Verder onderzoek naar de geode wordt onderbroken door een berichtje van Joe Clef. “Drie eerwaarde moeders willen jullie spreken. Ze zijn er over een paar minuten. Verkloot het niet voor me.”
Er landt een eenvoudig vliegtuigje. Er stappen drie stokoude San uit, twee vrouwen en een man met een krachtveld om zich heen. “Goedemiddag,” zegt de eerste, “Ik ben Sandy. dit is Dusty en zij heet Mirage. Bij het kampvuur hebben wij verhalen gehoord. Er wordt verteld dat jullie een gat in de werkelijkheid hebben gezien en een Avanki hebben gered. Wij zijn wat ruimdenkender dan de Avanki en wij zijn onder de indruk van jullie optreden. Wij willen jullie helpen en we wilen jullie aannemen als undercover onderzoekers van anomaliën.”
Wij zien dat wel zitten. De drie blijken een compleet laboratorium voor ons te hebben meegenomen en van die hamsterballen. [Hamsterbal = virtual paper computer interface; geeft 1 extra dobbelsteen op alle research.]
“Welkom terug in de onderzoekers gelederen. Houdt jullie dekmantel als Black Collars alstublieft in stand.”
Bouwrobots worden geactiveerd en dan dan nemen ze weer afscheid. De volgende morgen staat er een laboratorium. Helena geeft de robots instructies om een nieuwe Color-copter te maken. We hebben nog onderzoek te doen naar heen-en-weer reizen in de tijd, er is ons eiland op Tanais en allerlei andere losse eindjes. Enig gestructureerd nadenken leert ons dat de Noordelijke poolnaald een gevangenis was, maar dat de Zuidelijke er alleen maar was om te balanceren. Mollenslijm heeft er zijn dierentuin in gedaan. Maar waarom hij de bewoners en de levenssteen heeft achtergelaten is nog steeds een raadsel.
We gaan verder met de geode. Het heeft een verbinding met wat er buiten Igrot is. Met [Matter] zien we dat het binnenste stilgezette fotonen in stasis bevat. Zeer geavanceerde alien technologie. We kunnen twee vragen onderzoeken: 1. Waarom is dit Leven, wat is er levend aan? 2. Wat heeft het met de Big Bang te maken?
Condoleeza onderzoekt het kristallijne omhulsel met een electronenmicroscoop. Het zit op moleculair niveau heel ingenieus in elkaar, een dynamische structuur die op dit moment niet actief is. Gwen probeert haar occulte kennis uit op het ding en merkt een mediamiek effect, een soort radiokristal maar dan psychisch. De fotospectrometer laat zien dat er een laagje zonium in zit, daar voorbij komt de analysator niet. In het kristal weerkaatst hel licht heel sterk alle kanten op. Een hologramstructuur. Het moet in de nabijheid van een bepaald ander ding geplaatst worden voordat het werkt. Zodra het dicht genoeg bij dat andere voorwerp komt, dan zal het automatisch iets doen met de vier basiskrachten. Maar wat? Het levende wezen dat hierin zit is entangled met wat er buiten is zodat het iets kan repliceren wat daarbuiten is. Of andersom. Het maakt een solid-matter hologram waarmee je bewustzijn voor een bepaalde tijd op een andere plek in een fysiek lichaam aanwezig kan zijn. Het oorspronkelijke lichaam valt voor de duur bvan de projectie in slaap. Ergens anders is dus een geode die met deze entangled is, het zijn onderdelen van één levend pre-DNA wezen.
Als tweede onderzoeksobject bestuderen we de incal. Hoe werkt die? Je kunt er zonium mee winnen, maar je levert er zelf wat kleur voor in. Je levert zelf 1 Color in en krijgt er 10 voor terug uit de Tempest. De incal heeft een mudmen signatuur, zonder het alien zand. De bewoners van Darkware maken dit soort dingen uit de restproducten van Igrot om mensen mee te corrumperen en van Color afhankelijk te maken. Voor stervelingen betekent dat magische krachten in ruil voor versnelde vergrijzing; hardlopers zijn doodlopers. Maar voor ons, met onze kennis en eigen magie, is het ding relatief veilig. Heena bouwt hem om zodat je er Color mee uit de schimmels in de Hardware Legacy kan trekken. Ze hoopt dat het op Tanais ook werkt tegen de Shuragi. En tijdens haar onderzoekingen realiseert ze zich dat de roofschimmel onder de grond in Hardware Legacy waarchijnlijk een ontsnapte alien uit de Zuidelijke poolnaald is. Het alien zand komt daar waarschijnlijk ook vandaan.
De globe van Blob van Titan wordt op transport naar de Zuidpool gesteld en wij gaan naar Bretagne met de geode. Daar staat namelijk op level 100 een alien communicatie apparaat. Wellicht is dat waar we de geode kunnen activeren. Als we op de laagste verdieping aankomen activeren we [Life], [Forces] en [Mind] detectie. Binnen twee meter van de alien computer wordt de geode warm en slaan de [Life] en [Forces] detectoren aan. Condoleeza pakt haar geweer. Een kracht trekt de geode precies naar de holte in de computer.
Opeens staan we in een totaal andere ruimte. Aan één kant zien we een honingraat structuur die aan de gangen van Mollenslijm doet denken, de andere kant is voor ons formaat wezens. We voelen dat we hier 60 seconden hebben om te exploreren. We zien geen levende wezens. Er is uitzicht naar de ruimte. Condoleeza probeert of er kosmische achtergrondstraling waar te nemen valt. Ja, we zijn buiten de event horizon. Helena kijkt uit het raam. we zien een andere sterrenhemel, maar er is wel een zweem van herkenning. We zitten ver van onze Zon, maar niet zo ver dat alle sterrenbeelden veranderd zijn. Gwen gebruikt [Correspondence] om te kijken hoe het hier in elkaar zit. Zij krijgt een visioen van een maan-grote bol met een enorm dikke buitenkant die allerlei kosmische botsingen aankan. Chang loopt de gang in. Die is uitgestorven. Dit deel van het schip wordt momenteel niet gebruikt. Na 60 seconden floepen we terug naar onze eigen lichamen. We zijn nog niet goed genoeg afgestemd op de geode om ons langer dan een minuut te kunnen projecteren.
In ons ontwaakt een latente herinnering dat wij (de alien gevangenen) met deze bol aangevoerd zijn. Gwen gebruikt [Time] om die herinneringen op te halen. Ontiegelijk lang geleden zijn wij hier ingeladen en gevangen gezet. We zijn met de bol naar de Aarde vervoerd. Condoleeza rekent aan de hand van de constellaties die Helena zag, uit waar het schip nu is. 6848 Lichtjaar hiervandaan op weg naar Kepler 31. Ze rekent uit dat et schip reist met 0.83 keer de lichtsnelheid en dat levert een factor 10 tijddilatatie op. Hun tijd gaat tien maal langzamer dan de onze.
Helena verandert zich in Risha voor de volgende overtocht. Condoleeza wordt Claude. Nu hij eenmaal is aangezet, is intentie genoeg om de geode te activeren. Een aantal mollenslijmwezens wacht ons op. We houden Claude tegen, die wil ze namelijk allemaal dood maken.
“We komen in vrede!” roept Risha snel.
“Wie zijn jullie?” klinkt het. Gelukkig, ze hebben een universeel vertaler.
“Wij komen van Aarde. We hebben deze transmitter gevonden.”
“Welkom. Wat willen jullie?”
“Uiteindelijk? Igrot verslaan. Onze planeet ont-Igrotten.”
“Dat is hopeloos. Jullie vallen onder de interstellaire gastvrijheid en mogen van de gastenverblijven gebruik maken.”
We zijn weer op Aarde. De attunement is een probleem dat met een beetje magie wel opgelost kan worden. Dan gaan we weer.
“Wij kennen uw probleem, na een paar keer kunnen jullie een uurtje blijven, dan een dag en uiteindelijk een week van onze tijd. Er zijn aardlingen aan boord, maar we weten eigenlijk niet wat die eten en drinken.”
Risha vraagt naar de dierentuinhouder. Ja die kennen ze wel. Ze zullen hem waarschuwen dat we met hem willen overleggen. “Jullie zijn toch wel onsterfelijk hè?”
“Ja, de onsterfelijkheid is opnieuw uitgevonden.”
Dat stelt de contactpersoon gerust. Ze hebben liever geen dieren aan boord. Hij legt nog even de enige regel aan boord uit: “Geen schade berokkenen. Het schip is sterker dan wie dan ook en zal je straffen.” Hij wijst ons opfris ruimtes en voedselreplicators en neem dan afscheid.
Bij ons volgende bezoek zijn er vier mensen. Een beetje bedremmeld. Ze hadden niet verwacht dat er na al die duizenden jaren nog mensen op aarde zouden leven. Laat staan dat die van hun kant contact zouden opnemen. Ze hadden geen eigen geode en ze wisten niet van Mollenslijm, en dat die er eentje had achtergelaten. We leggen uit wat er in de tussentijd gebeurd is. Als ze horen dat Imhotep dood is, zijn ze verdrietig. Ze vertellen dat ze over een paar maanden aankomen op Kepler 31-E. Dat is een aardachtige bewoonbare planeet. Wij zijn natuurlijk welkom om mee te komen als we een manier vinden om uit het zwarte gat te komen.
“Wij mensen zijn hier peanuts. We weten maar heel weinig. Hoe is het met de Aarde?”
We vertellen over hoe het er nu op Aarde aan toe gaat, en op Tanais. Risha denkt dat deze onsterfelijken nog heel veel kunnen leren van de onsterfelijke white collar eerwaarden. We mogen van hun door de telescoop naar Aarde kijken. Daar is inderdaad helemaal niets te zien. een zwart gat. Het lijkt hun wel fijn om op aarde op bezoek te gaan, maar Chang waarschuwt dat materie en anti-materie elkaar opheffen. Dus dat kan tot nare explosies leiden.
Een laatste inzicht: Alles wat wij doen binnenin het vijfdimensionele wezen dat Igrot is, dat weet hij en dat weten zijn dienaren. maar met de geode kunnen we buiten Igrot komen en wat we daar doen, weet hij niet en daar kan hij geen rekening mee houden. Bij ons volgende bezoek gaat Gwan de structuur van de planetoïde onderzoeken.

3 XP