Het verslag is weer van de speler van Kayleigh. De speler van Rick zit in het buitenland.

Changeling

Maandagochtend moeten we om twaalf uur op de Freehold zijn. Willem wil telefonisch ADV opnemen. Als zijn baas zagt dat dat niet kan, zegt hij "Ik rijd nu een tunnel in. Khrrrghrrr…." en verbreekt de verbinding. De anderen nemen een lange lunchpauze of spijbelen van school. Roderik verveelt zich een maakt een ommetje. Hij ziet overal posters met een knullig getekend portret en daaronder de tekst dat we egoxefsten zijn, niet samen kunnen werken en dat soort vuilspuiterij. Dan realiseert hij zich dat we het boek nog niet hebben teruggegeven. Hij tekent her en der snorren en brillen op de posters.

In de Freehold staan thee en gebak voor ons klaar. Precies om 12:00 uur komt de barones binnen en laat ze de Eshu ons verhaal vertellen. Die vertelt dat een stuk mooier dan we dat zelf zouden kunnen. Soms wat gedramatiseerd, maar het wordt er een stuk beter door. Daarna neemt de barones het woord. Ze hebben twee van de hoorns van het monster gefixeerd in de realiteit. Ze zijn nog steeds banaal en je kunt er daarom glamour mee afweren. maar je eigen magie wordt er ook wat lastiger door. Ook worden we tot een 'motley'. Ze verwachten dat we daarvoor een naam bedenken en als we die weten, worden we tot ridder geslagen.

Dan komt Freggle binnengestormd. Hij heeft een djembé bij zich waarop hij trommelt terwijl hij zijn versie van ons verhaal vertelt. Goede observatoren zien dat hij unseelie is geworden en dat zijn getrommel mensen boos maakt.Hij wil zijn boek terug en hij wil een duel. De barones vraagt of het waar is. Roderik zegt dat het deels waar is. Dat mag hij uitleggen. Hij laat het boek zien en zegt dat het inderdaad van Freggle is, maar de glamour die je er mee krijgt komt van mensen af. Ze zegt: "Maar dat is unseelie!" en ze raakt het boek aan met haar scepter. Ze zegt dat het terug moet naar de eigenaar. Naar Black Rat, de beroemde unseelie sluagh. En ze zegt dat Freggle in zijn recht staat om een duel te eisen. We discussieren even en besluiten dat Roderik het gevecht aan zal gaan. Hij was tenslotte de dief van het boek. Hij kiest een van de magische lansen als wapen (wat een heel vreemde keus is voor een sluagh, een raadselwedstrijd of pubquizz zou veel logischer zijn).

Freggle doet een spreuk, Roderik weert hem af met de lans en doet zelf een hopscotch op de djembe. Hij merkt dat de spreuk van Freggle zijn tijdsbeleving heeft verknoeid, maar het lukt hem toch.  De djembé stuitert op tegen het plafond. Freggle doet weer een spreuk, hij wordt praktisch onzichtbaar. Roderik doet quicksilver op zichzelf en gaat rondjes om Freggle (of althans de plek waarvan hij verwacht dat die er staat)  heen rennen met de lans op hem gericht. Freggle grijpt die lans en trekt hem uit de handen van de sluagh. Roderik aarzelt niet. Hij grijpt de djembé en probeert die op de lans te spietsen. Het lukt gedeeltelijk, het trommelvel scheurt. Dit maakt Freggle nog bozer. Hij rent met de lans op Roderiuk af, die nog net kan wegspringen. Hij probeert de langsrennende satyr pootje te haken. Maar die weet overeind te blijven en slaat de kapotte trommel van de lans af. Roderik probeert weer hopscoth, nu op de lans. Omdat die erg resiustent is, geeft hij extra glamour mee. Maar het lukt nog steeds niet. Freggle steekt hem. Raak!
Freggle heeft hiermee 'first blood' en hij heeft dus formeel gewonnen. Hij vraagt triomfantelijk "Geef je je over?"
Maar Roderik roept "Nee!" en grijpt de djembé van tussen de pooka's die er mee zijn gaan voetballen. Hij probeert hem als schild te gebruiken. Freggle steekt weer en Roderik houdt de djembé zó dat die om de speer heen komt. Hij probeert op te springen en de speer uit Freggle's handen te slaan. Maar die houdt hem te stevig vast.
Opeens zijn er twee Freggle's. Ze proberen Roderik in te sluiten, terwijl die juistom hun tweeën heen probeert te cirkelen. Met kenning identificeert hij wie de echte Freggle is en hij slaat hem met de djembé. Raak, maar er vloeit natuurlijk geen bloed.
"Geef je je over?"
Dat doet Freggle natuurlijk niet. Hij gooit een spreuk die Roderik afweert met banaliteit. Hij gelooft er gewoon even niet in. Hij roept naar Freggle dat die hypocriet is. "
Jij wil toch gratis glamour voor iedereen?"
Freggle gaat er niet op in: "Jij bent gewoon een dief!
Roderik grijpt weer naar de lans en probeert hem los te trekken, maar Freggle houdt hem nog steeds te goed vast. Dan verandert hij van actiek. Hij probeert, met de lans als steun, Freggle te schoppen. Hij raakt, maar kan niet genoeg kracht zetten. Fregle doet weer een spreuk.

Igor staat al een tijdje met zijn hoofd in zijn handen, Willem roept goede raad ("Pak die lans terug!") en Kayleigh heeft ergens een fles sherry gevonden die ze aan haar mond zet.

Roderik weert de spreuk weer af met zijn banaliteit en werpt zich letterlijk op zijn tegenstander. Die had dat niet verwacht en hij zakt door zijn knieën. Bemoedigd door zij succes springt Roderik opnieuw en werkt Freggle tegen de grond. Feggle zwaait wild met de lans en raakt Roderik keihard. Het publiek mompelt goedkeurend. Het wapen is goed geconstrueerd. Igor applaudiseert zelfs.
Roderik zet zijn voet op Freggle's hand en rukt het wapen uit diens hand. Hij aarzelt en wil er mee wegrennen, maar Igor roept: "Niet wegrennen! Op zijn strot!"
Hij zet de lans opde keel van Freggle en zegt: "Geef je over."
Freggle antwoordt met een verhaal, waarin Roderik ontzettend voor lul staat. Hij wordt boos en wil steken. Maar Igor roept hem tot de orde en vraagt Freggle nog een keer of hij zich wil overgeven. Roderik voegt er aan toe: "Ja, ik heb het boek gestolen en ja, ik ben op je uitdaging ingegaan. Doe niet zo gek." Deze keer geeft de satyr zich wel over en hij hinkt de deur uit.
De andere useely satyr vraagt zich af of Freggle nog wel te redden is. Zijn banaliteit is erg hoog geworden. Victor mompelt dat er natuurlijk altijd ongelukken kunnen gebeuren.

De barones geeft ons de opdracht om het boek bij Black Rat terug te bezorgen. Ze geeft ons een vrijgeleide, maar raadt ons aan om zo snel mogelijk te maken dat we wegkomen. Ze zal zorgen dat iemand ons naar Mierlo (waar het unseelie court is) kan brengen met de spreuk windrunner. We spreken af dat we pas 's avonds gaan, als Rick vrij van school is. Willem doet gauw nog een oakenshield op Igor en Roderik. Thuis komen weer achter dat Freggle ons heel erg aan het belasteren is op internet en twitter. Helaas verhoogt dat zijn banaliteit zo erg, dat zijn changeling-deel afsterft.

's Avonds vliegen we naar Mierlo. We landen op de hei. Het is moeilijk begaanbaar. In de verte zien we een chimerisch kasteel met changelings op de muren, vuren en een ophaalbrug die open staat. Er wapperen banieren van het Sidhe-huis Eiluned. Willem weet te vertellen dat dat ook wel het Huis der Geheimen wordt genoemd. Ze houden zich bezig met sterke magie. We besluiten om ons eerst, conform het protocol, bij het hof te melden.

Aan de poort staat een trol, degene die we al eerder hebben gezien. Ze ziet er uit als een body-builder die in een ernstig auto-ongeluk heeft gezeten: haar ene helft zit onder de littekens. We herinneren ons dat ze Femke heet
. Ze heet ons geen welkom, maar vraagt nors: "Wat komen jullie doen?"
Roderik zegt: "We komen voor Black Rat."
Kayleigh voegt daar aan toe: "… en we komen ons formeel melden, zoals het hoort."
"Dan kunnen we schattige changelings zoals jullie toch niet wegsturen zonder jullie aan Guy voor te stellen! Kom mee, en wijk niet van het pad af, want dat is gevaarlijk."
Ze leidt ons over een binnenplaats waar allemaal kleine chimera's in de schaduwen zitten. Er hangt een akelige sfeer, de herinnering aan heksenverbrandingen en andere gruwelen. Zodra de deur van de troonzaal opengaat slaat er een sfeer van gekte op ons gemoed. Het heet 'bedlam', dat is het tegenovergestelde van banaliteit, doorgeslagen glamour. Het voelt aan als een slechte trip.
Binnen ijsbeert Guy de Lafayette heen en weer. Hij loopt met een zwaard te zwaaien. Het is van koud ijzer, extreem banaal. Roderik herkent het als het Zwaard der Zuchten. Het is koud gesmeed en dat duurde 10 jaar.
Wanneer hij ons binnen ziet komen, loopt hij naar zijn troon, zet het zwaard neer en pakt zijn scepter. Ook die herkennen we: de Scepter der Leugens. Die slurpt banaliteit juist op. Guy is groot, slank, beweegt sierlijk – en hij heeft een harnas van koud staal aan, direct op zijn blote huid. Dat doet diversen van ons huiveren.
Hij zwijgt. De stilte wordt pijnlijk. Roderik zegt dat we van het seelie court in Leiden komen met een vrijgeleide. De scepter kraakt en Guy zegt: "Nu nog eens, en dan zonder leugens."
We komen van een freehold, dat is geen seelie court. Guy zegt dat Roderik in dit hof voortaan bekend zal staan als "Foolish". Kayleigh mompelt dat hij die kwalificatie in Leiden ook al verdiend heeft. Dan zegt Guy dat het ons vrij staat om Black Rat te zoeken. Hij wil niet zeggen waar die zit. Willem probeert hem te provoceren door te zeggen dat hij dat als prins toch zou moeten weten. Guy is niet geamuseerd. Hij doet een spreuk op Willem. We weten niet wat het effect is, maar het heeft de zelfde aura als er inde kamer van de overleden directeur hing. Dropje (de unseelie redcap die meegedaan had aan de jacht op de chimera) leidt ons de troonzaal uit. Mage We zitten in het voertuig dat de Runabout heet. Hannibal stuurt ons de umbra in. Het is een lange vlucht, dus de passagiers doen een dutje. Opeens worden we gewekt door een doffe knal en door allerlei bliepjes en alarmlichten. Hannibal roept dat we aangevallen worden. Jannie zat op de plaats van de co-piloot, maar maakt snel plaats voor N1c0 is die zegt dat ze de console herkent van videospelletjes. Er zit een grote electrische spirit om ons heen. Helaas hebben we alleen afstandswapens. Torbellino begint een soort "dans-op-de-plaats" met zijn trommel. Hij blijkt aan het proberen te zijn om de spirit te vertragen. Hij heeft enig succes en weet te detecteren dat de spirit ons wil gaan kortsluiten en dan ons schip wil overnemen. Hannibal zet de schilden aan en gaat energie omleiden naar de lasers die door N1c0 worden bediend. Jannie probeert de spirit te bexefnvloeden, maar ze maakt onvoldoende indruk.

De spirit slaat toe. We voelen het schip beginnen te sidderen. Allerlei sensors gaan af, ergens begint een cicuit te knetteren en een signaal roept: "Hull breach. Hull breach. Hull breach…" Torbellino probeert nog eens in de toekomst te kijken, maar dat lukt niet. N1c0 schiet met de laser. Ze raakt, maar de spirit schuift naar de andere kant. Torbellino gaat verder met zijn pogingen om de geest te vertragen. Het effect begint nu merkbaar te worden. Hannibal legt een schild om de motor en N1c0 gebruikt de laser op de andere vleugel. Ze weet een bevredigende wond in de spirit te schieten. Hij laat los en vliegt weg. Hannibal schiet er nog twee foton-torpedo's op af. entje raakt, maar de geest kan nog wegvluchten.
We doven de brandjes. Hannibal sluit het gat in de wand met een krachtveld. dat houdt het wel totdat we het kunnen lassen.

In de verte doemt een umbra realm op. Aan de patroon-spinnen te zien zal het een Weaver Realm zijn, dus gebaseerd op ratio en technologie. Er hangt een energieveld omheen dat N1c0 herkent als data verkeer. Hannibal komt op het ideee om in de scheepscatalkogus te kijken. Die identificeert dit realm als de Cyber Realm. Het spoor loopt hierheen. Om te zien hoe we verder moeten, moeten we er in zien te komen. We zetten ons clacking device aan en zoeken naar een ingan. De catalogus geeft aan dat we het beste via de lower city kunnen binnengaan.
Met een gezamenlijke inspanning weten we, met veel moeite, een klein gaatje in de datastroom te creëren. N1c0 scant de patronen met haar Entropy vaardigheid. Hannibal weet door de eb-en-vloed van de krachten heen te kijken en samen zien ze een pad wat heel even een 'single point of failure' is. Torbellino weet het met Correspondance eventjes uit te zetten en we zijn binnen. Hannibal heeft het Homing Beacon van de Runabout bij zich en stuurt het schip terug.

Overal om ons heen ligt oude data. Gecorrumpeerde bestanden, verouderde protocollen en dat soort troep. Boven ons is uptown. daar loopt het spoor heen. Hier kunnen we ons nog wel verbergen, daarboven niet. We moeten een plan maken.