Na het grote gevecht met de vuurelementalen zijn Silverclaw en Sluiers bewusteloos, Raine en Ster zijn uitgeteld. Dyjab zorgt er voor dat de gewonden verzorgd worden en Ma Si Tamuz komt het pact na dat ze met de vissengod heft gesloten. Zij verdrijft het dorpshoofd en schaft de oude eredienst aan een of andere Moloch die kinderoffers wilde af. In plaats daarvan stelt ze een festival in ter ere van de vissengod die geholpen heeft de bosbrand te blussen. De volgende dag is iedereen weer bij. Silverclaw heeft door het vuur geen kleren meer, dus Ster geeft hem zijn ‘omnimodale garderobe eenheid’, een stukje 1st age technologie van heel kleine spinnetjes die een kledingkast aan weefpatronen hebben opgeslagen en in een minuut een kostuum aan kunnen meten. Zonder zijn ‘normale’ kleren blijkt Ster een malienkolder van kristallen schubben te dragen. Als alles gereed is, worden de dorpsheks, de herbergier en een adelijkedame worden als triumviraat (idee van Dyjab) door Ma Si ingehuldigd en aan de vissengod opgedragen. Ster’s idee om de drie ook aan de nieuwe vuurgod in het bos voor te stellen, wordt door Ma Si weggehoond: de verliezer verdient geen eer.
Hierna vertrekt het gezelschap, uitgewuifd door de bevolking van het dorpje. Nadat we een tijdlang door de troosteloze landerijen van de Allienatie van Duizend Kleuren hebben gereden, verlaten we de beschaving en trekken weer de wildernis binnen.
Pak. Er slaat een pijl in de zijkant van de wagen! Vier zwaar gemuteerde figuren springen op de weg en sommeren ons onze bezittingen te geven. Als we ons niet verzetten laten ze ons in leven. Tjonge, dat had je nou niet moeten zeggen. Ster activeert zijn  lichtzwaard en Silverclaw wil zich in beervorm veranderen. Dan schiet er van achteren een pijl midden in Silverclaw’s rug. Zijn essence wordt in een klap onderdrukt en tot zijn stomme verbazing kan hij de transformatie niet doorzetten. Hij herkent het als lunar technologie en slaakt een luide kreet waardoor hij zich bekend maakt als lunar. Achter ons staat opeens een beastman met een boog op de weg, die ons nogmaals sommeert ons over te geven. Ster springt met een salto tussen de mutanten en dan begint het gevecht. Het is kort maar heftig. De beastman gooit Ma Si een maanzilveren dolk in de borst, met hetzelfde effect als de pijl. Sluiers trekt de ziel uit een van de mutanten en steekt die in een steen. Als de overvallers verslagen zijn, is Ster zwaar gewond, maar buiten levensgevaar. Terwijl hij verzorgd wordt, bekijken de lunars de dolk. Er staan glyphen op die aangeven dat hij aan een Ronin toebehoort, een lunar die buiten de lunar-maatschappij leeft. En de elders hebben hun geleerd dat ronins outcast zijn die vanwege hun misdaden door de elders uit de gemeenschap zijn verstoten. Dus de eigenaar van deze dolk is een eerloze pariah. Silverclaw krijgt daardoor spijt van zijn kreet.

Ster is zeer geintrigeerd door wat Sluiers gedaan heeft. Het lijkt een beetje op het maken van een zielensteen. En Dyjab wil van haar weten hoe het nu gesteld is met Silverclaws ziel. Sluiers geeft Dyjab de steen met de ziel van de mutant.Maar die vindt het ding maar smerig aanvoelen en hakt hem met zijn daiklavekapot. Terwijl we verder rijden, vragen de twee haar het hemd van het lijf. Kortweg komt het hier op neer: Ieder lichaam heeft een ziel nodig. Silverclaws ziel dwaalt ergens in het dodenrijk rond en zijn lichaam krijgt de levensenergie van Sluiers. Zolang het lichaam van Silverclaw leeft zal zijn ziel niet reincarneren. De ziel van Sluiers is nu verdeeld over twee lichamen: Silverclaw en zijzelf. Als een van beiden sterft, gaat haar ziel terug naar de kooi die een priomordial er voor gemaakt heeft en dan wordt er een nieuw lichaam voor haar klaargemaakt. Daar zal dan dezelfde Sluiers weer herboren worden. Silverclaws ziel zal in het ergste geval meegesleurd worden naar die kooi en Ster bedenkt zich dat de primordial daar misschien wel een lunar-variant van een abyssal van kan maken! Het is dus heel belangrijk dat Silverclaw zo snel mogelijk weer een geheel wordt.

De roep van Silverclaw wordt beantwoord: de ronin daagt hem uit! Bij wijze van voorbereiding werkt iedereen samen om Silverclaw een goede kans te geven: Dyjab geeft hem Strength of Stone, Oeal een Skin of Sand en Sluiers geeft het maanzilveren zwaard een betovering die The Sun Eclypses heet. De lynx Hoogheid houdt de wacht. En dan komt een lange lunar uit de bossen met vijfentwintig beastmen. Hij buigt en volgens de meest keurige lunar tradities verwoordt hij de uitdagingen. "Ik ben Gnawing elk. Ben jij degeen die mijn zoon heeft gedood?" "Nee, dat heeft Ma Si Tamuz gedaan. Maar ik ben wel degeen die je uitdaging aanneemt." "Welaan dan, Ma Si Tamuz, accepteer jij dat deze lunar voor jou strijdt?" En zo gaat het nog een tijdje door. De beastmen lijken totaal niet van ons onder de indruk.

Het duel zelf duurt niet zo lang. Door de magie van Sluiers breekt het zwaard van Gnawing Elk bij de eerste slag en zo wint Silverclaw vrij gemakkelijk. Elk moppert wat over abyssals, maar geeft zich gewonnen. Silverclaw spaart hem en Elk verleent ons vrije doortocht. "Ga in vrede." "Ga in vrede door mijn bos." Voor de lunars in het gezelschap is de zaak hiermee afgedaan en Elk vertrekt weer met zijn gevolg.

Dyjab en Ster zijn echter geintrigeerd. Dyjab roept Elk terug om nog wat met hem te praten. Elk vind het beneden zijn waardigheid om met een Dragonblooded te spreken, maar als Ster zich ook voorstelt wil daar wel mee spreken. "Een exalt van de Maker?" Hij vertelt dat Autochthon hier in de Schepping ook een volk heeft, het Mountain volk. In de loop van het gesprek komt naar voren dat hij niet door de elders verstoten is, hij heeft zelf de gemeenschap verlaten om in rust onderzoek te kunnen doen naar de drie verloren kastes van de lunars. Hij heeft zich zelf nooit thuis gevoeld in de changing moon en na lang zoeken heeft hij een aantal manieren gevonden om exalted krachten te onderdrukken. De pijlen, die zijn zoon tegen ons gebruikte, zijn een deel van zijn bevindingen en hij was bang dat de elders deze lijn van onderzoek zouden tegenhouden. De lunars houden zich in het begin afzijdig, maar luisteren toch mee. Langzaam stellen zij hun mening bij en dan mengen zij zich ook in het gesprek. Uiteindelijk biedt Silverclaw zelfs aan om voor Elk te spreken voor de raad van elders. Elk accepteert dit aanbod gracieus. Hij vraagt of wij kunnen helpen met zijn zoektocht naar de vijf oorspronkelijke kastes. Ster bedenkt dat Luna zelf misschien de blauwdrukken nog heeft. Maar volgens Elk verblijft de primordial Luna in de Hemelse Stad, waar de goden wonen. Er zijn wel poorten naar die godenwereld, maar Elk heeft ze nog niet gevonden. Tevens vertelt hij dat Autochthon zich vrijwillig van de Schepping heeft teruggetrokken en wacht op de terugkeer van zijn Oog. Ook hier leidt het enige spoor naar de Celestial City.

Als we beloven ons best voor hem te zullen doen, ontdooit hij. "Je gedraagt je eervol, voor een dragonblood." We nemen afscheid. Hij burlt luid en er komen een paar beastmen die twee wagons en vier paarden brengen. "Dit is de buit van onze laatste twee overvallen. Neem het en maak er goed gebruik van." In de ene huifkar zitten potten en kisten met kruiden en in de andere gedroogd voedsel. Dyjab voorziet ze van het merkteken van Porto Libre. En dan gaan we verder naar Mos Kovia. De rest van de re
is verloopt rustig en er gebeurt niets belangwekkends meer tot we aankomen bij de stad.

Mos Kovia is misschien wel de grootste stad ter wereld. De lunars ruiken hem al van verre. Overdag is het in de voorsteden nog relatief rustig. Maar de stad zelf heeft een enorme file van karavanen voor de poort. Zelfs Ster heeft nog nooit zo veel mensen bij mekaar gezien. Ook de lunars zijn in mensvorm. Na een ophaalbrug komen we in een tunnel onder de stadsmuren, met schietgaten en gleuven voor de kokende olie die we boven ons ruiken. Hier staan stadswachters die iedere wagen onderzoeken en een man met een sikje prevelt een spreuk. Dan zegt hij hoeveel exalts er in ons gezelschap zijn en dat wordt opgeschreven. We krijgen een aparte brochure  waarin staat wat we wel en niet mogen. Dat is kort samen te vatten: "1. Geen charms gebruiken! 2. Niet doden!"

Eenmaal binnen verteld Sluiers dat het handelsdistrict in het Zuiden ligt, maar er is zo veel hier dat interessant is. We rijden met onze wagens door de drukke smalle straten. Er wordt iets geroepen "shadeeloo!" en alle mensen snellen portieken in. Niet wetend wat er gebeurd, duiken wij ook maar weg. Alleen Silverclaw heeft het niet op tijd door. Opeens worden er vanuit alle ramen pispotten op straat geleegd. Welkom in de grote stad.

Sluiers leidt ons naar de grote marktplaats in het midden van de stad. Hier, in het Kremmel district, wonen de edelen en rijke handelaren. Ze vertelt dat de stad wordt geregeerdt door iets wat Doema heet. Dat betekent vergadering. Veskoi is het handelsdistrict en het Parkov district is wat meer landelijk. De stad is zo groot dat het eigen landerijen binnen de muur heeft voor het geval dat ze belegerd wordt. Wij gaan naar Veskoi. Hier worden deftige mensen in geklede jassen, met laklaarzen en hoge hoeden, in koetsjes rondgereden. De mode van dit seizoen is blijkbaar hoe langer de jas hoe deftiger. De dames dragen wijde rokken met getailleerde lijfjes. De arbeiders eenvoudige tunieken, overals en andere werkklofjes. Ster ziet tot zijn vreugde een lantaarnopsteker aan het werk en groet deze eerbiedig. In Autochthon is helemaal geen natuurlijk licht en de leden van de sodaliteit der lichtmakers staan daar in zeer hoog aanzien. Het is Ster dus moeilijk aan zijn verstand te brengen dat het hier maar een heel nederig beroep is.

Er zijn diverse gelegenheden waar we zouden kunnen overnachten, maar het is druk en de meeste herbergen zijn al vol. We kunnen terecht in iets dat de Gouden Urn heet. Een overnachting kost hier 10 quian  voor de hele groep inclusief stalling voor de wagens en de paarden. Dat is 160 yen en een yen is ongeveer een dagloon voor een ongeschoolde arbeider. Sluiers vertelt dat we, om met de doema in contact te komen, het beste de cafeetjes rond het Kremmel kunnen frequenteren. En omdat wij er vergeleken met de heersende mode wel heel uitheems uitzien(Ma Si in verenkleed, Ster in adamanten malien, Oeal groot en groen), gaan we morgen kleren kopen. Gelukkig is het heel normaal om bodyguards te hebben, dus de lunars en Oeal zullen niet al te veel uit de toon vallen. Ster gaat eens in het geheime vak van zijn paard kijken hoeveel geld hij ook alweer heeft meegekregen vanuit Autochthon.