoeg is?” Hij is wel bereid om de onderhandelingen aan te gaan.
Ze varen naar de delta. De katamaran wordt verstopt en dan gaat het hele gezelschap per pegasus naar Arjan’s Abode.

Bij aanvang van de biefing vraagt Shivanesh waar Chang en Gwan zijn. Risha vraagt onschuldig: “Wilt u een chinees en een soulfielder bij deze besprekingen? Ik kan ze laten halen…” Nee, bij nader inzien is dat inderdaad niet nodig. De problemen worden besproken: een Qartiaan heeft de grote winkel in Bronwë opgeëist. Er zijn te weinig maagden. Er moeten nieuwe rituele altaars gebouwd worden. De volgorde van het ritueel: eerst de hofastroloog. Dan de processie naar de priesterstad. Het wijden van een schrijn onderaan de berg voor Risha als god van de kinderen. Melis wordt priester van die schrijn. Dan gaat de processie naar boven. Het eerste vuur aansteken. Dan iedereen naar de ambassadeursstad om hun kwartieren te wijzen. Slapen. Dag 2 alle andere vuren aansteken en de schrijnen in gebruik nemen. Dat eindigt met het huwelijk bij de schrijn van Oaken. De derde dag is het groot feest.

3 xp