De volgende ochtend worden we heel vroeg wakker van een enorm noodweer. De regen klettert op het dak, het dondert en bliksemt, de lucht is bruin van de regen. Het lijkt de moesson wel. Dyjab, lucht aspect dragonblooded,vindt het heerlijk en gaat op de top van een toren staan uitwaaien. Ma Si Tamuz gaat een eindje vliegen. De rest gaat proberen verder te slapen. Maar de rust is van korte duur. Er wordt alarm geslagen, want er zijn indringers gesignaleerd in het tempelcomplex. Ster graait zijn wapens, de stermetalen chakram en beamklave, en rent in zijn pyama de gang op. Daar ziet hij Raine staan tegenover vier personen in camou- flage kleren, ze zijn zwaar bewapend.
"Anathema, je laatste uur is geslagen."
Natuurlijk leidt dat tot een gevecht. Silverclaw en Dyjab komen er ook bij. Ster werpt zijn chakram en maakt zich onzichtbaar om midden in de groep weer te verschijnen. Met zijn anima-aura op volle sterkte lukt het hem bijna om met zijn beamklave een van de aanvallers te doden. Het is een heel zwaar gevecht. Dyjab herkent de indringers als dragon-blooded studenten van de militaire academie House Of Bells. Het is de Wyld Hunt en ze werken uitstekend samen.
Buiten heeft Ma Si inmiddels ook problemen, want er blijken er nog vier te zijn. Er wordt een net over haar heen gegooid. Ze verandert zich in een muisje en glipt tussen de mazen door, maar als ze zich daarna in een uil wil veranderen om weg te vliegen, lukt dat niet meer. Ze wordt gevangen in een luchtwerveling en ze proberen om haar in een zak te stoppen.
In de tempelzaal verschijnt Sluiers vanuit het plafond. Ze graait naar een van deindringers en trekt met een mystiek gebaar de levenskracht er uit! Hijvalt dood neer en staat meteen weer op als zombie. Dan blaast een van hen op een fluitje. Ze gooien rookbommetjes en in de dikke wolken teleporteren ze weg. Als de fluit weerklinkt, trekken ook de aanvallers van Ma Si zich terug.
Dyjab wil de gevallene ondervragen. De geest wordt opgeroepen, maar het gesprek is niet zo succesvol."Verrader! Ik zal elke geest van de onderwereld tegen je opzetten!"
Na veel vijven en zessen komt er toch wat zinnigs uit. Het spook geeft aan dat deze Wyld Hunt uit Italie kwam, als reactie op de mensen die de laatste tijd hiervandaan zijn gevlucht en verhalen vertellen over anathema’s. Van de demones Ravana die hier zat, weten ze echter helemaal niets. De Wyld Hunt weet nu dat er meer dan een anathema is, en zelfs een dragon blooded verrader. Omdat het deze acht niet is gelukt de dreiging uit te schakelen, zal er zeker een leger gestuurd worden. Een leger dat overigens allang klaar staat en over drie dagen hier kan zijn. Ook vertelt hij Dyjab een vage legende over een cultus die wil dat de solars weer terug komen, de Cult of the Illuminated of House of the Rising Sun. Dan wordt de ziel van de overledene toestemming gegeven om te vertrekken en is het tijd voor overleg.
Dit was slecht nieuws. De stad is volgens ons nog lang niet gereed voor een oorlog. We willen niet nu al een beroep doen op het verdrag met Cesus, we staan al te veel bij hem in het krijt. Bovendien moeten we er voor zorgen dat de berichten die onze vorige dragon blooded bezoekster in Afrika gaat vertellen, kloppen met wat het leger van de Wyld Hunt hier aan gaat treffen: een negorij die de moeite niet waard is, een dorpje waar wij alleen maar op doorreis waren. Kortom: we kunnen we de veiligheid van de bewoners nog niet garanderen. Dus moeten we het leger weglokken. En sporen van permanente exalted bewoning moeten worden gewist. We besluiten om over twee dagen te vertrekken richting Oost Afrika. Daar zit een demon die we moeten bestrijden. (Dyjab vraagt zich af hoe we dat gaan doen, als we al niet eens acht dragonblooded studenten aankunnen.)
Maar eerst wordt de bloedband vernieuwd, die door Silverclaw’s dood verbroken was. En ditmaal nemen we Sluiers er mee in op. Ou’al, die daarvoor is overgekomen, onderhandelt namens de dragon kings. De sterrenpoort is namelijk van zijn volk en ze willen hem terug.
Dan gaat Ster naar Autochthonia om uit te leggen wat er aan de hand is en te vragen of ze de opbouwwerkzaamheden even willen opschorten. Gelijk levert hij het stermetaal in. Hij krijgt de tegenwaarde daarvan in edelstenen mee en mag 10 kg houden voor eigen gebruik. Verder ruilt hij een charm die hij nooit gebruikt om voor eentje die nog op de plank lag te wachten. En hij krijgt een geheugenkubus mee om te bestuderen, met daarin het protocol The Maker’s Instantanious Forge om golems te maken.
Ma Si Tamuz gaat naar Gnawing Elk om te overleggen over de missende kastes van de lunars. Daarna gaat ze even met Oe’al naar de onderwaterstad van de dragon kings. Er zijn er nog maar twintig over van Oe’al’s volk. De stad is van kristal en heeft bewegende trottoirs – dat zou Ster eens moeten zien. Ze tonen haar de sokkel waar de sterren- poort heeft gestaan en vertellen hoe het ding gestolen is. Er wordt een compromis bereikt: de sterrenpoort blijft in Porto Libre staan, maar ze mogen hem vrijelijk gebruiken. En ze bieden aan ons over zee te transporteren.
Dyjab bestudeert inmiddels de Skin of Stone en Raine loopt een daglang voor gek om de Impenetrable Disguise te leren. Silverclaw leert de Cunning Porcupine Defence van de egelboom in het bos.
Ellahir 
Wat Dyjab probeerde te zeggen (maar wat er niet zo goed uitkwam omdat ik niet ad rem ben):
U vraagt me waarom ik heul met de vijand, de Anathema. Mijn antwoord is: Vriendschap. Deze mensen zijn mijn vrienden. We hebben allemaal elkaars leven meerdere malen gered. Ze zijn niet perfect, maar ook niet perfide. Het zijn mijn broeders en zusters.
En terwijl ik hen beter leerde kennen, realiseerde ik me dat wij Dragonblooded de wereld veel te simplistisch zien.
Wij, de Dragonblooded, doen het heel goed. We zijn altijd beschouwd als de zwakste Exalts. Toch weten we het beste in onszelf boven te halen. We blijken nu dingen te doen waarvan de Solars dachten dat ze ver boven onze capaciteiten lagen. Onze opvoeding is rigoureus. We stellen hogen eisen aan onszelf en elkaar. We weten de maatschappij draaiend en al met al tamelijk rechtvaardig te houden.
Maar onze samenleving wordt op allerlei punten bedreigd. De Keizerin is zoek en overal is machtsstrijd. De Fae rukken op en de schaduwlanden groeien. En wat doen we? We stoppen al onze energie in het opjagen van Lunars en vooral Solars. Dit kost veel inspanning en het is een eindeloze strijd, omdat elke verslagen Solar weer opnieuw incarneert.
De wereld is veranderd. De Solars waren weggesloten maar incarneren weer in groten getale. De Lunars hebben weer interesse in de menselijke samenleving gekregen. Wij kunnen al onze energie stoppen in het opjagen van Solars. Maar we kunnen ook een radicaal andere weg kiezen en de Solars en Lunars inschakelen voor het goed van de hele menselijke samenleving.
En dan bedoel ik niet terugkeren naar de oude hierarchie waarin de Solars boven ieder ander stonden en door niemand gecorrigeerd werden, maar naast elkaar, als gelijken, met elk zijn of haar eigen talenten.
Waarom zouden we ons laten leiden door de oude angstbeelden en vooroordelen? Dragonblooded kunnen meer dan men ooit dacht. Maar ook Solars en Lunars zijn niet zo eendimensionaal als we nu geloven. Ze zijn ook niet de natuurlijke heren der schepping. Ieder is anders en heeft zwakke en sterke punten.
Wij Dragonblooded moeten ons talent voor organiseren, opvoeden, samenwerken en samenbinden gebruiken om alle soorten Exalted te laten werken voor het goede van de hele mensheid.
Al geeft je je woorden een gouden kader,
je bent en blijft een verrader
Een buitengewoon lastige en penibele situatie.
Je woorden zijn waar Dyjab, maar helaas zullen ze niet als wijsheid of waarheid beluisterd worden. Honderden jaren aan indoctrinatie, vooroordelen en haat doe je niet zo maar te niet. Er zullen mensen zijn die in je woorden zullen zien dat de soalrs/lunars zelfs de schuld zijn van de fae en de schaduwlanden en de jacht nog meer gaan inzetten.
Oe’Al, je hebt gelijk, maar Wij Air-Aspected Dragonblooded zijn nu eenmaal visionaire types, en tsja, een profeet wordt in eigen land niet gexc3xaberd. Ja, misschien een eeuw of twee later, als hij gelijk gehad blijkt te hebben.
Desondanks, ik probeer het toch. Al zaai ik maar xc3xa9xc3xa9n zaadje…
En nu ik heb gehoord dat de Dragonblooded aangezet zijn tot hun opstand door de poppenspelers (zoals ik ze noem) heb ik het vermoeden dat de indoctrinatie en tegenwerking wel eens taaier kunnen zijn dan menselijkerwijs mogelijk is.
Dus moet ik de poppenspelers gaan overtuigen. (Ja, aan kleine doelen doe ik niet!)
De poppenspelers gaan overtuigen…hmmm…klinkt ambitieus. Dat is wel waar je het op moet gaan gooien denk ik, als je snel concrete resultaten wilt zien. Aan de andere kant betekend dat dat je jezelf moet gaan openbaren en dus bekend wordt en dat men ook weet dat jij het weet. Daarbij, de poppenspelers hebben vast een reden gehad…en we weten allemaal dat het voor exalted (en voor mensen) moeilijk is om hun ongelijk toe te geven. Hoe dan ook, het is een plan, moet nog een beetje bijgeschaafd worden wellicht, maar 1 poppenspeler kennen we al.
Het is wellicht ook verstandig om de priesters van de beide geesten low profile te laten gaan, want volgens mij is de wild hunt ook niet zo dol op het aanbidden van geesten. zoals je merkt heb ik overigens op mijn werk een nieuwe ingang tot de weblogs gevonden.
Hee Jaap, fijn dat je er weer bent!
Dat is idd een goed idee
Oe’Al – Wat, ik, een ambitieus plan koesteren? Hoe kom je erbij!
En ik heb nog geen concrete plannen hoor, ik moet inderdaad eerst de voor de hand liggende bezwaren zien te ondervangen. Het is nog maar een eerste idee, en nog geen plan.
Idealiter laat je mensen (en exalts) zelf tot de gewenste conclusie komen. Ze willen maar wat graag van mening veranderen als ze denken dat ze het zelf doen.
Het enige nadeel is dat jij er niet de credits voor krijgt, of alleen in beperkte kring – maar juist wel van de mensen die ertoe doen.
Silverclaw – Ik zit ook nog een beetje te dubben in hoeverre we in Porto Libre moeten zeggen dat we terugkomen. Als iedereen daarop rekent dan blijft de Wyld Hunt gewoon op ons wachten. Als men denkt dat we niet meer terugkomen dan pikt iemand anders de kavel in.
Misschien kunnen de priesters hier, met hun hopelijk goed ontwikkelde neiging tot zelfbehoud, een rol bij spelen.
Ik voel me er toch een beetje ongemakkelijk bij om de stad zomaar achter te laten. Er ontbreekt nog iets. Zij hebben ons ’s nachts aangevallen terwijl wij sliepen en we hebben toen in onze pyama’s een van hen gedood en de rest op de vlucht gejaagd. Wij hebben gewonnen. Ik vind het dan niet overtuigend genoeg, niet logisch, om dan de stad zomaar te ontvluchten. Daar zijn anathema in hun ogen waarschijnlijk veel te arrogant voor.
Het zal wel zorgvuldig gepland moeten worden, maar ik heb een voorstel:
We gaan het leger tegemoet, arogant en vol overmoed met vlaggen en toeters en schitterende harnassen en anima banners, en we vallen hun aan. En als dan blijkt dat we hun leger niet aankunnen, dan vluchten we.
Op die manier denken ze dat zij ons op de vlucht hebben gejaagd en dan hebben ze helemaal geen tijd om naar de stad te gaan, want ze rennen achter ons aan. Met de kar van Autochthon op halve snelheid, kunnen we ze vast wel voorblijven 😉 en dan rijden we naar een vooraf afgesproken plek, waar ze ons nog net kunnen zien inschepen.
Beste Ster, wellicht heb je een punt.
Maar arrogant is niet hetzelfde als suicidaal, en dat zullen de Wyld Hunt ook inzien. Zij weten ook dat er welliswaar 1 gedood is, maar de anderen nog niet heel erg gewond (als ze ze zels al gewond waren), en dat er daar ter plekke meer exalts waren dan ze hadden gedacht….