Ver van het voormalig concentratiekamp mediteren de garou om 'gnosis' terug te krijgen. Daarna gaan we naar de steengroeve. Die heeft vanuit de steenput een aantal mijngangen die de bergwand invoeren. We volgen de sporen een van die gangen in. Die eindigt in een soort kathedraal-achtige ruimte. Tegen de achterwand staat een enorm blok graniet. Enig onderzoek wijst uit dat het blok vrij gemakkelijk verschoven kan worden (gemakkelijk voor een weerwolf, niet voor een gewoon mens). Daarachter vinden we een gang die een beetje omlaag loopt. De gang ruikt bedompt, naar wier en algen. De algen op de wand geven een groenig licht. De gang is heel erg lang. Volgens Otaktays apparaatje blijven we op aarde en we lopen in langzaam kleiner wordende spiraal naar een punt ver onder ons. Het licht wordt steeds helderder en de geur van zeewier, zout, algen en natte hond neemt steeds meer toe. Na een minuut of 20 komen we in een grote ruimte die helder verlicht wordt met grote bollen algen. Een groot blok steen is aan een zijde gepolijst en met zilver tot een spiegel gemaakt. Om de spiegel staan karakters in een oud garou schrift en aan weerszijden staan manshoge witte beelden van huilende wolven. Dit is pure weerwolvenmagie, puur Black Spiral want de magie zelf is gecorrumpeerd geraakt.

Dan horen we het geluid van voetstappen aankomen en gegrom. We verschuilen ons en dan zien we een groot groen half hond, half varaan wezen aan komen. Hij springt de ruimte in en tikt een steen voor de spiegel aan. Vanuit de spiegel steekt een black spiral weerwolf zijn bovenlijf in de ruimte, steekt zijn hand uit naar de varaan en trekt hem erdoorheen. Het valt op dat de garou helemaal droog was. Juan leest wat er rond de spiegel geschreven staat. Een aantal tekens zijn veranderd richting de Wyrm. Het is een beschrijving van het veilige realm van de White Howlers Black Spirals, een leerschool voor filosofie Wyrm. Hij krijgt een visioen van kraaienen zijn geest wordt meegevoerd naar het verleden. Daat ziet hij de laatste White Howler door het realm rennen, het is een nexus van doorgangen. Hij kiest er een en Juan ziet hem uit deze spiegel komen. Hij rent naar rechts en krast een lang verhaal in de muur. Dan pakt hij een zilveren daiklave en snijdt zijn eigen strot door. Daar houdt het visioen op. Juan maakt de muur schoon en vindt daar het verhaal: "Er werd een deur geopend waardoorheen een heel oude tovenaar kwam, doorweekt van kwaad zweet, die de White Howlers uitnodigde naar hem te komen om wijsheid en verlichting te leren. Het is een plot van de Wyrm. Of wordt de Wyrm misschien voor de gek gehouden door de oude man?" De tekst is oud, pre Galarius. Juan schat dat deze gebeurtenis rond 500 n.Chr. plaatsvond. Otaktay vindt een oeroud skelet. Dat zal de laatste White Howler zijn. Hij trekt zijn jasje uit en wikkelt de beenderen er eerbiedig in, waarbij hij zich bijna snijdt aan een vlijmscherp zilveren dolk.

Als we eerst door een realm van Black Spiral Dancers heen moeten voordat we bij het realm van Galarius komen, dat kunnen wij niet zelf. Dan hebben we een heel leger garou nodig. We keren terug naar boven. Hoe komen we zo snel mogelijk terug in New York? Zelfs over een maanbrug is het nog een enorme afstand. Jim bedenkt zich opeens iets. "Edna, kun jij de Glass Walkers bellen en vragen of ze ons kunnen komen ophalen met de Air Wolf?"
Ze krijgt Jet Fire aan de lijn en legt kort uit wat we willen en waarom. Ze kunnen er binnen een uurtje zijn.

Als we eenmaal weer boven zijn zien we inderdaad na een tijdje een helicopter uit de bergwand komen. Allerlei banes, wyrmgeesten, die er mee meeliften worden er afgeschoten en dan landt de chopper. Big Money, de theurg annex boordschutter hangt uit het luik en roept dat we snel moeten instappen. Als we binnen zijn stelt de piloot zich ook voor. Hij heet Mental en is ahroun. Edna kan met computers en vuurwapens omgaan, dus zij mag de andere geschutskoepel bedienen. Dan vliegt het apparaat weer de umbra in.

Het is hier enorm druk met banes. Ze moet er even inkomen, maar al snel schiet Edna net zo enthousiast banes neer als Big Money. Haar grote overwinning is een soort banedraak. Gelukkig vliegt de Air Wolf enorm snel. De Atlantische Oceaan glijdt onder ons. Hier is ook in de umbra niet veel te beleven. Jim vertelt ons verhaal. Na enige uren zien we de umbra skyline van New York naderen met de maanbrug onder de halve maan. We landen op het heliplatform van de Apple Store. Daar spreken we met de Glass Walkers af dat we voor morgenavond een moot bijeenroepen. Zij zullen er aan meewerken. We gaan naar de mootboom om de aankondiging er in te krassen en zien dat de oude convocaties alweer gewist zijn. De boomgeest houdt blijkbaar alleen courante aankondigingen aan. Na de moot geneest de boom weer.

Vervolgens gaan we langs bij de Elders in de bibliotheek. Een paar flessen drank, daar zijn ze blij mee. We vertellen ons hele verhaal. Juan vertelt ook over de laatste White Howler en Otaktay laat het gebeente zien.
"Dat verhaal blijft onder ons. Hebben jullie de botten ook aan de Glass Walkers laten zien?"
"Nee, maar we hebben ook dat deel van het verhaal wel verteld in de helicopter."
Jim stelt voor om hem te begraven in de dreamcairn. Dat vinden de Elders een goed idee en we moeten het meteen uitvoeren. "Zolang ze niet weten waar hij begraven is, kan niemand er mee aan de haal."
De Elders laten ons beloven dat we er behalve met hun nooit met iemand over zullen spreken. Dit komt in het deel van de Litanie dat alleen voor Elders bedoeld is. De lokatie van het graf mogen we alleen aan onze laatste erfgenaam of leerling vertellen. Maar we krijgen de volle eer voor het meebrengen van de beenderen en het vertellen van het verhaal van de Laatste White Howler. Dan gaan we naar het huis van Silabar en Otaktay mag de boekenkist van Morgan the Wise weer dragen. Het is zwaar, maar hij lacht er om en vertelt hoe hij het beeld van Thoth door Alexandria heeft gesjouwd.

In het huis van Silabar zijn de geesten erg beleefd tegen de Elders. De cockroach geest laat ons door en we komen bij de grot met de oeroude schilderingen. Otaktay en Jim veranderen hun handen in klauwen en beginnen een graf te delven. Onderwijl krast Morgan een tekst in een stenen tablet. De beenderen worden voorzichtig uit het leren jasje gehaald en samen met de zilveren dolk en de steen in een rode doek gewikkeld, en in het graf gelegd. De garou huilen voor de overledene. Daarna gooien we het graf dicht en Morgan slaat er met een van zijn stenen boeken op. De grond is weer hard en ziet er onverstoord uit. "Mocht hij weer uit het Silver Lake komen, dan weet hij waar hij moet zijn."

De volgende morgen komt de Wendigo antropoloog langs. Hij heeft het harnas van Jim gerepareerd en vertelt enthousiast over hoeveel hij heeft kunnen behouden van het oude harnas en de magische tekens. Hij komt naar de moot en zal voor Jim een Wendigo meenemen die hij mag uitdagen voor een gevecht om rang 3 te worden. Jim zegt dat we van de Elders een deel van wat we hebben meegemaakt niet mo
gen vertellen. De antropoloog heeft daar begrip voor en laat Jim alle stukken die niet voor de openbaarheid bestemd zijn, van de opname armband wissen.

Daarna bezoeken we Richard Burton. Gail doet open: "Hoi" Ze is nog niet helemaal toonbaar. Maar dat is niet iets waar weerwolven zich iets van aantrekken. In het lab staat nog steeds het stasis veld met de afgaande bom.
"We hebben een plek waar je die kunt laten afgaan."
Nadat we Burten en Gail de uitleg over Groxcexb2 Rosen geven, zegt ze "Geen wonder dat jullie garou zo over de rooie gaan als wij het hebben over gevallen mages."
Burton weet van de Karnakkianen. Hun vloot kan pas naar de onderwaterwereld als we weten waar in de umbra die te vinden is en daarvoor is een verkenningsmissie nodig. Als de doorgang in de basis van de White Howlers ligt, moeten we eerst die veroveren. Lekker makkelijk! Juan adviseert Otaktay om de gift Scent of Sight te leren, dan kan hij ook in Juans magische duisternis zien.
"Hebben jullie bij de Barabbi nog artefacten gevonden?" vraagt hij
"Ja, dat amulet om wonden te transfereren"
Gail vindt het maar een eng ding en Burton adviseert haar om maar even weg te gaan. Daarna zegt hij: "Al deze voorwerpen zijn typerend voor onze Tradities, maar er zit een zwart element in. Dat amulet is bijna helemaal zwart met een klein beetje Verbena en daarom is Gail er van overstuur. Ze herkent de magie, en de corruptie is erg verleidelijk. Die dobbelstenen zijn voor Entropie."
Hij denkt even na en vraagt: "Mag ik deze dingen onderzoeken om er achter te komen wat die zwarte sfeer is?"
Ja, dat vinden we wel goed. Daarna gaat het gesprek verder over de concrete details van de aanval op de Black Spiral Dancers. Als we hun wereld binnengaan, moeten we een manier hebben om te communiceren met het thuisfront. Burton haalt de Dreamspeaker Lachende Adelaar erbij. Die kan een fetisj-apparaatje leveren waarmee we door de umbra heen met Burton kunnen communiceren. Hij is goed in cross-over denken en samenwerken. Lachende Adelaar heeft een theorie dat nephandi geen echte magiers zijn. Daarvoor zijn ze te sterk. Hij denkt dat ze hun krachten hebben gekregen van demonen en dat ze dus ook echt andere krachten hebben dan van magiers, zoals die zwarte Sphere.