Het is nog iets te fragmentarisch naar mijn smaak. Er moeten sprongen tussen de hoofdstukken zitten, dat is de bedoeling, maar hoe laat je binnen een hoofdstuk de scenes wat meer vloeiend in elkaar overlopen zonder dat je vervalt in bladvulling en wollige beschrijvingen?
Ellahir 
Het is nog iets te fragmentarisch naar mijn smaak. Er moeten sprongen tussen de hoofdstukken zitten, dat is de bedoeling, maar hoe laat je binnen een hoofdstuk de scenes wat meer vloeiend in elkaar overlopen zonder dat je vervalt in bladvulling en wollige beschrijvingen?
Mij stoort het fragmentarische niet zo.
Als is de overgang tussen Ebba – en zo begon de revalidatie en de beschrijving van de boerderij wel wat abrupt (voor mijn smaak)
De ‘zwarte sterrenhemel’ is een vreemde constructie die tegelijkertijd zowel dubbelop is, als een tegenstelling
@ GobboE > Dat was makkelijk. Een woordje weghalen, twee zinnen omwisselen en een tussenzinnetje. Ik heb altijd veel aan je opmerkingen.