We zijn inmiddels alweer een maand van huis. In de tempel van de Rijzende Zon overleggen we wat we gaan doen. Dyjab neemt contact op met met Oe’al. Die vertelt dat het thuis een ware volksverhuizing is. Verhalen over magische artefacten hebben Porto Libre faam bezorgd en dat heeft inmiddels al zo’n duizend nieuwe mensen aangetrokken. Hij heeft een sociale dienst moeten instellen en belastingen. 10 Dragon King tovenaars zijn hem komen helpen. De stadsmuur is inmiddels af. Er komen nu ook studenten naar de tovenaarsacademie, dus er zijn dringend boeken nodig. Verder voorziet hij problemen met de Dragonblooded, dus adviseert hij ons om op korte termijn terug naar huis te komen en bondgenoten te gaan zoeken in het Zuiden.
Sara, de Siderial die deze tempel leidt, is wel benieuwd naar onze stad en ze is bereid ons te helpen met de reis daarnaartoe. Ook kan ze een aantal boeken over magie leveren voor onze academie. Met een magisch ritueel opent ze vanuit de tempel een doorgang naar Porto Libre. We zien poorten en dubbele stadsmuren, met rijen mensen er voor. We stappen door de poort en komen aan op het grote tempelplein. Tot onze verbazing zien we het paleis van het Heptagram naast het plein staan. Steenhouwers zijn met kristallen hamers en vreemde organische Dragon King werktuigen in de weer. Er lopen torenhoge bouwrobots uit Autochthonia rond te sjouwen met gigantische steenblokken. Sara is onder de indruk.
Oe’al begroet ons. Hij heeft al die nieuwe mensen maar aan het werk gezet en nadat de muren af waren, was het hierheen halen en in elkaar zetten van het paleis wel een leuk werkgelegenheidsproject. Bij het inspecteren, blijkt dat de Dragon Kings de muren meer vanuit de esthetica hebben gebouwd dan met praktische kennis van verdedigingswerken. Diamondclaw brengt daarom wat verbeteringen aan. Hij laat wat poorten verplaatst en er wordt een gracht gegraven tussen de binnenmuur en de buitenmuur.
Ster en Raine gaan even op en neer naar Mos Kovia. Raine haalt de schatting op en Ster haalt bij de smid zijn harnas op. Daarna informeert hij bij de handelares in artefacten waar de Mountain Folk gezien zijn. Die weet te vertellen dat haar contact ze in de Oeral heeft gezien.
Dyjab maakt van de tijd gebruik om zijn tattoo wat beter te bestuderen. Het is een vreemd ding, want hij zit niet altijd op dezelfde plaats! Je ziet hem nooit bewegen, maar de draak verandert soms van plek en houding. In meditatie spreekt hijtegen Dyjab. Het is een afbeelding van de draak Mela die Dyjab waarschuwt dat hij zich niet teveel met details moet bezighouden. Het is tijd om een draak te wekken. En Dyjab heeft een slecht gevoel bij het Noorden, er zijn zorgen over het weer en er komt een kwaadaardige invloed vanuit Zuid Amerika.
Als iedereen weer bij elkaar is, gaan we naar Marokko. Naar Dyjab’s moeder. We laten de paarden achter bij Gibraltar en steken op een drijvend kristal over. Van daar lopen we. Om niet op te vallen, gaan de lunars in dierengedaante, Silverclaw als tijger en Ma Si als muisje. Raine doet zich voor als dienaar van Dyjab en Ster pretendeert dat hij God Blooded is. Marokko is een mooi groen land geworden, vredig, met veel handelssteden. We zijn nu in V’neef gebied en passeren kloosters met trainende vechtmonniken, een House of Bells in aanbouw en een Cloister of Wisdom. Dan komen we aan in Marrakesj, een onoverzichtelijke wirwar van straatjes en stegen waar Dyjab prima de weg kent. Hij is er tenslotte opgegroeid. Bij het paleis van zijn moeder, worden Dyjab en Ster uitgenodigd voor een kopje thee in de zomertuin. Raine wordt als bediende naar de keuken gestuurd om de thee te halen. Er komt een jongen aangerend die Dyjabs om de nek valt, het is zijn jongere broertje Steef. Ster vindt hem meteen aardig en ze raken in gesprek. De jongen blijkt net gexc3xabxalteerd te zijn en kan nog niet zo goed met zijn krachten omgaan. Hij vraagt wat Ster doet. Die antwoordt dat hij net sorcery heeft geleerd, maar nog geen spreuken kent. Steef vindt sorcery maar niks, hij wil naar de krijgsacademie.
Dan komt Moeder. Ze is een schitterende, zeer gedistingeerde roodharige dame. Eerst wil ze weten wie Ster is. Hij stelt zich voor als God Blooded en op de vraag of zijn vader een belangrijke god is, antwoordt hij "Nee, niet echt". Dan begint ze Dyjab te grillen over wat hij de afgelopen vijf jaar heeft gedaan. Maar als ze hoort over Porto Libre, handelscontacten met de verboden stad Mos Kovia en met de Lintha piraten, trekt ze bij.
"Dus het kan zijn dat jouw handelswaar door piraten gestolen is van huis Peleps?"
"Dat is niet uit te sluiten, nee."
"Ik ben trots op je!"
Als het ijs gebroken is, vertelt ze over de politieke ontwikkelingen van de laatste tijd. Dyjab moet nodig trouwen. Dat is goed voor de familie. Want huis Katak heeft een groot leger en is geallieerd aan huis Ledaal en huis Mnemon is de troonpretendent. Huis Iselsi is daarentegen zwaar in de verdrukking. Die zijn verslagen door de farao en die heeft hun gebied en het All-Seeing Eye ingepikt. Zij zijn de woestein ingedreven en daar zijn ze bijna uitgestorven, alleen in Albanixc3xab is nog een buitenpost van ze. Aan het einde van het gesprek zijn Moeder en Steef op de hoogte van het bestaan van Dragon Kings, de handelscontracten die we al hebben gesloten en dat we op demonen jagen. Ze is trots dat haar zoon geen nietsnut bleek te zijn en ze biedt ons de protectie van Huis V’neef aan. In ruil voor een handelscontract natuurlijk. We krijgen een aantal groene ibissen mee om contact te houden. Dan gaan we slapen. Voor het eerst in vijf jaar slaapt Dyjab weer in zijn eigen bed, Ster krijgt een logeerkamer, maar Raine en de dieren moeten naar de stallen. Diamondclaw plant onderweg nog een geurvlaggetje op een beeld van de Keizerin.
De volgende dag neemt Steef Ster mee naar zijn knutselhok. Ster vertelt enthousiast dat dit iets is waar je sorcery ook voor kunt gebruiken. Hij laat zijn lichtzwaard zien en een paar van zijn gadgets. Dan vertelt hij dat je als sorcerer-engineer leert hoe je deze dingen zelf kan maken. Hij bouwt een meccano robotje voor Steef en doet voor hoe je die met een beetje essence tot leven brengt. Steef blijkt een natuurtalent te zijn, want hij kan het meteen nadoen.
Terwijl de jongens met hun bionicles spelen en Dyjab met zijn zus Titania praat, die niet zoo onder de indruk is als haar moeder, gaan Raine en de lunars op onderzoek uit. Ze vinden een kluisdeur. Die moet natuurlijk open. Raine krijgt hem open, maar er landt daarbij een gifpijltje in zijn hand. In een soort schatkamer vinden ze nog meer groene ibissen, jaden scarabeexc3xabn en andere magitech artefacten. Ze drukken een ibis, vier zweefstenen en een jaden kruik achterover. Daarna wordt Dyjab gewaarschuwd. Hij herinnert zich dat zijn moeder antigif in haar slaapvertrek bewaart, dus Raine wordt ontgiftigd. Maar dan is het toch wel tijd om te vertrekken. We nemen ons voor om hierna naar Albanixc3xab te gaan, om te kijken of we Huis Iselsi aan onze kant kunnen krijgen.
Nee, Raine en de tijger hebben op mijn kamer geslapen. Ik wil mijn persoonlijke bediende wel bij de hand hebben!
Da’s wel zo veilig in verband met ontdekking. En ik wilde hem het gecommandeer zoveel mogelijk besparen. Ook wel zo veilig, stel je voor dat hij zijn geduld verliest!
Nog afgezien van het feit dat xc3¡ls ik hem even los laat rondlopen, hij direct mijn familie gaat beroven. Ik moet nog even inschatten of er nog aan damage control gedaan moet worden.
Er is veel gebeurd, veel weer op een rijtje gezet (al gaat dit wel ten koste van storytel-details). Mooi.
Er is dus nu eigenlijk niets meer wat ons nog in de weg staat van avonturen! 🙂
Damage control???
Dat is toch een aantal schedels aan de collectie toevoegen en met een tevreden gevoel huiswaarts keren? Of in een episch gevecht ten onder gaan?
Mis ik hier iets of zijn jullie echt het pad van eer en glorie uit het oog verloren.
Waar zijn de eer en de glorie, als je steelt van de moeder van je eedbroeder? Waar je nota bene te gast bent! Hoe zouden jullie het vinden als ik bij Raine’s vader inbrak en zijn pastamachine jatte?
De wetten van gastvrijheid zullen in Creation vast anders zijn dan bij mij thuis. Maar in Autochthonia stelen zelfs de armste lumpen niet van hun gastheer. Damage control is hier wel aan de orde.
Ik ben er even niet bij en het gaat alweer mis…kortom: iemand nodigd je uit binnen zijn/haar huis, heet je welkom en dat wordt beloond door ongevraagd dingen mee te nemen. Dit is diplomatisch geformuleerd, er had ook kunnen staan: door de jatten ????
Hmmm…weinig eer, en vooral wenig stijl
En dan bedenk ik nog iets … Dyjab’s mamma is niet zomaar iemand, ze is een van de kandidaten voor de keizerlijke troon. Dus als we ook maar de geringste ambitie hebben om iets in de staatspropaganda ten opzichte van ‘anathema’ te veranderen, dan is het beter om Dyjabs familie over te halen naar onze kant. Misschien willen we in de toekomst mevrouw V’neef wel op de troon helpen.
‘Damage control’ inderdaad. Wat denken jullie van: “Lieve moeder, uw beveiliging heeft nog een paar gaatjes. Laat mijn expert u een paar suggesties aan de hand doen.”
Als ik er even voor ga zitten bedenk ik wel een bloemrijke formulering.
Hadden we nog wat van de houten staafjes van de Dragon Kings? Die zouden een mooie goedmaak-gift kunnen zijn voor een Wood-type Dragonblooded.
Als het goed is hadden we er nog wel een paar. Van een dergelijk geschenk V’Neef idd wel blij worden en het geeft meer dan woorden aan wat er te halen is bij ‘andere exalts’
Ou’Al, dat dacht ik ook ja.
Het geeft een persoonlijk tintje – vanwege het hout -, het is exclusief xc3xa9n het geeft hen een voorproefje van ons assortiment.
Ik heb er nog even over gedacht, maar het laten bezorgen door een zombie (die ze dan mogen houden) lijkt me toch niet zo kies. Dan ziet het hele cadeau er toch weer wat minder verzorgd uit.
[knipoog]
Zombies? tja…misschien kunnen wie die ook in een geschenk verpakking doen?
Anders zou ik het gewoon afgeven als ‘thuis komst geschenk’ als je weggaat 🙂 …
Of heb je ze niet bij je….? *gaat zoeken in het magazijn*