Het woord van het jaar 2009 was ‘ontvrienden’. Een stuk beter dan het woord van het jaar 2008, dat was ‘swaffelen’.
Ontvrienden is mensen uit je sociale netwerk verwijderen. Dat wil niet zeggen dat het geen vrienden meer zijn. Het betekent eerder dat je je realiseert dat het nooit een vriend is geweest in de gewone betekenis van het woord, maar slechts een naam in je sociale netwerk. En zelfs een naam waar je niets aan hebt.
Neem Linked In. Dat is echt bedoeld als zakelijk netwerk. Je kunt er bijvoorbeeld online aanbevelingsbrieven schrijven die mensen op hun LinkedIn pagina krijgen. Heel nuttig als introductie bij nieuwe zakelijke contacten. Je kan ook real life vrienden in het netwerk plaatsen, of vage kennissen en mensen die dezelfde hobbie hebben, bijvoorbeeld samen duiken. En het is een manier om oude bekenden die je uit het oog bent verloren terug te krijgen. Zo heb ik een middelbare schoolvriend teruggevonden waarvan ik door diverse computercrashes geen adres of telefoonnummer meer had. Na 9 jaar hebben we elkaar via LinkedIn teruggevonden en weer ontmoet.

Maar er zitten ook mensen in zo’n netwerk waarvan je je af kunt vragen of je er werkelijk mee bevriend bent, of dat je er als zakelijk contact wat aan hebt. Ik ben bijvoorbeeld altijd wat huiverig als mensen 500+ contacten hebben. Ik vond er daar drie van in mijn netwerk. Barack Obama en twee oud dispuutsgenoten. Eentje die nu op een ander continent woont en waar ik in mijn studententijd ook alleen maar oppervlakkig contact mee had. En de ander is pas gaan studeren nadat ik al afgestudeerd was, dus die heb ik zelfs nooit ontmoet. Het staat wel stoer, de machtigste man op aarde in je lijst met contacten. Maar is het echt een vriend? Of zelfs maar een zakelijk contact? Nee. Barack Obama hoort eigenlijk niet in mijn sociale netwerk thuis. En deze twee dispuutsgenoten ook niet. Maar waarom heb ik die dan wel ontvriend, en de president van de USA niet?