De Storm van Shakespeare is mijn favoriete toneelstuk. Het heeft alles.

Dertig jaar geleden ging ik naar de voorstelling van De Storm door de toen nog prille toneelgroep De Appel in Scheveningen. Het zou best kunnen dat het hun allereerste toneelstuk was. Ik was toen vijftien of zestien en ik ging vooral mee omdat mijn neef Robbie Prager er in meespeelde. Het was een heel bijzondere ervaring, ik geloof dat ik toen voor het eerst een toneelstuk zag dat me greep en ik wilde alles van De Appel zien. Dat kon, want via Robbie kon ik aan vrijkaartjes komen. Ik heb Abstruus gezien, Agamemnoon, De Feeks, noem maar op.

Toen ik ging studeren was het helaas over. Ik had geen tijd meer, woonde in een andere stad etc. Maar vanavond, vanavond was het weer raak. De Storm van Shakespeare, door De Appel. Wow. Wat een beleving. Het decor: een klapstoeltje. En na de pauze: drie klapstoeltjes. Gedragen Shakespeariaans geacteer, en dan nog in het Nederlands. Maar zij weten het zo te brengen dat je er na een paar minuten in gelooft. Ga kijken.

Ze zijn genomineerd voor de publieksprijs. Nou, terecht: Ik stem voor De Storm door De Appel.