Na ons uitstapje worden we teruggehaald door Patricia, ze opent een portaal en we treffen elkaar onder de brug bij Annie's Verjaardag. Daarna gaan we ieder naar huis. Rick krijgt een donderpreek van zijn ouders. Hij heeft huisarrest!. De volgende dag is vrijdag. Op school blijkt dat een heleboel kinderen dezelfde droom hebben gehad: het grote monster over de weg. Zelf heeft Rick die droom ook gehad. Een van de kinderen die de droom heeft gehad, ziet Rick even in zijn changeling gedaante, met hoorns, bokkenpoten en vleugels. Hij schrikt enorm.
Hij krijgt een SMS-je: "Freggle kan een effigy van je maken, dan kun je vanavond weg."
Hij is blij dat ze dat voor hem willen doen. Na school wordt hij door zijn moeder opgehaald en hij mag het huis niet uit. 

Die middag verzamelen zich al enkele fae bij het hof voor de jacht op de chimera. Het zullen er binnenkort wel meer worden. De barones heeft ook een pamflet op laten hangen in andere freeholds: Appeltaart in Soest, Glowing Embers in Eindhoven, De Fryske Tjerp in Leeuwarden. Nel en Patricia zijn er ook. Willem vraagt wie er iets over chimera's weet. Tja, knockers en sluagh.Kayleigh heeft ooit iets gehoord over een oude sluagh, misschien weet Soothsprite meer.
Ze gaan naar de bloemenstal. Nog voor ze binnen zijn, weet Willem Freggle al te beledigen. Daar gaat de kans op een effigy voor Rick. Kayleigh mag wel even naar binnen en daar ontmoet ze inderdaad Soothsprite. Hij weet niet om welke chimera het gaat, maar Black Rat, de opudste sluagh van Nederland, weet dat zeker wel. Ze zit meestal dicht bij het unseelie hof in de riolen van Mierlo. Hij vertelt verder wat over de verschillende soorten chimera's die er zijn.
Roderick zegt dat Lafayette iets met de bom te maken heeft en hij wil weten wie dat ding nu heeft. "Als jullie seelie's zo gek zijn om naar het unseelie court te willen, moet je een vrijgeleide vragen aan de trollenkoning. De meeste changelings die lafayette om zich heen verzamelt zijn van het type Crancker en Black Rat. O, nu ik je toch spreek, een goede raad: probeer die redcap te dumpen!" Hij meent het serieus.

Daarna even langs Lego om de bestelling op te halen. Voor Roderick is er een leren jack / leren harnas. En voor Rick een houten zwaard / magisch zwaard en een spijkerjasje / maliënkolder, er zitten spleten in de rug voor zijn vleugels. Lego waarschuwt dat het zwaard niet tegen madeliefjes kan en dat de wapenrustingen alleen werken tegen fae en chimera. Thuis is Rick op het internet aan het zoeken. Er is niet zo veel te vinden over de dromen, maar tweets en zo wijzen er wel opdat Leiden het epicentrum is. Daarna gaan we naar Katwijk. De een op de fiets, de ander met de bus, of met de brommer.

Rick ophalen. Dat blijkt nog niet mee te vallen. Familie Van der Plas aan de Dorpsstraat te Katwijk. Dat zijn er tientallen. Maar ze vinden hem op nummer 36. Zijn ouders zitten in de huiskamer tv te kijken en controleren iedere tien minuten of hij nog op zijn kamer zit. Igor klimt via de regenpijp omhoog en tikt op het raam. Rick laat hem binnen. Ze praten even en dan komt moeder. Igor verstopt zich in de hoogslaper, terwijl Rick's moeder een 'goed gesprek' begint. Het kost best moeite om zich stil te houden.
Ondertussen belt Willem aan de voordeur aan. "Nee,"zegt vader, "Rick mag niet komen buitenspelen. Hij heeft huisarrest."
Willem, vol goede bedoelingen, probeert uit te leggen dat hij juist met Rick mee was naar het feest in Amsterdam om hem te beschermen. Maar dat werkt averechts.
"Een feest in Amsterdam!?! Het wordt steeds erger! Het is niet natuurlijk dat een jongen van 18 een 12-jarige meeneemt naar Amsterdam en hem dan laat logeren!"
Vader raast door over de gevaren van de grote stad, alcohol en drugs. Na een preek vann een ur is het eind van het liedje dat Willem afdruipt en Rick nog meer huisarrest krijgt.

Het wordt laat. Rick is te depressief om met zijn ouders een fim te kijken. Hij gaat maar slapen. Zijn ouders blijven nog lang op. "Zou hij nu al aan het puberen zijn?" De anderen lopen door Katwijk op zoek naar de chimera. Roderick ziet vanaf de boulevard een mooie waterhoos op een verder vlakke, windstille zee. Daar wordt glamour gebruikt, maar het is een effect dat ze niet kennen. Een bootje is snel gevonden. Ze roeien naar de waterhoos. Het is nog redelijk ver de zee op. Als ze dichterbij komen zien ze een vissersboot met een redcap op de voorplecht, die de waterhoos aanstuurt. Igor herkent zijn mentor visser Chris. Als hij het bootje met de jongelui in de gaten krijgt, breekt zijn concentratie en `Flats!` de waterhoos valt in zee. Hij begroet ze hartelijk. "Ik was wat aan het oefenen met het weer. Een vrij onbekende, maar heel nuttige kunst! Het heeft praktisch nut voor mij als visser en het geeft me de innerlijke rust die ik nodig heb om seelie te blijven. Maar wat brengt jullie naar Katwijk?"
"We kwamen Rick bevrijden van zijn huisarrest," zegt Igor.
Als ze de reden van het huisarrest vertellen, reageert de redcap bits.
"Hij mag van geluk spreken dat ik zijn pappie niet ben."
"En de andere reden was de chimera die de dromen van kinderen onveilig maakt. Weet jij hoe we die kunnen vinden?"
"Dat is niet moeilijk. Het is de aard van queestes dat ze meestal vanzelf op je pad komen."
Na een verder gezellig gesprek, gaat ieder zijns weegs en slapen.

Die nacht heeft iedereen de nachtmerrie. Rick schrikt er van wakker, maar Igor en Roderik hebben juist een lucide droom, waarin ze zich bewust zijn dat ze dromen en wat kunnen doen. Ze komen elkaar zelfs tegen. Roderick doet een Omen. Hij ontdekt daardoor dat het een 'banale' chimera is. De toekomst is dat hij oplost, endat zal een ramp zijn voor de changelings en voor de wereld. Een bom van banaliteit die door de dromen van mensen loopt. Op het moment dat het beest een poot in het licht van de straatlantaarn zet, is de droom voor nu afgelopen en wordt iedereen wakker.

Het is zaterdag, na het ontbijt mag Rick weer naar buiten. Om 12 uur is hij bij de freehold. Daar treft hij de anderen uit he groepje Amsterdamgangers. De barones en de majordomo zijn er nog niet.
"Whee-whee!" het alarm gaat af. Er staan twee unseelie voor de poort. De ene is een blank meisje in een strak pak dat is samengesteld uit zelfgelooide lappen leer. De andere is een zwarte jongen met een tijgerhuid als omslagdoek en een idem hoofdband. Er zit glas in zijn huid en hij heeft brandende kooltjes in zijn hand waar hij mee speelt. Ze stellen zich voor als Skin en Drop. Ze komen voor de chimera jacht. Terwijl de twee op de barones wachten, raakt Rick met Skin in gesprek. Ze zijn allebei redcaps, maar ze is op dieet. Dat wil zeggen dat ze hier niet de tafel op gaat eten. Ze vertelt enthousiast over haar leren pak. Dat heeft ze zelf gemaakt uit de huiden van haar slachtoffers. Ze is namelijk seriemoordenares. Rick vindt dat eerst eng, maar als hij hoort dat de linkerarm afkomstig is van de verkrachter van Utrecht, wordt hij meteen een fan. Je kunt verkrachters niet hard genoeg aanpa
kken. En hij denkt nu dat Skin een soort Nederlandse Dexter is die het voorzien heeft op mensen die niet door de wet gepakt worden. Uiteindelijk komt Victor, de majordomo aan. Hij schrijft de twee unseelie in in het register en dan zijn ze snel weg. Twee losgeslagen redcaps in Leiden. Als dat maar goed gaat.

Wij blijven nog even filosoferen. De bom is twee dagen geleden afgegaan en toen verscheen de chimera ook. Is er een samenhang? Roderik vertelt dat het een banale chimera is, die de dreaming kapot kan maken. Vincent zal het doorgeven aan de andere jagers. En hij zegt tegen Rick: "Goed idee dat houten zwaard! Tegen banale dingen heb je niks aan koud ijzer."
Hij kijkt de anderen ook aan en zegt dan "Een banale chimera is een paradox. En toch openbaart hij zich in de dromen van kinderen. Dat is een paradox in een paradox. Zo'n complexe chimera kan alleen maar door een knocker gemaakt zijn. Hij is te ingewikkeld om vanzelf ontstaan te zijn. Knocker-kunst kun je traceren. Het is een heel banaal beest en sommige plekken in Leiden zij banaler dan andere. Het bio-science park is een heel banale."

We besluiten om op zoek te gaan. Het hoogste punt van het Bio-science park is de toren van museum Naturalis. Van daaraf kun je de hele omgeving in de gaten houden. We gaan naar het museum. Maar vanuit het museum kom je als bezoeker niet de toren in. Kayleigh squimt zichzelf door een spleet. Ze laat een steen omvallen als afleiding en als de bewaker komt kijken lipt ze snel de lift in naar het dak. Rick maakt zichzelf sneller dan het oog kan volgen en vliegt als kwikzilver vlak langs de gevel omhoog. Willem probeert zich naar binnen te lullen door zich voor te doen als verwarmingsmonteur. Maar hij is niet zo geloofwaardig.
"U bent een oplichter, meneer! Als u nu niet gaat verwittig ik de politie."
Kayleigh en Rick kijken vanaf de top van het gebouw naar beneden. Het is een heel fantasieloze omgeving. Alleen de hogeschool straalt nog een beetje fantasie uit. Vreselijk banaal allemaal. Rick komt er opeens achter hoe laat het is. Hij springt van het dak af en vliegt razendsnel naar huis. Nog net op tijd voor het eten.

Willem gooit het maar over een andere boeg. Hij gaat met de bomen praten. Dat werkt prima! Een van de wilgen bij het laantje tussen de sportvelden weet hem alles te vertellen.
"De chimera is twee dagen geleden verschenen. Hij gaat hier 's nachts door deze straat. Dan komt hij uit het hge gebouw naast dat schotelvormige gebouw en hij loopt richting de stad."
"Hoe zag hij er uit?" vraagt Willem.
"Groot. Zo groot als twee auto's breed en twee auto's hoog en twee auto's lang. Twee hoorns, een brede beetje platte kop, voorpoten langer dan de achterpoten, een soort pantser zoals mieren hebben, een staart en hij is heel sterk. Hij houdt zich aan de regels. Hij volgt de weg en stopt voor het rode stoplicht. En hij komt precies om 2 uur langs." Willem vertelt het aan de anderen en stuurt Rick een SMS-je: "Zet je wekker om 01:00 uur"

Kayleig stelt voor om het monster vast te zetten op de rotonde met het stoplicht op rood.