The ROSE sessie 16 – 26 april 2012

(De solars hebben hun doel bereikt, we keren nu terug naar de Heilige Berg voor de belevenissen van onze lunars.)

Tawuz en Wijsheid sturen een jaden ibis naar hun familie in An Teng om ze te waarschuwen voor de oorlogsvloot van het Rijk. Neef Wijsheid heeft alweer een nieuwe tatoeage: in groene jaden ‘clawspeak’-krullen staat er op zijn arm: “Deze staat onder bescherming van de oudsten van het Zilveren Pact“. Tawuz neemt afscheid van hem en dan vertrekt Wijsheid om bij White Owl in de leer te gaan als sorceror.

Bull of the North biedt ons aan dat we mee kunnen vliegen met zijn luchtschip. Onderweg krijgen we informatie over de bendieten. Handelskaravanen worden aangevallen, kuddes en prooidieren worden vergiftigd, dorpjes en boerenhofsteden worden aangevallen en verwoest, de oogst wordt op de velden verbrand. En daarbovenop zijn de faeries ook actief. Deze bovennatuurlijke dreiging is zó groot dat Bull en de Noordelijke lunars daar al hun aandacht op moeten richten. De ‘normale’ dreiging, daar zijn wij voor ingehuurd.
De reis duurt best lang, maar verloopt zonder incidenten. We landen bij Whitewall.

De stad zit vol met vluchtelingen en er wordt honger geleden. De Bull en zijn lunars stappen uit. Eén van de lunars verandert zich in een eland, Bull springt op haar rug en weg zijn ze. De bemanning van het luchtschip vraagt of we verder mee willen vliegen of dat we op eigen gelegenheid doorreizen. We kiezen voor het laatste. Tawuz en Mei Lan zijn de warmte van An Teng gewend en moeten winterkleding aanschaffen. Eye of Autumn regelt een lange bontmantel voor zichzelf. His vraagt of de bemanning een warme jas over hebben. “Nee, maar die zijn niet duur in de stad.”
Warme kleren zijn inderdaad goedkoop. Winkeliers zijn allang blij met betalende klandizie. Het nieuws is niet goed: De problemen beperken zich niet meer tot Whitewall. In Gethamane heeft het bloed geregend, aan de zuidkust is de oogst vernietigd door hagelstormen, in Kunduz regende het basaltblokken (dat laatste is nieuw). Het hele continent wordt getroffen, maar het epicentrum van de plaag is wel in deze streek, hier begon het ook.
We besluiten te onderzoeken wat de oorzaak van de problemen zou kunnen zijn. Een aantal van de voorvallen klinkt als tovenarij of demonische invloeden. Mei Lan vraagt of er een tovenaar in de stad is. “Nee, maar in Wallport is een dragonblooded aanwezigheid, daar zitten vast wel tovenaars bij.”
Tawuz gaat op zoek naar sporen van lunar aanwezigheid. Die zijn er niet. Echt xe0lle lunars vechten mee tegen de fearies. We vragen en luisteren verder. Er lijkt een patroon in de plunderingen te zitten: een grove uitdijende spiraal wijst erop dat er een bende in de dorpen zit die de gestolen waar verzamelt alvorens de boel in brand te steken. Met hulp van handelaars die recent nieuws kennen, plotten we de aanvallen. We komen er op uit dat de volgende serie aanvallen in de buurt van het stadje Ikh Bayan zou kunnen zijn. Dat is wel een eind reizen. Als vogels kunnen we er snel zijn, maar Lei Lan heeft geen vogelvorm.

We verlaten de stad en de Sacred Hunt begint. Eye heeft wel al een vogelvorm, maar ze wil er graag een Noordelijk dier bij. Ze kiest voor een Sneeuwwezel. Mei Lan kiest de Shard Bat. Die blijken allebei groter dan verwacht. De wezel is een meter of drie lang en de vleermuis heeft een vleugelspanne van twee meter. Tawuz en His gaan gewoon op jacht, maar de omgeving is grotendeels leeg vanwege de hongersnood. Tawuz heeft geen succes, His komt met één konijn.
His bekijkt de stad met zijn derde (groene) oog. Er wonen meerdere goden ín de stad. Maar de god vxe0n de stad is de Unconquered Sun. Ook wonen er diverse tovenaars. En vele ghost- en faery-blooded. Als hij langer kijkt ziet hij dat de hele stad een First Age mechanisme is, met bewegende straten en wijken. Het mechanisme is stuk, maar het blijft een magische, goed ontworpen stad. Tawuz realiseert zich dat ze wel naar lunars, maar niet naar solars heeft gezocht. Ook is er een groot shadowland ten Zuidoosten van de stad en er liggen aardig wat wyld zones in de buurt.

We gaan op reis. Onderweg zien we veel verwoeste landerijen. De akkers die niet platgebrand zijn, hebben vorstschade. We strijken neer bij Ikh Bayan en leggen daar ons oor te luisteren. De meeste boeren blijken hun hoeves te hebben verlaten, maar er is één yarl die weigert weg te gaan. Hij heeft godenbloed.
Dat is dus een goede kandidaat. Gaan we als mens of in diervorm? Tawuz wil als kat in de omgeving rondsnuffelen. De rest neemt weer mensvorm aan. His is vermomd als lokaal type. Tawuz verkent en ontdekt dat het complex van gebouwen is waar een clan woont.

Mei Lan, Eye of Autum en His melden zich. Een groepje boerenknechten komt met hooivorken op ze af. His stelt zich voor als Harold en vraagt of ze mogen overnachten. Ja dat mag, als ze eerst de hooivork aanraken (koud-gesmeed ijzer). De leider heet ze welkom op Karelsheim. Hij is de zoon van Karel. Die is gaan jagen. Binnen is de hele grote hal versierd met houtsnijwerk. Eén ornament blijkt in clawspeak te zijn en dat beschrijft de genealogie van de familie. Ze blijken af te stammen van een solar en een lunar. Half-caste en met lunars die op ze letten!
De grote zaal is 8 x 20 meter, met in het midden drie vuren. Op een verhoging achterin zitten zijn moeder, grootmoeder en zusters te spinnen (behalve oma, haar handen zijn te gekromd). Eye of Autumn begroet de grootmoeder het eerst en noemt haar ‘dochter van x85 (enkele namen uit de genealogie)’.. Moeder is minder toeschietelijk dan haar zoon, totdat die vertelt dat de gasten zijn gexefnteresseerd in de familiehistorie. Ze opent een kast, daar staan tientallen boeken van wel een decimeter dik. Behalve de familie is er niemand, het personeel is naar de stad getrokken. Maar dit is een bezit om voor thuis te blijven: de sagen van de familie, ze gaan wel 2000 jaar terug tot de stichting van Karelsheim. We mogen ze inzien. In het eerste deel staat hoe de voorouders zijn gevallen bij de aanval op Whitewall tijdens de usurpatie, de stamvader en –moeder woonden daar al enkele eeuwen. Hun kinderen hebben de stad weten te ontvluchten via ondergrondse gangen. De familie is nooit meer teruggekeerd naar Whitewall. Er staat beschreven dat dit de enige stad was waar de dragonblooded hun solar en lunar meesters hebben verdedigd. Dus de siderials hebben zelf hun vuile werk moeten opknappen. En ten Zuidoosten van de stad hebben de siderials een groot concentratiekamp gevestigd voor alle solar halfbloods, lunar beastmen en alle intelligente wezens die de door de exalts gemaakt waren. Dit doodskamp werd later een shadowland, één van de eerste. In Whitewall zitten nu vreemde goden: die van geluk, gezondheid en vrede. Mei Lan merk op dat nu alledrie ontbreken.

De bezoekers krijgen de gastvrijheid aangeboden. Helaas is het meeste vlees inmiddels wel op, maar de gasten bezweren dat dat niet erg is. EoA bekijkt of de hoeve te verdedigen is. Het ziet er goed uit. De toegang is in principe door één man te verdedigen. Het rookgat is wel een zwak punt. En de hal is natuurlijk brandbaar. Hij gaat een frisse neus halen en overlegt met Tawuz, die de omgeving heeft verkend. Tawuz gaat als kat op het dak zitten om het rookgat te bewaken. Als iedereen naar bed gaat, gaat His in slang vorm op een balk liggen. Mei Lan past op de familie en EoA let op de deur.
Tawuz ziet 20 man op de hoeve afkomen. Acht met een stormram bij de deur en tien klimmen met ladders op het dak. Stilletjes verwijderen ze het rooster in het rookgat en laten ze touwen zakken. His verandert in Beastman vorm en slaat de touwen door waar mannen langs naar beneden klimmen. Eén valt te pletter, twee zijn gewond en één heeft niets. Ze landen in het nagloeiende vuur, maar daar zijn ze op gekleed, met stevige laarzen en leren broeken. EoA valt aan, ook als beastman, en doodt de drie die nog staan. Ze bijt één hoofd finaal af en gooit het door een raam naar buiten. Mei Lan waarschuwt de familie. Die zet grote ogen op als ze zien wat er gebeurt. De zoon rent naar voren om de deur te openen. De zes overvallers die nog op het dak zitten, hebben door dat er weerstand wordt geboden. Eentje schiet naar His, maar mist. Die slingert zich omhoog.
Bij de eerstvolgende bonk schieten acht man met stormram naar binnen. Zoon gooit een hooivork, maar mist. Dan pakt hij zijn zwaard. Buiten staat de leider nog, met een vuurkorf en een hulpje. Tawuz springt op hem af in beastman vorm. De leider blijft dapper staan, zijn hulpje ook, maar die gaat wel wat achter hem staan. Tawuz heeft de daiklave van Quicksand Skipper. Daar is hij op afgestemd, dus hij kan vier keer slaan. Drie slagen raken, maar het is een taaie rakker in een goed harnas, de wonden zijn oppervlakkig. De twee weten Tawuz niet te raken.

His valt de mannen op het dak aan. Met twee zwaardhouwen doodt hij al twee man, de derde verwondt hij met een beet. De tegenaanvallen weert hij af of ze missen. Eye springt op de stormram en glijdt naar voren. Met Shalgeroxb4s Pride, in de vorm van twee armmessen, snijdt ze in op de mannen die de ram vasthebben. Drie mannen zijn op slag dood. Mei Lan is intussen als shardbat naar de voorkant gevlogen en valt de bestormers van achteren aan. Ze doodt er ook twee. De overblijvende drie laten de stormram vallen. Eén rent gillend weg, de andere twee trekken hun zwaarden. Eentje raakt Eye en verwondt haar licht.
Tawuz slaat het hulpje van de hoofdman met één klap bewusteloos met het plat van zijn daiklave. Met nog eens twee klappen gaat de hoofdman neer. Hij stabiliseert ze en bindt ze vast.
His doodt drie mannen, de vierde vlucht. Daar gaat hij achteraan. Eye doodt een van de twee achtergebleven krijgers en de zoon des huizes steekt de andere overhoop. Mei Lan gaat achter de vluchtende man aan en doodt die ook.

Tawuz verandert in mensengedaante en draagt zijn gevangenen naar binnen. Hij stelt zich voor aan de zoon. Die is heel vereerd. Hij vertelt dat het de zegen van het huis isxb1 als de nood het hoogst is, komen de shapeshifters helpen. EoA zegt dat het toeval is, maar daar wil hij niet aan. Daarna gaat EoA de gevangenen onderzoeken. De leider zit onder de tatoeages. ‘Zsofika rules’, die naam kent Mei Lan. Het is een demon. EoA bedenkt dat een demonenaanhanger niet onder de indruk zal zijn van zijn beastman vorm. Ook dreigen met martelen helpt niet.
“De Kite Flute zal me helpen!”
“Wie is dat?”
“Een aspect van mijn Jozi, zoek maar op wie dat is!”
Eye laat een druppel gesmolten metaal op zijn hoofd vallen.
“Adorjan!”
“Ah, the Soundless Wind. Waar zit ze?”
“Ik zeg niets meer, je mag me dood martelen.”
Het hulpje is geschrokken. Een demonen-aanhanger! Dat wist hij niet. Hij weet niet veel, alleen dat morgen het luchtschip de voorraden komt halen.
Na uren ondervragen laat de aanvoerder los dat het hoofdkwartier De Priorij heet en ligt in een ovale vallei in de buurt van Whitewall. De leider heet Ewon Rhime. De demon verschijnt bijna wekelijks. Ze offeren de gevangen kinderen en van hun botten worden fluiten gemaakt. Die hangen aan touwen van mensenhaar zodat de wind erdoorheen kan blazen.Het valt hem eigenlijk tegen dat de demones hem niet komt halen.
Eye of Autumn wil hem de genadeslag geven – de pijnlijke ondervraging staat haar tegen. Maar His neemt het over. Hij wil het hartebloed van de bandietenleider drinken om diens vorm aan te kunnen nemen. De sacred hunt duurt een paar uur. Intussen is het dag geworden. His begraaft het lichaam en houdt de kleren en het harnas, een bronzen borstkuras met arm en beenplaten. Het hulpje wordt ook gedood.
Intussen is iedereen wakker. De familie is nog steeds onder de indruk. Dit gaat worden bijgeschreven in de sagen. Ze zijn in tweeduizend jaar twee maal eerder gered door shapeshifters.
EoA reageert zich af door de lijken te onthoofden en deze op spiezen te zetten.

5 Xp