Even wat achtergond informatie over de wereld van Leven Vuur en Levend Metaal.

Toen de Spanjaarden kwamen, was het grote Inca rijk ten dodeopgeschreven. Diopos, de smid van de lokale goden, zag dit aankomen en hijmaakte een plan om de kinderen van zijn volk te redden. Honderden jaren eerderhad hij een deal gesloten met de onsterfelijke Utnapishtim die hem toegang gaftot de wereld van Levend Vuur en Levend Metaal. Deze wereld is anders dan demeeste werelden. Hoe hoger je komt, hoe dichter je bij de zon bent, en hoeheter het er is. De hoogste bergtoppen zijn van wolfram en diamant. De wolkenzijn van metaaldamp. In de bergen regent het zilver en op de hellingen groeienbloemen van levend metaal. Als dank gaf de smid hem het prototype van eenkostuum dat de drager koel houdt en de lucht filtert, in de vorm van een goudenuitrusting voor een Azteekse adelaarsridder.

Jaren werkte hij daar in het geheim op een plek waar hetvoor mensen net uit te houden is. Het water is er heet, maar vloeibaar, en delucht kan ingeademd worden zonder vergiftigd te worden. Hij maakte een zevenhoekigestad, groot genoeg voor 100.000 man en omgeven door landerijen met grond van deAarde, waar voor 100.000 mensen voedsel zou kunnen worden verbouwd. Om de grondstaan ijzeren muren met beschermende runen en de enige toegang is over derivier. En hij maakte beschermende kostuums, gelijk aan die hij aan Utnapishtimhad gegeven: 5000 adelaars en 5000 jaguars in maten voor kinderen van 5 tot 15.In het midden van de stad richtte hij een piramide op, met daarin een doorgangnaar de Aarde. Helaas kwam die doorgang uit in Amsterdam en niet in Mexico.Vanuit de zonnetempel in Mexico maakte hij toen een doorgang naar de wereld vanLevend Vuur en Levend Metaal. Deze kwam uit op een klein eilandje vlak uit dekust van de bevroren zee. Dat was goed genoeg.

Toen de Spanjaarden kwamen, verzamelde Diopos 10.000kinderen en 1.000 volwassenen om voor de kinderen te zorgen. Hij leidde hendoor het portaal en door de vreselijke koude van de laaggelegen gebieden vanhun nieuwe wereld, naar de glorieuze stad die hij voor hen had opgericht. Devolwassenen kregen de opdracht de velden te bewerken en vruchtbaar te zijn. 5000kinderen werden adelaar en 5000 werden jaguar en ze werden opgeleid om de stadte beschermen tegen de vuurgeesten en de ijzeren reuzen. Als ze volwassenwerden moesten ze het land gaan verbouwen en nieuwe kinderen namen hun takenover.

De god had een zwakheid, net als alle demonen moest hij in hetlichaam van een kind leven. Dus iedere tien jaar, als zijn lichaam 15 werd,offerde het volk een jongetje van 5. Hij wurgde het kindje met zijn eigenhanden en als het de laatste adem uitblies ging hij over. De oudere jongenstierf en het kleintje was de nieuwe god. De mensen waren aan dit ritueelgewend, mensenoffers waren de normaalste zaak van de wereld voor Azteken. MaarDiopos vond het vreselijk dat er iedere tien jaar een kind voor hem moeststerven. Hij raakte geobsedeerd door het idee van de eeuwige jeugd en begon teexperimenteren. Na vele mislukte pogingen had hij een proces ontworpen dat allelichaamsprocessen kon stopzetten. Hij maakte twee ingewikkelde kostuums vanedele metalen die als een harnas het lichaam van een kind helemaal omhulden. Zegaven de bescherming tegen hitte die de adelaars en de jaguars hadden, endaarbij bevatten ze de runen van zijn nieuwe proces. Deze harnassen gaf hij aantwee van zijn dapperste krijgers, een jongen en een meisje en hij stelde henaan om de kuddes zilveren geiten te hoeden in de hete bergen. De kostuums haddenwel nadeel. Zodra je er ook maar een deel van uittrok, sloeg in xc3xa9xc3xa9n keer alletussenliggende tijd toe. Dus nooit meer een tedere aanraking op straffe van eenuiterst pijnlijke veroudering. Maar de twee waren wel bereid om dit offer tebrengen voor hun god. Toen bleek dat de kinderen na honderd jaar nog steedsleefden en nog steeds niet ouder waren, maakte hij er xc3xa9xc3xa9n voor zichzelf.

De stad was inmiddels groot geworden en de god kreeg eennieuw plan: hij wilde zijn hele volk het eeuwige leven geven. Het ontwerp vanhet pak werd steeds verder vereenvoudigd, tot hij het in massaproductie konnemen. Op een groot feest werden de prachtige adelaarskostuums enjaguarkostuums ingenomen door de priesters en opgeslagen in de piramide. Allekinderen van vijf jaar en ouder kregen een ijzeren harnas aangemeten. Hijvaardigde een wet uit dat van nu af aan alleen de eerstgeborenen mochtenopgroeien, alle andere kinderen zouden voortaan op hun 12^everjaardag onsterfelijk worden. En volwassenen zouden voor de kinderen tot 12moeten zorgen.

Als snel werd veel mensen duidelijk dat hun god gek gewordenwas. Pubers werden verliefd en trokken hun harnassen weer uit. Velen ontsnaptennaar de bevroren kust, maar het leven daar was hard en de mensen werden nietoud. Anderen kwamen om in de voortdurende oorlogen. De achterblijvers verlorenhun geloof. En naarmate de volwassenen ouder werden, werden er steeds minderkinderen geboren. De stam stierf in rap tempo uit. Van de honderdduizendinwoners waren er uiteindelijk nog maar 140 over.