Emotioneel zit Mio er helemaal doorheen en Aia is zwaar gewond. Suzette probeert haar vrienden weer te motiveren. Daardoor lukt het Mio om Aia een beetje te genezen zodat ze weer kan lopen. Ondertussen staat de tv aan, het journaal geeft heel tegenstrijdige berichten. Er zou in Leiden een ontploffing geweest zijn, waarbij een wolk hallucinogeen gas vrijgekomen is. Maar over de hele wereld zijn vreemde dingen gebeurd. Mexico stad is bijvoorbeeld van de buitenwereld afgesloten. Suzette belt met ‘Negentien’ van het Huys Amsterdam. Ze vertelt kort wat er gebeurd is en vraagt om versterking bij het bewaken van de Zijlpoort.
In afwachting van hun komst gaan we naar de Rector Magnificus omdat we hem wat dingen willen vragen over de elder gods."Goh, jullie alweer? Wat een boel bezoek deze eeuw!" Als we hem vertellen wat er in de stad is gebeurd, zucht hij en hij pakt een heel oud handgeschreven boek waarin hij bedroefd een paar dingen doorstreept. Hij geeft nog wat meer uitleg over de vijf sleutels uit de voorspelling, zoals dat we ook de speer van Michael nodig hebben. Over de elder gods kan hij ons niets vertellen, maar hij weet iemand die dat wel kan. Dat is de Encyclopedist, ook iemand uit de vorige schepping en die verzamelt alle boeken. Om hem te spreken, moeten we naar de bibliotheek en dan vragen om een boek dat alleen hij heeft. Zoals Aristoteles’ Comedie. We bedanken hem en na de lunch gaan we naar het gebouw aan het Rapenburg waar vroeger de UB zat. In het steegje ernaast maakt Mio een zijdeur open en we glippen naar binnen. Bovenin het gebouw voelen we een aanwezigheid. We dwalen door de chaotische gangen en trappen van het oude gebouw. Het komt naar beneden. We besluiten om ons niet te verstoppen, maar om te kijken wie het is.

Op een trap ontmoeten we een oud mannetje dat sprekend lijkt op de knecht van de Rector Margnificus. "Kunnen jullie morgen terugkomen? We zijn gesloten. Het is zondag." "Nee meneer, dat gaat niet. Morgen moeten we naar school." Morrend neemt hij ons mee. We gaan door lange gangen en lopen vele trappen af tot we het gevoel hebben dat we niet meer op aarde zijn, maar in net zo’n parallelle plek als waar de Rector Magnificus woont. De catacomben ligen vol met stokoude boeken en overal branden druipende kaarsen. Dan ontmoeten we een stokoude man. De encyclopedist is wel genegen om ons te woord te staan.Als Mio vraagt naar de elder gods, zegt hij dat helaas een groot deel van zijn kleitabletten over dat onderwerp bij een inbraak in 3742 is gestolen (in onze jaartelling is dat 1931). Desondanks kan hij op Mio’s vragen antwoord geven en hij komt met een heleboel eigen theoriexc3xabn. Hij lijkt het helemaal niet vreemd te vinden dat een jongen van acht een spreekbeurt over zo’n onderwerp wil houden en hij vertelt honderduit.

De elder gods mogen de grenzen van de werkelijkheid niet passeren. Zo’n profetie geeft ze nog niet het recht om de afspraken te breken. Blijkbaar bewaken de engelen de grenzen niet meer. Hij legt uit dat op een gegeven moment er geen evenwicht meer was en toen ontstond er een nieuwe macht. De elder gods zijn de voorgangers van god en zijn engelen. God kwam in opstand tegen de elder gods, net zoals de elder gods ooit in opstand waren gekomen tegen datgene wat er voor hen was. Dat heeft hij overigens niet zelf meegemaakt, want hij is 7000 jaar oud en deze schepping is 6300 jaar oud en hij weet ook niet of het steeds dezelfde schepper is, of dat er met iedere generatie een nieuwe schepper is. Persoonlijk denkt hij dat er steeds een nieuwe schepper opstaat. De vorige schepping heeft het 20.000 jaar uitgehouden, maar deze functioneert al een hele tijd lang niet meer. Scheppingsenergie heeft een vervaltijd. Aan het begin is er energie in overvloed en is het heel gemakkelijk om werelden te maken.

Als we vragen naar de navel van de wereld, antwoordt hij: "Jullie zijn niet echt onafhankelijk, jullie zitten nog met een navelstreng vast aan de wereld. Engelen zijn de newer gods, zij hebben geen navelstreng nodig, want ze hebben zelf een ziel." Hij is van mening dat een nieuwe schepping wel een goed idee is. maar de Gouden Vlam is uniek voor deze schepping, het is de bron van alle menselijke zielen. En als deze schepping wordt bexc3xabindigd, zullen dus alle mensen ook verdwijnen. Deze aarde is de basiswereld, hiermee is het begonnen. De andere zijn subwereldjes, de hemelen ook.

Hij vertelt dat de elder gods een achilleshiel hebben: ze zijn verbannen buiten de werkelijkheid en omdat ze niet werkelijk zijn, hebben ze maar weinig macht. De gevallen engelen zijn ook verbannen goden die uit die onwerkelijkheid komen (weten we meteen wat die afgrijselijke abyss is).

Onstoffelijke wezens hebben de behoefte om in de stof te leven, maar hoever ga je daarin? In deze schepping zijn mensen gemaakt om als vervoermiddel te dienen voor de goden. Maar de scheppende krachten waren het daarover oneens. Al 200 jaar na de schepping barstte daarover de grote oorlog uit.

Aia merkt op: "Maar u bent ook gematerialiseerd." Hij heeft zijn scheppingskracht opgebruikt om zichzelf dit lichaam te geven, maar het nadeel is dat je vanuit de materie niet kunt scheppen. Mio zegt dat magixc3xabrs dat wel kunnen, maar volgens de encyclopedist kunnen mensen alleen maar dingen omvormen, niet iets nieuws vanuit de onwerkelijkheid werkelijk maken. Hij merkt verder op: "Zouden er goden zijn met zoveel zelfbeheersing dt ze niet zouden scheppen, dan zou deze wereld in stand blijven." Het is natuurlijk de vraag wat de Grote Baas van plan is.

We bedanken hem en vertrekken weer. Als we buiten komen het is inmiddels donker geworden. Onze horloges lopen 8 uur achter ten opzichte van de stadsklok. En hebben we opeens erge honger, dus we gaan shoarma eten op de Haarlemmerstraat en daarna gaan we kijken hoe de Zijlpoort erbij staat. Aia krijgt onderweg een sms-je van Isabel: ‘Kali is hier!’ Oei, complicaties. We gaan spoorslags naar de Leonarduskerk.

Daar zit madam inderdaad in vol ornaat in demonische vorm op een gexc3xafmproviseerde troon op ons podium. "Jullie zitten met een noodsituatie. Verslag graag!" zegt ze, "En welke bovennatuurlijke wezens zijn er hier zoal?" We besluiten om de sleutelmaker en de bibliothecaris niet te noemen, maar voor de rest geven we een goed verslag van wat er is gebeurd en wie er nog meer rondloopt in Leiden. Ze geeft bevel om ‘iets aan de vampier te doen’ en het Japanse ettertje krijgt drie uur om de stad te verlaten. Ze vermoedt dat de verschijning in de Hooglandse kerk een ‘vrije engel’ is. Die vindt ze erg interessant. Ze heeft al eerder van elder gods gehoord en volgens haar zijn we voorlopig veilig nu deze twee dood zijn. Ze weet wat er in Mexico is gebeurd, daar heeft een Earthbound de stad overgenomen. Mio vertelt dat we de jihad hebben gestopt door harpijen op onschuldige jongetjes af te sturen. Ze glimlacht goedkeurend. "Lig er maar niet wakker van. Je moet soms wat over hebben voor het goede. En wat was dat met die lijst van dingen die jullie willden hebben? Dat was vast niet voor een spelletje." We vertellen dat Leiden de stad van de poorten is en dat die dingen sleutels zijn. "Het zwaard van Musashi hebben we," zegt Mio, "maar de kr
oon van farao niet, het uitstapje naar het Vaticaan was wat zwaarder dan we hadden voorzien." Ze is onder de indruk dat we het ueberhaupt overleefd hebben.

Dan trekt Kali zich terug met haar luitenants om te overleggen. Het zijn louche figuren die wij nog niet eerder hebben gezien. Suzette luistert hen behendig af. Ze hoort dat Kali de paarse garde in de Coeli-kerk wil gaan aanpakken. Twee van haar luitenants worden naar Amsterdam gestuurd om de poort naar het Andere Amsterdam te sluiten en de Oude Kerk te bezetten. Daarna moeten ze met voldoende troepen terugkomen. "Ik wil niet via de achterdeur lastig gevallen worden door Lux en consorten."

Hoewel ze de coup wel kan begrijpen, vindt Suzette het nogal ondoordacht om driekwart van je leger en je hele hele arsenaal weg te sluiten voordat je met zo’n aanval begint. Als de zwaargewichten weg zijn gaat ze eens in een achterkamertje met Kali praten. Suzette beschrijft de purperen garde als ‘relatief’ ongevaarlijk en stelt voor om ze in te kapselen in plaats van te escaleren. Anders komen de purifiers en als dat niet helpt stuurt de kerk de inquisitie, of misschien zelfs engelen op ons af. Kali ziet de redelijkheid van deze argumenten in. Aia stelt voor om er ook voor te zorgen dat Lux Eterna gewaarschuwd wordt. Als die nu in onze wereld is, kan Kali’s couppoging niet doorgaan. Maar hoe komen we zo snel met Lux in contact? Het valt zeker op als we er nu tussenuit piepen. Mio herinnert er aan dat je de andacht van een demon kan trekken door diens naam hardop uit te spreken. Suzette kent Lux’ engelennaam Agibol, en ze weet een klein deeltje van de ware naam van de baron. In een hoekje herhaalt ze die geheime naam een aantal maal. Communicatie is niet mogelijk, maar de demones lijkt het signaal wel op te hebben gevangen. Hopelijk komt ze poolshoogte nemen voordat Kali’s handlangers de poort hebben gesloten. Isabel vertrekt op ons verzoek snel naar Amsterdam.

Wat nu? Mio wil meer weten over de speer van Michael. Zijn new age ouders hebben een boekenkast vol vage boeken en hij herinnert zich de speer van het lot. Het waarheidsfilter van zijn boom van kennis geeft aan dat de echte Lans van Longinus, waar Jezus aan het kruis mee in zijn zij is gestoken, in de Schatzkammer in Wenen ligt. Maar helaas. Dat is niet de speer van Michael. Het enige wat hij daar over kan vinden is het verhaal dat Michael en Lucifer elkaar zullen bevechten, dat de ene de andere zal doden en dat die speer in dat gevecht gebruikt wordt. Maar niet of die strijd al geweest is, of nog moet gebeuren, wie de winnaar was of zal zijn, en waar die speer nu is. Vervelend.

Dan gaat hij maar zoeken naar Eden, waar de rib van Adam moet zijn. Volgens het waarheidsfilter gelooft men dat Eden tussen de Eufraat en de Tigris ligt. Daar hebben we ook niet veel aan. Als hij zijn bevindingen aan de anderen vertelt, herinneren Aia en Suzette zich dat ze voor de grote oorlog wel eens in Eden zijn geweest, maar het ligt  niet op aarde en ze kennen de route daar naar toe alleen vanuit de hemel. Misschien weet Simon of Isabel het. Als we met hun praten vraagt Mio aan Isabel waarom ze de Luciferians niet heeft verteld dat we Lucifer hebben ontmoet. "Ten eerste heeft hij me dat zelf gevraagd. En ten tweede zijn ze helemaal niet op zoek naar Lucifer, ze zijn op zoek naar een banier waar ze zich achter kunnen scharen. Als ze er achter komen dat hij helemaal niet van plan is om de hemel te bestormen, dan zoeken ze wel een ander." "Asmodeus?" "Waarschijnlijk wel, ja."

We weten eigenlijk nog steeds niet genoeg. Howel het erg gevaarlijk is, moeten we nog steeds een keer met de heks Celestine gaan praten nu ze zich van het Vaticaan heeft afgescheiden. En we willen ook weten hoe het gaat met het meisje. Simon weet wel waar ze is: Celestine wilde met god praten en daarvoor is ze waarschijnlijk naar de berg Sinai gegaan. Dat klinkt als een concreet en haalbaar doel. We gaan het aan Philippe vragen. Hij is wel bereid om ons daarheen te brengen en het plannen van de expeditie gaat twee dagen duren. Hij gaat een militair vliegtuig regelen naar Cairo en vandaar zullen we met een helicopter naar de Sinai vliegen.

De komende dag arriveert Lux Eterna in de stad. Tot sjagrijn van Kali neemt Lux bekwaam de leiding over en het Huys Amsterdam bewaakt Leiden. Er komt geen revolutie, ons plan is gelukt. Dat geeft ons de tijd om onze spullen in te pakken. Beschermende kleding, water, Musashi’s zwaard. Mio wil zijn harnas meenemen, maar dat lijkt de anderen een slecht idee in de Egyptische hitte. Hij vindt dat onzin, want het ding beschermt tegen de hitte van de wereld van levend vuur. Dus hij neemt het toch mee in zijn rugzak. ’s Avonds gaan ze in de bekende zwarte limousines naar een militait vliegveld. We slapen in het vliegtuig en dinsdagochtend landen we op het vliegveld van Caxc3xafro. Dan stappen we met zes man over in een helicopter waarmee we verder vliegen. Langs de pyramides, over de Nijl, over de woestein en de Rode Zee tot we bij een hotelletje onderaan de berg Sinai komen.

We landen en stappen uit. Mio voelt meteen dat ze hier niet is. Als we navragen bij het hotel, blijkt dat Celestine en Elise hier een paar weken geleden geweest zijn. Ze zijn naar het klooster vertrokken en de kamer is nog steeds gereserveerd. We checken in en gaan naar het klooster. Daar krijgen we te horen dat ze ook daar geweest zijn. Het was zelfs heel opvallend, want ze hadden een tent en een professio- nele berg- beklim- mers uitrustingbij zich. Zo moeilijk is de tocht naar boven niet. Sinai isvolgens de gids eerder een hoge heuvel dan een serieuze uitdaging voor klimsporters. En ze zijn nooit teruggekomen. Als we dit horen, weten we zeker dat er een portaal op de berg moet zijn. We gaan even terug naar het hotel. Twee man blijven achter bij de heli. Wij gaan met Philippe, vier soldaten en onze uitrusting de berg op. Het is nu dinsdagmiddag, 13.00 uur lokale tijd.