Cairo is gevallen. De elders zijn tevreden. Dyjab, Ster Oe’al en Raine worden benoemd tot ere-lunars. De status ‘respected’ moeten we nog verdienen, maar het begin is er. Het Silver Pact kent onze namen, we zijn geen prooi meer en mogen nu spreken op moots. De Dragonblooded zijn aan het hergroeperen in hun fort. Gelukkig hebben ze niet door dat het ons alleen maar te doen was om het vernietigen van de stad. Dyjab moet nu bedenken hoe hij dit kan verkopen als een gunst aan het huis Iselsi. Als we weten wat de deatlord en zijn rijdende manse precies kunnen, en we een aanvalsplan hebben, dan mogen we de elders vragen om ons te komen helpen. Het Silver Pact is altijd bereikbaar als we air elementals inschakelen.
We kunnen niet met ons scheepje langs de stad naar het noorden, want de rivier zit vol met patrouilleboten. Hoewel Ster een paar sterke golems heeft opgeroepen, is het aurichalcum schip veel te zwaar om over land te vervoeren. Dus we varen stroomopwaarts om de boot daar te verstoppen.

Als we tegen de ochtendschemering aanleggen, worden we vriendelijk begroet door een man in blauwe kleding. Hij geeft zacht blauw licht. En hij gedraagt zich alsof hij ons al jaren kent. Het blijkt Eth te zijn, de siderial die over Moskovia heerst. Dit is de eerste keer dat we hem in zijn eigen gedaante zien. Hij had in het weefsel van de schepping gezien dat wij hier zouden aanleggen en heeft ons hier opgewacht omdat hij wil helpen. Maar eerst vertelt hij ons wat de gevolgen zijn van het kapot maken van het Defense Grid: er zijn in Cairo een aantal reality bombs afgegaan die Wyld zones hebben gecrexc3xaberd. Het Grid had die relatief eenvoudig kunnen opruimen, maar nu zijn de getroffen zones zich aan het stabiliseren tot Border Marches en dat betekent mutaties en ellende, en dat de Fae een nieuwe weg hebben om onze werkelijkheid binnen te dringen. Dat we de Dragon Blooded een lesje hebben geleerd is minder ernstig, "They had it coming. Maar wat wel belangrijk is: door de aanwezigheid van Juggernaut en de deathlord worden de draden van het Loom of Fate aangetast. Zolang ze in Schiehallion zaten, was het nog maar een kleine verstoring, maar nu ze naar buiten treden wordt het steeds erger. Dus jullie aanwezigheid is nodig in Europa, niet in Afrika."

Er zijn een paar opties om snel in Europa te komen. Hij kan ‘boons’ inwisselen, dus gunsten vragen aan goden als tegenprestatie voor gunsten die hij hen in het verleden heeft verleend. Of we kunnen hem de tijd laten manipuleren zodat we op dubbele snelheid door de afzetting kunnen racen, terwijl de verdedigers in slow motion bewegen. Daar is wel een klein gevaar van paradox aan verbonden en we zullen er door verouderen. Maar exalts kunnen hxc3xa9xc3xa9l oud worden dus dat laatste is niet zo’n bezwaar. Dan doen we er een massacharm van Dyjab bij om er voor te zorgen dat de stervelingen ons niet opmerken. Ook waarschuwt hij ons dat we nu moeten gaan slapen, want anders zal Ster onderweg door de Dragon Blooded worden gevangen en gedood. 7 uur later worden we verfrist wakker. Eth zit met Dyjab’s familiar op schoot naar de zonsondergang te kijken. We kunnen op weg. Met Ma Si’s Hand of Water als boeggolf, Dyjab’s Soul Stitting Performance om de mensen opzij te laten gaan, Eth’s tijdmagie en Ster’s stuurmanskunst racen we er vandoor. De wereld om ons heen vertraagt. Spinnen lopen over Eth’s hand en verdwijnen door plooien in de werkelijkheid. Er gaat er eentje op Ster’s schouder zitten om de richting te wijzen. Hij herkent het als een pattern-spider, een oudere variant van de pattern-weavers van Autochthon. Op topsnelheid manouvreren we in de duisternis door de blokkade van de Dragon Blooded. Eth geeft aanwijzingen hoe we moeten varen. Als we er bijna doorheen zijn, maakt Ster een foutje. We raken een vissersboot, worden beschoten en Dyjab krijgt een brandende pijl in zijn borst. Maar dit valt nog te overzien. Als Ster niet goed uitgerust was geweest, hadden we in deze blokkade een slagschip midscheeps geramd. Dat zou rampzalige gevolgen hebben gehad.

En dan zijn we weg. We zijn wat ouder geworden en Eth waarschuwt dat we een weaver-curse kunnen hebben opgelopen. De pattern-spiders gaan nu namelijk proberen het web te repareren waar wij met onze veel te hoge snelheid doorheen gevaren zijn. Hij neemt afscheid en stapt door een plooi in de tijd. Terwijl wij via Suez en de Rode Zee doorvaren naar Saoedi Arabixc3xab, bedenken we wat we aan het huis Iselsi willen gaan vertellen. De vroegere woestijnen zijn nu steppegebied. We zien donkere krijgers met tulbanden zich opmaken om te vertrekken. Het huis Cathack trekt zich terug. Ster zet zijn magische masker op zodat hij niet herkend kan worden. We leggen aan bij de havenstad Jiddah. Die is behoorlijk gehavend door een recente oorlog. Maar de troepen van Cathack zijn al terug naar Egypte. Dyjab maakt zich bekend als V’neef en zegt dat wij komen helpen. Na een klein akkefietje laat de havenmeester een vertegenwoordiger van Iselsi halen. Het is een jong meisje met een groot zwaard, donkere kleding en donker haar. Ze blijkt de vooruitgeschoven post te zijn. We vertellen dat aan Cathak een gevoelige slag is toegebracht. Ja, dat was al opgevallen. Ze denkt dat men in het hoofdkwartier wel geinteresseerd is in ons verhaal en laat een koets voorrijden, met 12 paarden bespannen. Ze komt slim over, maar wat naief. Dat kan natuurlijk gespeeld zijn, want ze heeft lang undercover in vijandig gebied kunnen opereren. Er komen nog twee dragonblooded bij ons in de koets. Ze ruiken wat weeig. Het is dezelfde geur die we in Italie hebben geroken, bij de schuur in het dorpje waar we een jonge solar hebben gered. Ma Si wordt boos als ze een paar charms voelt afgaan. Maar de nieuwkomers leggen uit dat ze de wijn voor onderweg op vergif hebben getest. "Wil je een pijpje, uil?" Het is diezelfde geur: hashish. "Volgende keer niet roken voordat je mensen bespioneert," zegt Ma Si. "Dat was ik niet, maar ik heb wel over jullie gehoord. Dat je een uil bent kan ik gewoon zien. En, nee, ik heb geen goed gevoel over anathema. Maar we geloven jullie verhaal en hebben geen leugens gedetecteerd. Wat willen jullie doen?" "Alliantie." "Wat hebben we voor garanties?" "Wij willen de deathlord aanvallen en hebben bondgenoten nodig."

Het meisje onderbreekt ons: "Dat mag je met het hoofd van het huis bespreken in de ronde zaal van de hasjasjien. Ik waarschuw jullie alvast: er is nogal wat wrevel over en weer tussen de dragonblooded en de anderen. Je gaat in tegen 600 jaar indoctrinatie. Wij kennen jullie al wat langer, dus je hebt een beetje goodwill. In Italie hebben jullie die deathknight aangepakt. En we weten van de rijdende manse en van de nieuwe heerser. We zien dus de noodzak van een gesprek."

Na een korte rit komen we aan in het oude Mekka. De ka’aba bestaat nog en is onderdeel van een mooi moors paleis. Het gebouw is van zandsteen en de wanden zijn versierd met tulpmotieven. Het is redelijk sober ingericht, luchtig, met een goede lichtval en geometrische versieringen. We worden naar een ronde zaal geleid, waar we onderin een soort put worden ontvangen. Voor ons staat een soort troon op concentrische cirkels. Drie niveaus van galerijen met nissen omringen ons, en in de nissen staan hashassins.

Op de troon zit een jonge vrouw, Iselsi Guinett. Ze is gebronsd en heeft blond haar. Ze draagt donkere, soepel uitziende
kleding zonder sieraden. Alleen een broek en een simpel vest die er waarschijnlijk voor zorgen dat ze in de schaduw helemaal niet opvalt. Dyjab stelt ons voor als de leiding van Porto Libre en noemt onze namen. Hij stelt een verbond voor. Dan mag hij het verhaal over de val van Cairo vertellen, maar dan achterstevoren. Omdat dit gemakkelijk lukt, weten ze dat het verhaal niet verzonnen is. Guinett zegt: "De afgelopen 700 jaar heeft de keizerin op de troon gezeten en al die tijd is ons antipathie geleerd tegen de anathema. Samengaan is een fabeltje, dat lukt niet binnen een paar dagen." Na een gloedvol betoog van Dyjab draait ze bij. Ze gelooft ons en is erkentelijk voor de nederlaag die we huis Cathak hebben toegebracht. Ze kan alle steun gebruiken die ze kan krijgen. Dus steun van moeder V’neef is welkom, en ze begrijpt wel dat die achter de schermen blijft. Over het Grid vertelt ze dat dit deel uitmaakt van een groter defensiesysteem. Het wordt bestuurd vanaf de Kilimanjaro en onderdrukt de Wyld. Maar het is niet zelf het wapen. Claw vraagt of huis Iselsi informatie voor ons kan vergaren. Guinett zegt dat het huis drie scholen heeft, de hashassin zijn daar maar een van. Ze heeft geen legioenen over – en ze vertrouwt ons nog niet. We komen wel eerlijk over, maar er bestaat magie en ze onderschat ook niet de kracht van goed acteerwerk. Ze stuurt twee mensen met ons mee, Sirius en Penelope, plus een paar groene ibissen om contact te houden. En ze geeft een tip: "Als je de juiste voorman uitschakelt, zijn de troepen snel ontwapend.

Ma Si slaat een bron voor de stad. Er blijkt een maanbrug te zijn in de buurt van waar vroeger Baghdad lag, bij het gebied van de earth dragon kings. Daar hebben ze ruzie mee, dus we bieden aan om de dragon kings over te halen de karavanen van Iselsi verder met rust te laten. Voordat we kunnen vertrekken is er nog xc3xa9xc3xa9n ding: Ster draagt een masker zodat ze niet weten dat hij het lichaam van iemand van huis Iselsi heeft. Wil hij ze in vertrouwen nemen? En zo ja, hoe zullen de hashassin daar op reageren?