Dit verslag is weer van de speler van Kayleigh

Changeling

We staan wat uit te hijgen naast de dode chimera. Er staat een frisse wind. De omgeving is nog steeds onaangenaam, ook nu de chimera dood is. We zoeken naar de link, maar die is verdwenen toen het beest stierf. Hoe goed we ook scannen, we voelen niets.

In Katwijk hoort Rick ergens na middernacht zijn ouders naar bed gaan. Als er rustgevende snurkgeluiden uit de slaapkamer van zijn ouders komen, klimt hij uit het raam en vliegt naar leiden. Hij komt aan terwijl de rest aarzelt wat ze met de chimera doen. Kayleigh geeeft Rick het houten zwaard terug en hij hakt ook een hoorn van het beest af. Igor wrikt er ook een los en Kayleigh slaat de afgebeten staart over haar schouder. We gaan terug naar de Freehold. Maar eerst Willem wil het boek nog even gebruiken om wat glamour op te bouwen. Rick bekijkt het geinteresseerd. Dan stopt Roderik het weg.

In de stad is het nog onrustig. Vooral de unseelie Redcaps hebben een verstorend effect. Ook de Freehold is redelijk druk. Zodra Willem een kopje oppakt, valt het in onderdelen uit elkaar. Victor kijkt geirriteerd. De enige die we nog niet kennen is een trol in een judopak. Hij stelt zich voor aan de seelie in ons gezelschap. Vreemd genoeg negeert hij Willem. Zijn naam is Roland.

De hoorns en de staart trekken aandacht. De barones komt binnen. Iedereen kijkt afwachtend naar de sluaghs om het verhaal te vertellen, maar Igor presenteert de trofeeen. Als blijkt dat iedereen zijn versie wat kort vindt neemt Roderik het vehaal over. Dat verhaal valt beter, behalve bij één eshu die ostentatief in slaap valt.

De barones vraagt of we allemaal hebben meegeholpen, Als Rick zegt dat hij er niet bij was, prijst ze zijn eerlijkheid. Wij vinden dat hij er wel bij hoort, hij heeft tenslotte bij alle voorbereidingen meegeholpen en ons zijn zwaard geleend. "Maar als we iedereen laten meedelen die iets heeft uitgeleend, dan blkijven we bezig," zegt ze. Ze wil ons morgen om 12.00 uur zien.
We vertellen over de connectie die er nog was. Dat vindt ze meer klinken als een onderzoek dan als een heldhaftige queeste. We overleggen over de methodes om dat te doen. Time realm, soothsaying? De barones wil de hoorns en de staart graag houden. Prima.

Kayleigh schenkt zichzelf een lekker muf glaasje sherry in. Ze herinnert zich dat er in de Stevenshof nog een sluagh woont die erg goed is in soothsaying. Maar waar woont die? Lalala duikt oip van onder een tafel. Helaass heeft ze geen zin om ons te vertellen waar die Barry woont. Ze begint te voetballen met een propje, maar Roderik is beter en houdt het propje buiten haar bereik. Opeens realiseren we ons dat ze zich niet onder de tafel had verstopt, maar dat ze het tafekleed wxe0s. Ze kan metamorfose! Lalala daagt Roderik uit tot een potje busje trappen. Rick wil ook meedoen, maar ze lacht hem uit: zo wordt er niet gespeeld.
De eerste ronde ziet Roderik opeens allemaal gekleurde bubbels. Daardoor is hij niet zo goed: 1-1. Magie mag blijkbaar. Roderick versnelt zichzelf en scoort, Lala heeft opeens een tweede bal en scoort ook. De trol kijkt niet-begrijpend toe. Willem plakt Roderik's fles vast en Igor tovert Lala in de war. Roderik maakt nnog een schijnbeweging en scoort weer. 3-2 hij heeft gewonnen.Lala kijkt beteuterd. "Zeg Ronaldo, laten we gaan!"

Ze springt op haar fiets. Roderik achterop. Kayleigh heeft haar scooter hier nog staan en neemt Igor achterop. Willem heeft ook een fiets en Rick vliegt gewoon. In no time zijn we in de Stevenshof. Ze leidt ons naar een huis. Kayleigh kijkt haar wantrouwend aan, maar ze is verbazend serieus en zegt: "Hou er rekening mee: hij is redelijk introvert." Igor kreunt, "een introverte sluagh. Nee he!" Nog steeds serieus legt ze uit dat zijn chrysalis traumatisch was: hij zag geesten.

We kijken naar het huis. Kayleigh gelooft niet dat het het goede huis is en gaat de andere huizen onderzoeken. Prompt slaat een waakse hond aan en ergens worden een paar kippen wakker. Igor ziet achter een raam een duistere gestalte staan die zijn uiterste best doet om niet gezien te worden. Roderik klimt tegen de regenpijp op; boven hoort hij dat het raam op slot wordt gedraaid. Hij klimt door. Er hangt een briefje: 'Ga weg'. Het hangt er al een tijdje. Maar ja, deze jongen is een goede soothsayer.

Rick stelt voor om heel veel herrie te gaan maken, zodat de buren de politie zullen bellen. 'Klik!' De voordeur gaat open. "Jullie zijn vreselijk voorspelbaar. Je gaat dingen vragen die ik niet wil vertellen."
"Wat kunnen we je aanbieden in ruil voor antwoorden?" vraagt Rick. "
"Ik wil geen changeling meer zijn."
"Nou dan moet je met ons meegaan. We gaan naar de meest banale plek in de wijde omgeving."
Achter ons snuift Lala ongelovig. Kayleigh is intussen teruggelopen en vraagt "Waarom?"
Hij begint te huilen. Voorzichtig slaat ze haar arm om hem heen. In horten en stoten komt het verhaal er uit. Hij is enigst kind, de oogappel van zijn ouders, heeft alles wat zijn hartje begeert. Behalve vrienden.
Igor flapt er uit: "Iedereen heeft vrienden nodig."
Lalala snuift weer. Hij zegt defensief: ""Ook een redcap. Zeker een seelie redcap!"
Ze grijnst en scheld hem uit voor 'aanbiddelijke teddybeer'.

We overtuigen Barry dat hij bij onze zoektocht kan voelen waarom het goed is om een changeling te zijn. En anders kan hij daar banaliteit opdoen. Hij wil wel mee, maar heeft maar één uur voordat zijn moeder de kamer in zal komen kijken. Rick biedt aan dat hij op diens rug mag meevliegen, maar dat drft hij niet. Hij wil wel bij Kayleigh achterop de scooter. Lalala gaat ook mee. Ze vertrouwt het voor geen cent.

In het bio-science park wordt Barry boos. "Als ik geen changeling was, voelde ik dit niet. Dan deed het geen pijn!"
Maar Kayleigh legt uit dat ook mensen het hier onaangenaam vinden. Hij kalmeert en wijst ons op een raam op de eerste etage van het oude Snellius gebouw. Daarna wil hij weer naar huis. Kayleigh rijdt hem daar met de scooter heen. Als ze vraagt of ze nog eens langs mag komen, zegt hij: "Maar dat ga je toch wel doen."
Ze probeert nors te kijken maar dat lukt niet. Lala roept "Truste! en springt ook op de fiets

Als Kayleigh terug in Leiden komt, zijn de anderen druk bezig het gebouw te onderzoeken. De bewakingscamera's zijn state-of-the-art en hebben geen blinde hoeken. Erg geavanceerd voor zo'n achenebbisj gebouw. Het maakt een sneaky indruk – zo sneaky dat we aarzelen om er een paar enkele graden te verdraaien om een dode hoek te creëren.

Op dit punt maakt het avontuur een sprong. De changelings hebben een cliffhanger en we spelen verder met onze andere personages

Mage

We zijn op het Cult of Ecstacy feest. De sfeer is prima, tot de gauntlet open scheurt en er een exploderend voorwerp doorheen wordt gegooid. Door een mage. Wij, de weerwolf en een groep van wat changelings blijken te zijn, worden bij DJ Syphon geroepen. Ze hoort de changelings uit en stuurt ze weg met de afspraak om uit te zoeken hoe een changeling artefact bij een mage (een marauder!) komt. Daarna vraagt ze of wij dit ook willen uitzoeken. En willen we één van haar leerlingen meenemen? Hannnibal (Smith, Sons of Ether) kijkt wantrouwig. "Is het geen tripper? Of ego-tripper?"
Syphon wijst op een jongeman die met een 'pop' geluid verschenen is. "Je kunt het ook aan hem zelf vragen."
De jongen ziet er spectaculair uit. Een capoueradanser op blote voeten die zich voorstelt als Torbellino. Wij stellen ons ook voor. Hannibal mompelt dat wij een ongeregeld zooitje zijn en dat deze Torbellino er prima bij past.

We vertrekken, maar voordat we goed en wel weg zijn, valt opeens de iPad van Virtual Adept n1c0 uit. De doordringende geur van gesmolten electronica stijgt er uit op. "Fuck!" roept N1c0.
We zien dat de lichten ook uitgaan. Opeens wordt Jannie (onze Verbena) tegen de muur gekwakt. Ze voelt dat iemand haar vast probeert5 te grijpen, maar ziet niets. Ze probeert zich los te rykken. dat lukt niet. Ze voelt twee armen die haar vasthouden. Afghanistan veteraan kapitein Max (Celestial Chorus) pakt zijn pistool en scant naar Forces-magie. Hij ziet niets. Hannibal voelt dat iets hem probeert op te tillen, maar kan zich losrukken. N1c) stopt een zuurtje in haar mond en probeert met Mind-magie naar wezens te scannen. Ze voelt iets vreemds en onbekends. Torbellino voorziet wat er gaat gebeuren en waarschuwt dat zij het volgende doelwit is. Hannibal mist zijn tegenstander, maar de Prime energie die hij gebruikt laat een lamp exploderen. N1c0 wordt inderdaad aangevallen, maar door de waarschuwing kan ze zich losrukken. Jannie voelt dat haar lichaam overgenomen wordt, haar vingers beginnen te trillen en krommen zich.
Max doet Spirit Touch. Hij ziet drie lintvormige geesten. Eentje heeft zich om Jannie gewikkeld. Het lijken spirits van elektriciteit. Die ene wil haar net een schok gaan geven. Jannie probeert Mind over Body te doen, maar faalt jammerlijk. De geest neemt haar hand over en slaat Max. Gelukkig kan Jannie totaal niet vechten. Max grijpt de geest vast.
N1c0 probeert de geest een EMP-schok te geven, maar ze kan hem niet vastpakken. Ook Torbellino schopt zó door hem heen. Hannibal probeert de geest te raken met Prime, maar mist ook. N1c0 wordt tegen de muur gekwakt en loopt een zere schouder op. Max voelt ook zijn vingers trekken. Ondanks zijn verweer wordt zijn lichaam ook overgenomen. Hij slaat naar Jannie maar mist – hij is meer een vuurwapenman. Max kan zijn hoofd nog wel gebruiken. Hij heeft zijn pistool vast, zijn focus voor Forces, en zijn pijp in zijn mond, het focus voor Spirit. Hij geeft de geest een flinke elektrische schok. Alleen hij hoort het gejammer.
De andere geest pint N1c0 tegen de muur. Ze laat haar EMP apparaatje vallen voordat de geest haar kan dwingen om het niet te gebruiken. Torbellino duikt er naar, maar de derde geest pint hem vast. Hannibal grijpt het ding en duwt het in Torbellino's handpalm, met de werkende kant vooruit. Dat vindt hij niet leuk! Opeens verdwijnen de geesten.

Torbellino kijkt krimpend van de pijn naar zijn hand. Jannie had eerder bij een (verder niet gelukte) spreuk in haar arm gekerfd. Ze wrijft wat bloed in zijn handpalm, prevelt er een spreuk over en de wonden genezen. De pijn gaat weg.
Max vertelt nog even wat hij precies gezien heeft. N1c0 inspecteert haar iPad. Die is alleen nog geschikt als dienblad. Hannibal biedt aan hem te repareren met wat Son of Ether verbeteringen.
"OK, maar vind je het niet erg als ik intussen een ipad 2 koop"
"Nee hoor, dan geef ik je straks een iPad 2.i."
Buiten kijkt Max of hij nog sporen van de spirits vindt. Ze zijn niet meer terug te vinden in de penumbra in elk geval. Hannibal laadt zijn beretta. Gelukkig is dit steegje erg onopvallend voor normale mensen.

OK. Wat doen we nu? Hoe beginnen we? Misschien kunnen we in facebook en zo naar het gezicht van de marauder zoeken. Torbellino maakt met Time en Correspondence ee goede afbeelding van hem. We zoeken een steegje met een openbaar wifi-punt. Zijn gezicht is totaal niet te vinden op het gewone-mensen-internet. Op zich is dat ook al informatie. Uitgebreid zoeken op het 'virtual adept net' is van hier af niet zo gemakkelijk. Misschien kunnen we zijn afbeelding tussen wat party pic's van het feest van vanavond smokkelen en er triggers op zetten voor als iemand ze gaat verwijderen? maar dat doet N1c0 liever niet in een steegje.Torbellino scant met Correspoindence. De man is niet op deze wereld. Max kijkt in de umbra, maar daar is hij ook niet. Hannibal begint aan de iPad te knutselen, ook dat werkt niet zo goed…

Wordt vervolgd.