Geen raam is nog heel, overal ligt een dikke laag modder en veel huizen zijn ingestort. Na een dag lang mensen redden uit de puinhopen van het verwoeste Leiden zoeken we een slaapplek. De volgende ochtend is de wereld totaal veranderd. Iedereen weet nu dat er engelen en demonen op aarde rondlopen. Leiden ligt onder een paars krachtveld. Lux Eterna onderhandelt met Asmodeus die in het stadhuis zetelt. Wij inventariseren de vragen waar we nog antwoord op willen hebben. Bestaat God? Hebben wij een keuze? Wat gebeurt er als de schepping herstart wordt? Waarom worden we naar de Abyss gezogen? Waar komen wij vandaan? Misschien weet de bibliothecaris het. Als we naar de onsterfelijke gaan, willen we een paar mensen meenemen: Celestine en Philippe, en Simon via een speciale verbinding. Die is alle kennis ter wereld aan het downloaden.

Om Philippe op te halen maken we een portaal naar Parijs. Mio kent alleen de Arc de Triomphe, dus dat is waar ze uitkomen. Een groot leger vecht onder leiding van Philippe tegen de engelen van het Vaticaan, maar het lijkt hopeloos. Buiten Parijs heeft de president al het Nouvelle France uitgeroepen. Philippe kan zich wel een dag uit deze strijd terugtrekken. Hij gaat mee als wij beloven dat we de vliegende kathedraal verdrijven, maar niemand mafg weten dat wij geholpen hebben. Mio wil weer een portaal openen, maar Kees wil via de onderwereld terug naar Leiden. Ze vertrekken via Pere Lachaise en Tigris wordt onderweg aangeproken door de wijfelende geesten van grootheden als Oscar Wilde, Jim Morrison, Charles de Gaulle en Balzac.
Dat pakt helaas niet zo goed uit. Philippe raakt nogal overstuur van wat hij allemaal ziet gebeuren met de miljarden zielen die daar nu in binnenstromen. Maar de onderwereld is daar helemaal niet op berekend en het is een ware hel. "Sacre bleu! We vechten tegen de verkeerde. Dit moet stoppen!" En voor Tigris is het ook heel verwarrend, hij heeft een kinderlichaam waarin hij rondloopt en een titanische duivelsgedaante die op de troon in het midden van de hel zit.Tigris overweegt om Kees los te laten. Maar dan kan hij zelf de onderwereld niet meer verlaten. Als we uiteindelijk weer in Leiden aankomen vertelt Philippe hoe hij werd gerecruteerd door de Technocracy. Simon-cyborg, die ons het wereldnieuws vertelt, vindt hij maar tegennatuurlijk. De meeste plaatsen onderwerpen zich aan het Vaticaan. De Japanners en hindoes hebben het minste moeite met de vele demonen en engelen. China heeft zich met kernwapens verzet en ligt nu in puin. De 13e imam heeft zich geopenbaard en is een jihad tegen de hele wereld begonnen. Berlijn verzet zich nog, Moskou is door Asmodeus bevrijd. India en IJsland negeren het hele gebeuren en worden met rust gelaten. En rondom Leiden hangen vier kathedralen, maar die blijven stationair. Simon zegt dat dit een bijzondere plek is, waar informatie vanzelf naartoe stroomt in plaats van dat je er naar moet zoeken.

Celestine verklaart dat de kerk, c.q. Metatron, de mensheid als mislukt experiment wil vernietigen. Stel dat dat god’s wil is? Philippe wil er niet aan. Zo’n god is de zijne niet. Simon komt met een ander idee: er zijn filosofen die stellen dat god het einddoel van de schepping is, niet het begin. We hebben een soort navelstreng gevonden, wat als deze wereld nu eens een placenta is die na de geboorte niet meer nodig is? Het wordt een lange filosofische discussie. Athlothon herinnert zich hoe het begon, we waren licht zonder iets om op te schijnen. En zodra er iets was ontstond er ook meteen schaduw, duisternis. Mio denkt dat wij anders zijn dan de andere demonen en engelen want wij zijn een symbiose tussen mens en engel. De anderen zijn rondlopende lijken. Dan vertelt Celestine: ze was paladijn van het Vaticaan en onderzocht hoe je kinderen ontvankelijk kon maken voor ‘goddelijke inspiratie’, fusie met een engel. Het werden steevast zombies of demonen. De mislukte experimenten werden natuurlijk afgemaakt. Simon was de tweede waarbij het niet ontaardde. De eerste was ene Jozef maar die werd uiteindelijk toch een demon, toen hij ging puberen. Dus hebben ze Simon geleerd hoe hij Faith kan gebruiken om jong te blijven. Gelijk met deze doorbraak kwam het bevel van Metratron om het experiment te beeindigen. Er werd opdracht gegeven om een specifieke engel stoffelijk te maken die de schepping zou moeten vernietigen. Tot dan hadden ze steeds een kind genomen en daar een engel bij uitgenodigd. Maar nu waser maar een mensenkind geschikt om deze engel te ontvangen en dat was Celestine’s eigen dochter. Nu twijfelt ze of Metatron wel echt namens god spreekt. Mio merkt op dat Metatron wel degelijk de stem van god is, maar dat is Suzette ook, net als alle andere engelen van het eerste huis. Alleen denkt Metatron dat hij de enige is. Tigris vraagt aan Celestine wat het effect zou zijn als hij Kees los liet en een dood lichaam overneemt. Dan zou hij een demon worden, ieder lichaam verandert je en Kees is nu de temperende invloed die zijn torment in evenwicht houdt. Philippe wil weten hoe Kees hier zelf over denkt. "Geniet jij van de krachten van je engel?" Tigris doet even een stapje terug en laat Kees aan het woord: "Jawel, supervet!" "En die onderwereld?" "Ander onderwerp…" "Als je het ongedaan zou kunnen maken, zou je dat willen?" "Alleen die laatste paar dagen, het was niet mijn keuze om de heer van de hel te worden. Voor de rest onwijs gaaf en stoer." En Suzette: "Mijn zelf heeft gekozen om Athlothon te vragen om terug te komen, toen hij op de hemelberg uit mij getrokken was." Mio voegt er aan toe: "Je onderschat hoe corrumperend een mens is voor een engel." Celestine zegt dat het de mens is die de engel uitnodigt, niet andersom. En Ab zegt: "Ik was heel lang heel erg boos, maar ik denk nu dat ik het weer zou doen."

Dan gaan we naar de Bibliothecaris. "Zijn  jullie daar weer?" Als we zeggen dat we een nieuwe orakelspreuk hebben, blijkt het kleine mannetje wel geinteresseerd. Hij haalt een dik boek tevoorschijn en wil hem overschrijven. Kees vraagt in ruil daarvoor zijn hulp bij het voorkomen van het einde van de schepping. "Is het alweer zo ver dan?" "En we willen weten waar we vandaan komen." "Jullie zijn gemaakt door engelen." "Nee, wij zijn engelen."  Mio doet zijn amulet af en Kees laat zijn engelengedaante zien. Het mannetje wordt opeens heel beleefd. "O, komt u mee." Diep onderin de bibliotheek krijgen we een kopje thee. "U bent het resultaat van de vorige schepping, geschapen door de goden van de vorige schepping opdat jullie de wereld zouden kunnen redden. Maar jullie komst heeft de schepping juist opgegeten." Mio vraagt of er een opperwezen is. Kees legt uit wat hij bedoelt: "Metatron zegt dat hij het woord van God spreekt." De bibliothecaris vraagt welke woorden en in welke taal. "Hij zei: ‘Mijn wil’, in engelentaal." Het mannetje legt uit wat dat betekent: " ‘Mijn wil’, betekent mijn  beslissing, ‘stem van god’, betekent zoveel als gewaarwording of openheid van god’ oftewel waarheid. Veritas. Er zijn  drie nive
aus van waarheid: de waarheid van god, de waarheid van bestaan en de waarheid van logica. Ja, er moet wel een god zijn want anders kan er geen waarheid zijn. Maar dan een god als xe2x84xa6, zoals een griekse filosoof het omschreef: telos is de bedoeling. Dus niet niet het einde, maar wat het zou moeten zijn. Het zit er in. In de gebeurtenissen wordt god verwerkelijkt. Scheppingen zijn voortzettingen van vernietiging. Hijzelf heeft geexisteerd in de vorige schepping en in de voor-vorige. Voor de waterwezens bestonden er kristallijne. Toen was het conflict tussen verstard versus beweeglijk. De vorige schepping was een keus voor vervloeiing. De huidige schepping is raar door zijn uiteentrekking van stof en geest. Jullie, dus de engelen van nu, zijn bedoeld voor een taal met blijvende dingen, ideeen. Maar die hadden geen plaats in de vorige schepping. Er was een nieuw paradigma. Datgene wat in de vorige schapping nieuw was, de aard der dingen, was onstoffelijk en bleef. Maar was slechts als vermogen aanwezig." Suzette benoemt het als licht, zonder weerkaatsing Het licht verdraagt geen ondoorschijnendheid. De onsterfelijke geeft haar gelijk en vervolgt zijn betoog. "Elke schepping neemt iets mee vanuit de vorige. Bestendigheid en veranderlijkheid bestaan nog steeds. Het wordt steeds complexer en ook onzuiverder, minder eenduidig. De eerste schepping was alleen Zijn tegenover niet-zijn. De vorige was overgave aan de veranderlijkheid en ze hebben maar twee boeken voortgebracht: het boek van ontstaan en het boek van verval."

Dan vragen we naar de gouden vlam. Hij haalt een boek met een glazen kaft en glazen bladzijden tevoorschijn. De symbolen zijn zoals die van de glazen wanden in de hemelberg. "De gouden vlam is door jullie gemaakt. Dit is een engelenboek. Hier staat dat de mens is gemaakt als middel om materie te kunnen ervaren. Een vervoermiddel, brug tussen stof en ionstof. Maar het voldeed niet omdat de mens niet meer was dan andere dieren. Dus gaven jullie ze een middel om te communiceren. De ziel had deel aan dier en engel. Moest op gang gebracht worden. De Gouden Vlam genereert datgene wat tussen stof en onstof zit, maar het schijnt alleen maar in bepaalde levensfasen van de mens te werken. Doorgankelijkheid is teveel verknoopt in jullie bestaan, dus het eindigt altijd in lust, waanzin, begeerte, onvermogen te beheersen – onbegrenstheid." Ab zegt dat de paar volwassen engelen post penopauze zijn. Een echt ouder lichaam is veel minder problematisch, veel minder invasief. In die kleine bandbreedte kun je jezelf behouden. In het boek staat dat de Gouden Vlam in de navel van de wereld is, tussen begin en eind. Dan begint de bibliothecaris aan de uitleg van de nieuwe profetie.

"Zin 1. Meerdere interpretaties. Voor de val van de engelen was er geen licht en geen duister. Kan zijn materie/geest – vlam midden daartussen. Een aantal engelen was het er mee eens de vlam te maken en een aantal niet. En juist in die strijd ontstond de vlam. De Gouden Vlam was de keuze voor symbiose van lichaam en engel maar juist de onenigheid daarover onder de engelen heeft hem doen ontvlammen.
Zin 2. Ogen slaat op waarheid, als je de waarheid toedekt is er niets meerLetterlijk zie je niet wat er is. Maar de eerste betekenis is duidelijker." (Ab merkt op dat we dus Metatron niet dood moeten maken. Metatron onthult de waarheid.)
"Zin 3.Ademloosheid is de enige manier om iemand het zwijgen op te leggen. Maar hier betekent het iets veel vreselijkers. Samen met de vorige zin staat hier dat de Gouden Vlam uitgeblazen zal wordenen er zal nooit meer een schepping zijn. Er is een creatuur dat niet kan spreken, maar wel zou kunnen spreken en dan de vlam uitblaast. Alleen stoffelijke wezens kunnen bedenken dat de waarheid anders is dan de waarneming. Voor een onstoffelijk wezen is de wereld doorzichtig en dus altijd hetzelfde."

Kees vraagt of hij ons wil helpen."Ik heb het te druk. Maar ik heb wel een tip: jullie hebben niet gevraagd hoe de vorige goden jullie hebben geschapen. Er is een verwijzing  naar De Bron, een bron met de mogelijkheid te scheppen. Bron is een hoogst imperfect woord. Niet in ruimte en tijd, onbewogen, alles en niets tegelijk. Daaruit putten en zeggen ‘dit wordt werkelijk (energeia) in plaats van mogelijk (dynamis)’. De bron van dynamiek en uit die bron nemen is energeren." Geloof?

Philippe heeft zijn antwoorden en Celestine ook. Simon, die het gesprek via een remote heeft gevolgd, vraagt: "Kan het zijn dat er veel meer dynamis in een schepping zit, mogelijkheden die pas laat naar voren komen?" "Ja, natuurlijk. De veranderlijkheid van de vorige schepping zit voor een deel ook in deze schepping."