Na een reis van zeven uur zijn we gisteren aangekomen in Olympia, een piepklein dorpje op de Peloponnesos dat is ontstaan voor de toeristen die de ruxc3xafnes van het oude Olympische heiligdom komen bezoeken. Het dorpje bestaat uit twee straten met hotels, restaurantjes, musea en heel veel souvenir winkels. We logeren in het Kronio hotel. Vandaag hebben we dus het oude Olympische stadium bezocht. Hier zien we een klas Duitse scholieren de dubbele stadia rennen in het originele Olympische stadium:
Dit is het oudste gebouw, de tempel van Hera:
En dit is wat er over is van een van de zeven wereldwonderen, de tempel van Zeus.
En hier staat Inez bij een pilaar:
Er staat nog veel en veel meer. Maar foto’s van ruxc3xafnes lijken allemaal op elkaar. En je krijgt de sfeer van zo’n hele site nooit op een weblog.
Nadien zijn we naar het museum gegaan. Er lag namelijk ongelooflijk veel in de grond. Rondom het altaar van Zeus (dat zelf niet is teruggevonden) zijn duizenden offergiften gevonden in de asberg:
Ik heb persoonlijk het vermoeden dat de asberg zelf het altaar was. Ook staan hier een aantal van de prachtige beelden die teruggevonden zijn. Nike:
Hermes:
Pan (party on, dude!):
En hier is een van de meer dan drieduizend beelden van de winnaars van de spelen. Winnaars kregen namelijk het recht om aan de rechterzijde van de processieweg naar het stadium een beeld van zichzelf neer te zetten. (Aan de linkerzijde stonden de valsspelers. In de hele 1200 jaar van de geschreven geschiedenis van de oude spelen waren dat er 16. Zij werden gedwongen te betalen voor een bronzen beeld van Zeus met daarop hun naam, die van hun vader en die van hun stad. Een enorme schande voor familie en vaderland en uiterst kostbaar.)
En verder liggen er tientallen wapenrustingen, een stormram, urnen en vaatwerk, voorwerpen uit het dagelijks leven, beeldengroepen enzovoorts enzovoorts. Het een nog mooier dan het ander. Het museum is serieus de moeite waard.
Die Duitse scholieren liepen wel de afstand voor vrouwen en niet die voor mannen.
Er liggen namelijk twee eindstrepen, eentje op 500 voeten (van Hercules) en eentje op 600.
@ Inez > Maar ze liepen wel heen-en-terug, dus een dubbele stadion.