De exalts zijn ontsnapt uit de hemel en stappen bovenop de piramide uit hun eigen sterrenpoort. Thuis zijn tijdens hun afwezigheid twee maanden verstreken. Het is druk in de stad. Onderaan de trap verschijnt een dragon king. "Ah, jullie zijn eindelijk terug. Het werd tijd. Kom mee." Hij gaat ons voor naar de stadsmuur. Onderweg komen we een paar kapotte huizen tegen en vanaf de muur zien we een grote groep hobgoblins en mensen die de stad belegert. "Ja, dat is die Iago. Hij is daar nu al een week. Hij kwam terug uit het bos met een legertje en een aantal belegeringswerktuigen. Hij bleef maar roepen om Raine. Sluiers heeft een wapenstilstand weten te regelen tot je terug was."  Dan gaan we naar Sluiers. Ze zit in de tempel in een modderbad en een meisje voert haar druiven. Ster vind het maar knap dat ze er zo sexy uit kan zien in een modderbad. Maar de dame heeft geen aandacht voor hem, het gaat nu om Raine. Ze vertelt Raine dat Iago hem uit wil dagen en voegt daar aan toe: "En als je klaar met hem bent, vergeet dan niet te zingen op de markt. De karavaan staat al een week te wachten tot ze er door kunnen."

De volgende dag gaan we met z’n allen naar de stadspoort. Raine voorop. Iago staat ons al op te wachten met een troep hobgoblins. Hij lijkt in die paar weken een stuk volwassener en charismatischer te zijn geworden. Hij heeft een blauw jaden harnas aan en draagt een blauwe jaden daiklave. "Ben je er klaar voor?" vraagt Iago hooghartig. Hij is Raine’s vernederingen toen hij de stad binnenkwam blijkbaar nog niet vergeten en hij wil genoegdoening. "Een duel op leven en dood, of tot overgave. En overgave betekent onderwerping." Die voorwaarden, daar wil Raine niet mee akkoord gaan. Een potje sparren is tot daar aan toe, maar dit lijkt bijna serieus. Zijn tegenwerpingen helpen niet. Iago vindt hem maar laf en eerloos. De rest van de groep vindt het ook niet goed dat Raine zijn positie in de stadsraad inzet. Uiteindelijk worden ze het eens op ‘dood of overgave’ zonder verdere consequenties.

Dan gaan ze vechten. Het is een waarlijk heroisch gevecht en de twee zijn zeer aan elkaar gewaagd. Iago in een blauw harnas, Raine in gouden malien. Al snel staan de anima banners te laaien. Raine gooit hele zwermen boemerangs en Iago werpt zijn blauwe zwaard keer op keer. Het scheelt maar heel weinig, maar uiteindelijk ligt Iago dood op de grond. De reincarnatie van de legendarische aanvoerder van de solars is verslagen door (feitelijk) een diefje uit de sloppen van Rome. Siderial Sarah verschijnt achter Raine en legt haar hand op zijn  schouder. "Het is beter zo." zegt ze. "Dit moest gebeuren. Zijn volgende incarnatie kan nu grootse dingen doen zonder de last van herinneringen." Raine kleedt Iago uit. Hij heeft naast het harnas en het zwaard en een zegelring, die ooit van de aanvoerder van alle Solars is geweest. Het zwaard is vreemd. Raine wil het eigenlijk niet meer loslaten. Het geeft toegang tot allerhande coole vaardigheden. Desgevraagd wil Sluiers wel onthullen dat er een demon in zit, een Yozi zelfs. Het zwaard heet "Lethargic Daiklave". Het is ooit van een Dragon Blooded hed uit het huis Cynis geweest, die heeft er een legendarische slag mee gewonnen en daarna is hij de huistraditie van uiterst decadente feesten begonnen. Ze vindt het heel aardig van Raine dat zij het zwaard mag hebben. Nee, nee! Dat is niet de bedoeling. Blijkbaar is zij nu ook al onder de invloed van de demon. Dyjab merkt op dat blauw jade het magische materiaal van zijn kaste is. Mag hij de spullen eens onderzoeken? "Ja hoor." Dyjab blijkt echt heel veel minder last te hebben van de vreemde invloed van het blauwe zwaard dan de solar, en het bijpassende harnas past hem ook verbazend goed. Hij ziet er opeens echt uit als ‘the lord of creation’. Inderdaad, blauw jade is het materiaal waar hij op afgestemd is. Hij mag het wel houden.

Terwijl Raine, Dyjab en Sluiers de uitrusting onderzoeken, is Diamondclaw bezig de troepen over te halen om onze kant te kiezen en Ster rolt het oorlogstuig van Iago de stad binnen om ze op de stadsmuur te zetten. Een aantal bosgeesten is daar niet gelukkig mee. Ze hebben aan Iago mooie oude bomen uitgeleend om die machines van te maken en ze willen betaling. "Spoils of War!" bromt Diamondclaw. De bosgoden overleggen en sturen een kampioen naar voren. "We vechten er om." Dat is de lunar manier. Natuurlijk wint Diamondclaw zonder moeite, het bos is gerustgesteld en de stad mag de machines hebben.

In het modderbad zitten Raine en Sluiers na te praten. De anderen staan er omheen. "Blub" … "Blub" … er komen luchtbellen omhoog uit de modder. Raine graait en voelt een vissekop. Hij trekt en er komt een vreemd wezen omhoog. "Goeiedag, het leek me hier wel gezellig." Het is Horned Eye Cod, de god van een uitgestorven soort kabeljauw. Vrolijk en vriendelijk. Wayang heeft hem met ons meegestuurd als docent aan de tover academie. Hij weet letterlijk alles van biologie en taxonomie. Ster legt uit dat dit bad van ons zelf is en neemt de god mee naar de tovenaarstoren. Daar informeert hij gelijk naar een paar toverspreuken die hij graag wil leren. Helaas, het repertoire is nog beperkt. Voor de ‘Flight of seperation’ moet hij bij de air dragon kings zijn en het ‘Ritual of elemental empowerment’ kan hij beter aan een Siderial vragen. OK, het staat op de To Do lijst.

De volgende dag is de jaarmarkt. De karavanen zijn eindelijk binnen. De boeren zijn er ook met al hun producten. Overal staan stalletjes en er heerst een feestelijke stemming. De exalts hebben zich speciaal in hun meest feestelijke tenue gestoken. Op het  midden van de dag komen we pontificaal uit de tempel. Oe’ al heeft een kristallen versterker aan Raine geleend. Raine heeft de hele nacht geoefend onder leiding van Dyjab en hij zingt de sterren van de hemel. De dode bard, aan wie hij beloofd had om het lied op te voeren, is zelfs tot tranen toe geroerd, want de opvoering is mooier dan hij het zelf had voorzien! Voor de voeten van Raine groeit een plantje. Uit de takjes ontstaat een houten harp. Ster maakt er snaren voor van stermetaal, een meesterwerk. En dan gaat  hij feesten.

Als Dyjab over de markt loopt, komt hij opeens zijn zus en zijn moeder tegen. Ze zijn incognito en komen Dyjab’s stad eens bekijken. Wat nu?