We zijn onderweg naar Schiehallion. De alter ego van Ster had geadviseerd om zijn herinneringen met een anti-essence pijl te reactiveren. Dus Ma Si Tamuz houdt in de loop van een gesprek zoxc2xb4n pijl voor Ster zijn neus. Maar het ding alleen een beetje heen een weer wuiven, dat lijkt niet te werken. Er is misschien iets extra nodig om de mentale blokkades neer te halen. Ze geeft het op en vliegt samen met Claw voor ons uit om te verkennen. Dieper in de shadowlands wordt het veel onplezieriger dan we ons herinneren. Het is koud, onze botten doen pijn, de lucht is ijl en we horen het gefluister van geesten. De twee lunars voelen ijs afzetten op hun vleugels, Oe’al en Dyjab lopen tot hun middel door het kille moeraswater en voelen het zuigen van de modder. Alleen Ster heeft weinig last van de omgeving omdat hij op de vliegende sigaar zit en het harnas van de ghostblooded draagt. Dan voelen we de aanwezigheid van een heel sterke manse. We slaan een basiskamp op in een dorre boom en dan begint er een lange discussie over de veiligste manier om te verkennen. Uiteindelijk vliegen Ma Si en Claw verder. Ze zien een aarden wal oprijzen vanuit het moeras, met in het Oosten een stenen gedeelte. Dichterbij blijkt de wal voornamelijk te bestaan uit skeletten, stukken vlees en enorme maden. Hij is niet erg stijl, zo’n 20 meter hoog en er patrouilleren zombies en intelligente ondoden. Hier leeft niets meer. Ze gaan wat hoger vliegen, maar niet te hoog, want door de mist zien ze maar een kleine 100 meter ver. De wal omgeeft Schiehallion in een ovaal op een afstand van 300 tot 400 meter. Binnen de wal liggen vier legerkampen met ieder minstens 100 geharnaste en bewapende ondode krijgers, en vele constructs zoals laddergeraamtes en andere gruwelen. En het kasteel zelf is enorm uitgebreid. De poort in de wal is groot enoeg om Juggernaut door te laten, maar hij zou niet in een van de gebouwen passen. Dus de magische cirkel of andere doorgang maar de onderwereld, is waarschijnlijk in de buitenlucht. De plek is ook veel sterker geworden. Hij is nu vergelijkbaar in kracht met de Imperial Mountain. Claw brengt het gebied in kaart en gaat wat lager vliegen om de troepen beter te bekijken. Een figuur in een zwart harnas, het is niet te zien of het een man of een vrouw is, werpt een chakram die Claw gemakkelijk ontwijkt. Maar die manoeuvre is op zich al verdacht genoeg: een levende vogel, die het wapen van een abyssal kan ontwijken? Da’s bijzonder! Het was gelukkig niet de essence die Claw weg gaf. Maar de geharnaste slaat toch alarm. En de twee Lunars vliegen schielijk terug naar het kamp om verslag te doen. Raine is in de verleiding om in te breken en de 5-dot heartstone van Schiehallion te gaan zoeken. Ster is er voor om het fort te vernietigen en Oe’al herinnert ons aan het visien van Ef, de siderial van Mos Kovia: Creation wordt aangevallen, en aan de mededeling van Sagramatha dat er een nieuwe deathlord is opgestaan. Hij wil weten wie de nieuwe deathlord is, wat hij kan en of er nog meer zijn. Een aanval, inbreken of nog een verkenningsmissie zou te gevaarlijk worden, nu er alarm geslagen is. En wellicht heeft iemand anders deze informatie ook. Een magistraat bijvoorbeeld, of die agent die we van zijn vliegtuigje hebben beroofd.

We keren op onze weg om en gaan op zoek naar de witte jongen. Hij ligt nog waar we hem hebben achtergelaten. Maar hij ziet er verbazend gezond uit, hij is bezig zijn boeien losser te maken en praat wat met de geesten om hem heen. Als hij ons ziet, zegt hij sarcastisch: "Komen jullie het werk afmaken?"
"Nee, we willen informatie." Hij wil pas praten als Dyjab hem gerust weet te stellen. "Als jij ons vertelt wat we willen weten, beloven we je los te maken, je spullen terug te geven en je te laten gaan."
Dan begint de jongen te vertellen: "Ik heet Agis en ben 17 jaar oud. Deze baan heb ik pas een paar weken. Daarvoor was ik een gewone ghostblooded boerenjongen in een dorpje hier in de buurt. Maar sinds het nieuwe regime is het hier een stuk beter. De nieuwe baas heeft visie. Er is meer hixc3xabrarchie. De geesten hebben het hier natuurlijk allang veel beter dan de levenden, ze staan op een voetstuk. Maar nu staan de ghostblooded ook boven de gewone mensen en de abyssals staan daar nog boven, vlak onder de Heer. Winter’s Last Refuge heeft wel concurrentie gekregen van twee nieuwe abyssals: Blood Scavenger, die over informatievergaring gaat en generaal Scar of Uproar. Aan necromancers is er de heer zelf en nog een andere die schijnbaar nog moet terugkomen van een missie."
Dyjab maakt de boeien los en Ster geeft de jongen zijn uitrusting terug. We bieden hem aan om mee te komen naar Porto Libre. Dat wil hij met de geesten overleggen. Hij gaat met de spoken van zijn opa, zijn oma en zijn dode broertje praten. Raine vraagt aan zijn moeder of ze ook met de geesten van Agis familie wil spreken. Na overleg adviseren de spoken hem om met ons mee te gaan. Iedereen is hier dood aan het gaan, dan is er binnenkort ook niemand meer om offers te brengen. Hij zegt: "De naam van de deathlord hier is Eye and Seven Despairs. Ik ga met jullie mee, als mijn familie ook mee kan, zowel de levenden als de doden." Dat is goed. We gaan mee naar zijn huis. Zonder moeite ontlopen we de officials in zijn dorpje. Dan maken we kennis met Agis’ moeder en haar echtgenoot (Agis’ dode vader was haar eerste man), zijn zus en de zombiekat. We vertrekken met z’n allen naar Porto Libre.

Op een nacht hebben we kamp opgeslagen ergens in Frankrijk. De maan is halfvol. Een zilveren vrouw, onbeschrijflijk indrukwekkend, komt naar ons toe. Ze zegt tegen Ma Si: "Ik heb je boodschap gekregen, maar ik zie dat je er al mee bezig bent."
Dan legt ze haar hand op het voorhoofd van Agis en exalteert hem. "Je naam is White Howler. En nou is hij jullie verantwoordelijkheid. Zorg goed voor hem!"
"Luna," zegt Ster "Voor u weggaat is er nog iets dat u moet weten. De Onderwereld is Autochthon binnengevallen."   
"Ze zijn daar al weer weg. En Autochthon leeft nog. Jij bent hier de exalt, dus jij kunt het oplossen."
"Dat was de informatie die ik nodig had, dank U wel."
Dan vraagt Ma Si Tamuz naar de verloren kastes. "Dat maakt nu niet uit," antwoordt haar godin, "maar als je ze wilt herstellen, wordt het een Exalted queeste. Je moet je de oude rites terugvinden, dit krijg je niet gratis. Zoek een oude Solar of Lunar tombe, of de essence van een solar of lunar die het zich zou kunnen herinneren. Zoals de tovenares Samea." Ze legt wel uit wat nou het verschil is tussen wassende of afnemende maan en de vijf schijngestaltes.
"En ik, ben ik een theurg?" vraagt Ma Si.
"Op dit moment ben je exact wat ze je gemaakt hebben."
Dan vraagt Ma Si naar haar kind.
"Zou je dat niet liever aan Gaia overlaten?"
"Ik ben bang dat het een monster wordt."
"De onderwereld en de Wyld kan ik niet manipuleren. Maar ik b
en wel blij dat je een Dragon Blooded beschermt! Zorg goed voor ze, ze hebben alleen maar betere leiders nodig!"
Claw vraagt: "Kunt u mij in contact brengen met Veruniba?"
"Voor toegang tot Yu Shan heb je geen Solar nodig. Je bent exalt." En ze gaat door met uit te leggen dat de Usurpatie nooit gelukt zou zijn, en de Solars niet zouden zijn gevallen, als de Lunars hun werk hadden gedaan.
"Maar waarom heeft Sol niet ingegrepen?" vraagt Ster.
"Sol is depressief, de wereld hangt van depressie aan elkaar. De Solars hebben zich van hem afgekeerd niet andersom, en hij zoekt nu afleiding in de Games of Divinity."
"En kunt u me helpen om toegang te krijgen tot de geliefde van Autochthon?" vraagt Ster
"Jij bent de exalt. Los het op."
"Nou, ik ben zo’n soort exalt dat hulpmiddelen gebruikt. Informatie is een hulpmiddel."
Luna lacht. "Als ik je direct steun en toegang geef, dan valt dat op. Maar Yu Shan heeft geheime gangen, achterdeuren en tunnels. Er is een soort onderwereld. Doe er je voordeel mee."
Dan neemt Dyjab het woord. Hij vraagt of hij haar zegen kan krijgen zodat hij zonder gevaar naar Leviathan kan en de Moot kan bijwonen.
"Leviathan is een tragisch geval. Hij zwelgt in liefdesverdriet en hij heeft doorom zijn eigen vloot naar de kelder gejaagd. Hij moet weer eens bidden! En Dragon Blooded moeten niet bij een moot zijn, die zijn voor Lunars al gevaarlijk. Als je ze iets te zeggen hebt, moet een Elder of een van de organisatoren zeggen dat jullie onder het Elysium staan."
Raine vraagt: "Weet u waar ik de perzikenboom van onsterfelijkheid vinden kan?"
"Jij bent de exalt. Dat kun je zelf uitzoeken," zegt ze.
En dan vraagt Claw hoe de moot zal reageren op het verhaal dat hij zijn ziel deelt met een abyssal.
"Lunars rexc3xafncarneren, dus dat je de dood hebt ontlopen zal je negatieve renown opleveren. Maar het was de meest wijze optie en wat je daarna met je leven hebt gedaan, weegt daar ruimschoots tegenop. Maar kijk uit, je ziel uitleveren aan Malpheas … vraag maar aan Grendel of dat een goed idee is. Ik ga nu. Zorg goed voor White Howler!" en met die woorden verdwijnt de godin.

De kersverse lunar trekt zijn kleren van zijn lijf en rent het bos in. Het verbaast niemand dat de lokale wolf zijn eerste prooi is. De eerste vorm van White Howler is een schitterende sneeuwwitte wolf. Zijn tell is dat hij in al zijn vormen spierwit zal zijn. De rest van de reis verloopt zonder opvallende gebeurtenissen. Diamondclaw ontfermt zich over White en leert hem de basisbeginselen van het Lunar bestaan. Zijn familie vindt het echter verschrikkelijk dat hij anathema is geworden. En ze zorgen ervoor dat we  allemaal nachtmerries krijgen waar we schreeuwend uit wakker worden. (Maar Ster had dat al. De spoken schrikken zelfs een beetje als ze bij hem kijken wat er speelt.)

Eindelijk komen we aan in Porto Libre. White Howler schrikt als hij Sluiers ziet, want hij kent haar als de verschrikkelijke Abyssal necromancer. Maar als blijkt dat ze geen enkele behoefte heeft om terug te gaan naar Schiehallion, trekt hij bij. We vertellen haar wie de Death Lord is. Eye and Seven Despairs, ja die kent ze wel. Het was een heel jonge solar die vlak voor de usurpatie zelfmoord heeft gepleegd omdat zijn eigen Solar Circle hem zo vreselijk gepest heeft. Ze beschrijft een paar van de folteringen en dan begrijpen we waar zijn titel vandaan komt. Als Deathlord is hij nu bezig zijn oude Circle te corrumperen en tot abyssals om te vormen. Hij mist er nog xc3xa9xc3xa9n en daar is hij actief naar op zoek. Het zal een nog redelijk jonge solar zijn. Omdat Eye nog maar een kind was toen hij stierf, is hij erg wispelturig. Dat is zijn zwakke kant. Hij is bezig met het xc3xa9xc3xa9n en laat het vallen voor iets anders. Verder vertelt ze wat de Deathlords zijn. Zij waren de eerste gevallen solars, die van de Neverborn goddelijke krachten hebben gekregen. Goden maken exalts, maar Primordials maken goden. De First and Forsaken Lion was de eerste gevallen solar en hij werd de eerste Deathlord. Een muur van levend vlees maken, dat doet hij met een handbeweging. En Juggernaut omvormen tot een levende Manse die waar hij ook gaat Essence uit de omgeving kan opzuigen, dat is ook doenbaar voor een Deathlord. De latere Abyssals zijn geen goden meer, maar omgevormde Solars.

Raine wil zijn vijfde dot occult leren van Sluiers, maar zij heeft het daar moeilijk mee. Hij is een dief, geen occultist. Pas als hij uitlegt dat hij het alleen maar nodig heeft voor de charm All Encompassing Sorcerors Sight, wil ze het hem leren.
Ster gaat naar Sara. Hij vindt haar in de dojo, waar ze bezig is met een solar meisje. Ster legt uit dat hij zijn verloren Martial Arts weer wil leren. Dat is goed. Sara is ook zijn sifu, dus hij mag mee trainen. De solar wordt ook in de Tiger Style ingewijd. Na de training praten ze nog wat over de deathlord. Zij weet dat Eye op zoek is naar een oude solar tombe en dat hij Warshaw al heeft ingenomen. Ook vertelt ze dat er altijd maar een handjevol Siderials op Creation zijn.

Ze worden onderbroken door een jonge DragonKing. Er staat namelijk iemand aan de poort die asiel wil aanvragen. De anderen zijn al bij de poort. Voor de poort staat een oude bekende: Winter’s Last Refuge op zijn nachtmerrie. Hij heeft het helemaal gehad met Eye and Seven Despairs. Met de kinderachtige manier waarop hij zijn abyssals gebruikt, onderdrukt, manipuleert en zelfs martelt. Hij kon tenminste weg, want hij is in dienst van de First and Forsaken Lion en hij valt daarom zelfs onder een andere Neverborn. De Lion dient "He Who Holds In Thrall" en Eye dient "The Abhorrence Of Life". Een voorbeeld: Winter’s moest zijn fort verlaten en mee gaan naar Warshaw, en de generaal moest achterblijven in Schiehallion. Eye hoopte zo de generaal jaloers op Winter’s te maken. Ook is hij het niet eens met de mensenoffers. Van de oude staf is alleen Leon nog in leven. Warshaw is nu een shadowland en de solar tombe is niet gevonden. Ster vraagt wat hij afweet van Juggernaut.
"Ik had onderweg naar Warshaw een kamer in Juggernaut. Met hulp van Eye and Seven Despairs kan hij over water rijden, maar zijn zwakke punt is toch zijn enorme gewicht. Zonder de Deathlord is hij gebonden aan vast terrein. Juggernaut is saai en voorspelbaar, fantasieloos, conservatief en vasthoudend. Hij heeft geen greintje militair inzicht. Ik mag die man niet."

Hij wijst er op dat we hem dit asiel niet kunnen weigeren zonder onze geloofwaardigheid te verliezen als vrijstad voor alle exalts. Dat is waar. Maar we merken op dat als zijn Deathlord hem opdraagt om zijn gastheer te vermoorden, hij het zal doen. Kijk maar naar Gustav Cesus. Gelukkig heeft Winter’s een groot eergevoel en hij belooft om zijn asielaanvraag formeel in te trekken wanneer hij de opdracht krijgt zich tegen ons te keren.
"Hoe komt iemand er toe om Abyssal te worden?" vraagt Ster.
"Soms heb je geen keus. En soms ben je gewoon zielig, zoals Eye and Seven Despairs."
Als het asiel geregeld is, moeten we onderdak voor hem en zijn enge nachtmerrie regelen. Zelf wil hij het liever bij
de zombies gehuisvest worden dan bij de levenden, want hij heeft nogal last van resonance. Hij denkt niet dat het nuttig is om bekend te maken dat Gustav Cesus gevallen is. "De vernietiging van Schiehallion is een exalted Life Quest. Er zijn daar drie exalts geweven in het vage plot van hun deathlord. De Wyld Hunt kan dat niet aan. Die gaan daar xc3xa9xc3xa9n keer kijken, worden vreselijk gemarteld en dan gaan ze geen tweede keer kijken."

Ma Si Tamuz wil nog Sapphire Countermagic leren van Sara. Die weet niet zeker of het wel een goed idee is om spreuken van de Tweede Cirkel te leren aan iemand die daar zo onvoorzichtig mee omgaat. "Je hebt de Cantata of Empty Voices aan de Dragon Kings geleerd. Je weet niet hoeveel moeite het indertijd heeft gekost om daar van af te komen! Nu is die vervloekte spreuk weer terug in Creation." Ma Si belooft in de toekomst voorzichtiger te zijn, en Countermagic kan op zich weinig kwaad dus ze mag hem leren.