Nadat MaSi teruggekomen is uit de tombe, moeten we besluiten wat we als eerste gaan doen: de onderwereld in om de ziel van Claw te gaan zoeken, of de deathlord en Juggernaut aanpakken. We bedenken diverse manieren om de 10e Bolgia te bereiken. Als we via het shadowland waar Whitewall in dreigt te vallen gaan, dan zitten we met een lange reis door de onderwereld naar Stygia, waar alle deathlords hun paleizen hebben en waar de doorgang naar Oblivion is. We kunnen ook via de tunnels van de Hollow Mountain onder Gethamane die naar verluid met het eeuwig veranderende Labyrinth in contact zouden staan. Ma Si stelt voor om met onze speedboat de Styx af te zakken tot we bij Stygia zijn. Sluiers noemt een aantal tegenargumenten. Een heel belangrijk argument is dat Eye and Seven Despairs steeds machtiger wordt naarmate hij langer op Creation rondloopt. Terwijl de ziel van Diamondclaw in principe nergens heengaat.
Bull of the North zegt dat hij ons kan helpen als we de deathlord naar de poort van White Ram willen lokken. Een bezoekje aan Malpheas zal Eye niet uitschakelen, maar hem wel langdurig inconvenieren. Ster stelt voor om aan de infernalist-koning voor te stellen zijn deathlord en de onze tegen elkaar uit te spelen. Ze beide naar de poort lokken en die dan te openen zodat ze er allebei doorheen gezogen worden. Wel moeten we het snel genoeg weer kunnen sluiten want de demon Sachaverell, "He who knows the shape of things to come" en die als primordial ooit bekend stond als The Lidless Eye, zal zonder twijfel aan zien komen dat de poort geopend wordt en klaarstaan om er doorheen te komen. Om Eye naar IJsland te lokken, gaan we een spoor van roddels aanleggen. Eerst gaan we naar de twee spionnen van Iselsi, die de deathlord voor ons in de gaten houden. Wat ze ons vertellen over het lot van Warshaw is niet fraai: massale onderdrukking, armoede, de bouw van grote amfitheaters, twee deathknights, een deathlord die met zijn blote handen shadowlands kan crexc3xabren, de levende rijdende manse Juggernaut die Essence uit zijn omgeving kan opslorpen, alle dragonblooded zijn doodgemarteld en aan het shadowland geofferd. We spreken met ze af dat ze het gerucht zullen rondzaaien, dat er een solar in het Noorden was gesignaleerd die zijn tombe had bezocht en die daarna een abyssal heeft verslagen.
Daarna gaan we weer terug naar Skandinavixc3xab. In Gethamane gaat Dyjab een biertje drinken in een kroeg en hij vertelt over de rampzalige gebeurtenissen aan boord van het vrachtschip naar Porto Libre: Silent Walker die het schip overvalt, de passagier op weg naar IJsland die een anathema bleek te zijn, het gevecht tussen de twee monsters, het enige overlevende bemanningslid die nu verpleegd wordt in Porto Libre. De mensen zijn diep onder de indruk en we weten zeker dat het verhaal verder zal worden verteld.

We gaan op weg naar IJsland. Met onze orichalcum boot is het geen lange reis. Raine wil graag beter leren vechten en hij vraagt aan Sluiers of ze hem beter kan leren zwaardvechten. Dat wil ze graag, maar er moet wel wat tegenover staan. Hij belooft een week haar slaaf te zijn. Ze geeft hem een leren string om aan te trekken en haar eerste opdracht is om haar rug in te smeren. Ze speelt een spelletje met hem, niet gemeen maar om te kijken of er een match is. Hij weet niet hoe ver hij mag gaan, dus hij houdt zich maar in. Ster, die toch ook verliefd is op de mooie abyssal, lijkt het niet te deren. Hij lijdt aan ‘Clarity’, dat is een soort limit waar autochthonians emotieloos van worden.

In IJsland is het koud. Het is een land van schapen, schraal gras, hard mos en herders. Als we landinwaards trekken lopen we langs vulkanische stoombronnen. Een troepje ruige krijgers staart ons aan vanaf een stapel rotsen. Ze dragen huiden, hebben smalle gezichten met nogal grote tanden. Ze zijn pezig en gespierd en komen naar ons toe. Sommigen dragen dierenschedels als hoofdtooi. De geesten schreeuwen naar ons. Dyjabs charm Friend of all nations vertelt ons dat deze mensen door de koning van dit land zijn ingehuurd om de grenzen te bewaken. Maar het zijn kannibalen, dus als we niet duidelijk kunnen maken wie we zijn en wat we komen doen, dan zullen ze proberen ons aan te vallen en op te eten. We zijn exalts, dus dat gaat niet lukken maar we willen het liever voorkomen. Gelukkig spreekt Raine alle talen, dus teleurgesteld laten ze ons door. Uiteindelijk komen we aan bij een klein stadje met een groot paleis in het midden. Het lijkt een beetje op een romeins badhuis met noors snijwerk van door elkaar geweven diermotieven. In het stadje zijn looierijen en weverijen. Er wordt hier uitstekende wollen kleding verkocht, Kashmir. (Dit verwijst naar een misverstand. Kasmis wol komt inderdaad ook uit de Himalaya, maar de allerbeste kwaliteit komt hier vandaan.) Jammer genoeg hebben we geen geld. Voor Raine is dat geen bezwaar, hij jat gewoon een setje warme mooie kleding.
Het paleis heeft aan de voorzijde een koepel, daar staan een paar wachters met konische helmen. Ze hebben goede wapens en uitrustingen en behoren duidelijk tot een ander volk dan de groep die wij eerder waren tegen gekomen. Als we ons aanmelden en zeggen dat we voor een handelsvoorstel de koning wensen te spreken, wordt er een hofdame bijgeroepen, Ze draagt fraaie kashmir kleding. Ze hoort ons aan en besluit dat de koning wel even tijd voor ons heeft. Als we onze wapens achterlaten, mogen we haar volgen. Raine ‘vergeet’ een dolk in zijn laars, maar de wachters hebben hem door. We laten een indrukwekkende hoeveelheid magische en andere wapens achter. Dan gaat de dame ons voor. We lopen over een exercitieplein naar een prachtig wit binnenpaleis met beeldhouwwerk van in elkaar gestrengelde dierfiguren en witte vlaggen met een ramskop. Het voelt helemaal niet kwaadaardig. We gaan de trappen op en lopen door fraaie hallen. Het is warm en er komt stoom uit de vloer. In het centrum van het gebouw is een soort kerkzaal met eigenaardige godenbeelden (2). Alleen de kenner ziet dat dit net-niet-goden zijn, metslangenbenen en zo. Er is een cirkel ingelegd in de vloer en het meubilair van de zaal is voor mensen die er verstand van hebben herkenbaar als rituele voorwerpen. Maar we lopen nog een stukje verder. Een deur in het koor leidt naar de troonzaal, waar de koning in een wit jaden harnas op de troon zit. Achter hem staat zijn zoon in een zwart jaden pantser. Aan de wanden hangen witte tapijten met daarop een ramskop. De koning heet ons amicaal en hartelijk welkom in Gradafes IJsland en vraagt waar wij voor komen.

"Wij zijn een jonge handelsnatie en wij hebben een voorstel," begint Ster. Hij komt vrij snel terzake: "Onze noorderbuurman, Cesus Gustav, is door een Deathlord vermoord en zijn land is ingenomen. De deathlord heeft daarna Warshaw in een shadowland veranderd en we zijn bang dat wij de volgende zijn. Nu hebben wij vernomen dat u ervaring heeft in het omgaan met een deathlord als buurman." De koning maakt een gebaar dat kan worden geinterpreteerd als ‘de muren hebben oren’ en nodigt ons uit om een drankje te komen nuttigen in zijn prive vertrekken.
Daar is een zaaltje met met drie concentrische cirkels in een vierkant. Hier kunnen we vrijuit praten. Hij vertelt het laatste nieuws op deathlord gebied. De "Princess Magnifi
cent with Lips of Coral and Robes of Black Feathers" is toegewezen aan First and Forsaken Lion, en dat is de reden dat die laatste niet meer naar behoren functioneert. Hij is verliefd en zij ziet hem niet staan.
Ons plan om onze deathlord Eye And Seven Despairs en zijn Lover Clad In A Rayment Of Tears tegen elkaar uit te spelen, staat hem wel aan. En een poort naar Malpheas, ja dat zegt hem wel wat. "Stel dat zo’n poort geopend zou kunnen worden, hoe wil je ze er dan doorheen krijgen?"
Ster zegt: "Eye is geobsedeerd. Als hij denkt dat zijn laatste circle-mate hier is, dan komt hij zeker. We kunnen een spoor van roddels hierheen laten leiden."
De koning denkt mee. "De Lover heeft een heel klooster Immaculate Monks verleid en gecorrumpeerd, daarna heeft ze ze vermoord en tot geesten gemaakt zonder armen en benen, met een erectie waar ze al 400 jaar niets mee kunnen. Zo iemand is de Lover. Niet de vrolijkste van het stel, wel de mooiste, veel mooier nog dan jullie Sluiers. Ze is letterlijk verschrikkelijk mooi. Als er een andere deathlord hier komt, in wat zij als haar gebied beschouwt, zal ze zeker poolshoogte komen nemen. Het zal niet direct tot een conflict komen."
Dan vraagt hij: "Hoe weten jullie eigenlijk van die poort?"
"Wij hebben toegang tot heel oude kennis."
Daar neemt hij genoegen mee. De poort is al heel lang niet meer gebruikt. De koning weet wel hoe hij geopend kan worden, maar hij weet alleen niet waar die poort zich bevindt. Wel ergens in dit paleis.Op de vraag hoe het ding snel gesloten kan worden antwoordt hij: "Sluiten is simpel, verstoor de dingen die hem open houden. Een correct sluitingsritueel is natuurlijk beter, dan heb je geen residu magie."
En dan vraagt hij: "Maar waarom ik jullie zou vertrouwen?"
Hij wil een gezworen eed. En dat is iets waar je voor de rest van je leven aan vast zit.